സുമി – 4 25

This story is part of the മാമൻ്റെ ഭാര്യ സുമി (കമ്പി നോവൽ) series

ഒരിക്കൽ ഇനി എഴുതില്ല എന്ന തീരുമാനത്തിൽ നിന്നും മാറിക്കൊണ്ടാണ് സുമിയുടെ അവസാന പാർട്ട് മറ്റൊന്നിലേക്ക് മാറ്റുന്നത്. അതിനു പല കാരണങ്ങളുണ്ട്. ഞാൻ എഴുതിയ സുമിയിലൂടെ പരിചയപെട്ടവർക്ക് അറിയണം സത്യത്തിൽ ഈ സുമി ആരാണെന്നും, ഇത് എൻ്റെ ഭാവനയാണോ അതോ യാഥാർഥ്യമാണോ എന്ന്!

സുമിയുടെ ആദ്യ നാളുകൾ മുതൽ ഒരുപാട് വായനക്കാരെ പരിചയപ്പെട്ടിരുന്നു. ഈ അടുത്തിടെ കിരൺ എന്ന ഒരു ചേട്ടൻ മെസ്സേജ് അയച്ചു പറഞ്ഞപ്പോളാണ് ഞാൻ അറിയുന്നത് perulclouds എന്ന എൻ്റെ പേര് പലരും perulcloudsXX ഉം മറ്റു പലതുമായി യൂസ് ചെയ്യുന്നു എന്ന്. ഈ കഥ ഞാൻ നൈനയിൽ നിന്നും പറഞ്ഞു തുടങ്ങുന്നു. അത് തന്നെ ആയിരിക്കും കഥയുടെ അവസാനവും.

‘നൈന!’ എഴുതാനായി ചിന്തിക്കും മുമ്പേ വരികൾ നിർത്തേണ്ടി വരുന്ന പ്രണയം! മുമ്പും ഞാൻ പറഞ്ഞിരുന്നു ജീവിതത്തിൽ ഒരാളോട് മാത്രം തോന്നുന്ന പ്രണയം, ആ ഒരു പ്രണയത്തോടുള്ള അവളുടെ ഭയം! ജീവിതത്തിൽ നിന്നും എന്നെ ഒഴിവാകാനായി അവൾ മനഃപൂർവം എൻ്റെ മെസ്സേജ് വായിക്കാതായി, റിപ്ലേ അയക്കാതെ തന്നെ മാസങ്ങൾ..എന്നിരുന്നാലും കണ്ടുകിട്ടിയ നൈന എന്ന ആ സന്തോഷത്തെ മറക്കാനും ഓർമിക്കാതിരിക്കാനും കഴിഞ്ഞില്ല. ഒരു വേടൻ്റെ മനസ്സായിരുന്നെങ്കിൽ ഇതൊന്നും ഇങ്ങനെ പോകുമായിരുന്നില്ല.

ഒരുപാട് നാളുകൾക്ക് ശേഷം പെട്ടെന്നൊരു ദിവസം perulclouds എന്ന ഇൻസ്റ്റ അക്കൗണ്ട് ഓപ്പൺ ചെയ്തപ്പോളാണ് നൈനയുടെ മെസ്സേജ് കണ്ടത്. അതൊരു ഒരുപത്തിനാല് വരികളിൽ അവൾ എനിക്കായി മാത്രം എഴുതിയ കവിതയായിരുന്നു. അതിൻ്റെ ഉള്ളടക്കം ഇങ്ങനെയാണ്, “വഴിതെറ്റി വന്നവളാണ് ഞാൻ, ഒരു മനുഷ്യന് മറ്റൊരു മനുഷ്യനെ കൊല്ലുന്നതിന് സമാനമായ ഒരു വേദന തരണമെന്നുണ്ടേൽ അത് സാധിക്കുന്നത് പ്രണയത്തിന് മാത്രമാണ്. ഇനിയും നിന്നെ എൻ്റെ ജീവിതത്തിൽ നിർത്തിയാൽ ഇനിയും ഞാൻ നിന്നെ സ്നേഹിച്ചുപോകും. ഞാൻ നിന്നെ പ്രണയിക്കരുത്, നീ എന്നെയും. ഈ കാത്തിരിപ്പ് ഇവിടെ തീരണം. ഇത് ഒരു ക്രൂരതയാണെന്നു അറിഞ്ഞുകൊണ്ട് തന്നെ നിന്നെ ഞാൻ ഒഴിവാക്കുകയാണ്. എനിക്ക് വിടത്തരുക. വരികളിലെ അക്ഷരങ്ങളാൽ നിൻ്റെ പ്രണയത്തെ ബന്ധിക്കുകയാണ്. നൈന നിന്നിൽ മരിക്കട്ടെ“. ഇത്ര എഴുതികൊണ്ടു അവൾ വലിയൊരു ഭാരമാണ് എൻ്റെ നെഞ്ചിൽ എടുത്തു വച്ച് മാഞ്ഞു പോയത്.

അവളും നന്നായി എഴുതുന്നവളാണ്, ആ വരികളിൽ അവളുടെ ആത്മാർത്ഥതയും ഏറ്റുപറച്ചാലും എല്ലാം ഉണ്ടായിരുന്നു. എനിക്കായ് എഴുതിയ ആ കവിത രണ്ടു വരികളിൽ അവസാനിപ്പിച്ചിരുന്നെങ്കിൽ പോലും ഞാൻ എൻ്റെ പ്രണയത്തിൽ ജയിച്ചിരിക്കുന്നു, ആ സമയം എനിക്കായ് ഒരുപാട് വാരികൾ… ഈ പ്രണയത്തെ എൻ്റെ മരണത്തിലും ഞാൻ ഓർത്തിരിക്കും. സുമി, ഈ എഴുതിയ വരികൾ ഒന്നും എനിക്ക് നിന്നോട് നേരിൽ പറയാൻ കഴിയില്ല. ഒരിക്കലും ഈ ഇമോഷൻ എനിക്ക് നിന്നോട് പറഞ്ഞു മനസിലാക്കാൻ കഴിയില്ല. ഈ ഒരു പെയിനിലാണ് ഞാൻ. നിന്നോട് സംസാരിക്കാൻ കഴിയാതിരിക്കുന്നതും അതുകൊണ്ടാണ്. എന്നോട് നീ ക്ഷമിക്ക്…”

ഈ ഒരു വാട്സ്ആപ് മെസ്സേജ് രാത്രി പതിനൊന്നര ആകുന്നതിനെ മുന്നേ സുമി വായിച്ചിരുന്നു. അവൾ റീപ്ലേ അയക്കാൻ നിന്നില്ല. വേറെ ഒരു മെസേജ് എനിക്ക് അയക്കാനും തോന്നിയില്ല. കാരണം ഒഴിവാക്കൽ എന്ന ഒരു വേർഡ് ഇരു ധ്രുവങ്ങളിലേക്കും ദൂരം ഒന്നുതന്നെയാണ്. ഓരോ വേദനകൾ ജീവിതത്തിൽ വന്നുകൊണ്ടിരിക്കുമ്പോൾ പഴയതു പതിയെ വേദനകളാൽ ഓർമകളാൽ മൂടി തുടങ്ങും, നൈനയെന്ന മുറിവും. എന്ന് കരുതി ആ വേദന ഒരുകാലത്തും ഉണക്കമാകണം എന്നില്ല, അവളിലും. സുമിയുടെ ഒഴിവാക്കൽ എനിക്ക് അടുത്ത വേദനയായി. അല്ലെങ്കിലും നമ്മൾ ചെയ്യുന്നത് മറ്റൊരാൾ നമ്മളോട് തിരിച്ചു ചെയ്യുമ്പോളാണല്ലോ ആ വേദനകളെ കുറിച്ച് ആലോചിക്കുന്നതും വിഷമിക്കുന്നതും. ആ വേദനയിൽ പുതിയ ഞാൻ ജനിക്കാൻ തുടങ്ങി, അവിടെ സുമിയെ ഒന്ന് കാണാൻ, സംസാരിക്കാൻ ഞാൻ പിന്നെയും..

ഒരു ദിവസം ഞാൻ പുറത്തേക്ക് പോകുമ്പോളാണ് സുമിയെ കണ്ടത്. അവൾ അവളുടെ വെസ്പയിൽ വീട്ടിലേക്ക് പോകുന്നു. അകലെ നിന്ന് തന്നെ അവൾ എന്നെ കണ്ടിരുന്നു. എന്നിൽ നിന്നും മുഖം തിരിച്ചു പോകാൻ അവൾ നിന്നില്ല. അവൾ എൻ്റെ മുഖത്തേക്ക് തന്നെ ഒരു ഭാവഭേദമില്ലാതെ എന്നെ തന്നെ നോക്കി അവൾ എതിർ വശത്തുനിന്നും കടന്നുപോയി.

“ഇതെന്താണ് ഇവിടെ സംഭവിക്കുന്നത്? ഇതിനുമാത്രം ഞാൻ എന്താടോ ചെയ്തേ? ജീവിതത്തിൽ ചില കാര്യങ്ങളോട് ചിലപ്പോൾ നിസ്സംഗത കാണിക്കേണ്ടി വരും.. അത് മനസിലാക്കാൻ കഴിയാണെങ്കിൽ, നീ മനസ്സിലാക്ക് സുമി.”

പെരുമാൾ ക്‌ളൗഡ്‌സിൽ നിന്നും ഞാൻ അവൾക്കു മെസ്സേജ് അയക്കും നേരം അവളും ഓൺലൈൻ ഉള്ളത് കണ്ടു.

“ജീവിതത്തിൽ ചില കാര്യങ്ങളോട് ചിലപ്പോൾ നിസ്സംഗത കാണിക്കേണ്ടി വരും.. അത് മനസിലാക്കാൻ കഴിയാണെങ്കിൽ നീ മനസിലാകൂ”.

ഞാൻ അയച്ചതിൻ്റെ അവസാന ഭാഗം അവൾ എനിക്ക് തിരിച്ചു അയച്ചു. എനിക്ക് മനസിലാക്കാം, ഇതെല്ലം ആവർത്തനങ്ങളാണ്. നൈന എന്നോട് ചെയ്തതിനു ഞാൻ അനുഭവിക്കേണ്ടി വന്ന പെയിൻ ഞാൻ അത് സുമിക്ക് സമ്മാനിക്കുന്നു. ചില വേദനകൾ അങ്ങനെയാണ് നമ്മൾ സ്നേഹിക്കുന്നവരിൽ നിന്നും നമ്മളെ സ്നേഹിക്കുന്നവരിലേക്ക് ട്രാൻസ്മിറ്റ് ചെയ്തുകൊണ്ടിരിക്കും.

“ഡാ, നീ ഒരു കാര്യം മനസിലാക്കണം. അവൾ ജീവിക്കാൻ പഠിച്ച ഒരു പെൺകുട്ടിയാണ്, ഒരു പക്ഷെ അവളിലെ അവൾ നിന്നെ സ്നേഹിച്ചിരിക്കാം. പക്ഷെ അവളിലെ പെണ്ണ് അങ്ങനെ ആവണം എന്നില്ല. കാരണം ഓരോ പെണ്ണിനേയും ഒരുപാട് പഠിക്കേണ്ടതുണ്ട്. നീ മനസിലാക്കിയ ഞാൻ ആണ് നീ എന്ന് നിനക്ക് എന്ത് ഉറപ്പാണുള്ളത്? കാമവും പ്രണയവും എനിക്ക് തോന്നരുതെന്നു ഇവിടെ ആരും പറഞ്ഞിട്ടില്ല. ഇത് രണ്ടും വേർതിരിക്കുമ്പോൾ നിനക്ക് എന്നിലെ എന്നെയും സ്ത്രീയെയും കാണാം.”

“എനിക്ക് ഒന്നും അറിയില്ല സുമി, എനിക്ക് വയ്യ എനിക്ക് നിൻ്റെ മടിയിൽ കിടക്കൻ തോന്നുന്നു സുമി. നിൻ്റെ അടുത്തിരിക്കാനെങ്കിലും.”

“സത്യാണോ?”

“എന്നാൽ നാളെ ഹാഫ് ഡേ ലീവ് എടുക്ക്.”

“എന്നിട്ട് എവിടെ പോകാൻ ആണ്?”

“നിനക്ക് എന്നെ കണ്ടാൽ പോരെ ? എൻ്റെ അടുത്തിരുന്നാൽ പോരെ?”

“മതിയെടോ…”

എന്തോ, മനസ്സിന് ഒരു സന്തോഷം… നമ്മുടെ സന്തോഷത്തിനു വേണ്ടി ആരെങ്കിലും ഒരു കരു നീക്കുന്ന നിമിഷം, നമുക്കുള്ളിൽ ഒരു ചെറിയ തണുത്ത കാറ്റു വീശാറില്ലേ.. അതുപോലെ. രാത്രിയിലെന്തോ എനിക്ക് വേറെ ഒന്നിനും ഒരു മൂടും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. സന്തോഷങ്ങളിലാത്ത രാത്രികളിൽ ജഗജിത് സിംഗിൻ്റെ ആൽബങ്ങൾ എന്നെ ഉറക്കാൻ നോക്കും, ആ സമയം എൻ്റെ കട്ടിലിൻ്റെ അരികിലെ ജനല്പാളികൾ തുറന്നുടും. നിത്യ പുഷ്പ്പിയായ നന്തിയാർവട്ടം പൂത്തു തളിർനിരിക്കുന്നതു കാണും. ആ പൂക്കളിൽ നോക്കിയാൽ ആകാശത്തു പൂത്ത ആയിരമായിരം നന്തിയാർവട്ടപ്പൂക്കളെ കാണും. എണ്ണാൻ തുടങ്ങും, എപ്പോളോ എൻ്റെ കണ്ണുകളിൽ കഥൾക്കൊപ്പം അവളും വന്നു മാഞ്ഞുകൊണ്ടിരിക്കും…