അവന് വേഗം വണ്ടി അവിടുന്നെടുത്തു. പോകും വഴിയില് അവന് അനിതയുടെ വണ്ണതുടകളെ തഴുകിക്കോണ്ടിരുന്നു. അനിതയും അത് ആസ്വദിച്ചോണ്ടിരുന്നു. പെട്ടെന്ന് എന്തൊ ഓര്ത്തപ്പോലെ അവള് പറഞ്ഞു.
അനിതഃ കണ്ണാ നിന്റെ ബൈക്ക് എവിടാ വെച്ചേക്കുന്നെ. കണ്ണന്ഃ ഇവിടുന്ന് ഒരു 2,3 കിലോമീറ്റര് കഴിഞ്ഞ് കൂട്ടുകാരന്റെ വീടുണ്ട്. അവിടെയാ. എന്തെ? അനിതഃ എന്നാല് വേഗം വണ്ടി അങ്ങോട്ട് വിട്. കണ്ണന്ഃ അതെന്താ? അനിതഃ അതൊക്കെയുണ്ട്. നീ വേഗം വണ്ടി അങ്ങോട്ട് വിട്. കണ്ണന്ഃ ഓ ബൈക്കില് പോകാനായിരിക്കും അല്ലെ.
അനിത ആശ്ചര്യത്തോടെ അവനെ നോക്കി.
അനിതഃ അത് നിനക്കെങ്ങനെ മനസ്സിലായി? കണ്ണന്ഃ പിന്നെ കാക്കയുടെ വിശപ്പ് മാത്രം മാറ്റിയാല് പോരല്ലൊ. ഈ ജേഴ്സി പശുവിന്റെ കടിയും തീര്ക്കണ്ടെ?.
കണ്ണന് അവളെ വീണ്ടും മാറോട് ചേര്ത്തു. വണ്ടിയോടിക്കുന്നതനിടയിലും അവന് അവളെ നെറ്റിയില് ഉമ്മവെച്ചു. അനിത അവന്റെ കവിളില് അമര്ത്തി ചുംബിച്ചു.
അനിതഃ എന്റെ കണ്ണാ നീ എന്തായാലും കൊള്ളാം. കണ്ണന്ഃ പിന്നല്ല, നിന്നെയും വെച്ചോണ്ട് രണ്ടര മണിക്കൂര് ബൈക്ക് യാത്ര, അതും ഈ ഡ്രെസ്സില്. മിസ്സാക്കുമോ ഞാന്.
അവന് അവളുടെ തുടയിലൂടെ അമര്ത്തി തടവി. അവള് അവന്റെ കൈകള് രണ്ട് പിടിച്ച് കോര്ത്ത് വെച്ചു. വണ്ടി അപ്പോഴേക്കും ഒരു വീടിന്റെ മുന്നില് വന്ന് നിന്നു.
കണ്ണന്ഃ എടി ഇറങ്ങി ഗേറ്റ് തുറക്ക്. അനിതഃ ഇതാണോ സ്ഥലം? കണ്ണന്ഃ ആടി, നീ ഇറങ്ങി ഗേറ്റ് തുറന്നെ, ബൈക്ക് അകത്താ.
അനിത വണ്ടിയില് നിന്ന് ഇറങ്ങി ഗേറ്റ് തുറക്കാനായി നടന്നു. സ്വാഭാവികമായി കണ്ണന്റെ ദിശ ജീന്സുനുള്ളില് ഇളകിമറിയുന്നു അനിതയുടെ പറക്കുണ്ടികളിലേക്കായിരുന്നു. “ഹോ എന്തൊരു ഉരുപ്പടിയാണ് എന്റെ കുഞ്ഞമ്മ”.
അവന് ഈ പ്രായത്തിലും നല്ല ചുറുചുറുക്കോടെ, സെക്സിയായി ഇരിക്കുന്ന കുഞ്ഞമ്മയെ ഓര്ത്ത് അവന് അഭിമാനം പൂണ്ടു. വണ്ടിയെടുത്ത് നേരെ ഒരു പോര്ച്ചിന്റെ കീഴിലേക്ക് കേറ്റി. അവിടെ കണ്ണന്റെ പച്ച ബജാജ് ഡോമിനാര് അവനെ നോക്കിയിരുപ്പുണ്ടായിരുന്നു. കൂടെ രണ്ട ഹെല്മറ്റും. വണ്ടി ഓഫാക്കി അവന് താക്കോല് പോക്കറ്റിലേക്കിട്ടു.
അനിതഃ അപ്പോള് എല്ലാം വെല്പ്ലാന്ഡ് ആണ് അല്ലെ.
ഹെല്മെറ്റ് എടുത്ത് തലയില് വെച്ചോണ്ട് അവള് മൊഴിഞ്ഞു. എന്നാല് കണ്ണന്റെ കണ്ണുകള് തള്ളി നില്ക്കുന്ന അനിതയുടെ മുന്നിലും പിന്നിലും വീണ്ടും തറഞ്ഞു. അവന് ഹെല്മെറ്റുമായി അവളുടെ അടുത്തേക്ക് നടന്നെടുത്തു. അനിത നോക്കിനില്ക്കെ അവന് അവളെ നെഞ്ചിലേക്ക് ചേര്ത്തു. കണ്ണും കണ്ണും നോക്കിനില്ക്കെ അവന് ചോദിച്ചു.
കണ്ണന്ഃ എന്റെ അനിത എനിക്ക് കണ്ടിട്ട് സഹിക്കാന് പറ്റുന്നില്ല. വാടി വീട്ടില് ആരുമില്ല. നമ്മുക്ക് അകത്ത് പോയി ചെയ്യാം.
ആ പോര്ച്ചിലിട്ട് തന്നെ കുഞ്ഞമ്മയെ കിടത്തി ഊക്കാനുള്ള ആഗ്രഹമുണ്ട് അവന്. എന്നാലും അവന് സ്വയം നിയന്ത്രിച്ചു. അനിത അവന്റെ കണ്ണിലേക്ക് തന്നെ നോക്കിനിന്നു.
അനിതഃ എന്റെ കുട്ടാ എനിക്കും ആഗ്രഹമില്ലാഞ്ഞിട്ടാണോ? പക്ഷെ കുറച്ച് നേരം കൂടെ വെയറ്റ് ചെയ്യടാ. ഇത്രയും നാളും നമ്മള് വെയറ്റ് ചെയ്തില്ലെ. ഇനി കുറച്ച് നേരം മാത്രം. പിന്നെ ബൈക്കില് നിന്റെ പുറകില് കെട്ടിപ്പിടിച്ചിരുന്ന് പോകുന്ന സുഖം ഒന്ന് വെറേയാ. എന്നിട്ട് വീട്ടില് പോയി നമ്മുടെ മുറിയില് നമ്മല് മാത്രം. ഒരാഴ്ച എനിക്ക് തുണിയുടുക്കാതെ നടക്കണം ആഹ്. അടിയിലൊരുത്തി എത്ര നേരമായി ഒഴുകിക്കൊണ്ടിരിക്കുവാണെന്ന് അറിയാമോ. മുഴുവന് നനഞ്ഞു.
ഇത്രയും കേട്ടപ്പോഴേക്കും കണ്ണന് എങ്ങനെയാണ് കണ്ട്രോള് ചെയതത് എന്ന് അവന് പോലുമറിയില്ല. അവന് കുഞ്ഞയുടെ കവിളില് ചെറുതായി ചുംബിച്ചു.
കണ്ണന്ഃ എന്നാല് അതാ നല്ലത്. അനിതഃ പിന്നെയൊരു കാര്യം. കണ്ണന്ഃ എന്താ
കണ്ണന് നോക്കിനില്ക്കെ അനിത അവളുടെ താലി ഊരിമാറ്റി. എന്താണ് സംഭവിക്കുന്നത് എന്ന് മനസ്സിലാക്കുന്നതിന് മുമ്പെ. അവള് അത് അവന്റെ നേരെ നീട്ടി.
അനിതഃ ഇത് എന്റെ കഴുത്തിലണിയാമോ? കണ്ണന്ഃ ഏഹ്??? അവന് ശരിക്കും ഞെട്ടി. കുഞ്ഞ എന്താ ഈ പറയുന്നെ? വട്ടായോ?
കണ്ണന്ഃ കുഞ്ഞ എന്തായിത്. എനിക്കൊന്നും മനസ്സിലാക്കുന്നില്ല. അനിതഃ ഞാനൊരു കാര്യം ചോദിക്കട്ടെ? കണ്ണന്ഃ ചോദിക്ക്. അനിതഃ Regardless of anything. ഇപ്പോള് എന്നെ കെട്ടാമോ എന്ന് ചോദിച്ചാല് നീ കെട്ടുമോ. കണ്ണന്ഃ പിന്നെ കെട്ടും. പക്ഷെ വീട്ടുകാര് ആരേലും അറിഞ്ഞാല്? കൊച്ചച്ഛന് എങ്ങാനും അറിഞ്ഞാലോ. അനിതഃ എടാ നീയാദ്യം ഞാന് പറയുന്നത് കേള്ക്ക്. കണ്ണന്ഃ ആഹ് പറ. അനിതഃ എടാ നിനക്ക് അറിയാല്ലോ എന്റെ ജീവിതം ഇപ്പോള് എങ്ങനെയാണെന്ന്. കെട്ടിയോനാണേല് വെറൊരുത്തിയുടെ കാലിന്റെയിടയില്. അവിടുത്തെ ഒറ്റപ്പെടല്, പ്രസവിക്കാനുള്ള ഭാഗ്യയവുമില്ല. എല്ലാം നഷ്ടപ്പെട്ടൊരു അവസ്ഥയിലായിരുന്നു ഞാന്. കണ്ണന്ഃ മ്മം… അനിതഃ അങ്ങനെ ഒരു ഡിപ്രഷനിലേക്ക് പോകും എന്നായപ്പോഴാണ് നീ എന്റെ ജീവിതത്തില് വന്നത്. ഒന്നിനെ കുറിച്ച് ടെന്ഷനടിക്കാതെ, എല്ലാം വളരെ ഈസിയോടെ കാണുന്ന നീയാണ് എന്റെ ജീവിതം മാറ്റിമറിച്ചത്. മാനസികമായും ശാരീരികമായും.
അനിത ഒരു കള്ളചിരിയോടെ പറഞ്ഞു. കണ്ണനും ചിരിച്ചു.
അനിതഃ നിനക്കറിയാമോ, നിന്റെ സാമിപ്യത്തില് ഞാനത്ര സുരക്ഷയാണെന്ന്. ഓരോ തവണ നിന്നോടൊപ്പം ഞാന് ആറാടുമ്പോള് എനിക്ക് കിട്ടുന്ന സുഖവും സ്നേഹവും സ്വന്തം കെട്ടിയോനില് നിന്ന് പോലും കിട്ടിയിട്ടില്ല. നീ തരുന്ന കരുതലില് ഞാന് പലപ്പോഴും അത്ഭുതപ്പെട്ട് പോയിട്ടുണ്ട്. കണ്ണന്ഃ പക്ഷെ കുഞ്ഞ, ഇതൊക്കെ ആരേലും അറിഞ്ഞാല്, നാട്ടുകാരന് മൈരന്മാരല്ല. അച്ഛനൊ അമ്മയൊ മറ്റൊ. അനിതഃ ഓ ഇതുപോലെയൊരു പൊട്ടന്, എടാ ചെറുക്കാ നിന്നോട് എന്നെ കതിര്മണ്ഡപത്തില് കൊണ്ടു പോയി താലികെട്ടി കൂടെ പൊറുപ്പിക്കാനല്ല ഞാന് പറഞ്ഞത്. കണ്ണന്ഃ പിന്നെ? അനിതഃ എടാ നമ്മള് തമ്മില് മാത്രം. താലികെട്ടി ജീവിതകാലം മുഴുവന് നിന്നോടൊത്ത് സുഖിച്ച് ജീവിക്കാനല്ല. പക്ഷെ നമ്മള് രണ്ടും മാത്രമുള്ളപ്പോള് എനിക്ക് നിന്റെ ഭാര്യാവണം. നീ എന്റെ ഭര്ത്താവും. നീന്റെ രണ്ടാം ഭാര്യയായി എന്നെ സ്വീകരിക്കുമൊ നീ? കണ്ണന്ഃ രണ്ടാം ഭാര്യയൊ?
അവനാകെ കണ്ഫ്യൂഷനായി.
അനിതഃ അതേടാ രണ്ടാം ഭാര്യ. അഗ്നിസാക്ഷിയായി നീയൊരുത്തിയെ കല്യാണം കഴിക്കും. അവളായിരിക്കണം നിന്റെ താങ്ങും തണലും സ്നേഹവുമെല്ലാം. അവള് വരുന്നത് വരെ നിന്റെ ജീവിതത്തില് നിന്റെ രണ്ടാം ഭാര്യയായി എനിക്ക് ജീവിക്കണം. കണ്ണാ, മോന് സ്വീകരിക്കുമോ എന്നെ.