പയ്യൻ കുറച്ചു കാലം അകത്തു കിടക്കാനുള്ള എല്ലാ വകുപ്പും ഉണ്ട്. അവൻ മൈനർ അല്ലല്ലോ? ഇല്ലെന്നവൾ തലയാട്ടി. നല്ല വക്കീൽ വേണം, ഒന്നുകിൽ അവിടെ ഉള്ള ആരെയെങ്കിലും ശരിയാക്കണം. എനിക്ക് പരിചയക്കാറുണ്ട്, അത് പ്രശ്നമല്ല. പക്ഷെ, കുറച്ചു വില കൂടിയ വക്കീല് വന്നാലേ ജാമ്യം കിട്ടുകയുള്ളു. അയാൾ അര്ഥഗര്ഭത്തോടെ പറഞ്ഞു. അങ്ങനെയാണെങ്കിൽ തന്നെയും, വക്കീൽ മുഖാന്തരം നല്ലൊരു തുക പ്രോസിക്യൂട്ടർക്കും കൊടുക്കേണ്ടി വരും, എങ്കിലേ ജാമ്യമെങ്കിലും കിട്ടുകയുള്ളു. എല്ലാം കൂടെ ഒരു രണ്ടു ലക്ഷം രൂപ ഉടൻ വേണ്ടി വരും. പിന്നെ അല്ലെങ്കിൽ, ഞാൻ തന്നെ ഹാജരാകാം. ഞാനും വില കൂടിയ വക്കീലാണ്. പ്രോസിക്യൂട്ടറുടെ പൈസ വേറെ വേണ്ടി വരും. സുജയ്ക്കു ആലോചിച്ചു പറയാം. നോബിൾ നിറുത്തി. സുജ കരച്ചിലിന്റെ വക്കിലെത്തിയിരുന്നു. സാറെ നമ്മുടെ കൂട്ടത്തിലുള്ള ഒരേ ഒരു ആൺ തരിയാ അവൻ. എന്ത് ത്യാഗം സഹിച്ചും അവനെ പുറത്തു കൊണ്ട് വരണം. അവൾ നിശ്ചയദാർഷ്ട്യത്തോടെ പറഞ്ഞു. അവളുടെ തുടുത്ത ചുണ്ടുകൾ കൂടുതൽ ശോണിമ കാട്ടുന്നത്, നോബിൾ കൊതിയോടെ നോക്കിയിരുന്നു. അയാളുടെ കുണ്ണ ആ കന്യകയുടെ പൂർത്തടത്തിനായി കൊതിച്ചു. മാത്യുച്ചായൻ തന്നെക്കാൾ വികാരവാദനനാകുന്നത് നോബിൾ മനസ്സിലാക്കി. “സുജ, എന്ത് ചെയ്യണം,” മാത്യു ചോദിച്ചു. അവൾ രണ്ടു പേരെയും മാറി മാറി നോക്കി. “വക്കീൽ ഇങ്ങു വന്നേ,” മാത്യുച്ചയൻ നോബിളിനെ അകത്തേക്ക് കൂട്ടികൊണ്ട് പോയി, സുജയോട് ഇപ്പം വരാം എന്ന ആംഗ്യത്തോടെ. അഞ്ചു മിനിട്ടു കഴിഞ്ഞു രണ്ടു പേരും അകത്തെ മുറിയിൽ നിന്ന് പുറത്തേയ്ക്കു വന്നു. മാത്യുചായൻ പതുക്കെ തുടങ്ങി, “സുജ നിന്റെ കാര്യമെല്ലാം ഞാൻ പറഞ്ഞു, നിന്റെ സാമ്പത്തിക അവസ്ഥ എല്ലാം, അപ്പൊ നോബിൾ പറയുന്നത് ഇപ്പോഴത്തെ അവസ്ഥയിൽ നിനക്കു രണ്ടു – മൂന്നു ലക്ഷമൊക്കെ മറിക്കാൻ ഒരിക്കലും പറ്റില്ല. അത് കൊണ്ട് നീ ഒന്ന് സഹകരിക്കേണ്ടി വരും….എന്ന് ” അയാൾ പതിഞ്ഞ സൗണ്ടിൽ പറഞ്ഞു നിർത്തി.
സുജയ്ക്കു ആദ്യം കാര്യം മനസ്സിലായില്ല, സാറെ എന്റെ എന്ത് സഹായവും നിങ്ങൾക്കാവശ്യപ്പെടാം,” നിഷ്കളങ്കമായി അവൾ മറുപടി പറഞ്ഞു. സുജയ്ക്കു കാര്യം പിടി കിട്ടിയില്ലെന്നു നോബിളിന് മനസ്സിലായി, “സുജ എന്നാ കേസ് ഇനി കോടതിയിൽ വരുന്നത്?”അടുത്ത വെള്ളിയാഴ്ച വരുമെന്നാ പോലീസ് പറഞ്ഞത്.” “ഇന്ന് ബുധനാഴ്ച, അപ്പൊ ഇനി ഒരാഴ്ചയും രണ്ടു ദിവസവും, അല്ലേ ?”. “അതേ സാർ” അവൾ പറഞ്ഞു. “അപ്പൊ സുജ ഒരു കാര്യം ചെയ്യൂ, ഒരാഴ്ച ഇവിടെ നിൽക്കാം, കേസ് സുജയ്ക്കും മനസ്സിലാകും, സുജ ബാംഗ്ലൂരിൽ ചെന്നറിഞ്ഞ കാര്യം എന്നോടും വിശദമായി പറയാം, എന്നിട്ടു, അടുത്ത ബുധനാഴ്ച നമ്മൾ ഒരുമിച്ചു ബാംഗ്ലൂർക്കു പോകുന്നു. വ്യാഴാഴ്ച പ്രോസിക്യൂട്ടറിനെ കാണുന്നു, ഒരു ലക്ഷം നമ്മൾ കൊടുക്കുന്നു, വെള്ളിയാഴ്ച കേസ് വരുമ്പോൾ, ഞാൻ ഹാജരാകും, പയ്യന് ജാമ്യവും വാങ്ങിച്ചു കൊണ്ട് ഒന്നിച്ചു കേരളിത്തിലേയ്ക്ക് മടക്കം, എന്ത് പറയുന്നു.?” ഒറ്റ ശ്വാസത്തിൽ അയാൾ പറഞ്ഞു നിർത്തി, വളരെ ലാഘവത്തോടെ. “ഒരാഴ്ച ഇവിടെ നിൽക്കാം”, എന്ന കാര്യം സുജയുടെ മനസ്സിൽ ഒരു ഇടി വെട്ടുണ്ടാക്കി. അയാളുടെ കൂടെ കിടക്കണം എന്നല്ലേ അയാൾ ഉദ്ദേശിച്ചത്? ആ എസി മുറിയിലും അവൾ വയർത്തു കുളിച്ചു. അവൾ മാത്യുവിനെ നോക്കി, “സുജ, നീ ഒന്ന് കൊണ്ടും പേടിക്കണ്ട, നീ ബാംഗ്ലൂരെയിൽ പോയി എന്ന് ഞാൻ വീട്ടിൽ പറഞ്ഞോളാം. പിന്നെ, സംഗീത, ഇപ്പൊ, അച്ഛന്റെ അടുത്ത്, ആശുപത്രിയിലല്ല? അവർ അവിടെ സേഫ് ആയിരിക്കും. ഇരു ചെവി പോലും ഇതറിയില്ല.” ശ്യാം തിരിച്ചു വരുമ്പോൾ, ഇനി പഠിക്കുന്നില്ലെങ്കിൽ, നമ്മുടെ ബാങ്കിൽ തന്നെ ഒരു ജോലി, പ്രയാസമുള്ള കാര്യമല്ല.” മാത്യുവും കൂടി അറിഞ്ഞോണ്ടാണിതെന്നു അവൾക്കു ഉറപ്പായി. അവളുടെ വിഷണ്ണയായ ഇരുപ്പു കണ്ടിട്ടു, നോബിൾ പറഞ്ഞു, “അല്ല, സുജ, ഞാൻ പറഞ്ഞന്നേ ഉള്ളു, തീരുമാനം നിന്റെയാണ്, നിന്നെയാരും, നിന്റെ സമ്മതമില്ലാതെ ഒന്നും ചെയ്യില്ല. നിനക്ക് വേറെ എന്തെങ്കിലും വഴിയുണ്ടെങ്കിൽ നിനക്കതു ഇപ്പോൾ പറയാം, നമ്മൾ എതിർക്കില്ല.” മാത്യു അദ്‌ഭുദത്തോടെ നോബിളിനെ നോക്കി, “ഇയാളെന്താ ഈ പറയുന്നത്, കൈയിൽ വന്ന തേൻകുടമാണ്, ഇനി പെണ്ണിന് വേറെന്തെങ്കിലും തോന്നിയാൽ, പിന്നെ ഒരു അവസരം ഇല്ല”. പക്ഷെ അയാൾ മൗനം പാലിച്ചു. നോബിൾ ഒന്നും കാണാതെ ഒന്നും പറയില്ലെന്ന് അയാൾക്ക് നന്നായി അറിയാം. ആ വിശാലമായ ഹാളിലെങ്ങും നിശബ്ദത നിറഞ്ഞു. സുജ തല കുനിച്ചിരിപ്പാണ്. അവൾ തന്റെ ദുര്യോഗത്തെ ശപിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുകയായിരുന്നു. ഇത്രയും കാലം കളങ്കപ്പെടാത്ത തന്റെ ചാരിത്ര്യം ഇവിടെ ഈ മധ്യവയഷകന്മാരുടെ കുരുട്ടു ബുദ്ധിയിൽ തട്ടി നഷ്ടപ്പെടാൻ പോകുന്നു. അവൾ തന്നെ പ്രേമം കൊണ്ട് സമീപിച്ച ഒട്ടനവധി യുവകോമളന്മാരെ കുറിച്ചോർത്തു. താൻ പഠിക്കുമ്പോഴും, യാത്രാ ചെയ്യുമ്പോഴും ഒക്കെ തന്നെ സമീപിക്കുകയായിരുന്നു അവരുടെയൊക്കെ മുഖം അവളുടെ മനസ്സിലൂടെ കടന്നു പോയി. നോബിളിന്റെ ഹ്ര്യദ്യമായ ശബ്ദം അവളെ മൗനത്തിൽ നിന്നുണർത്തി, “സുജയ്‌ക്കെന്നല്ല, സുജയെപ്പോലുള്ള ഏതൊരു പെണ്ണിനും ഉത്തരം പറയാൻ പ്രയാസമുള്ള കാര്യമാണിതെന്നറിയാം.
അത് കൊണ്ട് സുജ ഒന്നും പറയണ്ട, മൗനം സമ്മതമാണെന്ന് കരുതട്ടെ?”. അവൾ ദ്യനയതയോടെ അയാളെ നോക്കി, “സാറേ, അടുത്ത ആഴ്ച അവൻ എന്റെ കൈയിൽ ഉണ്ടാകും എന്ന് സാറു വാക്കു തരണം,സത്യസന്ധയായ, ഇതുവരെയും കളങ്കപ്പെടാത്ത ഒരു പെണ്ണിന്റെ മാനത്തെ പ്രതിഫലമായി നൽകി കൊണ്ടാ ഞാനീ ചോദിക്കുന്നത്, അവളുടെ കണ്ഠം ഇടറി, കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞൊഴുകി, നോബിൾ വല്ലാതെയായി. അയാൾ പതുക്കെ എണീറ്റ് അവളുടെ അടുത്തേയ്ക്കു ചെന്ന്. സോഫയിൽ ഇരിക്കുകയായിരുന്ന അവളെ, പതുക്കെ എണീപ്പിച്ചു, അവളുടെ പൂ പോലെയുള്ള കൈകൾ തന്റെ കൈയിലെടുത്തു, അയാൾ പറഞ്ഞു, “വാക്കു”. നിന്റെ വില എനിക്കറിയാം, നിന്റെ മാനത്തിന്റെ വിലയും അറിയാം, നിന്റെ അനുജൻ അടുത്ത ആഴ്ച നിന്റെ അടുക്കൽ ഉണ്ടാകും. അയാളുടെ ദൃഢ സ്വരം ആ ഹാളിൽ നിറഞ്ഞു, സുജ തലയുയർത്തി, അയാളെ നോക്കി, അയാൾ അവളുടെ താടിയെ തന്റെ വലം കൈ കൊണ്ട് ഒന്ന് ഉയർത്തി, അവളുടെ മൂർദ്ധാവിൽ കൊതിയോടെ ഒരുമ്മ വച്ചു. മാത്യു സർ കൊതിയോടെ അത് നോക്കി നിന്നു. “ആ സുജ, താൻ ആ വലതു വശത്തെ മുറിയിലേയ്ക്കു പൊയ്ക്കോ, ഫ്രഷ് ആകാം, അലമാരയിൽ ആവശ്യത്തിനുള്ള ഡ്രെസ്സെല്ലാമുണ്ട്. തനിക്കുപയോഗിക്കാം. സമാധാനമായിട്ടു പൊയ്ക്കൊള്ളൂ, നമുക്ക് കുറച്ചു കഴിഞ്ഞു കാണാം”. എന്തൊരു ആധികാരിതയോടെയാണ് നോബിൾ കാര്യങ്ങൾ ഡീൽ ചെയ്യുന്നത്, മാത്യു ഒരത്ഭുതത്തോടെ, ശുഭ ആ റൂമിലേയ്ക്ക് കയറിപ്പോകുന്നത് നോക്കി നിന്നു. അവൾ റൂമിന്റെ വാതിൽ പതിയെ അടച്ചു.
