സിന്ദൂരരേഖ – 2

Related Posts


അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ എന്തൊക്കയോ മിന്നി മറഞ്ഞു. ഒരു മരപ്പാവയെ പോലെ അവൾ നടന്നു നീങ്ങി. അവൾക്കു ഒരിക്കൽ ഈ സുഖം ലഭിച്ചിട്ടുണ്ട് പക്ഷെ അതിന് അധികം ആയുസ് ഉണ്ടായിരുന്നില്ല മൃദുലമോൾ ജീവിതത്തിൽ കടന്നു വന്നപ്പോൾ വൈശാഖൻ ചേട്ടൻ തന്നെയാണ് ഒന്നിൽ നിർത്തിയത് അത് കഴിഞ്ഞു സുഖകരമായ അനുഭൂതി തനിക്കു കിട്ടിയിട്ടില്ല. എല്ലാം തന്റെ വിധി എന്ന് കരുതി കണ്ണടച്ചു. പക്ഷേ ഇപ്പോൾ ഇത് നേരിൽ കണ്ടപ്പോൾ എന്തോ എവിടെയൊക്കെയോ തന്നിൽ താൻ അടക്കി വെച്ചിരുന്ന പലതും പുറത്തു വരുന്നത് പോലെ. അവളുടെ അടിവയറ്റിൽ നേരിയ ഒരു നനവ് അവൾ അറിയുന്നു. പെട്ടന്ന് സ്കൂൾ ബെൽ മുഴങ്ങി. അപ്പോൾ അവൾ സ്കൂൾ വരാന്തയിൽ വരെ താൻ നടന്നെത്തിയ കാര്യം അഞ്ജലി ഓർക്കുന്നത് തന്നെ. അവൾ വേഗം സ്റ്റാഫ് റൂമിലേക്കു നടന്നു ഓരോ ടീച്ചർമാരായി ക്ലാസ്സിലേക്ക് പോകുവാൻ ഒരുങ്ങുന്നു. മാലതി ടീച്ചർ കുറേ പുസ്തകങ്ങൾ മാറിമാറി നോക്കുന്നു പെട്ടന്ന് അവിടേക്കു ദിവ്യ ടീച്ചർ ഓടി കയറി വന്നു വന്നപാടെ അവർ അവളോട്‌ ചോദിച്ചു.

ദിവ്യ :ഗുഡ്മോർണിംഗ് ടീച്ചർ.

അഞ്ജലി :ഗുഡ്മോർണിംഗ്.

ദിവ്യ :ഗുഡ്മോർണിംഗ്ന് ഒരു എനർജി ഇല്ലാല്ലോ ടീച്ചറെ.

മാലതി :അത് അതിയാൻ ഇന്നലെ ഉറക്കി കാണില്ല അതായിരിക്കും.
(അഞ്ജലി മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു അതിനു അങ്ങേർക്കു എവിടെ സമയം കേസും കോടതിയും ഒക്കെ അല്ലെ അങ്ങേർക്കു വലുത്. അഞ്ജലി എന്നിട്ട് പെട്ടന്ന് ക്ലാസ്സിലേക്ക് നടന്നു പോയി )

ദിവ്യ :ഇതെന്തു പറ്റി, ഒന്നും മിണ്ടാതെ പോയത്.

മാലതി :ആർക്കറിയാം. അത് പോട്ടെ ടീച്ചർ ഏതു ക്ലാസ്സിലാണ് ഫസ്റ്റ് പീരിയഡ്.

ദിവ്യ :7A.

മാലതി :ആാാ ബെസ്റ്റ് വെറും വായിനോക്കി പിള്ളേരാ ഒന്നും പഠിക്കാൻ ഒന്നും വരുകയല്ല.

ദിവ്യ :അതെ, പക്ഷേ നമുക്ക് നമ്മുടെ ജോലി ചെയ്തല്ലേ പറ്റൂ.
(അത് പറഞ്ഞു ദിവ്യ ടീച്ചറും പുറത്തേക്കു പോയി )

ഉച്ച കഴിഞ്ഞു ദിവ്യ ടീച്ചർ അഞ്ജലിയെ തപ്പി നടക്കുവായിരുന്നു. പെട്ടന്ന് സ്റ്റാഫ്‌ റൂമിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങി വരുന്നത് കണ്ട് അങ്ങോട്ട് ചെന്നു.
ദിവ്യ :അല്ല ടീച്ചർ എന്താ ഇങ്ങനെ ഒന്നും മിണ്ടാതെ ഒഴിഞ്ഞു മാറി നടക്കുന്നത്.

അഞ്ജലി :(പെട്ടന്ന് ഞെട്ടി, അവൾ ദിവ്യ ടീച്ചർ വരുന്നത് കണ്ടില്ലായിരുന്നു )അത് ഒന്നുമില്ല, എനിക്ക് എന്തോ തല കറങ്ങുന്ന പോലെ.

ദിവ്യ :എന്താണ് ടീച്ചർ വെറുതെ കള്ളം പറയുന്നത്.

അഞ്ജലി :എന്നാൽ ഞാൻ ഒരുകാര്യം ചോദിചോട്ടെ?

ദിവ്യ :എന്താ എന്റെ ടീച്ചറെ ഇത്ര മുഖവുര.

അഞ്ജലി :അത് പറയാൻ കുറച്ചു പ്രൈവസി വേണം. മാറി നിന്ന് സംസാരിച്ചാലോ.

ദിവ്യ :അത്രയ്ക്കും സീക്രെട് ആണോ.

അഞ്ജലി :ഉം (അവൾ ഒന്നു മൂളി )

ദിവ്യ :എന്നാൽ വാ, കെമിസ്ട്രി ലാബിൽ പോകാം അവിടെ ആരും കാണില്ല, ചോദിക്കാൻ എന്താന്നു വെച്ചാൽ ചോദിക്കാമല്ലോ. അതിൽ കൂടുതൽ പ്രൈവസി ഇവിടെ വേറെ ഒരു റൂമിനും കിട്ടില്ല.

അഞ്ജലി :എന്നാൽ അങ്ങോട്ട് പോകാം.
. (അവർ രണ്ടു പേരും അങ്ങോട്ട് നീങ്ങി, ഇതെല്ലാം മാലതി ടീച്ചർ ദൂരെ നിന്ന് കാണുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ലാബിൽ എത്തിയതും അഞ്ജലി ഡോർ മെല്ലെ ഒന്ന് ചാരി എന്നിട്ട് ദിവ്യ ടീച്ചറിന്റെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു. )

ദിവ്യ :എന്താച്ചാൽ ചോദിക്ക്.

അഞ്ജലി :ടീച്ചറെ തിരക്കി ഞാൻ വീട്ടിൽ വന്നിരുന്നു കുറേ നേരം പുറത്തു വെയിറ്റ് ചെയ്തിരുന്നു. കുറേ നേരം വിളിച്ചായിരുന്നു.

ദിവ്യ :അത് ചിലപ്പോൾ ഞാൻ കുളിച്ചു കൊണ്ട് നിന്നപ്പോൾ ആയിരിക്കും. കേട്ട് കാണില്ല.

അഞ്ജലി :അത് കഴിഞ്ഞു ഞാൻ വീടിന്റെ പുറകിലേക്ക് വന്നിരുന്നു.
(ദിവ്യ ഒരു നിമിഷം മിണ്ടാതെ നിന്നു എന്നിട്ട് )

ദിവ്യ :ടീച്ചർ എല്ലാം കണ്ടു ഇല്ലേ.

അഞ്ജലി :ടീച്ചർ നിങ്ങൾക്ക് ഒക്കെ എങ്ങനെ ഇങ്ങനെയൊക്കെ ചെയ്യാൻ തോന്നണു.

ദിവ്യ :എങ്ങനെയൊക്കെ, ടീച്ചറിന് അടുത്ത് ഹസ്ബൻഡ് ഉണ്ട്. അത് കൊണ്ട് ടീച്ചറിന് കുഴപ്പമില്ല. ഞാനും ഒരു സ്ത്രീ അല്ലെ എനിക്കും ഇല്ലേ വികാരങ്ങൾ .

അഞ്ജലി :എന്നാലും, ഭർത്താവിനെ മാറ്റി മറ്റൊരാളെ എങ്ങനെ..
ദിവ്യ :(കൈകൾ ഡോറിലേക്ക് ചൂണ്ടി )അപ്പോൾ ഈ മാലതി ടീച്ചർ തെറ്റ്കാരി അല്ലെ. ടീച്ചർ ഇതിനെ അങ്ങനെ ഒന്നും കരുതണ്ട എല്ലാം ഒരു സുഖം അത്രമാത്രം. ആവശ്യമെങ്കിൽ പണവും കിട്ടും. പിന്നെ അവൻ നല്ല നട്ടെല്ല് ഉള്ള ആൺകുട്ടിയല്ലേ.

മാലതി :അതെ ടീച്ചർ, അവനെപോലുള്ള പയ്യന് കാൽ അകത്തി കൊടുത്തെന്നും വെച്ച് ഇവിടെ ഒന്നും ഉണ്ടാകാൻ പോണില്ല.

ദിവ്യ :പിന്നെ കൂടുതൽ പറയുക ആണെങ്കിൽ,ഈ മാലതി ടീച്ചറിന്റെ ഇളയ കുട്ടി അമറിന്റെയ.

അഞ്ജലി :ശേ…. (അവൾ ആകെ വല്ലാണ്ടായി )

മാലതി :അവനു ടീച്ചറെ ആഗ്രഹം ഉണ്ട് അത് ടീച്ചറോട് ഞാൻ പറഞ്ഞതും ആണ്.

അഞ്ജലി :പ്ലീസ്,, ശേ നിങ്ങൾ എങ്ങനെ ഇങ്ങനെ ഒക്കെ പറയാൻ കഴിയുന്നു.

മാലതി :ടീച്ചറെ കണ്ടപ്പോൾ അമർ എന്നോട് പറഞ്ഞതാണ്. ടീച്ചറിനെ അവനു ചെയ്തു ഗർഭം ഉണ്ടാക്കണം എന്ന്.

(അഞ്ജലി അത് കേട്ട് കണ്ണ് തള്ളി പോയി. അവൾക്കു ലജ്ജയും ദേഷ്യവും എല്ലാം ഒരുപോലെ അലയടിക്കാൻ തുടങ്ങി. )

അഞ്ജലി :എന്റെ ചേട്ടന്റെ കൈയിൽ കിട്ടിയാൽ അവൻ അതോടെ തീർന്നു. പിന്നെ അവൻ ഒരിക്കലും ഇങ്ങനെ ഒന്നും പറയില്ല.

(അവൾ ദേഷ്യത്തോടെ പുറത്തേക്കു ഇറങ്ങി പോയി.)

വൈകുന്നേരം സ്കൂൾ വിട്ട് ബസിൽ വീട്ടിലേക്കു പോകുമ്പോൾ കൂടെ മാലതി ടീച്ചറും ഉണ്ടായിരുന്നു. അവൾ മാലതി ടീച്ചറിനോട് ഒന്നും തന്നെ പറഞ്ഞില്ല. ബസ് ഓടി മുക്കവലയിൽ എത്തി. പെട്ടന്ന് ഡ്രൈവർ ബ്രേക്ക്‌ ഒറ്റ ചവിട്ട്. ബസിൽ ഇരുന്നു ഒരാൾ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു പൊരിഞ്ഞ അടി ആണല്ലോ നടക്കുന്നത്.ഈശ്വര അമർ ആണല്ലോ വേറെ ഏതാ ഈ പോലീസ്കാരൻ പുതിയ ആളാണെന്ന് തോന്നുന്നു കണ്ടിട്ട്. ഇത് കേട്ടതും അഞ്ജലി ചാടി എഴുന്നേറ്റു പുറത്തേക്കു ഓടി. വൈശാഖൻ ആമിറിന്റെ കൈയിൽ കിടന്നു പുളയുന്നത് കണ്ടു അഞ്ജലി ഓടി ചെന്ന് ആമിറിന്റെ കാലിൽ വീണു. അമർ വൈശാഖന്റെ കഴുത്തിൽ നിന്ന് പിടിവിട്ട് എന്നിട്ട് അയാളുടെ കൈ വിരൽ ചൂണ്ടി.

അമർ :ഇത് ആമിറിന്റെ സാമ്രാജ്യം ആണ്. പിന്നെ ഇനിയും കളിച്ചു തീരാത്ത ഈ കാലിചെക്കന്മാരും ആയിട്ടുള്ള നിന്റെ കള്ളനും പോലീസും കളി അത് കക്കൂസ് ഇല്ലാത്തവന്മാർ വെളിയ്ക്ക് ഇറങ്ങുന്നിടത്ത്‌ ആയിരിക്കണം അത് ഈ ആമിറിന്റെ മുറ്റത്ത്‌ വേണ്ട. നിന്റെ ഈ സുന്ദരിയായ ഭാര്യ പറഞ്ഞത് കൊണ്ട് ഇപ്പൊ നിന്നെ ജീവനോടെ വിട്ടേക്കുന്നു. ഇനിയും ചൊറിയാൻ വന്നാൽ ഇവൾക്ക് കുഞ്ഞിനെ ഉറക്കാൻ പുതിയ ഒരു തോട്ടിൽ വാങ്ങിച്ചു വെച്ചോ.
(വൈശാഖൻ ഒന്നും പറയാൻ കഴിയാതെ നാണംകെട്ട് അവിടെ തന്നെ ഇരുന്നു. അത് കേട്ട് അഞ്ജലി ലജ്ജിച്ചു തല താഴ്ത്തി എന്നിട്ട് തന്റെ ഭർത്താവിനെ നോക്കി. തന്റെ ഭർത്താവും തന്നെ പറയുന്നത് കേട്ടിട്ടും തല താഴ്ത്തി ഒന്നും മിണ്ടാതെ ഇരിക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ അവൾക്കു അയാളോട് പുച്ഛം തോന്നി. അമർ തന്റെ കാറിൽ കയറി എങ്ങോട്ടോ പാഞ്ഞു പോയി. അടി കൊണ്ട് നിലത്ത് കിടന്നിരുന്ന പോലീസ്‌കാർ എല്ലാരും ചേർന്ന് വൈശാകനെ എടുത്തു ഉയർത്തി ജീപ്പിൽ കയറ്റി വീട്ടിലേക്കു പോയി. വീടിന്റെ മുറ്റത്തു വണ്ടി നിർത്തി കോൺസ്റ്റബിൾ അബ്‌ദുല്ല ചോദിച്ചു )
അബ്ദുല്ല :സാർ, നാളെ ഡ്യൂട്ടിക്ക് വരുമോ.
(വൈശാഖൻ ഒന്ന് തിരിഞ്ഞു നോക്കി )
അബ്‌ദുല്ല :സാറിന്റെ ഈ അവസ്ഥയിൽ അതു കൊണ്ട് ചോദിച്ചതാ. സാർ വരുമെങ്കിൽ വിളിച്ചാൽ മതി ജീപ്പ് അയക്കാം. സാറിനോട് ഞാൻ പറഞ്ഞത് അല്ലെ അമർ അവൻ നമ്മുടെ കൈകളിൽ ഒതുങ്ങില്ല എന്ന്.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *