സൂര്യനെ പ്രണയിച്ചവൾ- 5

“എന്താ ജോയൽ?”

റിയ വിളിച്ചു ചോദിച്ചു.

“ഒന്നുവില്ല സംസാരിക്കുമ്പം ലൗഡ് സ്പീക്കറിന്റെ വോള്യം അൽപ്പം കുറയ്ക്കണം!”

“ശരി കമാൻഡർ”
റിയ പുഞ്ചിരിച്ചു.

“തിരക്കഥാകൃത്തും സഖിയും അടുത്ത കഥയെക്കുറിച്ച് ചർച്ച ചെയ്യുകയാണ് എന്നറിയാം. പക്ഷെ ഒരു സ്‌പെഷ്യൽ ഇൻവെസ്റ്റിഗേഷൻ വരച്ചിരിക്കുന്ന ഡേഞ്ചർ സോണിലാണ് നമ്മൾ എല്ലാവരും!”

അവൻ പറഞ്ഞു.

“”ഇനി ടെൻറ്റിലെത്തിക്കഴിഞ്ഞ് മതി വർത്താനം,”

ഷബ്നം റിയയോട് പറഞ്ഞു.

കൊടും കാടിന്റെ ഏറ്റവും അപകടം നിറഞ്ഞ ഭാഗത്തുകൂടിയാണ് അവർ നടന്നിരുന്നത്. ഏത് സമയവും വന്യമൃഗങ്ങളുടെ ആക്രമണം അവർ പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നു. അതുകൊണ്ടു തന്നെ ആയുധങ്ങൾ ഏത് നേരവും ഉപയോഗിക്കാവുന്ന തരത്തിൽ കൈകളിൽ സജ്ജമായിരുന്നു. എപ്പോഴും ഉപയോഗിക്കാവുന്ന തരത്തിൽ പാമ്പിൻ വിഷത്തിനുള്ള മരുന്നുകളും അട്ടകളെ തുരത്തുവാനുള്ള മരുന്നുകളും അവർ കരുതിയിരുന്നു.

“അല്ലെങ്കിലും നമുക്കാ ഇന്ന് നൈറ്റ് ഡ്യൂട്ടി. അതുകൊണ്ട് ഉറങ്ങാൻ പറ്റില്ല. അപ്പോൾ പറയാം.”

റിയ പറഞ്ഞു.

തങ്ങൾ ഇപ്പോൾ തമ്പടിച്ചിരിക്കുന്നയിടം റഡാർ ജാമറുകളടക്കമുള്ള അത്യന്താധുനികമായ ഉപകരണങ്ങളാൽ സംരക്ഷിക്കപ്പെട്ടിരുന്നു. കാടിൻറെ പലഭാഗത്തും ശ്രദ്ധിക്കപ്പെടാത്ത രീതിയിൽ സ്ഥാപിച്ചിരിക്കുന്ന സർവെലയ്ലൻസ് ഉപകരണങ്ങൾ തങ്ങളുടെ താവളത്തെ ലക്‌ഷ്യം വെയ്ക്കുന്നവരെക്കുറിച്ച് എപ്പോഴും മുൻകൂട്ടി അറിവുകൾ തന്നിരുന്നു.

“നീയെത്ര പറഞ്ഞു തന്നിട്ടും മൊബൈൽ ടവറിൽ നിന്ന് മണ്ണിനടിയിലൂടെ കമ്പിയും വയറുമിട്ട് ഈ എക്യു്പ്മെന്റ്റ്സ് ഒക്കെ പ്രവർത്തിപ്പിക്കുന്ന വിദ്യ എനിക്കിത് വരേം മനസ്സിലായില്ല കേട്ടോ,”
ഷബ്നം തീരെ പതിയെ പറഞ്ഞു.

“അതൊക്കെ ഇനീം മനസ്സിലാകണമെങ്കിൽ ….. ഒരു ഇലക്ട്രോണിക്സ് ആൻഡ് കമ്മ്യൂണിക്കേഷൻസ് എൻജിനീയറായ ഞാനത് പറഞ്ഞു തന്നിട്ട് നിനക്കത് മനസ്സിലായില്ലേൽ …. സന്തോഷ് ചേട്ടനോടും ജോയലിനോടും ചോദിക്ക് നീ. അവർക്ക് മാത്രമേ നിനക്ക് മനസ്സിലാകുന്നത് പോലെ പറഞ്ഞുതരാൻ കഴിയൂ..”

റിയ പറഞ്ഞു.

“നമ്മുടെ ഹോചിമിൻ അങ്കിൾ നയിച്ച വിയറ്റ്നാമീസ് ഒളിപ്പോരാളികൾ, സർ എഡ്വേഡ് കാഴ്സൺൻറെയും ജെയിംസ് ക്രെയ്‌ഗിൻറെയും ഐറിഷ് റിപ്പബ്ലിക്കൻ ആർമി, പിന്നെ നമ്മുടെ സ്വന്തം അണ്ണാച്ചിമാരായ വേലുപ്പിള്ളൈ പ്രഭാകരന്റെയും കേണൽ കരുണയുടെയും എൽ ടി ടി ഇ ഇവരൊക്കെ പരീക്ഷിച്ച് വിജയിച്ച മെത്തേഡ് ആണ് മോളെ! കഷ്ട്ടപ്പെടണം. കമ്പിയിടണം, വയറിടണം!”

റിയ ഷബ്‌നത്തെ നോക്കി ഒരു കുസൃതി ചിരി ചിരിച്ചു.

“നീയിപ്പഴും വൃത്തികേടല്ലേ റിയേ ഉദ്ദേശിച്ചത്?”

ഷബ്നം വീണ്ടും അസഹ്യത കാണിച്ചു.

“പോടീ!”

റിയ അവളുടെ ചെവിയിൽ പറഞ്ഞു.

“വൃത്തികേട്! നിനക്കെന്തറിയാം? കമ്പിയിടുന്നത് വൃത്തികേടോ? അതെന്ത് രസമുള്ള പണിയാണ് എന്നറിയണേൽ ആണുങ്ങളോട് ചോദിക്കണം!”

നെല്ലിയാമ്പതിയിൽ നിന്ന് മലമ്പുഴയെചുറ്റിയെത്തുന്ന കാറ്റ് കാടിനെ ശക്തിയായി ഉലയ്ക്കാൻ തുടങ്ങി. നിലാവ് മങ്ങുകയും മൂടൽമഞ്ഞിൻറെ കട്ടികൂടുകയും ചെയ്തു. കാട്ടുമരുതുകളുടെ പൂമണം മൂടൽമഞ്ഞിലൂടെ അവരെത്തേടിയെത്തി.

“എന്തൊരു തണുപ്പ് അല്ലെ?”

ഷബ്നം ചോദിച്ചു.
“ക്രൂരതയുടെ തീയിൽ വെന്തതല്ലേ നമ്മൾ? നീതിയില്ലായ്‌മ വെന്തുപൊള്ളിച്ച തീയുടലുകളല്ലേ നമ്മുടേത്? അപ്പോൾ ഈ തണുപ്പ് അത്ര അസഹ്യമല്ല,”

റിയ പറഞ്ഞു.

“എന്താ കവിത!”

ഷബ്നം റിയയുടെ കൈയ്യിൽ പിടിച്ചു.

“നിൻറെ നല്ല ഡയലോഗുകൾ ഒക്കെ നീയിങ്ങനെ സംസാരിച്ച് വേസ്റ്റ് ചെയ്യുകയാണ്. ഏതെങ്കിലും കഥാപാത്രത്തിന്റെ വായിലേക്ക് വെച്ചുകൊടുക്ക് നീയീപ്പറഞ്ഞ വാക്കുകൾ!”

“വായിലേക്ക് വെച്ചുകൊടുക്കണമെന്നുണ്ട്,”

റിയ ഷബ്‌നത്തിന്റെ കൈയ്യിൽ അമർത്തി.

“പക്ഷെ സമ്മതിക്കണ്ടേ? ഒന്ന് നിന്ന് തരേണ്ടേ?”

“എന്ത് വെച്ച് കൊടുക്കണ്ടേ എന്ന്? ആര് നിന്ന് തരേണ്ടേ എന്ന്?”

ഷബ്നം ശബ്ദം പരമാവധി താഴ്ത്തി ചോദിച്ചു.

“എല്ലാം… എന്നിൽ വിലപിടിച്ചതെന്തൊക്കെയുണ്ടോ അതെല്ലാം…അതിന് നിന്ന് തരേണ്ടയാൾ എന്റെയും നിന്റെയും കാമുകൻ …വെള്ളാരംകണ്ണുള്ള സുന്ദരൻ…രക്ഷകൻ…ഹീറോ..നട്ടെല്ലുള്ള പുരുഷൻ ….ജോയൽ…”

ഷബ്നം അവളെ ആദ്യം കാണുന്നത് പോലെ നോക്കി. അവൾ റിയയെ കൈക്ക് പിടിച്ച് നിർത്തി.

“നീയെന്താ പറഞ്ഞെ? യാ അല്ലാഹ്! നിനക്കിത്രേം പ്രേമമാണോ അവനോട് എന്റെ റിയേ?”
“അറിയില്ല…എത്രേം ഉണ്ടെന്ന് ഒക്കെ ചോദിച്ചാ എന്റെ മോളെ എനിക്ക് അത് പറയാനൊന്നുമറിയില്ല…പക്ഷെ ഒരു രാത്രി…ഒരു രാത്രിയെങ്കിലും അവനെ ഒന്ന് കിട്ടിയില്ലെങ്കിൽ ഞാൻ മരിച്ചു പോകും…”

അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞൊഴുകി.

“എന്റെ റബ്ബേ!”

റിയയുടെ കണ്ണുകൾ തുടച്ചുകൊണ്ട് ഷബ്നം പറഞ്ഞു.

“വാ! നിന്നാൽ നമ്മള് ഒരുപാട് പിമ്പിലായിപ്പോകും. അവർക്കൊക്കെ സംശയമുണ്ടാവും…”

റിയയുടെ കൈപിടിച്ചുകൊണ്ട് ഷബ്നം മുമ്പോട്ട് നടന്നു.

മുമ്പിൽ ഒരു കാട്ടുചോല പ്രത്യക്ഷമായി. നിലാവിൽ അതിൻറെ ഉപരിതലം സ്വർണ്ണവർണ്ണമായികിടന്നു. അതിന്റെ കരയിൽ നിദ്രയിലാണ്ട മഹാ ഉരഗങ്ങൾ പോലെ ഉത്തുംഗമായ ശിലകൾ നിന്നിരുന്നു. അപ്പുറത്ത് മഹാകാനനത്തിന്റെ ഇരുൾ.

“ഇതുപോലെ ഭംഗിയുള്ള ഇടങ്ങൾ കാണുമ്പോൾ എന്റെ ഉള്ള് അവനു വേണ്ടി കൂടുതൽ പൊള്ളാൻ തുടങ്ങും എന്റെ പെണ്ണെ. നിന്റെ ഉള്ള് അവനു വേണ്ടി പൊള്ളിപ്പനിക്കുന്നില്ലേ? അതിനേക്കാൾ ചൂടിൽ!”

കാട്ടുചോലയുടെ വിമോഹന ഭംഗിയിലേക്ക് നോക്കി റിയ പറഞ്ഞു.

“ഇതിലൂടെ …. ഈ പുഴയിലൂടെ ചിലരൊക്കെ ആദ്യമല്ലേ?”

മുമ്പിൽ നിന്ന് തിരിഞ്ഞ് നിന്ന് ജോയൽ പറഞ്ഞു.

“സൂക്ഷിക്കണം! മുതലകളുണ്ട് ഈ പുഴയിൽ!”

ഷബ്നം ചിരിച്ചു.

“എന്താടീ?”

അതുകണ്ട് റിയ ചോദിച്ചു.
“ജോയലിനെ പ്രേമിക്കാൻ പ്രേരിപ്പിക്കുന്ന പുഴയാണ് എന്നല്ലേ നീ പറഞ്ഞെ? അതേ ജോയൽ തന്നെ ദാണ്ടെ ഇപ്പൊ പറഞ്ഞിരിക്കുന്നു ഇത് നിറച്ചും പുഴയാണ് എന്ന്!”

“അതിനെന്താ?”

റിയ ചോദിച്ചു.

“പുഴയിൽ മുതല ഉണ്ടേൽ എനിക്ക് മുലതയുണ്ട്. മുതലയെ കളഞ്ഞിട്ട് മുലത എടുക്കാൻ ഞാൻ പറയും അവനോട്! അല്ല പിന്നെ!!”

“മിണ്ടാതിരിക്കെടി!”

ഷബ്നം അവളുടെ തോളിലടിച്ചു.

“സ്ക്രിപ്റ്റിൽ ഒക്കെ എന്ത് നീറ്റ് ഭാഷയാ നീ യൂസ് ചെയ്യുന്നേ! പക്ഷെ നാക്കെടുത്താൽ അഡൽറ്റ് ഒൺലി മാത്രമേ വരൂ!”

“അതിന് ഞാൻ സ്ക്രിപ്റ്റ് എഴുതുന്നത് അഡൽറ്റ് ഒൺലി ഫിലിമിനല്ല!”

“ആരും ഇപ്പോൾ പുഴ ക്രോസ്സ് ചെയ്യരുത്!”

ജോയൽ വീണ്ടും വിളിച്ചു പറഞ്ഞു.

“ഞാനാദ്യം കടന്നിട്ട് ..ചെക്ക് ചെയ്തിട്ട് മതി,”

നിവർത്തിപ്പിടിച്ച തോക്കുമായി ജാഗ്രതയോടെ ജോയൽ ആദ്യം പുഴ മുറിച്ച് കടന്നു. പിന്നീട് വീണ്ടും തിരിച്ച് വന്ന് പുഴമധ്യത്തിൽ നിന്നു.

“ഇനി ഓരോരുത്തരായി വാ!”
ഏകദേശം എട്ടോളമുണ്ടായിരുന്നു സംഘാംഗങ്ങൾ.

” ഉണ്ണിയും ലാലപ്പനും റിയേടെയും ഷബ്‌നത്തിന്റെയും പിന്നാലെ വാ,”

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *