ഞാൻ ചിരിച്ചു:
“കൊല്ലവൊന്നായില്ലേടാ അവളോടൊപ്പമ്പൊറുതി തുടങ്ങീട്ട്?
ഇതുവരെ നിനക്കവളെ മനസ്സിലായില്ലേ?
ലതികേടെ കാര്യന്നമ്മളു തെരക്കുവേ വേണ്ട!
അവളിങ്ങോട്ടു നിന്നോടു പറഞ്ഞോളും!”
ഞാൻ പിറ്റേന്ന് രാവിലെ ഒരു പത്ത് മണിയോട് കൂടി ആശുപത്രിയിൽ എത്തുമ്പോൾ ലതിക വളരെ സന്തോഷവതിയായി കാണപ്പെട്ടു!
“അമ്മ കാലത്ത് ചായകുടിച്ചെടാ! ഒരു ദോശേടെ പാതിയുന്തിന്നു! ഉച്ചക്കിത്തിരി പൊടിയരിക്കഞ്ഞി കൊടുത്തോളാമ്പറഞ്ഞു!”
ലതിക ഇത് പറഞ്ഞപ്പോൾ ഞാൻ തിരക്കി:
“ശാലിനിയൊക്കെ എപ്പളാ പോയേ?”
“അവരൊരു പത്തുമണി കഴിഞ്ഞുകാണും! ഇന്നുച്ചകഴിഞ്ഞു വരാന്നുമ്പറഞ്ഞാ പോയത്..”
ഞാൻ മൂളിയിട്ട് ലതീഷിനെ നോക്കി.
അവൻ കുളിയൊക്കെ കഴിഞ്ഞ് മിടുക്കനായി കസേരയിൽ ഇരുപ്പുണ്ട്..
“അമ്മേ നാളെ രാവിലെ റൂമിലോട്ടു മാറ്റാവന്നാ ഡോക്ടറു പറഞ്ഞേ…
ഇവനിപ്പവെന്നെ വേണ്ടടാ ശാലിനിച്ചേച്ചി മതി!”
ലതികയുടെ സംസാരം കേട്ട ലതീഷ് ഇരുന്ന് ചിരിച്ചു.
“ഒത്തിരി നേരായില്ലേടാ ഇരിപ്പു തുടങ്ങീട്ട് മോനിനി ഇച്ചിരനേരങ്കിടന്നോ..”
ലതീഷിനെ താങ്ങി കൊണ്ട് ചെന്ന് കിടത്തിയിട്ട് ലതിക സോഫയുടെ അങ്ങേ അരികിലേയ്ക് ചെന്നിരുന്ന് എന്നെ കണ്ണുകാട്ടി വിളിച്ചു….
സോഫയിൽ ഇരുന്ന എന്നോട് പറ്റിച്ചേർന്ന് ഇരുന്ന ലതിക ഇടംകൈ എന്റെ തോളിലൂടെ ഇട്ട് ചേർത്ത് പിടിച്ച് വലംകൈയാൽ എന്റെ മാറത്ത് പരതിയ്കൊണ്ട് എന്റെ മാറിലേയ്ക് തലചായ്ച്ച് ഒന്നും മിണ്ടാതെ പതുങ്ങിയിരുന്നു..
കുളി കഴിഞ്ഞിട്ട് അധികം സമയം ആയിട്ടില്ല!
ലതികയുടെ ശരീരത്തിലെ തണുപ്പും നനവാർന്ന മുടിയിഴകളിൽ നിന്ന് ഉയരുന്ന കാച്ചെണ്ണയുടെ ഹൃദ്യമായ സുഗന്ധവും ഞാൻ അനുഭവിച്ചറിഞ്ഞു…
“ശാലിനി….!
ഹോ..! ഇങ്ങനേം മനുഷ്യരൊണ്ടല്ലേ!
അവളു പോണതുവരേം അവനേം കെട്ടിപ്പിടിച്ചിരിക്കുവാരുന്നു!
എനിക്കേ അറിയാവൊള്ളു വേറാരു പിടിച്ചാലുമവനു നോവുമെന്നു ഞാന്നിന്നോടു പറഞ്ഞിട്ടു അവൻ പറയുവാ ചേച്ചി പിടിയ്കണ്ട ശാലിനിച്ചേച്ചി പിടിച്ചാമതീന്ന് എങ്ങനൊണ്ട്..!!”
ലതിക സന്തോഷസ്വരത്തിൽ പറഞ്ഞു!
അവൾ വീണ്ടും തുടർന്നു…
“അമ്മയ്കൊരുദിവസം കൂലികിട്ടുന്നതെഴുവത്തഞ്ചു രൂപായാ!
അതീന്നു കൊച്ചിന്റെ മരുന്നിനു ദെവസോന്നാപ്പതുരൂപാ വേണം! എന്നുവൊന്നും പണിക്കുപോകാനുമ്പറ്റാറുമില്ല!
ബാക്കിയൊള്ള മുപ്പത്തഞ്ചു രൂപേന്നുവേണം ഞങ്ങടെ റേഷനരിയ്കൊള്ള കാശും ഇടക്കു പണിക്കു പോകാത്തപ്പോളത്തെ മരുന്നിനും എന്റെ പഠിത്തത്തിന്റെ ചെലവുമൊക്കെ!
ആ പൈസേട ബുദ്ധിമുട്ടു നീ പരിഹരിച്ചുതന്നതിപ്പിന്നെനിക്കൊരു കൊറവുമില്ല!
എന്റെ കൊച്ചു വേദനയെടുത്തു പുളഞ്ഞോണ്ടു നിലവിളിക്കാതിരുന്നാ മാത്രമ്മതി ഈ ലോകത്തെ ഏറ്റോം സന്തോഷമുള്ളയാളു ഞാന്തന്നാ!”
എന്റെ കൊച്ച്…!
ശാലിനി മുത്തുവിനെ സംബോധന ചെയ്യുന്ന അതേ സംബോധന!
ഇന്നലത്തേതിന് വിപരീതമായി ലതികയുടെ പട്ട് പോലുള്ള തണുത്ത ശരീരം എന്റെ ശരീരത്തിൽ അമർന്ന് ആ പഞ്ഞി പോലെ മാർദ്ദവമായ ആ നിറമാറ് എന്റെ മാറിൽ അമർന്നപ്പോൾ അതിന്റെ ചലനങ്ങൾ എത്ര നിയന്ത്രിച്ചിട്ടും എന്റെ പാന്റിനുള്ളിൽ ചെറുതായി അനുഭവപ്പെടാൻ തുടങ്ങിയിരുന്നു…
അവളുടെ മുലഞെട്ടുകളിലും അൽപ്പമൊരു തുടിപ്പ് എനിയ്ക് അനുഭവപ്പെടുകയും ചെയ്തു!
ലതികയുടെ ഈ നനഞ്ഞ വാക്കുകൾ ഞങ്ങളിൽ ഇരുവരിലും ഉണ്ടായ ആ വേലിയേറ്റങ്ങളെ ഇല്ലാതാക്കി..
മുറുകുവാൻ തുടങ്ങിയ ഞരമ്പുകൾ വീണ്ടും നന്നായി അയഞ്ഞു…!
വെറുതേ ചുറ്റിപ്പിടിച്ചിരുന്ന എന്റെ കൈകൾ അവളെ വരിഞ്ഞ് മുറുക്കി…
എന്റെ ചുണ്ടുകൾ ആ മൂർദ്ധാവിൽ അമർന്നു…
അൽപ്പസമയത്തിന് ശേഷം ഞാൻ കൈകൾ അയച്ച് മൃദുവായി ആ മുടിയിഴകളിൽ തഴുകിക്കൊണ്ട് പതിയെ വിളിച്ചു..
“ലതികേ….”
അവൾ മൂളി.
ഞാനവളെ എന്റെ മാറിലേയ്ക് ഒന്നുകൂടി അമർത്തി ആ ഭംഗിയാർന്ന മൂക്കിലെ കുരുമുളകിൽ തട്ടിക്കളിച്ച് കൊണ്ട് പതിയെ തുടർന്നു….
“ഞാൻ പറയുന്നത് നീ പോസിറ്റീവായേ എടുക്കാവൊള്ളു!
നമ്മളിങ്ങനിരിക്കുന്നതത്ര നന്നല്ല!
ഈ ഇരുപ്പ് നമുക്ക് മനസ്സിലാകും പക്ഷേ നമ്മുടെ ശരീരങ്ങൾക്കതു മനസ്സിലാകില്ല! നീയിതുകണ്ടോ..”
ഞാനവളുടെ വലംകൈ പിടിച്ച് എന്റെ പാന്റിന്റെ മുഴപ്പിലേയ്ക് അമർത്തി!
“ഞാൻ ഇതും കാണുന്നുണ്ട്..”
പറഞ്ഞിട്ട് ഞാൻ അവളുടെ അൽപ്പം ഉണർന്ന മുലഞെട്ടിൽ തലോടി!
പെട്ടന്ന് എന്റെ തോളിൽ നിന്നും കൈയെടുത്ത ലതിക അൽപ്പം ഒന്ന് അകന്ന് ഇരുന്ന് കൊണ്ട് എന്റെ ഇരുതോളിലും പിടിച്ച് എന്നെ അവൾക്ക് അഭിമുഖമായി തിരിച്ചു….
ആ കണ്ണുകൾ തുള്ളി അടരാൻ പാകത്തിൽ തുളുമ്പി നിന്നു….
ആ ചെഞ്ചുണ്ടുകൾ വിതുമ്പി നിന്ന് വിറച്ചു…
“എനിക്കറിവായി വരുന്ന കാലത്താ അച്ചനസുഖന്തുടങ്ങുന്നേ….
അന്നുമൊതലിന്നേവരെ ജീവിതത്തിന്റെ സുഖമെന്തന്നു ഞാനറിഞ്ഞിട്ടില്ല!
ആകെയെനിക്കു കിട്ടുന്ന ഒരു സുഖം അതു മനസ്സിനായാലും ശരീരത്തിനായാലുമതു നിന്നിൽ നിന്നാ!
അതുവെന്നാ വേണ്ട! നിനക്കതൊരു ബുദ്ധിമുട്ടാകണ്ട…”
ലതിക വിതുമ്പിയ്കൊണ്ട് ഇത് പറഞ്ഞ് തീരുന്നതിന് മുൻപേ ഞാനവളെ എന്റെ കരവലയത്തിലാക്കി വരിഞ്ഞ് മുറുക്കി ആ ചെംചുണ്ടുകളിൽ എന്റെ ചുണ്ടമർത്തിയിരുന്നു!
അസ്ഥികൾ ഞെരിയും വിധമുള്ള ആ ധൃഢമായ ആലിംഗനത്തിൽ ഞങ്ങളുടെ നാവുകൾ കരിനാഗങ്ങളെപ്പോലെ ഇണചേർന്ന് പുനഞ്ഞു!
ഒടുക്കം വാടിയ ചേമ്പിൻതണ്ട് പോലെ ലതിക എന്റെ മാറിലേയ്ക് കുഴഞ്ഞ് വീണ് കിടന്ന് കിതച്ചു…
അൽപ്പം കഴിഞ്ഞ് എന്നിൽ നിന്നും അടർന്ന് മാറിയ ലതിക കൂടിൽ നിന്നും ഒരു പാന്റീസും എടുത്ത് കൊണ്ട് ബാത്ത്റൂമിലേയ്ക്
കയറി…
തുറന്ന് കിടന്ന വാതിലിലൂടെ ഞാൻ അവൾ പാന്റിന്റെ കെട്ടഴിച്ച് പാന്റും പാന്റീസും കൂടി താഴ്ത്തി ഇരുന്ന് മുള്ളുന്നതും അതിനുശേഷം വെള്ളമെടുത്ത് പൂറ് നന്നായി വിരലിട്ട് കഴുകുന്നതും പാന്റൂരി നനഞ്ഞ്
കുതിർന്ന പാന്റീസ് മാറ്റി പുതിയത് ധരിയ്കുന്നതും എല്ലാം കണ്ടുകൊണ്ടിരുന്നു….
ചുരിദാറിന്റെ മുൻവശം ഉയർത്തി താടികൊണ്ട് അമർത്തി പിടിച്ച് കൊണ്ട് പാന്റിന്റെ ചരടും കെട്ടിയ്കൊണ്ട് ഇറങ്ങി വന്ന അവൾ ചുരിദാർ താഴ്ത്തിയിട്ടിട്ട് എന്റെ പാന്റിന്റെ മുന്നിലെ മുഴയിലേയ്ക് വിരൽ ചൂണ്ടി ചിരിച്ചു….
“ഇതിനിയെന്നാ ചെയ്യും…?”
“നീയൊന്നുഞ്ചെയ്യാണ്ടിരുന്നാമതി!
നിന്നെപ്പോലെ തൊട്ടാലൊടനേ ചീറ്റിച്ചോണ്ടു നടക്കുവല്ലിവൻ…!”
ലതിക ഫ്ളാസ്കിൽ നിന്നും ഗ്ളാസുകളിലേയ്ക് പകർന്ന ചായയും കുടിച്ച് കൊണ്ട് ഞങ്ങൾ ഇരിയ്കുമ്പോൾ ഞാൻ ചോദിച്ചു:
“നിങ്ങടച്ചന്റേം അമ്മേടേം ബന്ധുക്കളാരുവില്ലാരുന്നോടീ ഈ പുറമ്പോക്കിൽ കഴിയാൻ വിടാതെ നിങ്ങളെ ഒന്നു കേറ്റിക്കിടത്താൻ!”
ലതിക ഒരു നിന്ദ കലർന്ന ചിരി ചിരിച്ചു:
“എല്ലാവരുമുണ്ട്..!
അവിടെ അധികം അകലത്തല്ലാതെ തന്നെ!
മുട്ടാത്ത വാതിലുകളുമില്ല!
പക്ഷേ എല്ലാവരും ഞങ്ങളെ കുഷ്ഠരോഗികളെ പോലെ ആട്ടിയോടിച്ചു!
അച്ചനെ കണ്ടുപരിചയം മാത്രമുള്ള ഈ രണ്ടു ചേട്ടന്മാരാ ആ കുടിലുകെട്ടി താമസിപ്പിച്ച് ഞങ്ങളെ സംരക്ഷിച്ചത്…!
കുറ്റം പറയരുതല്ലോ അവിടെ ഞങ്ങൾ തലചായ്ച് തുടങ്ങിയപ്പോ അച്ചന്റെ സഹോദരങ്ങൾ ഞങ്ങക്കൊരുപകാരം ചെയ്താരുന്നു കെട്ടോ!
