ശ്യാമ
Shyama | Author : Shyama
അനുഭവങ്ങളുടെ ചൂടിന് വല്ലാത്തൊരു പൊള്ളൽ ആയിരിക്കും. അത് കാമത്തിന്റെ ആണെങ്കിൽ പറയേണ്ട.
ഞാൻ ശ്യാമ. കല്യാണം കഴിഞ്ഞ് മാസങ്ങളെ ആവുന്നുള്ളു. ഭർത്താവ് സുശീൽ ഒരു ബിസ്സിനെസ്സ് കാരനായിരുന്നു. ഞാൻ ഒരു ഹോട്ടൽ ജീവനക്കാരിയും. എന്നെ കെട്ടിച്ചു വിട്ടത് ഒരു ഗ്രാമത്തിലേക്കാണ്. പുഴയും തോടും മലയുമുള്ള സുന്ദര ഗ്രാമം. ഭർത്താവിന്റെ വീട്ടിൽ അവരുടെ അമ്മ പിന്നെ ഒരു അനിയത്തി പേര് മാലതി. അച്ഛൻ മരിച്ചു പോയതാണ്. ജാതക ദോഷം ഉള്ളത് കൊണ്ട് മാലതിയുടെ കല്യാണം വൈകും എന്നൊരു ജ്യോതിഷൻ പറഞ്ഞിരുന്നു. ഇവർക്ക് ജ്യോതിഷത്തിൽ ഭയങ്കര വിശ്വാസമാണ്.അതവിടെ നിക്കട്ടെ.
കല്യാണം കഴിഞ്ഞും ജോലിക്ക് പോകാൻ വിടും എന്ന് ഭർത്താവ് പറഞ്ഞിരുന്നു. എന്നാൽ ഇവിടുന്ന് രണ്ട് ബസ് കയറിയാലേ നഗരത്തിൽ എത്തുകയുള്ളു. അത് ഒരു ടാസ്ക് ആയത് കൊണ്ട് എനിക്ക് അത്ര താല്പര്യം ഇല്ലായിരുന്നു. എന്നാൽ അനിയത്തിക്ക് ഉന്നത പഠനത്തിന് കോളേജിൽ അഡ്മിഷൻ കിട്ടി. അതോടെ വീട്ടിലെ നേരം പോക്ക് പോയി.
വീണ്ടും ജോലിക്ക് പോകാം നു തീരുമാനിച്ച് ഏട്ടനോട് ചോദിച്ചു. സമ്മതവും കിട്ടി. അങ്ങനെ ജോലിക്ക് പോകാൻ മാനേജരോട് പറഞ്ഞു റെഡി ആക്കി. ഇനി ബസിന്റെ സമയം മാത്രമേ അറിയേണ്ടതുള്ളു. അതിനായി ഞാൻ രാവിലെ അനിയത്തിയോടൊപ്പം തന്നെ ഇറങ്ങി. അവൾക്ക് ടൗണിൽ മാത്രമേ എത്തേണ്ടതുള്ളു. എനിക്ക് അവിടുന്നു വീണ്ടും ബസ് കയറണം പണി സ്ഥലത്തേക്ക്. അങ്ങനെ വൈകുന്നേരത്തെ സമയവും അറിഞ്ഞു. 6 മണിയോട് കൂടിയേ വീട്ടിലെത്താൻ കഴിയു. ഞാനത് ഭർത്താവിനോട് പറഞ്ഞു. ആൾക്കാരെ കൊണ്ട് പറീപ്പിക്കരുതല്ലോ.
“നിനക്ക് കുഴപ്പമില്ലെങ്കിൽ വേറെ ഒരു കുഴപ്പവും ഇല്ല. ആൾക്കാരെ നീ നോക്കണ്ട.” ഇതായിരുന്നു അദ്ദേഹത്തിൻറെ മറുപടി.
എന്നാൽ വൈകുന്നേരത്തെ ക്ഷീണമൊക്കെ ഓർത്തു എനിക്ക് ചെറിയ മടി ഉണ്ടായിരുന്നു. പക്ഷെ ബോറടി ഓർത്തു ഞാൻ പോകാൻ തീരുമാനിച്ചു.
ഇപ്പോൾ ഈ മെഴുകു തിരി നാളത്തിൽ വിരൽ പായിക്കുമ്പോൾ ഇന്ന് നടന്ന സംഭവങ്ങൾ മനസ്സിൽ ഓളം ഉണ്ടാക്കുകയാണ്. ഓർക്കുമ്പോൾ നീറ്റലുള്ള പൂറിൽ വെള്ളം നിറയുന്നു. ഭർത്താവ് ഇപ്പൊ ഫോൺ വിളിച്ചു വച്ചതെ ഉള്ളു. അവളൊന്നു ചുറ്റും നോക്കി വീണ്ടും ഓർക്കാൻ തുടങ്ങി.
പതിവ് പോലെ ജോലിക്ക് പോയതാണ്. 9.30 യോടെ എത്തി.ഹോട്ടലിലെ വേഷം യൂണിഫോം ആണ്.ഒരു വൈറ്റ് ഷർട്ടും കടും നീല സ്കേർട്ടും. ഇൻസൈഡ് ചെയ്യണം. അവിടെയെത്തി വേഷം മാറലാണ് പതിവ്. വീട്ടീന്ന് സാരിയോ ചുരിദാറോ ഉടുത്തു ഇറങ്ങും. എന്നാൽ യൂണിഫോം ഉടുത്താൽ എന്റെ ശരീരഘടന മാറുന്നത് പോലെ എനിക്ക് തോന്നാറുണ്ട്. മുൻതൂക്കവും പിൻതൂക്കവും അതിന്റെ അകൃതിയിൽ തന്നെ മുഴച്ചു നിൽക്കും. പിന്നളവാണ് കൂടുതൽ. എല്ലാരും പറയുന്നതാണ്. കോളേജിലും നാട്ടിലും ഒക്കെ വാമൊഴിയായി പടർന്നു എന്റെ ചെവിയിൽ എത്തിയതാണ് ഈ കരക്കമ്പി. പലപ്പോഴും എനിക്കും തോന്നിയിട്ടുണ്ട്. ഒരിക്കൽ അമ്പലത്തിൽ പോയപ്പോൾ.
“എന്തു ചന്തിയാടാ അവളുടെ നോക്കിയേ..” ആൾക്കാരെ കാണാൻ മതിലിനു ചാരി നിന്ന രണ്ടു പയ്യന്മാരിലൊരുത്തന്റെ വായിൽ നിന്നു ചാടിയതാണിവ. കേട്ടപാടെ ഞാനും അമ്മയും ഞെട്ടി അവരെ നോക്കിപ്പോയി. അവർ ആകെ ചമ്മി. അമ്മ അവരെ നോക്കി ദഹിപ്പിച്ചു. എനിക്കൊരു ചിരിയാണ് വന്നത് ഞാനത് പുറത്തു കാണിച്ചില്ല.
“ചുരിദാറിന്റെ കട്ട് ഒകെ നേരെയാക്കി നടക്ക് പെണ്ണെ..” അമ്മയുടെ ഒരു കൊട്ട് ചുമലിൽ കിട്ടി.
നേരത്തെ തിണ്ണയിൽ ഇരുന്നപ്പോൾ ചുളിഞ്ഞു പോയ ചുരിദാറിന്റെ പിറകു വശം മാറിയതാണ് ലെഗ്ഗിൻസിൽ പൊതിഞ്ഞ തുടകളിൽ നിന്നു മുകളിലേക്കു വിരിയുന്ന മുഴുത്ത ചന്തി ഗോളങ്ങൾ കാണാൻ ഇടയാക്കിയത്. ഞാനൊന്നു നെടുവീർപ്പ് ഇട്ടു അത് ശരിയാക്കി. ചിരിവന്നപ്പോൾ അത് മറച്ചു കൊണ്ട് അമ്മയെ നോക്കി.
“ഹ്മ്മ് ഒന്ന് കെട്ടിച്ചു വിടുന്ന വരെയല്ലേ വേണ്ടു. ബാക്കി കെട്ടിയോൻ നോക്കട്ടെ.. “
എനിക്കത് കേട്ടു നല്ല ചിരി വന്നു.
പ്രായമെത്തിയ പെണ്മക്കളുണ്ടാകുമ്പോൾ ഉണ്ടാവുന്ന അതെ പ്രകടനം. എന്താ എപ്പളാ ന്നു ഒന്നും പറയാൻ പറ്റില്ലലോ.
അതേ ഇളം പുഞ്ചിരിയോടെ നീല സ്കെർട്ടിൽ തള്ളി വിരിഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന നിതബങ്ങളെ കണ്ണാടിയിൽ നോക്കി ശ്യാമ പുറത്തേക്കിറങ്ങി. കൂടെ ജോലി ചെയ്യുന്നവരുടെയും മാനേജ്രുടെ അടക്കം ഉമിനീര് വറ്റിയ നോട്ടം സഹിച്ചു ജോലി ചെയ്തു ഇറങ്ങേണ്ട സമയം ആയി. അപ്പോളാണ് നൈറ്റ് ഷിഫ്റ്റ് നിൽക്കേണ്ട പയ്യന്റെ കാൾ വരുന്നത്. വൈകും ന്നു പറഞ്ഞിട്ട്. ഞാൻ തലയിൽ കൈ വച്ചു പോയി. വേഗം അവനെ തിരിച്ചു വിളിച്ചു.
“ഡാ ചേച്ചിക്ക് ബസ്സില്ലെടാ.. ഇനിയും വൈകിയാൽ വീട്ടിലെത്താൻ പറ്റില്ല..”
“ഇതാ ചേച്ചി എത്തി ഒരു കാൽ മണിക്കൂരൂടെ. “ അവൻ കട്ട് ചെയ്തു.
പറഞ്ഞതിലും അഞ്ചു മിനുട്ട് വൈകി അവൻ എത്തി. കസ്റ്റമേഴ്സ് എൻട്രി ഉള്ളത് കൊണ്ട് എനിക്ക് വേഷം മാറാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. ഞാൻ തിരക്ക് പിടിച് സൈഡ് ബാഗും വലിച്ചു തോളിലിട്ട് വേഗം ബസ്സ് കിട്ടാൻ നടന്നു. അവിടുന്ന് ടൗണിലേക്ക് ബസ് കയറി. അധികം തിരക്കുണ്ടായില്ല. പതിനഞ്ചു മിനുട്ട് കൊണ്ട് ബസ് ടൗണിലെ ബസ്റ്റാൻഡിൽ എത്തി.
എന്നാൽ അവിടെ ഒറ്റപെട്ടു രണ്ടു മൂന്ന് ബസ്സുകൾ മാത്രം. നാട്ടിലേക്ക് ബസ്സില്ല. ഞാനൊന്നു നടുങ്ങി. വേഗം ഫോണെടുത്തു. സുശീലേട്ടനെ വിളിക്കാൻ നോക്കിയപ്പോൾ മൂപ്പര് രാവിലെ പറഞ്ഞതാണ് ഓർമ വന്നത്.. ബിസ്സിനെസ്സ് മീറ്റിംഗ് അറ്റ് കൊച്ചി. എനിക്ക് അല്പം പരിഭ്രമം വന്നു. അവിടെ ഓരോ പണി കഴിഞ്ഞ് ബസ് കാത്തു നിൽക്കുന്ന സ്ത്രീ ജനങ്ങൾ ഉണ്ട്. എന്നാൽ അതല്ലലോ എന്റെ വിഷയം. അവരൊക്കെ എവിടെക്കാണാവോ??.
അവിടെ തൂണിൽ ചാരി നിൽക്കുന്ന ഒരു ചേട്ടന്റെ അടുത്തേക്ക് നടന്ന് ബസ് വിവരം തിരക്കി.
“മോൾക്ക് ഏടിയ പോകേണ്ടേ?? “ ഞാൻ സ്ഥലം പറഞ്ഞു. അയാൾ പഴയ നോക്കിയ ഫോൺ എടുത്ത് സമയം നോക്കി.
“ആ മോളെ ഇപ്പോൾ ഉണ്ട്. അങ്ങാടിന്നു വരേണ്ടത. ആ വഴിക്കാ. “
ഹോ അത് കേട്ടു വലിയ ആശ്വാസമായി.മുടി ഞാൻ വളച്ചു കെട്ടി ബാന്റിട്ടു. അവിടെ നിന്നു ചുറ്റിലും നോക്കി. പല കണ്ണുകളും എന്റെ മേലേക്ക് ചൂഴ്ന്നത് ഞാൻ കണ്ടു. അതിൽ പലതും ലഹരിയിൽ ചുവന്നത്.
സ്കെർട്ട് മുട്ട് വരെ ഉള്ളത് വാങ്ങാൻ തോന്നിയത് ഭാഗ്യം. മുകളിലേക്ക് നോക്കിയപ്പോ ഉന്തിനിന്ന മുലകളെ പിടിച്ചു കെട്ടുന്ന കവചതിന്റെ അടയാളം ഷർട്ടിനു പുറത്തൂടെ കാണാം. എന്നാലും ഞാൻ ആരെയും മൈൻഡ് ആകാതെ അവിടെ കയ്യും കെട്ടി നിന്നു. കാരണം കക്ഷം വിയർത്തൊലിക്കുന്നത്. ഞാൻ മനസിലാക്കിയിരുന്നു.
ഒരഞ്ചു മിനുട്ട് കഴിഞ്ഞപ്പോൾ സ്റ്റാൻഡിലേക്ക് വളഞ്ഞു കയറി വന്ന ബസ് ബ്രേക്കിട്ട് നിന്നു. അത് കണ്ടപ്പോൾ തന്നെ എന്റെ കണ്ണ് തള്ളി പോയി. ഇതിൽ ഞാനെവിടെ കയറാനാണ് മുകളിലോ?? ഇനി നിന്നാൽ ബസ് ഉണ്ടാവില്ല എന്നറിഞ്ഞത് കൊണ്ട് ഇതിൽ കയറുക തന്നെ ശരണം.
