ലതികയുടെശരീരം ജോണിക്ക് എന്നുംഒരു ഹരമാണ്.വേണ്ടതെല്ലാം വേണ്ടത്ര അളവിൽ വേണ്ട സ്ഥലത്ത്കൃത്യമായുണ്ട്.അവളോടുള്ള അവൻ്റെ ആർത്തി കൂടിയിട്ടേ ഉള്ളൂ. ലതികയുടെ കാമംതന്നെയാണ് അതിന് കാരണം.വിരൽതുമ്പിൽ പോലും കാമമാണ്. ജോണിഅടുത്ത് വരുമ്പഴേ അവളുടെ പൂറ് ചുരത്തും.അവർ പരീക്ഷിക്കാത്ത പൊസിഷനുകൾ ഇനിയൊന്നും ബാക്കിയില്ല. എല്ലാംഅവർക്കിഷ്ടമാണ്.ലതികയുടെ കന്തിപ്പോൾ ചെറിയകുണ്ണപോലെ പുറത്തേക്ക് നീണ്ടിട്ടുണ്ട്.ജോണി കടിച്ചീമ്പിയാണ് കന്ത്ഇത്രത്തോളം വലുതായത്.അവൾ ഡോഗിയിൽ നിൽക്കുമ്പോൾ കന്തിൻ്റെ തൂക്കംശരിക്കറിയാം.പിന്നിൽനിന്നും ഊമ്പുമ്പോൾ കന്ത് ശരിക്ക് വായിൽകിട്ടും.
പൂറിൻ്റെ രണ്ട്ചുളകളും വിടർന്ന് ഒരുപൂമ്പാറ്റ കണക്കെവിരിഞ്ഞിരിക്കുകയാണ്.അവൾ വിടത്തിയിരിക്കുമ്പോൾ ഇതളുകൾ രണ്ട് വശത്തേക്കും അകന്ന് ഇടയിലൂടെ കന്ത് തൂങ്ങിക്കിടക്കുന്നത് കാണാൻതന്നെ മനോഹരമായ ഒരു കാഴ്ചയാണ്.
സെക്സ് എന്നാൽരണ്ടാൾക്കും ജീവശ്വാസം പോലെ പ്രധാനപ്പെട്ടതാണ്.അത് മുടങ്ങാതിരിക്കാൻ എന്തിനുംഅവർ തയ്യാറുമാണ്.ലതികയെ അരക്കെട്ടിലിരുത്തി കുണ്ണപൂറ്റിലേക്ക് കയറ്റിവെച്ച് ജോണി സ്റ്റെപ്പിറങ്ങുകയും കയറുകയും ചെയ്യും.
അവൾ അടുക്കളയിൽ എന്തെങ്കിലും ജോലി ചെയ്യുകയാണെങ്കിൽ അവൻ പിന്നിൽചെന്ന് നിന്ന് കുണ്ണ മൂലത്തിൽ കയറ്റി വെച്ച് വെറുതെ നിൽക്കും.അവൾ പിന്നിലേക്കടിച്ച് കുണ്ണ മൂലത്തിൽ കയറ്റിയിറക്കി ഓരോരോ പണികൾചെയ്യും.
ഒരു ദിവസം രാവിലെ ബാത്ത്റൂമിൽ കയറി വായിലേക്ക്പരസ്പരംമൂത്രമൊഴിച്ച് അവനെ നിലത്ത് മലർത്തിക്കിടത്തി അവൾ പൊതിച്ച് കൊടുത്ത് രണ്ട്പേരുംവെള്ളം കളഞ്ഞു.പിന്നെ കുളിച്ച്മാറ്റി ജോണി കടയിലേക്ക്പോയി. എന്നാൽ പിന്നെ ജോണി മടങ്ങിവന്നില്ല.പോകുന്ന പോക്കിൽ ഒരുബസിന് സൈഡ്ഒതുക്കിക്കൊടുക്കുമ്പോൾ ബൈക്ക് റോഡിൽ നിന്നും തെന്നിമാറി ഇരുപതടി താഴ്ചയിലേക്ക് കൂപ്പുകുത്തുകയായിരുന്നു.
സംഭവസ്ഥലത്ത് തന്നെ ജോണി മരിച്ചു.
പതിവില്ലാതെ ഓരോരുത്തരായി വീട്ടിലേക്ക് വന്നപ്പോൾ ലതികക്ക്എന്തോ സംശയമായി. കുറച്ചകഴിഞ്ഞ ജോണിക്കുട്ടിയുടെ അപ്പൻ്റെ ജ്യേഷ്ഠൻ അവറാൻ്റെ ഭാര്യയും മക്കളും വന്നു.അതോടെ ലതിക അപകടം മണത്തു. ജോണിയുടെ വല്യമ്മ ലതികയെ മുറിയിലേക്ക്കൊണ്ടുപോയി കാര്യങ്ങൾ ചെറുതായി ഒന്ന് സൂചിപ്പിച്ചു.
ഒന്ന് ഞെട്ടിയ ലതികപിന്നെ ഒന്നും സംസാരിച്ചില്ല.കരഞ്ഞില്ല.അവൾപിന്നെ ഒന്നുംകണ്ടില്ല,കേട്ടില്ല.വെറും ശൂന്യതമാത്രം.
ജോണിയുടെ ബോഡി വീട്ടിൽകൊണ്ടുവന്നതും,സെമിത്തേരിയിലേക്കെടുത്തതും ഒന്നും അവൾ അറിഞ്ഞില്ല.
ഏകദേശം ഒരുമാസം അവൾക്ക് ഒന്നിനെ കുറിച്ചും ഒരുബോധവുമുണ്ടായില്ല. വല്യമ്മയും, മക്കളും അവളുടെ കൂടെനിന്നു.
ഒരുമാസംകഴിഞ്ഞ്ഒരു ദിവസം അവൾ തൻ്റെ മുറിയിൽനിന്നും താഴെ ഹാളിലേക്ക് വന്നു.ജോണിമരിച്ച അന്ന് മുകളിലെ മുറിയിൽ കയറിയതാണ്.പിന്നെ ഇന്നാണവൾതാഴേക്കിറങ്ങുന്നത്.ഇത്രയും ദിവസം അവൾ ആരോടെങ്കിലും സംസാരിക്കുകയോ,ഒന്ന് കരയുകയോ ചെയ്തില്ല.അവൾവരുന്നത് കണ്ട് മറിയാമയും മക്കളും എന്തോ സംസാരിച്ചിരുന്നത് നിർത്തി എഴുന്നേറ്റു. അവരുടെചില സംസാരങ്ങൾപലപ്പോഴായി അവൾ കേട്ടിരുന്നു.കൂടുതലും ജോണിയുടെ സ്വത്തിനെ കുറിച്ചുള്ളതായിരുന്നു.അതിനിന്നൊരു തീരുമാനമാക്കാം എന്ന് കരുതിയാണവൾ താഴേക്ക് വന്നത്.അവൾ സോഫയിലിരുന്ന് എല്ലാവരോടും ഇരിക്കാൻപറഞ്ഞു.
ആദ്യംതന്നെ മൊത്തം സ്വത്തിൻ്റെ വിവരങ്ങളുംഅവൾപറഞ്ഞു.ഷോപ്പിംഗ്കോംപ്ലക്സും,റബ്ബർ തോട്ടവും, ഈ വീടും പുരയിടവുംഎല്ലാം ഇപ്പോൾ തൻ്റെ മാത്രം പേരിലാണെന്നും,ഇപ്പോൾ ഇതാർക്കും എഴുതികൊടുക്കാൻ പോകുന്നില്ലെന്നും, എന്തെങ്കിലും തീരുമാനം ഉണ്ടായാൽ അറിയിക്കാമെന്നും പറഞ്ഞ് അവൾ എഴുന്നേറ്റ് മുകളിലേക്ക് പോയി.ഷോപ്പിംഗ് കോംപ്ലക്സ് തങ്ങളുടെ പേരിൽ എഴുതി കിട്ടുമെന്ന് കരുതി ഒരുമാസംഇവിടെതാമസിച്ചവർ നിരാശരായി വെറും കയ്യോടെ മടങ്ങി. ലതിക വാതിലടച്ച് മുറിയിൽ വന്നിരുന്നു.ഇപ്പോൾ ജോണി മരിച്ചുഎന്നസത്യം അവൾ ഉൾക്കൊണ്ടിട്ടുണ്ട്.താനിനി ഒറ്റക്കാണ്.ആരും കൂട്ടിനില്ല. ഇരുളടഞ്ഞ ഭാവിയിലേക്ക് കണ്ണ് തുറുപ്പിച്ചവൾനോക്കി.
താനിനി എന്താണ്ചെയ്യേണ്ടത്? തുടർന്നിനി ജീവിക്കണോ?അതോ മരിക്കണോ?രാത്രി മുഴുവൻ അവൾ ആലോചിച്ചു.അവസാനം നേരംവെളുത്തപ്പോഴേക്കും അവളൊരുതീരുമാനത്തിലെത്തിയിരുന്നു.
അനാഥാലയത്തിൽപോയി അച്ചനെകാണുക.അവിടെയുള്ള കുഞ്ഞുങ്ങളെ നോക്കിയും,അവരെ പഠിപ്പിച്ചും അവിടെ കൂടുക.രാത്രി കിടക്കാൻ മാത്രം വീട്ടിലേക്ക് വരിക.അവിടെകുട്ടികളോടൊപ്പം സമയം ചിലവിട്ടുമ്പോൾ ജോണിയുടെ ഓർമകൾ കുറേയൊക്കെ മറക്കും.
അവൾ രാവിലെത്തന്നെ കുളിച്ച് നല്ല വസ്ത്രം ധരിച്ച് അത്യാവശ്യം മേക്കപ്പുമിട്ട് കാറെടുത്ത് അച്ചനെ കാണാൻ പുറപ്പെട്ടു. അച്ചനെകണ്ട് കാര്യങ്ങളെല്ലാംപറഞ്ഞു. അച്ചനും സന്തോഷമായി.എങ്കിലും അവളുടെ വിധിയോർത്ത് ആ പുരോഹിതൻ ദുഖിതനായി.
അന്ന്മുതൽ അവൾവീണ്ടും ആ അനാഥാലയത്തിലെ അന്തേവാസിയായി.
അതിൻ്റെ നടത്തിപ്പ് പൂർണമായും ഏറ്റെടുത്ത അവൾ ധാരാളംപണവും ചിലവാക്കി.ജോണിയുടെ പേരിൽഒരു കെട്ടിട്ടംതന്നെ അവൾ സംഭാവന ചെയ്തു.
ഇപ്പോൾഏകദേശം ഒരുവർഷമായി. അവൾ പൂർണമായും ഇപ്പോൾ സന്തോഷവതിയാണ്. ഒരുദിവസം വൈകുന്നേരം അനാഥാലയത്തിൽ നിന്നും തിരിച്ചെത്തി കുളിക്കുമ്പോഴാണ് അവൾക്ക് തുടയിടുക്കിൽ എന്തോ ഒരസ്വസ്ഥത തോന്നിയത്. കൈനീട്ടി പൂറ്റിലാകെ ഒന്ന് തടവിയ ലതികഞെട്ടിപ്പോയി.പൂറാകെ കാട് പിടിച്ച് കിടക്കുകയാണ്. കുറേകാലമായി മൂത്രമൊഴിക്കാൻഒരു തുള എന്നതിനപ്പുറം അവൾക്ക് യാതൊരു വികാരവും തോന്നിയിട്ടില്ല. ഇന്നവിടെ തൊട്ടപ്പോൾ എന്തോഒരുതരിപ്പ്.അവൾ രോമം വകഞ്ഞ് മാറ്റി ഒരു വിരൽ ഉള്ളിലേക്ക്കയറ്റി.ഉള്ളിലാകെ വഴുവഴുപ്പ്. അവൾരണ്ട് വിരലുകൾ ചേർത്ത് പിടിച്ച് കയറ്റിയടിച്ചു.അവൾ കാമരൂപിണിയായ പഴയ ലതികയായിമാറിക്കൊണ്ടിരുന്നു.
ഉച്ചത്തിൽ സീൽകാരമിട്ട്അവൾ ഊരിയടിച്ചു.മദജലം പതഞ്ഞൊഴുകി .തൻ്റെ കടിപ്പൂറിന്ഒന്നും സംഭവിച്ചിട്ടില്ലെന്ന് അവൾക്ക് മനസ്സിലായി.
ഒരുവിരൽ മൂലത്തിലിട്ടുംഇളക്കിനോക്കി. അവൾക്ക്സുഖം കൂടിക്കൂടിവന്നു.പിന്നെ അവൾഒന്നും നോക്കിയില്ല. ഇരുതുളകളിലും തകർത്തടിച്ച് വെള്ളം ചീറ്റിച്ചു.പിന്നെ കുളിച്ച് ബെഡിൽ കിടന്ന്കുറേനേരം ആലോചിച്ചു. എന്നിട്ടൊരുതീരുമാനമെടുത്തു.ആദ്യംതന്നെ പൂറ് വടിച്ച് വൃത്തിയാക്കണം.മുടങ്ങിയവ്യായാമം തുടരണം.ജോണിയില്ല എന്ന് വെച്ച്തൻ്റെ ജീവിതം നശിപ്പിക്കേണ്ട കാര്യമില്ല.തനിക്ക് പഴയത് പോലെത്തന്നെ സുഖിച്ച്ജീവിക്കണം.അതിന്പക്ഷേ ഒരാൺതുണയൊന്നും ഇനിവേണ്ട.അല്ലാതെത്തന്നെതനിക്ക് സുഖിക്കാൻ പറ്റും .പിറ്റേന്ന്നല്ല പ്രസരിപ്പോടെയാണവൾ എഴുന്നേറ്റത്.
