ഹൌസ് വൈഫ് – 1
House Wife | Author : Kuttappan
ഡാഡിയുടെ ഓർക്കപ്പുറത്തെ വിയോഗം ഞങ്ങളെ വല്ലാതെ തകർത്തു കളഞ്ഞു..
ഡാഡിയുടെ ഹൃദയത്തിന്റെ വാൽവിന് ഒരു സുഷിരം ഉള്ളത് മമ്മിയുടെ അടുക്കൽ നിന്നും ഒരു പാട് നാൾ ഡാഡി ഒളിച്ചു വച്ചു…
അത് ഞങ്ങളോട് ഉള്ള വെറുപ്പ് കൊണ്ടൊന്നും അല്ലായിരുന്നു… ഞങ്ങളോടുള്ള സ്നേഹകൂടുതൽ കൊണ്ട് മാത്രം ആയിരുന്നു..
പ്രത്യേകിച്ച് ചികിത്സ ഇല്ലാത്ത ഒരു രോഗത്തെ കുറിച്ച് പറഞ്ഞു നൊമ്പരപ്പെടുത്താൻ ഡാഡിയുടെ ശുദ്ധ മനസ്സ് അനുവദിച്ചില്ല… എന്നതാ സത്യം…
ഏത് നേരവും പോകാൻ തയാറായി തന്നെയാണ് ഡാഡി കഴിഞ്ഞു പോന്നത്…
ഭാരിച്ച തുകയ്‌ക്കുള്ള ഇൻഷുറൻസ് എടുക്കാൻ ഡാഡിയെ പ്രേരിപ്പിച്ചത്, തന്റെ അസുഖം കാരണം ആയിരുന്നു…
നിരാലംബമായ കുടുംബം തന്റെ മരണ ശേഷം പ്രയാസം അനുഭവിക്കരുത് എന്ന ചിന്തയാണ് കാരണം…
സോറി…
ഞാൻ ആരെന്നോ എന്തെന്നോ പറയാൻ മറന്നു…
ഞാൻ പ്രിൻസ്… പ്രിൻസ് ചാർളി …
ചുവന്ന് തുടുത്ത പത്തൊമ്പത് കാരൻ, ബി ടെക് മൂന്നാം സെമെസ്റ്റർ വിദ്യാർത്ഥി…
” ഡാഡിയെ അപ്പടി പകുത്തു വച്ചേക്കുവാ… ”
മമ്മി കൊതി പറയും പോലെ കൂടകൂടെ പറയും…
” മീശ പോലും… അത് തന്നെ…!”
കൊഞ്ചിക്കുന്നത് പോലെ, അടുത്തിരുന്നു, മമ്മി പെരുവിരൽ കൊണ്ട് എന്റെ മീശ തടവുന്ന കൂട്ടത്തിൽ, ചുണ്ടും ചേർത്ത് എടുക്കും…
പതിവിലും ചോന്ന ചുണ്ടിൽ തടവി, കൊഞ്ചും,
” നീ ലിപ്സ്റ്റിക് ഇടുവോടാ..? ”
എങ്ങു നിന്നോ നിയന്ത്രിക്കാൻ ആവാത്ത ഒരു വികാരം… ഒരു അനുഭൂതി…. എന്നെ വലയം ചെയ്യും….
പലപ്പോഴും ആ ഒരു നിമിഷഅർദ്ധ നേരത്തേക്ക്, അരികിൽ മമ്മിയല്ല, തന്നെ സെഡുസ് ചെയ്യുന്ന മദാലസ ആണെന്ന് തോന്നി, ആ ചോപ്പിച്ച ചുണ്ടിൽ എന്റെ ചുണ്ട് ചേർക്കാൻ, ഒന്ന് പുണരാൻ കൊതി കൊണ്ടിട്ടുണ്ട്…
അപ്പോഴൊക്കെ ഉപബോധ മനസ്സ് എന്നെ വിലക്കി നിർത്തി…..
പിന്നേം ഞാൻ എന്റെ കാര്യം മാത്രം പറഞ്ഞോണ്ട് വരുവാ…..
സാവിത്രി അന്തർജനം ആണ് എന്റെ മമ്മി….
പറഞ്ഞാൽ അറിയുവാരിക്കും, പുതുക്കാട് മേമ്മന ഇല്ലത്തെ വാസുദേവൻ പോറ്റിയുടെ മൂത്ത മകൾ…
വാസുകി, ശാന്തി, നിർമല… മൂന്നു അനിയത്തിമാരും ഉണ്ട്, സാവിത്രിക്ക്…
നാല് പെണ്മക്കളും അളവില്ലാത്ത ദാരിദ്ര്യവും ആയിരുന്നു, വാസുദേവൻ പോറ്റിയുടെയും ഭാര്യ ഭാരതി അന്തർജനത്തിന്റെയും ആകെ ഉള്ള സമ്പാദ്യം…
വലിയ നട വരവോ, കാര്യമായ ആൾ കൂട്ടമോ ഒന്നും ഇല്ലാത്ത, ശുഷ്കിച്ച ഒരു ക്ഷേത്രത്തിലെ പൂജാരി ആയ വാസുദേവൻ പോറ്റി നിത്യ വൃത്തി കഴിയാൻ പാട് പെട്ടെങ്കിലും സമുദായ സ്നേഹവും ആഡ്യത്വവും കയ്യൊഴിയാൻ ഒരുക്കമല്ലായിരുന്നു…
കാര്യം ദാരിദ്ര്യവും പരിവട്ടവും ഒക്കെ ആണെങ്കിലും കുട്ടികൾ നാല് പേരും കാണാൻ ഒന്നിനൊന്നു മെച്ചമായിരുന്നു…
സാവിത്രി പ്രീഡിഗ്രിക്ക് പഠിക്കുന്ന കാലം…
റോഡ് ഒതുങ്ങി, കോളേജിലേക്ക് നടന്നു പോവുകയായിരുന്നു, സാവിത്രി…
പെട്ടെന്നാണ് അത് സംഭവിച്ചത്…
അതി വേഗത്തിൽ വന്ന ഒരു ബൈക്ക്, കെട്ടിക്കിടന്ന ചെളി വെള്ളം ആകെ സാവിത്രിയുടെ മേൽ തെറിപ്പിച്ചു…
കരയാൻ പോലും കഴിയാത്ത അവസ്ഥ…
സാവിത്രി കിടന്നു വിയർത്തു…
ബൈക്ക്കാരൻ അവിടെ നിർത്തി, സാവിത്രിയോട് മാപ്പ് ചോദിച്ചു…. എന്ത് പ്രായശ്ചിതം വേണേലും ചെയ്യാമെന്ന് പറഞ്ഞു……
ചെളി വെള്ളത്തിൽ കുളിച്ചു നിൽക്കുന്ന സമയത്തും, സാവിത്രിയുടെ കണ്ണുകൾ ആ ബൈക്ക്കാരൻ ചെറുപ്പക്കാരന്റെ മേലായിരുന്നു….!
വെളുത്തു തുടുത്ത അതി സുന്ദരൻ ആയ ചെറുപ്പക്കാരൻ….
നല്ല ഓറഞ്ച് നിറം..
പാന്റ്സും ഷെർട്ടും വേഷം..
ഷേർട്ട് ഇൻ ചെയ്തിരിക്കുന്നു…
കരുതലോടെ വെട്ടി നിർത്തിയ മനോഹരമായ താടി… അരികുകൾ ഷേവ് ചെയ്ത് ഭംഗി വരുത്തിയിട്ടുണ്ട്.. ( ആ ഭംഗിയുള്ള മുഖത്ത്, താടി ഇല്ലായിരുന്നു എങ്കിൽ, വലിയ പോരായ്മ ഉണ്ടായേനെ… എന്ന് തോന്നിപ്പോകും…!)
എല്ലാം മറന്നു, സാവിത്രി അന്തം വിട്ട് അയാളെ തന്നെ നോക്കി നിന്ന് പോയി…!
അടുത്ത നാൾ ആ സ്ഥലത്ത് കാണാം എന്ന് പറഞ്ഞു, വീണ്ടും ഒരിക്കൽ കൂടി സോറി പറഞ്ഞു, അയാൾ യാത്രയായി…
സാവിത്രി അന്ന് കോളേജിൽ പോയില്ല…,
അടുത്ത വീട്ടിൽ കയറി, ചെളി മുഴുവൻ തൂത്തു കളഞ്ഞു, ഉണങ്ങിയപ്പോൾ, സമയം ഉച്ചയോടു അടുത്തിരുന്നു…
ചെളി പറ്റിയതോ, അന്നത്തെ ക്ലാസ്സ്‌ മുടങ്ങിയതോ ഒന്നും ആയിരുന്നില്ല, സാവിത്രിയുടെ ചിന്ത…
വിണ്ണിൽ നിന്നെങ്ങാനും പൊട്ടി വീണതോ… എന്ന് തോന്നിക്കുമാറു ഒരു കമദേവൻ…!
കണ്ണ് അടച്ചാലും തുറന്നാലും…. ഒരേ ഒരു രൂപം…. സദാ സമയം കണ്ട് നില്കാൻ വല്ലാത്ത ഒരാഗ്രഹം…
അന്ന് സാവിത്രിക്ക് ഉറങ്ങാനേ കഴിഞ്ഞില്ല…
കൂടെ കിടക്കുന്ന അനിയത്തിയെ പതിവില്ലാത്ത പോലെ… ഒരു കെട്ടി പിടുത്തം…!
” ഇച്ചേയിക്ക് ഇത് എന്താ പറ്റിയത്…? ”
ഉറക്ക ചടവോടെ വാസുകി ചോദിച്ചു…
പൂറ് പൊടിയും പോലെ… സാവിത്രി കാലുകൾ ഇറുക്കി പിടിച്ചു…
ഉള്ളിൽ എങ്ങാണ്ട് ഉറവ പൊട്ടി… നനവ് പടർന്നു….
