മണിമലയാർ – 3അടിപൊളി  

“ആറ്റു കടവിൽ പോയി കുളിച്ചിട്ട് വാ മോളേ.. നീ ഇട്ടിരിക്കുന്ന ഗൗണും ഒന്ന് കഴുകിക്കോ…”

ഞാൻ ഇട്ടിരുന്ന വെള്ള ഗൗണിലേക്ക് നോക്കി.. അവിടെയും ഇവിടെയുമൊക്കെ ചുവപ്പ് രാശി പടർന്നിരിക്കുന്നു…

ശ്ശോ..പോയി.. മാനം മുഴുവൻ പോയി..

അവളുടെ മുഖത്തെ വൈക്ലബ്യം കണ്ട് അവളെ ചേർത്തു പിടിച്ചിട്ട് ശോഭന പറഞ്ഞു… “. സാരമില്ല മോളേ അമ്മയല്ലേ.. അമ്മയും പെണ്ണല്ലേ..”

മണിമലയാറ്റിലെ പുലർകാലത്തെ തണുത്ത വെള്ളത്തിൽ ഇരുന്നപ്പോൾ ആഹാ.. എന്തൊരു സുഖം.. നീറ്റൽ ഉള്ളടത്തൊക്കെ വെള്ളം തഴുകി സ്വാന്തനിപ്പിച്ചു…

കുളി കഴിഞ്ഞു വരുമ്പോൾ അടുക്കളയിൽ ഇരുന്ന് ലില്ലി ചായകുടിക്കുന്നു.. ഇനി ഇവൾ എന്താണോ ആവോ പറയുക…

അമ്മ രണ്ടു ഗ്ലാസിൽ ചായ നീട്ടിയിട്ട് പറഞ്ഞു…

“റോയ്ച്ചൻ എഴുനേറ്റു കാണും ഇത് അവനു കൊടുത്തിട്ട് ഒന്ന് നീയും കുടിച്ചോ…”

എനിക്ക് വയ്യ.. അമ്മക്കൊണ്ടുപോയി കൊടുക്ക്…”

“നിന്റെ കെട്ടിയവന് നീയല്ലേ കൊണ്ടുപോയി കൊടുക്കേണ്ടത് ഞാനാണോ…”

അപ്പോൾ ലില്ലി പറഞ്ഞു “അല്ല ഇന്നലെ വരെ റോയിച്ചന് എന്തു കൊടുക്കണേലും ചാടി വീഴുന്ന ചേച്ചിക്ക്‌ ഇത് എന്തു പറ്റിയമ്മേ..”

“ചേച്ചി രാത്രിയിൽ രണ്ടുംകൂടി അടികൂടിയോ..”

പോടീ വെര തൂറി..എന്ന് പറഞ്ഞ് ലില്ലിയെ കണ്ണുരുട്ടി കാണിച്ചിട്ട് ചായയും ആയി അവൾ മുറിയിലേക്ക് കയറി…

ബാത്‌റൂമിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി വന്ന റോയി കൈയിൽ ചായയുമായി നിൽക്കുന്ന സോഫിയെ കണ്ടു ചിരിച്ചു…

അവൾക്ക് അവന്റെ മുഖത്ത് നോക്കാൻ വല്ലാത്ത ലഞ്ജ തോന്നി…

അതു മനസിലാക്കിയ റോയി ചായഗ്ലാസ് വാങ്ങി മേശപ്പുറത്തു വെച്ചിട്ട് അവളെ തന്നോട് ചേർത്തു നിർത്തി…

ആഹാ.. രാവിലെ കുളിച്ചു സുന്ദരിയായല്ലോ.. എന്നെയും കൂടി വിളിച്ചിരുന്നു എങ്കിൽ നമുക്ക് ഒരുമിച്ച് ആറ്റിൽ കുളിക്കാരുന്നു….

വേണ്ട.. പുന്നാരം ഒന്നും വേണ്ട.. ഞാൻ ഇന്നലെ എത്ര തവണ പറഞ്ഞതാ വേണ്ടന്ന്… എന്നിട്ടും…

അതൊക്കെ ഒരു ദിവസത്തേക്ക് അല്ലെയൊള്ളു മോളേ.. എന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് അവളുടെ ചുണ്ടുകളിൽ ഒരു ചുംബനം പകർന്നു റോയി…

സന്തോഷകരമായ ദിവസങ്ങൾ കടന്നു പൊയ്‌കൊണ്ടിരുന്നു.. മധു വിധു നാളുകൾ റോയിയും സോഫിയയും ശരിക്കും ആഘോഷിച്ചു…

രതിയുടെ പുതിയ പുതിയ മേഘലകൾ അവർ കീഴടക്കികൊണ്ടിരുന്നു…

റോയി ഇല്ലാത്ത ഒരു ദിവസം സങ്കൽപ്പിക്കാൻ പോലും വയ്യാത്ത അവസ്ഥയിൽ സോഫിയ എത്തിയിരുന്നു…

അവരുടെ സന്തോഷം ശോഭനയും ആസ്വദിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു..

പലപ്പോഴും പരിസര ബോധം ഇല്ലാതെയുള്ള റോയി യുടെയും സോഫിയുടെയും പ്രവർത്തികൾ ശോഭനയിൽ അടിച്ചമർത്തപ്പെട്ടിരുന്ന രതി മോഹങ്ങൾ വീണ്ടും തളിരിടാനുള്ള വളമായി മാറി…

അതുകൊണ്ടായിരിക്കും മകളുടെയും മരുമകന്റെയും ഒളിവും മറയുമില്ലാത്ത ചേഷ്ട്ടകൾ അവളെ അലോസരപ്പെടുത്തിയില്ല…

കാഞ്ഞിരപ്പള്ളി കോളേജിൽ പ്രീ ഡിഗ്രി ക്ക് പഠിച്ചുകൊണ്ടിരുന്ന ലില്ലി പകൽ സമയങ്ങളിൽ വീട്ടിൽ ഉണ്ടാകില്ല എന്നത് ശോഭനക്ക് ഒരു ആശ്വാസം ആയിരുന്നു…

സോഫിയുടെ നിശ്വാസങ്ങളും ശീൽക്കാരങ്ങളും റോയിയുടെ മുക്കലും മൂളലും രാപകൽ അന്യേ കാതിൽ വന്നു വീണു കൊണ്ടിരുന്നത് ശോഭനയുടെ ചിന്തകളെ വഴി മാറി സഞ്ചരിക്കാൻ പ്രേരണയായി കൊണ്ടിരുന്നു…

ഒരു ദിവസം മണിമലയാറ്റിലെ അവരുടെ കടവിൽ തുണി കഴുകാനും കുളിക്കാനുമായി സോഫിയും ശോഭനയും പോയപ്പോൾ സോഫിയ പറഞ്ഞു…

റോയിച്ചൻ ഒറ്റക്ക് ഇരിക്കണ്ടേ.. വാ നമുക്ക് കടവിൽ പോകാം.. അക്കരെ ചീട്ടു കളിക്കാർ ഉണ്ടങ്കിൽ റോയിച്ചനെ കണ്ടാൽ സ്ഥലം വിട്ടോളും… ”

അപ്പോൾ അവൻ പറഞ്ഞു..

“ചീട്ടുകാളിക്കർ പോയാലും ഞാൻ ഉണ്ടാവില്ലേ.. ഞാനും ഒരു ആണല്ലേ…”

“അത് സാരമില്ല.. ഞങ്ങൾ കുളിക്കുന്നത് നാട്ടുകാരല്ലല്ലോ കാണുന്നത്.. ഞങ്ങളുടെ റോയിച്ചനല്ലേ… ”

എന്നിട്ട് അവന്റെ ചെവിയിൽ ശബ്ദം താഴ്ത്തി പറഞ്ഞു..

“നിനക്ക് കാണാനല്ലേ ഞങ്ങൾ ഇതൊക്കെ കെട്ടി പൊതിഞ്ഞോണ്ട് നടക്കുന്നത്…”

“ഡീ.. പതുക്കെ ആന്റി കേൾക്കും..”

“ഓഹ്.. ആന്റിയെ പേടിയുള്ള ആളാണോ ഇന്നലെ അടുക്കളയിൽ വന്ന് എന്റെ ചന്തിക്കിട്ട് അടിച്ചത്..”

“അതു പിന്നെ.. ആന്റിയെ ഞാൻ കണ്ടില്ലായിരുന്നല്ലോ..”

“എന്നാലേ മോൻ കണ്ടില്ലെങ്കിലും അമ്മ കണ്ടായിരുന്നു…”

“നിന്നോട് വല്ലതും പറഞ്ഞോ..?”

“കെട്ടിയോളുടെ ചന്തിക്ക് കെട്ടിയോൻ അടിക്കുന്നതിന് അമ്മ എന്തോ പറയാനാണ്…”

“പക്ഷേ അമ്മക്ക് വേറെ ചില പ്രശ്നങ്ങൾ ഉണ്ട് റോയിച്ചാ…”

“എന്ത് പ്രശ്നം.. ഞാൻ അറിയാത്ത എന്ത് പ്രശ്നമാ ആന്റിക്കുള്ളത്…”

“അതേ.. മോന് മനസിലാവില്ല.. ഞങ്ങൾ പെണ്ണുങ്ങൾക്ക് മാത്രം മനസിലാകുന്ന പ്രശ്നമാണ്…”

അപ്പോഴാണ് ശോഭനയുടെ വിളി കെട്ടത്.. “സോഫി വാ പോകാം..”

“ദേ അമ്മ വിളിക്കുന്നു.. റോയിച്ചൻ തോർത്തു കൂടി എടുത്തോ വേണമെങ്കിൽ ആറ്റിൽ ചാടി ഒന്നു കൂടി കുളിക്കാം…”

കടവിലേക്കുള്ള നടവഴിയിൽ കൂടി മുന്നിൽ ശോഭനയും അതിന് പുറകിൽ സോഫിയും പിന്നിൽ റോയിയും നടന്നു… അപ്പോൾ അവന്റെ കണ്ണ് എവിടെ ആയിരുന്നു എന്ന് അടുത്ത പാർട്ടിൽ പറയാം….

തുടരും…