അനിതയെ ആശ്വസിപ്പിച്ച് അവളുടെ സങ്കടങ്ങള്ക്ക് അവളക്കൊപ്പം നിന്ന് എല്ലാം നേരെയാക്കിയത് കണ്ണനാണ്. ആ ആശ്വാസിപ്പിക്കലും അവന്റെ കെയിറിംഗും, പിന്നെ കണ്ണന്റെ കരുത്തും എല്ലാം അവള്ക്ക് അവനോട് അടങ്ങാത്ത ആവേശം സമ്മാനിച്ചു. അവിടെനിന്ന് അത് ശാരീരിക ബന്ധത്തിലേക്ക് പോയി. അന്ന് അവള് മനസ്സിലൊരു തീരുമാനമെടുത്തു,
തന്റെ ശരീരത്തിന്റെ നഗ്നതയുടെ ഒരു തുള്ളി പോലും തന്റെ ഭര്ത്താവ് കാണില്ല. എല്ലാം ഇനി കണ്ണന് മാത്രമേ അവള് കൊടുക്കു എന്ന് തീരുമാനിച്ചിരുന്നു. അങ്ങനെ അവരുടെ ജീവിതം മുന്നോട്ട് പോയി. ഇപ്പോഴും അവളൊരു ഉത്തമ ഭാര്യയായി അഭിനയിക്കുകയാണെങ്കിലും കണ്ണന്റെ കഴപ്പി കാമുകിയായി ജീവിക്കുകയാണ്.
കണ്ണന്ഃ ആഹ് വിട് കുഞ്ഞ, ഞാന് പറഞ്ഞതല്ലെ എല്ലാം മറന്ന് പെരുമാറണമെന്ന്. അനിതഃ ആഹ് എല്ലാം മറന്നത് നീയുള്ളത് കൊണ്ടാ, അല്ലേല് പണ്ടെ ഞാന് അയാളെ കൊന്നനെ, പിന്നെ ഞാനും അയാളും ചെയ്യുന്നത് ഒരെ കാര്യമാണല്ലോ, മറ്റൊരാളൊടൊപ്പം സുഖിക്കുന്നു, ഇനി അങ്ങനെ മതി, ആര്ക്കും ഒരു തട്ടുകേട് ഇല്ല. കണ്ണന്ഃ ആഹ് അതാണ് പവര്. അനിതഃ പവറൊക്കെ അവിടെ നില്ക്കട്ടെ, നീ നാളെ പോകുവോ? കണ്ണന്ഃ ആഹടി പോകും. എന്തെ? അനിതഃ ഏയ് വെറെയൊന്നുമല്ല നിന്റെ ദേഹത്തിന്റെ ചൂടറിയാതെ രണ്ട് മാസമൊക്കെ പിടിച്ച് നില്ക്കുക എന്ന് ഓര്ക്കുമ്പോഴാ. കണ്ണന്ഃ എന്റെ കഴപ്പി കുഞ്ഞമ്മെ, രണ്ട് മാസമല്ലെ ഉള്ളു. അത് കഴിഞ്ഞാല് ഈ ശരീരത്തില് തന്നെയല്ലെ ഫുള് ടൈം. അനിതഃ എന്നാലും… കണ്ണന്ഃ ഒരെന്നാലുമില്ല. നീ ധൈര്യമായിട്ടിരി. രണ്ട് മാസം കഴിഞ്ഞ് നമ്മള് കൂടുമ്പോള് നല്ല മുട്ടന് വൈബായിരിക്കും. അനിതഃ ആഹ് അത് ശരിയാണല്ലോ. കണ്ണന്ഃ അതല്ലെ മോളെ ഞാന് പറഞ്ഞത്. Be happy. നമ്മുക്ക് പൊളിക്കാമന്നെ.
വണ്ടിയില് പാട്ടിന്റെ വോളിയം കൂട്ടി അവന് പായിച്ചു. അനിതയും അതിനുസരിച്ച് ആസ്വദിക്കാന് തുടങ്ങി. ഇടയക്ക് വണ്ടി സൈഡിലൊതുക്കി അവളുടെ മുട്ടന് മുലകളെ ഞെരിച്ചുടച്ച് തമ്മില് തമ്മില് അധരങ്ങള് ചപ്പി വലിക്കാനും അവര് മറന്നില്ല. അങ്ങനെ അവര് എയര്പ്പോര്ട്ടിലെത്തി. എത്തി ഒരു മണിക്കൂര് കഴിഞ്ഞ് കൊച്ചച്ഛനും ലാന്ഡ് ചെയ്തു.
കൊച്ചച്ഛനെ കണ്ടപ്പോള് അനിത സ്നേഹനിധിയായ ഭാര്യയെ പോലെ തകര്ത്തഭിനയിച്ചു. കണ്ണന് ഇതൊക്കെ കണ്ട് ഊറിച്ചിരിച്ചു. അവനും കൊച്ചച്ഛനെ ഹഗ്ഗ് ചെയ്തു വരവേറ്റു. വൈകുന്നേരമായപ്പോള് അവര് വീട്ടില് ചെല്ലുകയും ചെയ്തു.
പിറ്റെ ദിവസം കണ്ണന് എറന്നാകുളത്തേക്ക് തിരിച്ചു. ആദ്യത്തെ ഒരാഴ്ച അവിടെ നില്ക്കാന് അവന്റെ കുട്ടുകാരന്റെ വീടുണ്ടായിരുന്നു. അതെല്ലാം അവന് വിളിച്ച് സെറ്റാക്കിയിരുന്നു. എറന്നാകുളത്ത് ചെന്നാദ്യം അവന് ഓരോ കമ്പനികളില് ഇന്റര്വ്യൂ അറ്റന്ഡ് ചെയ്യാന് തുടങ്ങി. കുറെയണ്ണത്തില് നല്ലത് പോലെയും ചിലത് നൈസായിട്ട് ഊമ്പിയത് പോലെയും അവന് തോന്നി. എന്നിരുന്നാലും 3 ദിവസത്തിനുള്ളില് അവന് ഒരു കമ്പനിയിലേക്ക് വിളി വന്നു. ഒരു Social Media Executive ആയിട്ടാണ് വിളി വന്നത്. മാസ ശമ്പളം ഒരു 20k.
അവന് അത് ധാരാളമായിരുന്നു. അങ്ങനെ ആ ജോലി ഏറ്റെടുക്കാന് അവന് തീരുമാനിച്ചു. ജോലിയേറ്റപ്പോള് തന്നെ അവന് ഒരു റൂമെടുത്ത് വെറേ മാറിയിരുന്നു. വെറെയൊന്നുമല്ല കൂട്ടുകാരന് ബാധയാവാതെയിരിക്കാന്. ഒരു വര്ഷത്തെ ജോബിന് ശേഷം സ്വന്തമായി ഒരു കമ്പനി. അതാണ് അവന്റെ ലക്ഷ്യം. അതിനായി എല്ലാ പ്ലാനും അവന് തയ്യാറാക്കിയിരുന്നു.
ജോലി കിട്ടിയ കാര്യം അമ്മയെയും അച്ഛനെയും കുഞ്ഞയേയും വിളിച്ച് പറഞ്ഞു. എല്ലാവര്ക്കും സന്തോഷമായി. പുതിയ കമ്പനിയില് അവന് എല്ലാവരുമായി അടുപ്പത്തിലായി വന്നു, നല്ല കിടിലന് പെണ്ണുങ്ങളും നല്ല ചരക്ക് ആന്റിമാരും എല്ലാം ഇഷ്ടം പോലെ ഉണ്ടായിരുന്നു. എല്ലാവരോടും നല്ല കമ്പനിയുണ്ടെങ്കിലും മറ്റ് പരിപാടികള്ക്കൊന്നും അവന് താത്പര്യമില്ലായിരുന്നു. രേഖ മിസ്സിനെ ഓര്ക്കാത്ത ദിനങ്ങളും ഇല്ലായിരുന്നു. ഒന്ന് അന്വേഷിക്കണം എന്നൊക്കെ തോന്നിയെങ്കിലും പോയവരെ തിരക്കി പുറകെ പോകുന്നത് ശരിയല്ലാത്തത് കൊണ്ട് അവന് വേണ്ട എന്ന് വെച്ചു. ഇതിന്റെയിടയില് അനിത കണ്ണന് വേണ്ടി കല്യാണം ആലോച്ചിക്കാനും തുടങ്ങിയിരുന്നു.
നല്ല നല്ല ആലോചനകള് അവനറിയാതെ അവള് തേടി കൊണ്ടിരുന്നു. അവളുടെ തന്നെ തീരുമാനമായിരുന്നു അത്. കാരണം ജീവിതകാലം മുഴുവന് തന്റെ വാലില് കെട്ടിക്കൊണ്ട് നടക്കാന് പറ്റില്ലല്ലോ. അവനും ഒരു ജീവിതം വേണ്ടെ. അവനോട് പറഞ്ഞാല് സമ്മതിക്കില്ല എന്നവള്ക്കറിയാം. അതുകൊണ്ടാണ് അവന്റെ അച്ഛനെയും അമ്മയെയും അറിയിച്ച് അനിത കല്യാണ ആലോചനകള് നോക്കുന്നത്. എല്ലാവര്ക്കും പൂര്ണ്ണ സമ്മതമായതിനാല് അവള് അതനുസരിച്ച് മൂവ് ചെയ്യാന് തീരുമാനിച്ചു.
ജോലി തിരക്ക് മൂലം അവന് രണ്ട് മാസത്തോളം നാട്ടില് പോവാന് പറ്റിയില്ല. അങ്ങനെ പോകണ്ടാന്ന് അവന് തീരുമാനിച്ചതാണ്. രണ്ട് മാസം കഴിഞ്ഞാല് കൊച്ചച്ഛന് പോകും. അത് കഴിഞ്ഞാല് കുറച്ച് ദിവസം ലീവെടുത്ത് കുഞ്ഞമ്മയോടൊപ്പം ആറാടണം. അതാണ് പ്ലാന്. അതിനായി അവന് നല്ലോണം വര്ക്ക് ചെയ്തു. എന്തിനേറെ പറയുന്നു, വാണം പോലും വിടാതെ അവന് പിടിച്ച് നിന്നു. അനിതയക്കും അതെ അവസ്ഥയായിരുന്നു.
തന്റെ കാമുകനെ കാണാതെയിരിക്കാന് അവള്ക്ക് കഴിഞ്ഞില്ല. ഇടയക്കൊക്കെ വീഡിയോ കോള് വിളിക്കുമെങ്കിലും കൊച്ചച്ഛന് അടുത്തുള്ളത് കൊണ്ട് അവര്ക്ക് ഒന്നും ചെയ്യാന് കഴിഞ്ഞില്ല. ഒരു വിധം കടിച്ച് പിടിച്ച് അവര് രണ്ട് മാസം തള്ളി നീക്കീ. അനിതയുടെ ശപഥവും അവള് പാലിച്ചു. തന്റെ ഭര്ത്താവിനെ കൊണ്ട് അവള് തൊടിച്ച് പോലുമില്ല. ഇത്രയും പ്രായമായത് കൊണ്ടും പിന്നെ തനിക്ക് വെറെ കാമുകിയുള്ളത് കൊണ്ടും അയാളും അതത്ര കാര്യമാക്കിയില്ല.
അങ്ങനെ രണ്ട് മാസം കഴിഞ്ഞു. കൊച്ചച്ഛന്റെ ലീവും തീര്ന്നു. എയര്പ്പോര്ട്ടില് കൊണ്ട് വിടാന് അവര് കണ്ണനെ വിളിക്കുകയും ചെയ്തു. പോകുന്നതിന്റെ തലെദിവസമാണ് കണ്ണന് വരുന്നത്. ആ ദിവസം അനിത കണ്ണനെ വിളിച്ചു.
അനിതഃ ഡാ നീ ഇറങ്ങിയോ? കണ്ണന്ഃ ഇല്ലെടി ഇപ്പോള് ഇറങ്ങും, എന്താ മോളെ, കാണാതെയിരിക്കാന് വയ്യ. അനിതഃ അതേടാ കുട്ടാ, കുഞ്ഞയുടെ ചക്കരകുട്ടനെ കാണാതെയിരിക്കാന് എനിക്കാവുമോ? രണ്ട് മാസത്തെ കൊതി തീര്ക്കണ്ടെ നമ്മുക്ക്, വേഗം വാ. കുഞ്ഞയക്ക് നിന്നെ തീറ്റിക്കാന് കൊതിയായിട്ട് വയ്യ. കണ്ണന്ഃ ഇറങ്ങുവാ എന്റെ മുത്തെ, വന്നിട്ട് വേണം എന്റെ മുത്തിന്റെ ചക്കരകുടത്തിലെ തേന് മുഴുവന് കുടിക്കാന്. അനിതഃ അയ്യോടാ, ഡാ എന്റെ കണവന് പോയിട്ടില്ല കേട്ടോ, അത് ഓര്മ്മ വേണെ. കണ്ണന്ഃ ഓ ശരിയാണല്ലോ, എന്നാല് നാളെ മുതല് എനിക്ക് കുടിക്കാല്ലോ, 7 ദിവസത്തെ ലീവെടുത്തിട്ടുണ്ട്. അനിതഃ ലീവൊക്കെ ഞാനുമെടുത്തിട്ടുണ്ട്, നാളെ മുതല് ഞാന് നിന്റെയാ, നിന്റെ മാത്രം. എല്ലാം എന്റെ കുട്ടന് ഞാന് തരും. കണ്ണന്ഃ ഹോ എന്റെ കുഞ്ഞ ഇങ്ങനെ കൊതിപ്പിക്കാതെ, നാളെ ഒന്ന് വരട്ടെ ഞാന്. കുഞ്ഞയുടെ കാലിന്റെിടയില് നിന്ന് എഴുന്നേല്ക്കില്ല ഞാന്. അനിതഃ ഹോ ഈ കൊതിയന് ചെക്കന്, ആഹ് പിന്നെ നീ ബൈക്കിനാണോ വരുന്നെ? കണ്ണന്ഃ അതെടി. അനിതഃ എടാ നീ ബസിനിങ്ങ് വാടാ ബൈക്ക് അവിടെ വെച്ചാല് മതി. കണ്ണന്ഃ ങേ അതെന്താ? എനിക്ക് തിരിച്ച് പോകണ്ടെ? അനിതഃ അതല്ലെടാ, നീ പറയുന്ന കേള്ക്ക്, ബൈക്ക് അവിടെ വെച്ചാല് മതി. കണ്ണന്ഃ അതെന്താ അനിതെ, എന്തൊ ദുരുദ്ദേശം ഉണ്ടല്ലോ. അനിതഃ ആഹ് ഉണ്ടെന്ന് തന്നെ കൂട്ടിക്കോ, പ്ലീസ്സ് കണ്ണാ കുഞ്ഞ പറയുന്നത് കേള്ക്കില്ലെ? കണ്ണന്ഃ ആ ആ ഒലിപ്പിക്കാതെ, ഞാന് ബസിന് വന്നോളാം. അനിതഃ എന്റെ പുന്നാര കണ്ണന്, വേഗം വാ കേട്ടോ.