ഞാൻ ചിറി കോട്ടി പറഞ്ഞു:
“ഞങ്ങട പള്ളീലോട്ടങ്ങു വന്നുകേറിയില്ലല്ലോടീ!
അതിനു മുമ്പേ അവട ഓഞ്ഞയൊരു കിളി!
അത്രയൊന്നും വേണ്ടാട്ടോ!
എടവകേലെ വേണ്ടപ്പെട്ടോരെ അച്ചന്മാരങ്ങന കാണണോന്നൊക്കെ പറയും!
അതിനു നീയെന്നാ ഒരുമാതിരി കിളി കിളിക്കുന്നേ!”
അവൾ കിലുകിലാന്ന് മുത്തുമണികൾ കൊഴിയും പോലെ ചിരിച്ചു:
“എന്റച്ചാച്ചാ… അതിനു വല്ലപ്പോഴുവൊക്കെ പള്ളീലും വരണം!
ഞാനിവിടായിട്ടിപ്പ മാസങ്ങളഞ്ചായി!
അല്ലേ…..! ചേർപ്പുങ്കപ്പള്ളിക്കാരനു ഈ ഇടവകേലെന്നാ കാര്യം?
വേണേലിതേപോലെ വല്ലപ്പഴും വന്നച്ചന്റെ വഴക്കുകേട്ടേച്ചു പോ കെട്ടോ!”
ഞാൻ വായും പൊളിച്ച് നിൽക്കുമ്പോൾ അവൾ വീണ്ടും മുത്തുമണിയും കൊഴിച്ച് കൊണ്ട് എനിയ്ക് വായ് തുറക്കാൻ അവസരം നൽകാതെ ഓടി….
ഹോ! ആ പളുങ്ക് പോലുള്ള മുല്ലപ്പൂംപല്ലുകൾ!
മുകൾ വരിയിൽ വലിയ രണ്ട് പല്ലുകൾക്ക് ഇരുവശത്തുമായി നിരയൊത്ത പല്ലുകളിൽ ഇടത്തേ കോമ്പല്ല് രണ്ട് പല്ലുകൾക്ക് അൽപ്പം മുകളിലായി ശകലം പുറത്തേയ്ക് തള്ളിയാണ്!
അതാണ് ആ മുഖത്തിന്റെ ഏറ്റവും വലിയ ഭംഗിയും!!
കാന്താരിയ്ക് എന്നെ നന്നായി അറിയാം!
അച്ചാച്ചൻ….!
അച്ചായനല്ല… അച്ചാച്ചൻ..!!
അത് എന്നെ ലിറ്റിമോൾ മാത്രം വിളിയ്കുന്ന സംബോധനയാണ്!
ഇവൾ വിളിച്ചതും അത്….!
മോളും പള്ളിവക ഗായകസംഘത്തിൽ ഉണ്ട് താനും!
അപ്പോൾ അത് തന്നെ ഇവൾ എന്നെ അറിഞ്ഞ വഴി!
പറങ്ങോടനച്ചൻ ചാടിക്കടിച്ച് ഇപ്പം കൊല്ലും തിന്നും എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞ് തുള്ളുമ്പോഴും തിരികെ വീട്ടിൽ ചെന്നിട്ടും എന്റെയുള്ളിൽ ആ നുണക്കുഴികൾ മാത്രമായിരുന്നു കത്തിജ്വലിച്ച് നിന്നത്…!
പിറ്റേന്ന് തിങ്കളാഴ്ച കോളജിൽ എത്തിയ ഞാൻ കാത്ത് നിന്നു…..
അവളുടെ വരവിനായി!
ആ നുണക്കുഴികൾക്കായി!!
വളരെ അകലെ നിന്നേ പിന്നിലെ കാർകൂന്തലിന്റെ ചലനത്താൽ തിരിച്ചറിഞ്ഞു അവളെ!
ഒരുപറ്റം പെൺകുട്ടികളുടെ ഇടയിലായി നടന്ന് അടുക്കുന്നത്..!
ഞാൻ എതിരേ നടന്നു!
തികച്ചും യാദൃശ്ചികമായി കണ്ടുമുട്ടും പോലെ ആശ്ചര്യശബ്ദത്തിൽ വിളിച്ചു:
“ഹേയ്…. ടീ കാന്താരീ….!”
അവൾ നിറഞ്ഞ ചിരിയോടെ കൂട്ടുകാരികളെ യാത്രയാക്കി തിരിഞ്ഞ് നിന്നു!
വെള്ളയിൽ ചെറിയ പച്ചരാശി കലർന്ന ചുരിദാറിൽ റോസമൊട്ടിന്റെ തണ്ട് വളഞ്ഞ് മൊട്ടിന്റെ തുമ്പിനടുത്ത് എത്തുന്നത് പോലെ വൃത്താകൃതിയിൽ ഉള്ള പൂക്കൾ നീലകലർന്ന മങ്ങിയ പച്ച നിറത്തിൽ!
അരക്കെട്ട് വരെ ഇറുകിക്കിടക്കുന്ന ചുരിദാറിന്റെ താഴോട്ടുള്ള ഭാഗം നല്ല ഞൊറിവോടെ അടിഭാഗം അലകൾ പോലെ കയറിയിറങ്ങി കിടക്കുന്നു!
ഷാൾ ഇല്ലാത്ത തരം ആ ചുരിദാറിൽ മുലകൾ നല്ല ഭംഗിയായി ഒതുങ്ങി നിന്നു!
തത്തപ്പച്ച പാന്റിന്റെ കാൽത്തണ്ടയിൽ വരുന്ന ഭാഗം ഇറുകിപ്പിടിച്ച് ചുരുങ്ങി കിടക്കുന്നു!
പച്ച പ്ളാസ്റ്റിക്ക് വള്ളികളുള്ള അൽപ്പം ഹീലുള്ള ചെരുപ്പ്!
പുസ്തകങ്ങൾ അടങ്ങിയ സാധാരണ പെൺകുട്ടികൾ ഉപയോഗിയ്കുന്ന തരം ഒരു ബാഗ് ഒരു വള്ളി ഒരു തോളിലാക്കി ഇട്ടത് പുറത്ത് കിടപ്പുമുണ്ട്!
“ഞാനിവിടായെന്റെ മാഷേ! ഫസ്റ്റ് പീഡീസി ഫസ്റ്റ് ഗ്രൂപ്പ്….!”
അവൾ വിടർന്ന ചിരിയോടെ നുണക്കുഴികൾ കാട്ടി പറഞ്ഞു!
ഞാൻ ചോദിച്ചു:
“ഇതെന്തിര് പുള്ളേ തോനെയോരു വർത്തമാനങ്ങള്!നീയെന്തിരീ അച്ചടിച്ചു വെച്ചേക്കണ പോലെ വർത്തമാനങ്ങള് പറേണത്…!”
“എന്റെ കോട്ടയം അച്ചായാ ഞാനും കോട്ടയം അച്ചായത്തി തന്നാ കാഞ്ഞിരപ്പള്ളിയാ വീട്!
ഇവിടെ മമ്മീടെ വീടാ….!”
അവൾ നുണക്കുഴി കാട്ടി പറഞ്ഞപ്പോൾ ഞാൻ വായ് പൊളിച്ചു.
അപ്പോൾ അവൾ അടുത്ത ബോംബും പൊട്ടിച്ചു!
“ഞങ്ങടച്ചനെ മരങ്ങോടാന്നൊക്കെ വിളിച്ചാ ഞാഞ്ചെന്നച്ചനോടു പറയും!
ഞാനും പറങ്ങോട്ടുഫാമിലീ പെട്ടതാ!”
ഞങ്ങൾ ഒരുമിച്ച് കോളജിലോട്ട് നടന്നു….
“ലിറ്റിമോളവടെ അച്ചാച്ചനെപ്പറ്റീം ശ്രീയേട്ടനെപ്പറ്റീമൊക്കെ പറഞ്ഞ് തന്നിട്ടൊണ്ട്!
അച്ചാച്ചനെ എനിക്ക് അങ്ങനെ നേരത്തേയറിയാം!
ആട്ടെ! ഇപ്പവെന്താ വേതാളം വിക്രമാദിത്യന്റെ തോളേന്ന്
ചാടിയത്? എന്നെ കാണാനാ?”
പിടിയ്കപ്പെട്ട ചമ്മൽ മറച്ച് പിടിച്ച് ഞാൻ കൈയോങ്ങി!
“പോടീയവിടുന്ന്!
മൊട്ടേന്നു വിരിഞ്ഞില്ലല്ലോടീ?
ഒരടയ്കായുടെ വലുപ്പേയുള്ളന്നിട്ടാ നരന്തിനെ കാണാനാന്ന്…!”
ആക്കിയ ചിരിയോടെ ഒന്ന് ഇരുത്തി മൂളിയ അവൾ തലകുലുക്കി!
ഞാൻ ചമ്മൽ മറയ്കാനായി വിഷയം മാറ്റി!
അവളുടെ പേര്…..
സെലിൻ….!
സെലിൻ അന്നാ കുര്യൻ…!
പ്രവാസിദമ്പതികൾ കാഞ്ഞിരപ്പള്ളി പറങ്ങോട്ട് കുര്യച്ചന്റെയും അന്നമ്മയുടേയും രണ്ട് മക്കളിൽ മൂത്തവൾ..!
ഇളയ ആൺകുട്ടി വിദേശത്ത് തന്നെ പത്താംക്ളാസിൽ പഠിയ്കുന്നു!
ഇവളും പത്താംതരം വരെ അവിടാണ് പഠിച്ചത്!
മാർ ഈവാനിയോസിനെപ്പറ്റി വായിച്ചറിഞ്ഞ ഇവൾ ആവേശം മൂത്ത് പിഡിസിയ്ക് ഇവിടെ പഠിയ്കണം എന്ന് ശഠിച്ച് പോന്നതാണ്…!!!!
ഈ വരവിൽ അവളുടെ ഒരു വർഷം നഷ്ടമായി അവിടുത്തെ ക്ളാസ്സും ഇവിടുത്തെ ക്ളാസും തുടങ്ങുന്നത് തമ്മിലുള്ള അന്തരം!
അപ്പോൾ ഇപ്പം വയസ്സ് പതിനേഴായി!
ഞാൻ കണക്ക് കൂട്ടി!
കണ്ടാൽ പരമാവധി ഒരു പതിനാറേ തോന്നൂ!
എന്തായാലും ഒറ്റമാസം കൊണ്ട് സെലിൻ അച്ചാച്ചന്റെ പെണ്ണായി!
ഞായറാഴ്ചകളിൽ ഞാൻ കൃത്യമായി പള്ളിയിലെത്തി ആ നുണക്കുഴികൾ കാണാനായി മാത്രം!
പറങ്ങോട്ടച്ചന്റെ പണി ഏറ്റു എന്ന് മമ്മി സന്തോഷിച്ചു!
ഒപ്പം അച്ചനും!!!
അധികമൊന്നും മിനക്കെടാതെ വളച്ച് കളിയ്കുന്ന എന്റെയാ പണിയിൽ നിന്നും വളരെ വേറിട്ട ഒരു അനുഭവമാണ് സെലിനിൽ നിന്നും എനിയ്ക് ലഭിച്ചത്!
കാര്യം പ്രേമമൊക്കെയാ!
പക്ഷേ കിടന്ന് തരുന്ന കാര്യം അവതരിപ്പിയ്കാൻ പോയിട്ട് ഒന്ന് മുലയ്ക് പിടിയ്കാൻ എന്തിന് ഒന്ന് കന്പി പറയാൻ പോലും കാന്താരി എന്നെ അനുവദിച്ചില്ല!
ഒരു പ്രവാസിയുടെ ജാഡകളോ സ്വഭാവങ്ങളോ ഫാഷനോ ഒന്നുമില്ല സെലിന്…!
ഒന്നുമില്ലാതല്ല കെട്ടോ!
കുപ്പിവള!
അത് അവളുടെ ഒരു വീക്ക്നസാ!
ഏത് ഡ്രസ്സ് ആയാലും അതിന്റെ നിറത്തിന്റെ പാറ്റേണിൽ ഇരു കൈകളിലും കുപ്പിവളകൾ!!!!
ആ മുടി സ്റ്റ്രെയിറ്റ് ചെയ്തിരിയ്കുന്നത് മാത്രമാണ് അവൾക്ക് ഉള്ള ഏക ഫാഷൻ!
ചുരിദാർ മാത്രമേ പുറത്തേയ്ക് ഇറങ്ങുമ്പോൾ ധരിയ്കൂ!
അതും ഇവിടുത്തെ വെറും സാധാരണ ചുരിദാറും!
കണ്ണെഴുതും കടുക് പോലൊരു കറുത്ത പൊട്ടും!
തീർന്നു അലങ്കാരങ്ങൾ!
വീട്ടിൽ നിൽക്കുമ്പോൾ മാത്രം മിഡിയും ടീഷർട്ടും!
ഒരു ഞായറാഴ്ച ദിവസം പള്ളിയിൽ നിന്ന് കുർബ്ബാന കഴിഞ്ഞ് അവൾ തിടുക്കപ്പെട്ട് പോകുവാൻ ഇറങ്ങി….
ഞാൻ പിന്നാലെയും!
“എന്റെ അച്ചാച്ചാ മോളെങ്ങാനുങ്കണ്ടാ അവക്കു വല്ല സംശയോന്തോന്നും! ഒന്നുപോയേ…”
സെലിൻ ദേഷ്യപ്പെട്ട് പല്ലുകടിച്ചു!
“ഹഹഹഹ ഹ”
ഞാൻ ഉറക്കെ ചിരിച്ചു:
“ഈ കോഴിയെ കട്ടോനേ പപ്പെന്നു പറയുമ്പളേ തലേപ്പിടിച്ചു തപ്പി നോക്കൂന്ന് പറയുന്നതെത്ര ശെരിയാ!
എടീ പൊട്ടിക്കാളീ…. ഞാനിവിടുത്തെ കുഞ്ഞുമഞ്ഞടച്ച് എല്ലാ പിള്ളാരോടും ആൺപെൺ വിത്യാസമില്ലാതാ തമാശേമ്പറഞ്ഞ് കളിച്ചാ നടക്കുന്നേ!
