ഇതെന്റെ ആദ്യത്തെ കൃതിയാണ് ഇതിൽ ഒരുപാട് തെറ്റുകളും കുറ്റങ്ങളും ഉണ്ടായേക്കാം
സദയം ക്ഷമിക്കണമെന്നപേക്ഷ
“ദേ..ഏട്ടാ…എഴുന്നേൽക്ക്, നേരം എത്ര ആയെന്ന് വല്ല ബോധവുമുണ്ടോ? അതെങ്ങനാ
പാതിരാത്രി നാലു കാലിലല്ലേ വന്ന് കയറിയത്”…
രാവിലെ പെങ്ങളുടെ ശംബ്ദം കേട്ട് ഉറക്കച്ചടവോടെ വിഷ്ണു എഴുന്നേറ്റിരുന്നു…
“ഇന്നലെ ആരുടെ പാർട്ടി ആയിരുന്നു”
അവൾ വിടാൻ ഭാവമില്ല…
”എടി മോളെ ഞാൻ സ്ഥിരം കുടിയാനൊന്നുമല്ലല്ലോ… ഇന്നലെ കമ്പനിക്ക് രണ്ട് പെഗ് അടിച്ചു… ഇനി ഇത് നാട്ടുകാരെ വിളിച്ചുണർത്തി അറിയിക്കേണ്ട കേട്ടോ.”
“ഇല്ല ഞാനായിട്ടൊന്നും പറയുന്നില്ല…ഇങ്ങനെയാ ഓരോ ശീലങ്ങൾ തുടങ്ങുന്നത്…അമ്മ ചോദിക്കുമ്പോഴും ഈ ന്യായീകരം കാണണം.”
“ങേ…അമ്മയറിഞ്ഞോ…”
വിഷ്ണു വേവലാതിയോടെ ചോദിച്ചു…
“ഇല്ല ഞാനൊന്നും പറഞ്ഞിട്ടില്ല അല്ലേൽ തന്നെ ആ പാവം ഓരോന്ന് ആലോചിച്ചു ബിപി കയറി
നിൽക്കുകയാണ്…ഇന്നലെയും ബങ്കിൽ നിന്നും വിളിച്ചിരുന്നു ബാക്കി തുക
അടച്ചില്ലെങ്കിൽ വീട് അവര് കൊണ്ട് പോകും…”
“നീ പേടിക്കണ്ട വീട് ആരും കൊണ്ട്പോകില്ല അതിനല്ലേ ഞാൻ ഇവിടെ കിടന്ന് കഷ്ടപ്പെടുന്നത്.” കൃഷ്ണ അത് കേട്ട് ഒരു ദീർഘ നിശ്വാസം വിട്ടു …
”ഇനി വൈകണ്ട താമസിച്ചാൽ ഇന്നലെത്തെ പോലെ കോളേജിൽ പോകാൻ വൈകും പറഞ്ഞേക്കാം.”
ബാലകൃഷ്ണനെയും പദ്മിനിയുടെയും മക്കളാണ് വിഷ്ണുവും കൃഷ്ണയും…അഞ്ചു വര്ഷം മുൻപ് വരെ നല്ല രീതിയിൽതന്നെ ജീവിച്ചവരാണ്
അവർ ബാലകൃഷ്ണൻ തന്റെ ചിട്ടിക്കമ്പനി നല്ല രീതിയിൽ കൊണ്ട് പോകുമ്പോഴായിരുന്നു
പ്ലാമൂട്ടിൽ ഫിനാൻസ് എന്ന സ്ഥാപനം ആ നാട്ടിലെത്തുന്നത് വലിയ ഓഫറുകളും മറ്റുമായി
പ്ലാമൂട്ടിൽ ജനശ്രദ്ധ പിടിച്ചുപറ്റിയപ്പോ നാട്ടിലുള്ള ചെറിയ ഫിനാൻസ് കമ്പനികളൊക്കെ
കൂപ്പുകുത്തി അതോടെ ബാലകൃഷ്ണന്റെ ചിട്ടികമ്പനിയും നഷ്ടത്തിലായി ചിട്ടി പിടിച്ചവർക്ക്
സമയത്തിന് പണം കൊടുക്കാൻ പറ്റാതായപ്പോൾ ഉള്ളതെല്ലാം വിറ്റുപെറുക്കി കടം തീർത്തു
പിന്നെ അകെ ഉണ്ടായിരുന്നതാണ് ഈ വീട്, പിന്നീട് അദ്ദേഹത്തിന് ഹാർട്ടിന് അസുഖം വന്നപ്പോ
പ്ലാമൂട്ടിൽ ഫിനാൻസിൽ തന്നെ പണയം വയ്‌ക്കേണ്ടിവന്നു എന്നിട്ടും അദ്ദേഹത്തെ രക്ഷിക്കാൻ
കഴിഞ്ഞില്ല…ബാലകൃഷ്ണന്റെ വലിയ ആഗ്രഹമായിരുന്നു വിഷ്ണുവിനെ എംകോം കാരനാക്കണമെന്നുള്ളതും കൃഷ്ണയുടെ വിവാഹവും…
വിഷ്ണു പല്ലുതേച്ചു വന്നപ്പോൾ പദ്മിനിയും ഉറക്കമെഴുന്നേറ്റ് വന്നിരുന്നു…പദ്മിനി കൊടുത്ത
കട്ടൻ ചായ വാങ്ങിയിട്ട്
“അമ്മയെന്തിനാ ഇങ്ങനെ ഉറക്കമിളക്കുന്നത് ഡോക്ടർ പറഞ്ഞത് ഓർമയില്ലേ…”
“സാരമില്ലടാ ശീലിച്ചു പോയതല്ലേ”
“മോളെ അമ്മയെ എന്നാ ചെക്കപ്പിന്കൊണ്ട് പോകേണ്ടത്”
വിഷ്ണു കൃഷ്ണയോട് വിളിച്ചു ചോദിച്ചു”
”അടുത്ത ആഴ്ചയാ ഏട്ടാ”
വിഷ്ണു ഒന്ന് മൂളി, ബൈക്കിന്റെ താക്കോലുമായി പുറത്തേക്കിറങ്ങി…
വിഷ്ണു എംകോം ഫസ്റ്റ് ഇയർ ആണ്…പഠിക്കാൻ മിടുക്കനാണ്, അച്ഛൻ മരിച്ചതിൽ പിന്നെ പഠിത്തം നിന്നുപോകും എന്ന് കരുതിയതായിരുന്നു പക്ഷേ അച്ഛന്റെ ആഗ്രഹം പോലെ എംകോം കാരനാകണം എന്ന ദൃഡനിശ്ചയത്തിൽ കഷ്ടപെട്ടിട്ടായാലും പഠിത്തം പൂർത്തിയാക്കാൻ പഠിത്തത്തോടൊപ്പം ഒഴിവു സമയങ്ങളിൽ മറ്റുള്ള ജോലികൾക്കും പോകും അതുകൊണ്ട് തന്നെ കോളേജിൽ ടീച്ചേഴ്സിനും വലിയ കാര്യമാണ്… എല്ലാ ദിവസവും റബ്ബർ ടാപ്പിങ്ങിന് പോകും അതുകഴിഞ്ഞാണ് കോളേജിൽ പോകുന്നത്…കോളേജ് ക്ലാസ് കഴിഞ്ഞു ഒരു ചിട്ടി കമ്പനിയിൽ കണക്കെഴുതാൻ പോകും…
“ മോളെ ഞാനിറങ്ങുവാ”
പറഞ്ഞിട്ട് വിഷ്ണു ബൈക്ക് സ്റ്റാർട്ട് ചെയ്ത് ഓടിച്ചു പോയി
ഉമ്മറത്തുനിന്ന പദ്മിനി ഒരു ദീർഘനിശ്വാസം വിട്ടിട്ട് പറഞ്ഞു
” എങ്ങനെ ജീവിക്കേണ്ട കുട്ടികളാ”
“ ഇപ്പൊ ഞങ്ങൾക്കെന്താ കുഴപ്പം ഞങ്ങൾ നല്ലപോലെ തന്നെയാ ജീവിക്കുന്നത്, അമ്മ ആവശ്യമില്ലാത്തത് ഒന്നും ആലോചിക്കേണ്ട”
മറുപടിയെന്നോണം കൃഷ്ണ പറഞ്ഞു.
“ അതല്ലെടി മോളെ…നിന്റച്ഛനെ ആരോ ചതിച്ചതാ…നല്ലൊരു സംഖ്യ അദ്ദേഹത്തിന്
സമ്പാദ്യമുണ്ടായിരുന്നു, നിന്നെ നല്ലരീതിയിൽ വിവാഹം ചെയ്തയക്കണം, ഉണ്ണിയെ
നന്നായി പഠിപ്പിക്കണം എന്നൊക്കെ ആഗ്രഹമുണ്ടായിരുന്നു അദ്ദേഹത്തിന്”
ഒന്ന്
നിർത്തിയതിനുശേഷം പദ്മിനി വീണ്ടും പറഞ്ഞു
“ആ പണം ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിൽ നമുക്ക് ഒന്നും നഷ്ടമാകില്ലായിരുന്നു”
“എന്റമ്മേ ഈ കഥ ഞങ്ങൾ എത്ര പ്രാവശ്യം കേട്ടതാണ്, ഇനി
പറഞ്ഞാൽ ബോറടിക്കും പറഞ്ഞേക്കാം”
ചിരിച്ചുകൊണ്ട് കൃഷ്ണ പറഞ്ഞു. പദ്മിനി മറുപടിയായി
നിസ്സഹായതയോടെ ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു
കൃഷ്ണ രാവിലത്തെ പലഹാരം ഉണ്ടാക്കാനുള്ള മാവുമായി അടുപ്പിനടുത്തേക്ക് വന്നു
കൃഷ്ണയും വിഷ്ണുവിന്റെ കോളേജിൽ ഫസ്റ്റ് ഇയർ ബികോമിനാണ് പഠിക്കുന്നത് നന്നായി
പടിക്കുമെന്ന് മാത്രമല്ല കാണാനും സുന്ദരിയാണ് കോളേജിൽ നല്ലൊരു ആരാധകവൃന്ദം
അവൾകൊണ്ട്, പക്ഷേ ആർക്കും പിടികൊടുക്കാതെ നടക്കുകയാണവൾ…മാത്രമല്ല
വിഷ്ണുവിന്റെയും കൂട്ടുകാരുടെയും ഗ്യാങ്ങിനെ പേടിച്ചു പലർക്കും അവളോട് ഇഷ്ടമാണെന്ന്
പറയാൻ പേടിയാണ്…
”ഇന്നലെ ഏട്ടനെ അന്വേഷിച്ചു ആ നാണുപിള്ള വന്നിരുന്നു…കിഴക്കെപുറത്തെ
ബംഗ്ലാവ് ആരോ വാങ്ങിയെന്ന് അവിടെ പെയിന്റ് ചെയ്യാനോ മറ്റോ ആണ്…”
“മ്” പദ്മാവതി ഒന്ന് മൂളിയിട്ട് പതുക്കെ എഴുന്നേറ്റു
ജോലികഴിഞ്ഞു വിഷ്ണു എത്തി കുളിച്ചു റെഡിയായി കോളേജിൽ പോകാനായി ഇറങ്ങി
“മോളേ…നീ വരുന്നുണ്ടോ?”
അവൻ അകത്തേക്ക് നോക്കി വിളിച്ചു
“ദാ വരുന്നു ഏട്ടാ”
അകത്തുനിന്നും കൃഷ്ണ വിളികേട്ടു, “രണ്ട് ലഞ്ച് ബോക്സുംമായി കൃഷ്ണ ധൃതിയിൽ ഇറങ്ങി വന്നു…
”എന്താ ഇത്ര ധൃതി ഒൻപത് മണിയാകുന്നതല്ലേയുള്ളു”
“ആ ഇന്നല്പം നേരത്തേ ചെല്ലണം”
വിഷ്ണു വണ്ടി സ്റ്റാർട്ട് ചെയ്യുന്നതിനിടയിൽ പറഞ്ഞു
“ഇന്നപ്പോ ആരോടാ തല്ലുകൂടാൻ പോകുന്നത്”
“അതെന്താടി അങ്ങനെ ചോദിച്ചത്”
“അല്ല സാധാരണ സാർ കോളേജിൽ നേരത്തേ പോകുന്ന ദിവസമെല്ലാം ഒരടി ഉണ്ടാകാറുണ്ടല്ലോ”
“അത നിന്നെ ശല്യം ചെയ്തവന് ഒരു വാണിംഗ് കൊടുത്തതല്ലേ”
വിഷ്ണു ചിരിച്ചുകൊണ്ട്പറഞ്ഞു,
“അതാണോ വാണിംഗ് ആ ചെറുക്കന്റെ വിരല് അടിച്ചോടിക്കുന്നതാണോ വാണിംഗ്”
കൃഷ്ണ ഗൗരവത്തോടെ ചോദിച്ചു…
”മതി…മതി… കയറ്”
വിഷ്ണു ആ വിഷയം അവിടെ അവസാനിപ്പിച്ചു
“അമ്മേ ഉച്ചക്ക് ഗുളിക കഴിക്കാൻ മറക്കല്ലേ.”
ഉമ്മറത്തേക്ക് വന്ന പദ്മിനിയെ നോക്കി കൃഷ്ണ പറഞ്ഞു, അതിന് മറുപടിയായി പദ്മിനി പുഞ്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് തലയാട്ടി
“ പോയിട്ട് വരാം അമ്മേ…”
വിഷ്ണു യാത്ര പറഞ്ഞു ബൈക്ക് മുന്നോട്ട് എടുത്തു
കവലയിൽ എത്തിയപ്പോ നാണുപിള്ള വണ്ടിക്ക് കൈ കാണിച്ചു
നാണുപിള്ള നാട്ടിലെ അറിയപ്പെടുന്ന ബ്രോക്കർ ആണ് മാത്രവുമല്ല അവരുടെ അച്ഛന്റെ
ആശ്രിതനുമായിരുന്നു ഇപ്പോഴും ആ സ്നേഹം ആ കുടുംബത്തോട് ഉണ്ട്
വിഷ്ണു വണ്ടി നിർത്തിയിട്ട് ചോദിച്ചു
“ എന്താ ചേട്ടാ”
“കുഞ്ഞേ ഞാൻ കുഞ്ഞിനെ തിരക്കി വീട്ടിൽ വന്നായിരുന്നു”
“ എന്താ ചേട്ടാ കാര്യം”
“നമ്മുടെ കിഴക്കെപുറത്തെ ബന്ഗ്ലാവ് ഒന്ന് വൃത്തിയാക്കണം അതൊരു പാർട്ടി വാങ്ങിച്ചു…അധികമൊന്നുമില്ല ഒന്ന് പെയിന്റ് ചെയ്യണം പിന്നെ അല്ലറ ചില്ലറ പണികൾ
ഉണ്ട്,കുഞ്ഞിനത് അടങ്കൽ എടുത്ത് ചെയ്യാൻ പറ്റോ…”
“പിന്നെന്താ എന്നത്തേക്ക് തീർത്തു തരണം.”
“എത്രയും പെട്ടെന്ന്” നാണുപിള്ള പറഞ്ഞു “ഓക്കേ ചേട്ടാ അപ്പൊ നാളെയോ മറ്റന്നാളോ പണി
തുടങ്ങണം അല്ലെ.”
” മ്” നാണുപിള്ള ഒന്ന് മൂളി.
”പൈസയുടെ കാര്യങ്ങളും മറ്റും ഞാൻ വൈകിട്ട്പറയാം… ഞാൻ പൈന്റർ ദിനേശനെ കണ്ടിട്ട് വൈകിട്ട് വീട്ടിൽ വരാം…” “ശരി കുഞ്ഞേ” നാണുപിള്ള
പറഞ്ഞു. “അപ്പൊ വൈകിട്ട് കാണാം”
പറഞ്ഞിട്ട് വണ്ടി മുന്നോട്ടെടുത്തു…
വണ്ടിയിൽ ഇരിക്കവേ കൃഷ്ണ വിഷ്ണുവിനോട് ഒരു ഈണത്തിൽ ചോദിച്ചു
“വൈകിട്ട് എങ്ങോട്ട്പോണെന്നാ പറഞ്ഞത്”
“എന്താ” വിഷ്ണു ചോദിച്ചു“
ഒന്നുമില്ലേ…എന്തിനാ ഈ ശുഷ്‌കാന്തി എന്ന്
എനിക്കറിയാം”
“എന്ത് ശുഷ്‌കാന്തി” വിഷ്ണു വേവലാതിയോടെ ചോദിച്ചു
“അതെന്നെ കൊണ്ട്പറയിപ്പിക്കണമായിരിക്കും എന്നാ പറയാം “
കൃഷ്ണ തൊണ്ടയിൽ കൈവച്ചു തൊണ്ട ഒന്ന് ക്ലിയർ ചെയ്തു എന്നിട്ട് താളത്തിൽ പറഞ്ഞു
“പുലർകാല രശ്മികളെ സാക്ഷി നിർത്തി ഒരു കുഞ്ഞു കൊതുമ്പ് തോണിയിൽ നിന്നെയും
കൊണ്ട് സന്തോഷത്തിന്റെ മാത്രം ദ്വീപിലേക്ക് ഒരു യാത്രപോണം”
വിഷ്ണു ഒന്ന് ഞെട്ടി എന്നിട്ട് ഗൗരവത്തിൽ അവളോട് ചോദിച്ചു
“നിന്നോടാരാ പറഞ്ഞത് എന്റെ മുറിയിൽ കയറാൻ”
“അയ്യോടാ കള്ളം കയ്യോടെ പിടിച്ചപ്പോ മോന് ദേഷ്യം വരുന്നുണ്ടോ.” വിഷ്ണു മറുപടി പറയാതെ മുഖം വീപ്പിച്ചിരുന്നു അപ്പോൾ കൃഷ്ണ പുഞ്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു
“ എന്റെ പോന്നേട്ടാ ഞാൻ ഏട്ടന്റെ മുറി അടിച്ചുവാരിയപ്പോ കട്ടിലിന് താഴെ കിടന്നുകിട്ടിയ
കടലാസിലെ ഡയലോഗാ ഇത് …അതർക്ക് എഴുതിയാണെന്ന് എനിക്കൂഹിക്കാം…ചുമ്മാതല്ല
കോളേജിലെ സുന്ദരീമണിമാർ ക്യു നിന്നിട്ടും പിടികൊടുക്കാത്തത്” വിഷ്ണു ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു
“പക്ഷേ ദേവിക അടുത്ത മാസം തിരിച്ചു ബാംഗ്ലൂർ പോവല്ലേ” വിഷ്ണു ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല അവന്റെ
മനസ്സിൽ ദേവികയുടെ മുഖം തെളിഞ്ഞു
അപ്പോഴേക്കും അവർ കോളേജിൽ എത്തിയിരുന്നു…സ്റുഡന്റ്സിന്റെ വണ്ടികൾ കോളേജിനുള്ളിൽ
കൊണ്ട് വരാൻ പാടില്ലാത്തതിനാൽ അടുത്ത കടയുടെ പിന്നിലെ ഷെഡിൽ ആണ് വയ്ക്കുന്നത്
കൃഷ്ണയെ ഇറക്കിയിട്ട് വണ്ടി പാർക്ക് ചെയ്തിട്ട് തിരിച്ചുവന്നപ്പോഴേക്കും കൃഷ്ണ നടന്നു
തുടങ്ങിയിരുന്നു Lവിഷ്ണുൽ വേഗത്തിൽ അവളുടെ അടുത്തെത്തിയിട്ട് പയ്യേ പറഞ്ഞു
“നീയിത് ആരോടും പറയരുത്”
“ങ്ങാ ഞാനൊന്നാലോചിക്കട്ടെ”
അവൾ പുഞ്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു അപ്പോഴേക്കും അവർ ക്യാമ്പസ്സിനകത്തു എത്തിയിരുന്നു
. കൃഷ്ണ അവളുടെ
ക്ലാസ്സിലേക്ക് നടന്നു, വിഷ്ണു ഹിസ്റ്ററി ഡിപ്പാർട്മെന്റിന്റെ അടുത്തുള്ള വലിയ മരത്തിന്റെ
അടുത്തേക്ക് നീങ്ങി അവിടെ അരുൺ മൊബൈലും തോണ്ടിക്കൊണ്ടിരിപ്പുണ്ട്
ബാക്കിയുള്ളവരെയൊന്നും കാണാനില്ല
“അളിയൻ എത്തിയോ” അരുണിനോട് ചോദിച്ചുകൊണ്ട്
വിഷ്ണു എത്തി “എത്തി അളിയാ എത്തി” പറഞ്ഞുകൊണ്ട് വീണ്ടും മൊബൈലിലേക്ക് മുഖം
പൂഴ്ത്തി
“ ആരോടാ മൈരേ രാവിലെ വച്ച് കീറുന്നത്”
വിഷ്ണു അവനോട് ചോദിച്ചുകൊണ്ട്
മരത്തിന്റെ കൊമ്പിൽ കയറി ഇരുന്നു
“ എന്റെ വീട്ടിനടുത്തുള്ള ഒരു ആന്റിയാ ഒരു കളി കിട്ടുമോന്ന് നോക്കട്ടേ”
“അവസാനം ആന്റിയുടെ കെട്ട്യോന്റെന്നു ഇടിയും മേടിച്ചുകൊണ്ട് വരരുത്.”
“കരിനാക്ക് എടുത്ത് വളയ്ക്കാതെ മൈരേ” ഫോണിൽ നോക്കികൊണ്ട് അരുൺപറഞ്ഞു
“ബാക്കിയുള്ള രണ്ടെണ്ണം എവിടെ?”
“ഞാൻ വിളിച്ചിരുന്നു എത്താറായെന്ന് പറഞ്ഞു” അരുൺ പറഞ്ഞു
“ ഒരു ചെറിയ കോറ്റേഷൻ കിട്ടിയിട്ടുണ്ട് അവന്മാരുംകൂടിവന്നിട്ടിവേണം ഒന്ന് ഫൈനലൈസ്ചെയ്യാൻ”
“മ്” അരുണോന്ന് മൂളി
“മതിയാക്കഡാ അവന്റൊരു ചാറ്റിങ്” വിഷ്ണു ദേഷ്യപ്പെട്ടു
“ നിനക്കത്പറയാം നിന്റെ ഒരു കടാക്ഷത്തിനായി പെൺപിള്ളേർ ക്യു നിൽക്കുകയല്ലേ
ഒന്ന് മൂളിയാൽ പോരെ… എന്നിട്ടും അവനൊരു സെന്റിമെന്റൽ ലൗ കെട്ടിപിടിച്ചിരുന്നോ അല്ലേലും
ദൈവം എറിയാൻ അറിയൂന്നവരിൽ വടി കൊടുക്കില്ലല്ലോ”
ഒരു ദീർഘനിശ്വാസം വിട്ടുകൊണ്ട് അരുൺ പറഞ്ഞു, അത് കേട്ട് വിഷ്ണു വെറുതെ ഒന്ന് ചിരിച്ചു,
അപ്പോഴേക്കും റഫീഖും ബാലുവും അവരുടെ അടുത്തെത്തി
“എന്താടാ വരാൻ താമസിച്ചത്”
തെല്ലു ദേഷ്യത്തോടെ വിഷ്ണു ചോദിച്ചു
“ ഞാൻ നേരത്തേ എത്തിയതാ ഇവൻ അവന്റെ കുറ്റിയെ യാത്രഅയച്ചിട്ടല്ലേ എഴുന്നള്ളു” ബാലു
പറഞ്ഞു
“അതേ അളിയന്മാരെ അവളിന്ന് എന്നെ നോക്കിചിരിച്ചു”
“അതുപിന്നെ എല്ലാ ദിവസവും
കണികാണാനെന്നപോലെ അവളെ പോയി നോക്കികൊണ്ടിരുന്നാൽ ആരായാലും ചിരിക്കും”
അരുൺ ചാറ്റിങ്ങിനിടെ പറഞ്ഞു
“മൈരേ ചുമ്മാ ഊതല്ലേ നാളെ നോക്കിക്കോ അവളോട് ഞാൻ പറഞ്ഞിരിക്കും”
“ഇത് ഞങ്ങൾ കേൾക്കാൻ തുടങ്ങിയിട്ട് നാള് കുറെ ആയി” വിഷ്ണു ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു
“അതെന്താണെന്ന് അറിയില്ലാളിയാ എല്ലാദിവസവും രാത്രി ഞാൻ തീരുമാനമെടുക്കും നാളെ
തീർച്ചയായും പറയുമെന്ന് പക്ഷേ അവളെ കാണുമ്പോ എന്റെ നാക്ക്
ഇറങ്ങിപോകും.”
റഫീഖ് വിഷമത്തോടെ പറഞ്ഞു
“ഞാനിന്നും ഈ തെണ്ടിയോട് പറഞ്ഞതാ നിനക്ക് പറയാൻ പറ്റില്ലെങ്കിൽ ഞാനൊരു
ഹംസമാകാമെന്ന്, അപ്പൊ ഇവന് ഒടുക്കത്തെ പേടി” ബാലു പറഞ്ഞു
“പേടിയല്ല എന്നാലും അവൾക്ക് ഇഷ്ടമല്ലെന്നും ഇങ്ങനെ പുറകെ നടക്കരുതെന്നും പറഞ്ഞാൽ”റഫീഖ് മറുപടി പറഞ്ഞു
“ഇങ്ങനെയാണെങ്കിൽ വല്ലോം നടക്കും നിന്റെ വാപ്പയുടെകൂട്ടുകാരന്റെ മോളല്ലേ അപ്പൊ
അടുത്തിടപെടാൻ അവസരമുണ്ടല്ലോ പിന്നെന്താ”
വിഷ്ണു റഫീഖിനോട് ചോദിച്ചു
“അതൊക്കെയുണ്ട് പക്ഷേ അവള് വീട്ടിൽ വന്നാ ഉമ്മയോടും അനിയനോടും
അനിയത്തിയോടും എന്തിന് പറയുന്നു വീട്ടിലെ പട്ടിയോട് വരെ ഫ്രീ ആയിട്ട് സംസാരിക്കും എന്നെ
കണ്ടാൽ തലയും കുനിച്ചു ഞാനെന്തോ അവളുടെന്ന് ഒരു പത്തുലക്ഷം രൂപ വാങ്ങിയിട്ട് തിരിച്ചു
കൊടുക്കാത്ത പോലെയാ”
അത് കേട്ട് എല്ലാരും ചിരിച്ചു
“ഞാൻ നിനക്ക് കുറച്ചു ഐഡിയ പറഞ്ഞു തരട്ടെ” അരുൺ ചോദിച്ചു
“ എന്റെ പൊന്നളിയ ദയവ് ചെയ്ത് സഹായിക്കരുത്…നിന്റെ ഐഡിയ കേട്ടാൽ ഞാൻ പെരുവഴിയാകും.”
റഫീഖ് ഒന്ന് നിർത്തിയിട്ട് തുടർന്നു “
എന്താ ഇട്ടിരിക്കുന്നെ രാത്രി കഴപ്പുണ്ടോ?ഇപ്പൊ കൊടുപ്പുണ്ടോ ഇതല്ലേ നിന്റെ ഐഡിയ…ഇത്
അതുപോലെയല്ല അവൾക്ക് വയസ്സറിയിച്ച കാലം മുതൽ ഞാനവളെ സ്നേഹിക്കുന്നതാ
കുളമാക്കരുത്”
എന്ന് പറഞ്ഞു റഫീഖ് അവനു നേരേ കൈ കൂപ്പി
“നീ പേടിക്കണ്ടളിയ നമ്മളെല്ലാരും നിന്നോടൊപ്പമുണ്ട്”
വിഷ്ണു പറഞ്ഞിട്ട് ഇടത് നെഞ്ചിൽ കൈ ചുരുട്ടി പതിയെ തട്ടി. അപ്പോഴേക്കും മൂന്ന് പെൺകുട്ടികൾ
അവരെയും കടന്നുപോയി അതിൽ മധ്യത്തുണ്ടായിരുന്ന കുട്ടി ഒന്ന് തിരിഞ്ഞു നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു
“അളിയന്മാരെ ഞാനിപ്പോ വരാമേ എനിക്കൊരാളെ അത്യാവശ്യമായി കാണാനുണ്ട്” ബാലു
അവിടുന്ന് പതിയെ തടിതപ്പി
“അതാ bsc സെക്കന്റ് ഇയർ പഠിക്കുന്ന മെർലിൻ അല്ലേ…”
അരുൺ വേവലാതിയോടെ ചോദിച്ചു
“മ്” റഫീക്ക് മൂളി
“ഇവനുമായിട്ടെന്താ?”
അരുൺ വീണ്ടും ചോദിച്ചു “പ്രേമം” റഫീഖ് പറഞ്ഞു
“ങേ…അതിപ്പോ?” വിഷ്ണുവും ചോദിച്ചു
“ഞാനും ഇന്നലെയാണ് അവനെ പൊക്കിയത്…എനിക്ക് ചെറിയ
സംശയം ഉണ്ടായിരുന്നു വൈകുന്നേരം ജംഗ്ഷനിൽ ഇരിക്കുമ്പോ ഒളിച്ചോരു ഫോൺ വിളിയും
മറ്റും പിന്നെ അവളെകാണുമ്പൊ ഒരു വല്ലാത്ത ചിരിയും അതുപോലെ അവൾക്കും ഒരു നാണവും
ഇന്നലെ ഞാൻ ചുമ്മാ ഒരു നമ്പർ ഇട്ടു… അവളെപ്പറ്റി കുറെ അങ്ങ് പറഞ്ഞു …അളിയാ മെർലിൻ
ഒരാറ്റം ചരക്കാണെന്നും അവളെപ്പോലത്തെ മുല വേറാർക്കുമില്ലെന്നും ഒക്കെ പറഞ്ഞു അപ്പൊ
കള്ളൻ വിളികേട്ടു”
“ശേ…വന്ന് വന്ന് പെൺപിള്ളേർക്ക് നമ്മളെയൊന്നും ഒരു വിലയില്ലാതായി
ഞാൻ ചെറിയ ഒരു നമ്പർ ഇടാൻ നിൽക്കുകയായിരുന്നു…കളഞ്ഞു”
അരുൺ നിരാശയോടെ പറഞു
“അപ്പൊ ഇന്നാ പുല്ലാനെകൊണ്ട് ചെലവ് ചെയ്യിക്കണം അതെങ്കിലും മിച്ചമാവട്ടെ” അരുൺ തുടർന്നു
“വാ ക്ലാസ്സിലേക്ക് പോകാം”
വിഷ്ണു എല്ലാരേം വിളിച്ചു ക്ലാസ്സിലേക്ക് നടന്നു
പോകുന്ന വഴിക്ക് പെൺപിള്ളേർ വിഷ്ണുവിനെ നോക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു ചിലർ അവന് ഗുഡ്
മോർണിംഗ് പറഞ്ഞു
“ഇവന്റെ തലയിൽ വരച്ചത് നമ്മുടെ എവിടേലും ഒന്ന് കൊറിയാൽ മതിയായിരുന്നു”
അരുൺ റെഫീഖിനോട് പിറുപിറുത്തു. അപ്പോഴേക്കും എതിര്ഭാഗത്തുനിന്നും
ഇംഗ്ലീഷ് ടീച്ചർ താര വരുന്നുണ്ടായിരുന്നു അവരെക്കണ്ടു ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു മൂവരും ഗുഡ് മോർണിംഗ്
പറഞ്ഞു
“എന്താ ഇന്ന് മൂന്നുപേരെ ഉള്ളോ ഒരാളെവിടെ പോയി”
മിസ്സ് ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു
“അവൻ മെർ…”
അരുൺ മെർലിന്റെ പേര് പറയാൻ തുടങ്ങിയതും റഫീഖ് അവന്റെ കൈ പിടിച്ചു
ഞെരിച്ചിട്ട് പറഞ്ഞു
“അവൻ ബാത്‌റൂമിൽ “
അവന്റെ പരുങ്ങൽ കണ്ട താര ചിരിച്ചിട്ട്
“ങും…എന്തോ കള്ളത്തരമുണ്ടല്ലോ…നടക്കട്ടെ”
എന്നും പറഞ്ഞു നടന്നു നീങ്ങി
“എന്റളിയ എന്നാ ഫിഗർ ആണെന്നോ നമ്മുടെ താര മിസ്സ് സിനിമ നടി മിയയെ പോലുണ്ട്…” റഫീഖ് പറഞ്ഞു
“ശരിയണളിയാ മിസ്സിന്റെ കെട്ടിയോന്റെ ഒരു ഭാഗ്യം ആ ചുണ്ട് കണ്ടോ ചുവന്ന് തുടുത്തു ബാക്കി ഒന്നും പറയാനില്ല”
അരുൺ റഫീഖിനെ സപ്പോർട്ട് ചെയ്തു, അപ്പോഴേക്കും ബാലു എത്തിയിരുന്നു
“അപ്പൊ നമ്മളറിയാതെ ഇതായിരുന്നു നിന്റെ ബിസിനസ്” വിഷ്ണു ചോദിച്ചു
“ എന്താ മെർലിന്റെ കാര്യമാണോ? നിങ്ങളോട് പറയാൻ ഇരുന്നതാ അപ്പൊ അവളാ പറഞ്ഞത്
കുറച്ചൂടെ കഴിഞ്ഞിട്ട് പറഞ്ഞാൽ മതീന്ന്”
“സാരമില്ലാളിയാ ഇതിനു പണിഷ്മെന്റ് ഉണ്ട് മെർലിന്റെ
കൂട്ടുകാരിയില്ലേ ആ സുന്ദരിക്കോത മുംതാസ്…അവളുടെ നമ്പർ വാങ്ങി തന്നാൽ ഇത്
രാജിയാക്കാം”
അരുൺ ആവേശത്തോടെ പറഞ്ഞു
“ചുമ്മാതിരിക്കട അളിയാ എന്തായാലും നിന്റെ സെലെക്ഷൻ ഉഗ്രൻ,” വിഷ്ണു ഉഗ്രനെന്ന്
വിരലുകൾ കൊണ്ട് ആംഗ്യം കാണിച്ചിട്ട് പറഞ്ഞു.
“താങ്ക്സ് അളിയാ”
“താങ്ക്സ് കയ്യിൽ വച്ചോ ഇന്നത്തെ ട്രീറ്റ് നിന്റെ വക, ഓക്കേ”
അരുൺ പറഞ്ഞു
“ അതൊക്കെ ഓക്കേ, ഞാനേറ്റു”
“എന്നാൽ ഓക്കേ …ആ …ഇന്നുമുതൽ മെർലിനെയും പെങ്ങളായി കാണണമല്ലോ എന്നോർക്കുമ്പോ
ഒരിത്” അരുൺ നിരാശ അഭിനയിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു
അപ്പോഴേക്കും ക്ലാസിൽ എത്തിയിരുന്നു, ആദ്യ പീരീഡ് സദാശിവൻ സാറിന്റെ കത്തി
അതുകഴിഞ്ഞു വിനീത മിസ്സ്ന്റെ ക്ലാസ് ആയിരുന്നു ഒരു ഇടിവെട്ട് സാധനമാണ് വിനീത മിസ്
വെളുത്തു തുടുത്തു 36 സൈസ് മുലയും അതിനൊത്ത കുണ്ടിയും ചുവന്ന ചോര കിനിയുന്ന
തടിച്ച ചുണ്ടുകളും പൊക്കിളും കാണിച്ചു വന്നു പഠിപ്പിക്കുമ്പോഴേ ക്ലാസ്സിലെ ആണ് കുട്ടികളുടെ
കണ്ട്രോൾ പോകും അതുകൊണ്ട് ആരും മിസ്സിന്റെ ക്ലാസ് കളയാറില്ല…മിസ്സ് ക്ലാസ്സിലെത്തിയപ്പോഴേ
എന്തോ ഒരു സുഗന്ധം നിറഞ്ഞു പൗഡറിന്റെയാണോ പെർഫ്യൂമിന്റെയാണോ അറിയില്ല
“ഗുഡ്മോർണിംഗ് സ്റ്റുഡന്റസ്”
മിസ്സ് ക്ലാസ്സിനെ അഭിവാദ്യം ചെയ്തു, തിരിച്ചു കുട്ടികളും
ഗുഡ്മോർണിംഗ് പറഞ്ഞു
“നോക്കളിയാ മിസ്സിന്റെ വട, എന്റെ സാധനം മുക്കാലും അതിനുള്ളിൽ ഇറങ്ങിപോകും”
അരുൺ റഫീഖിനോട് പതിയെ പറഞ്ഞു
“ശരിയണളിയ” അത് പറഞ്ഞു അരുണിന്റെ തുടയിൽ ഒന്നമർത്തി
“ഹാ…മൈ…” അരുൺ വേദനയോടെ ഒന്നലറി ശബ്ദം
അല്പം ഉച്ചത്തിലായിരുന്നു, അത് കേട്ട് മിസ്സ് ചോദിച്ചു
“എന്താ അവിടെ… ക്ലാസ് തുടങ്ങുന്നതിനു
മുന്നേ തുടങ്ങിയോ”
അരുൺ മിസ്സിനെ നോക്കി ഒരു വളിച്ച ചിരി ചിരിച്ചു, എന്നിട്ട് റഫീഖിനെ
ദേഷ്യത്തോടെ നോക്കി
“ക്ലാസ്സിൽ താല്പര്യമില്ലാത്തവർക്ക് പുറത്തുപോകാം”
മിസ്സ് അരുണിനെ നോക്കി പറഞ്ഞു
“സോറി മിസ്സ്”
അരുൺ പറഞ്ഞു, വിനീത മറ്റൊന്നും പറയാതെ ക്ലാസ്സ് തുടങ്ങി
വിനീതയെയും നോക്കി വെള്ളമിറക്കിക്കൊണ്ട് ക്ലാസ്സ് അവസാനിപ്പിച്ചു…
