വീണടീച്ചർ മുഖാമുഖം നിന്നു പഠിപ്പിക്കുമ്പോൾ എല്ലാവരുടേയും ശ്രദ്ധ ക്ലാസ്സിലായിരിക്കും, എപ്പോഴെങ്കിലും അവരൊന്നു തിരിഞ്ഞുനിന്നാൽ എല്ലാ ആൺകുട്ടികളുടേയും കണ്ണുകൾ ഒരേ ബിന്ദുവിൽ കേന്ദ്രീകരിക്കും.
അവരുടെ ഉരുണ്ട് കൊഴുത്ത ചന്തിയിൽ..! ടീച്ചർ മിക്കപ്പോഴും കടുത്ത നിറത്തിലുള്ള സാരിയാണ്, കൂടുതലും ആ തിന്നുന്ന ഇളം കരിക്കിൻ കുടങ്ങളെ പൊതിയുന്നത്, എങ്കിലും റോസും, മാമ്പഴനിറമുള്ള സാരിയിലും, ടീച്ചറെ കാണുക എന്ന് വെച്ചാൽ ദേവി വിഗ്രഹം പോലെ തന്നെ! അതുപോലെ സ്കൂൾ പിള്ളർക്ക് മാത്രമല്ല, നാട്ടുകാർക്ക് മുഴുവൻ കണ്ണിനു വിരുന്നായിരുന്നു വാണ ടീച്ചർ, സോറി വീണടീച്ചർ. അവരുടെ മുഴുത്ത മുന്നഴകും പിന്നഴകും കണ്ടു മനസ്സിൽ ഒന്ന് നാണിച്ചു ചിരിക്കാത്ത ഒരാളും അന്നാട്ടിൽ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.
ഒപ്പം കാമജലം കിനിയുന്ന അവരുടെ കണ്ണുകൾ, തേൻ തുളുമ്പുന്ന ചോര ചുണ്ടുകൾ, തൊട്ടാൽ തുടുക്കുന്ന കവിളുകൾ, ചുറ്റും വശ്യത പടർത്തുന്ന ചിരി, എപ്പോഴും നെറ്റിയിൽ വെക്കുന്ന ഇച്ചിരി വലിപ്പമുള്ള വട്ടത്തിൽ ഉള്ള കറുത്ത പൊട്ട്, അത് തന്നെ നീട്ടിക്കൊരഴകാണ്, പിന്നെ കറുത്ത വള്ളികുടിലിൽ ഇതൾ ഇതളായി ചേർന്ന് കോർത്ത് മാലപോലെയുള്ള കറുത്ത മുടി.
അഞ്ചരയടി മാംസത്തിൽ അഹങ്കാരത്തോടെ മുന്നിലേക്ക് തള്ളി ഉയർന്നു നിൽക്കുന്ന മുലകൾ, ഒരൽപ്പം ചാടിയ അടിവയർ. കുണ്ണയുള്ളവരേയെല്ലാം വെല്ലുവിളിക്കുന്ന മട്ടിലുള്ള അവരുടെ നടത്തം, നടക്കുമ്പോൾ പരിസരത്തുള്ളവരേയെല്ലാം പരിഹസിച്ചുകൊണ്ട് തുള്ളിത്തുളുമ്പുന്ന ചന്തിക്കുടങ്ങൾ. എല്ലാം കൊണ്ടും മാദകത്വം നിറഞ്ഞൊഴുകുന്ന മേനിയഴക് അവർക്കുണ്ടായിരുന്നു.
അന്നും ക്‌ളാസ്സിലെ കുണ്ടി തുള്ളൽ കഴിഞ്ഞ ശേഷം, സ്കൂൾ വിട്ടയുടൻ തന്നെ വീണടീച്ചർ ധൃതിയിൽ പുറത്തിറങ്ങി. അവളുടെ നിറമുള്ള സാരിയിലെ ഒളിപ്പിച്ച മാംസളമായ വയർ ചെറുതായി കണ്ടാലേ പിള്ളേരുടെ കുഞ്ഞു കുണ്ണ മൂക്കുമെന്നത് ടീച്ചർക്കും അറിയാവുന്നത് കൊണ്ട് സാരി കൊണ്ടു മറച്ചു പിടിച്ചാണ് ഓരോ അടിയും അവൾ വെച്ച് നടന്നത്.
“ടീച്ചറിതെങ്ങോട്ടാ പിള്ളരേക്കാൾ മുമ്പിലോടുന്നേ.. ?” സഫിയ ടീച്ചർ അന്വേഷിച്ചു.
“നല്ല മഴക്കോളുണ്ട് ടീച്ചറേ.. ഞാൻ കുടയെടുക്കാൻ മറന്നു.” ബസ്റ്റോപ് വരെ സഫിയ ടീച്ചറും വീണയുടെ ഒപ്പം നടന്നു.
“ആഹ് ശെരിയാ, ടീച്ചറെ, ഞാനും പോയിട്ട് തുണി അലക്കാൻ ഒക്കെ കരുതീതാ… നടന്നത് തന്നെ, പിന്നെ ടീച്ചറെ ഈയഴ്ച്ചയാണ് എന്റെ ഇക്കാ അക്കരെന്നു വരുന്നത്”
“ഓ അതുശേരി! ഇന്ന് വെള്ളി, അപ്പൊ അടുത്ത തിങ്കൾ മുതൽ വെള്ളിവരെ സഫിയ ടീച്ചർ ലീവാണ് ല്ലേ. പറഞ്ഞിരുന്നു, ഞാനത് മറന്നു….”
“ആഹ് ഇത്തവണ ഇക്ക തിരികെ പോകും മുന്നേ ഹാപ്പി ന്യൂസ് ആക്കണം എന്നാണ് ഞങ്ങളുട തീരുമാനം….”
സഫിയ ടീച്ചറുടെ മുഖം നാണിച്ചു തുടുത്തു. വിവാഹത്തിന് ശേഷം കഷ്ടിച്ച് ഒരു മാസമേ അവളുടെ ഭർത്താവ് കൂടെ താമസിച്ചിരുന്നുള്ളു. തന്നെ വിട്ടു ഉടനെ ജോലിക്കായി അക്കരെ പോയതിൽ ഉള്ളവിഷമമൊക്കെ ആദ്യം വീണ ടീച്ചറോട് ആയിരുന്നു സഫിയ ഉള്ളു തുറന്നു പറഞ്ഞിരുന്നത്.
“ആഹ് അമ്പടി കള്ളി….രണ്ടാളും കൂടെ ആവേശം മൊത്തം കാണിക്കാൻ….പോവുകയാണ് ല്ലേ….” പെണ്ണുങ്ങളുടെ സ്വത സിദ്ധമായ ശൈലിയിൽ വീണ ടീച്ചർ അത് സഫിയയോട് പറഞ്ഞു ചിരിയ്ക്കുമ്പോഴും ഉള്ളിൽ എവിടെയോ ഒരു നീറുന്ന മുറിവ് അവൾ അറിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
“ഉം…..പിന്നെ ഈ വീക്കെൻഡ് എന്താ ഇനി ടീച്ചറുടെ പരിപാടി…” സഫിയ ടീച്ചർ നാണിച്ചു തല താഴ്ത്തിയശേഷം ഒന്നിരുത്തി മൂളുകയും ചെയ്തു വീണയോട് ചോദിച്ചു.
“ഓ മടുപ്പാണന്നെ….” അത് സഫിയയോട് പറയുമ്പോ വീണയുടെ കണ്ണിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു അവൾ അനുഭവിക്കുന്ന വിരസതയുടെ ആഴം!
“അജയേട്ടൻ ഇക്കൊല്ലം വന്നില്ല ല്ലേ….”ഇടറിക്കൊണ്ടാണ് സഫിയ അത് ചോദിച്ചത്. വീണ അതിനു മറുപടി പറയാതെ ചിരിക്കാൻ മാത്രം ശ്രമിച്ചു.
“ടീച്ചറുടെ മക്കൾ രണ്ടാളും എഞ്ചിനീറിങ് ആണെന്നല്ലേ പറഞ്ഞെ…” സഫിയ ടീച്ചർ വീണയുടെ മനസിനെ നോവിക്കാതെ വേഗം ടോപിക് മാറ്റി.
“അതെയതെ… രണ്ടും അവധിയായാൽ വീട്ടിലിരിക്കത്തെ ഇല്ല, ഒരു സെക്കൻഡ് ഹാൻഡ് ഡീസൽ ബുള്ളെറ്റ് ഒരെണ്ണം വീട്ടിലുണ്ട്, അതിലാണിപ്പോ രണ്ടാളും കറക്കം!”
“അനന്തു- അച്ചു അതല്ലേ പേര്?! രണ്ടാളും ബൈക്ക് ഒക്കെ ഓടിക്കുമോ ടീച്ചറെ….?!”
“ഹേയ് ഇല്ലില്ല, അനന്തുവിനെ ലൈസൻസ് ഉള്ളു, അങ്ങനെ പറയുന്നതിലും നല്ലത് അവനെ ബൈക്ക് ഓടിക്കു എന്ന് പറയുന്നതാണ്, അച്ചൂന്….ഒരല്പം ധൈര്യം കുറവാണ്” അത് പറയുമ്പോ വീണ ടീച്ചറുടെ മുഖം വാടി.
“അതെയല്ലേ, പക്ഷെ രണ്ടാളും കാണാൻ ടീച്ചറെ പോലെ തന്നെയാണ്. സുന്ദരകുട്ടന്മാർ! കണ്ടാൽ 22 വയസൊക്കെ തോന്നിക്കും, രണ്ടാൾക്കും നല്ല ഉറച്ച
ശരീരമാണ്…”സഫിയ ടീച്ചർ അത് പറയുമ്പോ അവളുടെ മുഖത്തും ചെറു നാണം വീണ ടീച്ചർ കണ്ടു. “ഉം……”അതുപോലെ സഫിയ ടീച്ചർ വീണയെ നോക്കുമ്പോ വീണക്ക് അത് ശെരിക്കും സുഖിച്ചത്‌ അവരുടെ മുഖത്തറിയാൻ ഉണ്ടായിരുന്നു.
“അത് പോട്ടെ, എന്തിനാ പ്രിൻസിപ്പൽ ഗ്രെസി മിസ് ന്റെ മുറിയിൽ വെച്ച് ഇന്നൊരു ബഹളം കേട്ടത്, ഏതു കുട്ടിയുടെ പരെന്റ്സ് ആണ് അത് വീണ ടീച്ചറെ…?!”
“അതോ, രണ്ടൂസം മുൻപ് ഞാനൊരു പയ്യനെ ക്‌ളാസിൽ ഇരുന്നു കുരുത്തകെടുകാണിച്ചതിനു പൊട്ടിച്ചു. അതിനവൻ അവന്റെ അച്ഛനെ കൂട്ടിയിട്ട് വന്നതാ ടീച്ചറെ…”
“എന്നെയും ഓരോന്നുപറയാറുണ്ട്, ഇവമ്മാര്, ക്‌ളാസിൽ ഇരുന്നിട്ട്, പക്ഷെ ഞാൻ സഹിച്ചു നിക്കുവാണ് ടീച്ചറെ, എനിക്ക് ഈ പ്ലസ് റ്റു പിള്ളേരെ കയ്യൊങ്ങനെ പേടിയാണ്..”
“ഞാനും സഹികെട്ടാണ് പിടിച്ചു നിന്നത്. ക്‌ളാസിൽ ഇരുന്നിട്ട് നോട്ടുബുക്കിൽ മുലയും കുണ്ടിയും വരച്ചു കാളിക്കുവാണ്. ഇതുങ്ങളെ ഒക്കെ മുൻപിൽ തുണിയുരിഞ്ഞു നിക്കുന്ന പോലെ അല്ലെ ടീച്ചറെ…?!!”
“എന്നിട്ട് ഒത്തു തീർപ്പാക്കിയോ!?”
“അവനോടു സോറി ഞാൻ പറയിച്ചു…! ദേ ടീച്ചറുടെ ബസ് വന്നല്ലോ, കാണാം….ട്ടോ അടിച്ചു പൊളിച്ചിട്ടു വാ….”
അതും പറഞ്ഞവൾ കലപില കൂട്ടുന്ന പിള്ളരുടെ ഇടയിലൂടെ തെല്ലു വേഗത്തിൽ തന്നെ വീട്ടിലേക്ക് നടന്നു.
ഒരു കിലോ മീറ്റർ നടക്കാവുന്ന ദൂരമേയുള്ളൂ വീട്ടിലേക്ക്. അതിനിടയിലെങ്ങാനും മഴ പെയ്താൽ കുടുങ്ങി! കയറി നിൽക്കാൻ കഴിയുന്ന ഏക സ്ഥലം ഗോപാലേട്ടൻറെ ചായക്കടയാണ്. അവിടെ കയറി നിൽക്കുന്നതിനേക്കാൾ ഭേദം നനഞ്ഞ് പോകുന്നതാണ്. അവിടെ കാരംസും കളിച്ച് കുറച്ച് പിള്ളർ ഇരിപ്പുണ്ടാകും അവന്മാരുടെ ഒരു നോട്ടമുണ്ട്. എത്ര മറച്ചു പിടിച്ചാലും തുണി ഉരിയുന്നതുപോലെ തോന്നും. വായനോക്കികൾ.
വഴിമദ്ധ്യേയുള്ള കഴുകൻ കണ്ണുകൾ തൻ മേനിയിലെ ഉയർച്ച താഴ്ച്ചകളെ തഴുകിക്കൊണ്ടാണ് കടന്നു പോകുന്നതെങ്കിലും അവളത് ശ്രദ്ധിക്കാൻ പോയില്ല. – മഴ പെയ്യുമോ എന്ന വേവലാതിയിലായിരുന്നു അവൾ നടന്നത്.
