പറഞ്ഞത് അത്രയും അവൻ കരഞ്ഞു കൊണ്ടായിരുന്നു
നിങ്ങളെ രണ്ടു പേരെയും ഞാൻ എന്റെ സ്വന്തം ആയിട്ടല്ലേ കണ്ടിട്ടുള്ളത്. എന്നിട്ടും പപ്പ എനിക്ക് പറയാനുള്ളത് പോലും കേൾക്കാതെ എന്നെ കുറ്റപ്പെടുത്തിയില്ലേ. റിൻസി മാത്രമല്ല അമ്മച്ചി കൂടി ആ വീട്ടില് ഉള്ളതാണെന്ന് കൂടി പറഞ്ഞപ്പോ…
പിന്നെ ഒന്നും പറയാൻ അവനു കഴിഞ്ഞില്ല…
എങ്ങലടിച്ചു അവൻ നിർത്താതെ കരഞ്ഞു..
മോനൂട്ട നീ ഇങ്ങനെ കരയല്ലേ.. ഇച്ചേയ് ഇപ്പൊ എന്താ ചെയ്യണ്ടത്…..
എനിക്ക് ഇപ്പൊ ഇച്ചേയിയെ കാണണം ഞാൻ.. ഞാൻ അങ്ങോട്ട്‌ വരുവാ…….
വേണ്ട. വേണ്ട.. ഈ അവസ്ഥയിൽ നീ ഇങ്ങോട്ട് വരണ്ട. ഞാൻ അങ്ങോട്ട്‌ വരാം…..
ഒരു അര മണിക്കൂർ കഴിഞ്ഞതും ബിൻസിയുടെ കാർ ഇടറോഡിലൂടെ വരുന്നത് കണ്ട ഹിരൺ സ്റ്റെയർ ചാടി ഇറങ്ങി ഓടി. ഹാളിൽ എത്തിയ അവൻ പെട്ടെന്ന് ഒന്ന് നിന്നു. താൻ അടുത്തെത്തിയത് അറിഞ്ഞിട്ടും അമ്മ കണ്ട ഭാവം പോലും കാണിക്കാതിരുന്നത് അവന്റെ മനസിനെ ചുട്ടു പൊള്ളിച്ചു.അമ്മയിരുന്ന സോഫ്ഫയിലേക്ക് ഫോൺ ഇട്ടു കൊടുത്തു അവൻ ഡോർ തുറന്നു പുറത്തേക്കിറങ്ങി. ബിൻസി അപ്പോളേക്കും എത്തിയിരുന്നു. കാറിൽ ഇരുന്നു തന്നെ അവൾ ഹാളിലിരിക്കുന്ന അമ്മയുടെ ഭാവം അറിഞ്ഞത് കൊണ്ടാവാം ഹിരണിനോട് കാറിലിരിക്കാൻ പറഞ്ഞു അവൾ അകത്തേക്ക് കയറി.
സോഫ്ഫയിൽ സരസ്വതി അമ്മയുടെ അടുത്ത് ഇരുന്നു കൊണ്ടു അമ്മയുടെ തോളിൽ ബിൻസി കൈ വച്ചു.
അമ്മേ…..
കലങ്ങി മറിഞ്ഞ കണ്ണ് തുറന്നു അലറി കരഞ്ഞു കൊണ്ടു അവർ ബിൻസിയെ കെട്ടിപിടിച്ചു നിലവിളിച്ചു.
കാറിനുള്ളിലിരുന്ന ഹിരൺ കണ്ടു മനസിലെ സങ്കടങ്ങളും വേദനകളും എല്ലാം ബിൻസിയുടെ മുന്നിൽ ഇറക്കി വച്ചു പൊട്ടി കരയുന്ന അമ്മയെ.
അച്ഛന്റെ മരണ സമയത്തു മാത്രവേ അമ്മ ഇങ്ങനെ കരഞ്ഞു താൻ കണ്ടിട്ടുള്ളു. ഇപ്പൊ താൻ കാരണവും ആ മനസ് മുറിഞ്ഞു.
കണ്ണിന് മുന്നിൽ നിന്നും കാഴ്ച മറയ്ക്കനായി അവൻ കണ്ണുകൾ അടച്ചു സീറ്റിലേക്ക് ചാഞ്ഞു.
കാറിനുള്ളിലെ എ സി യിലും അവന്റെ ശരീരം വിയർത്തൊഴുകി.
എന്റെ കുഞ്ഞിനെ ഞാൻ ഇന്ന് ഒരുപാട് തല്ലി മോളെ…..
അമ്മേ അത് വിട് കഴിഞ്ഞത് കഴിഞ്ഞു…..
അവൻ.. അങ്ങനൊക്കെ ചെയ്തു എന്ന് എല്ലാവരും കൂടി പറഞ്ഞപ്പോ……
സാരവില്ല… അമ്മയല്ലേ തല്ലിയത്. തെറ്റ് ചെയ്തിട്ടല്ലേ. അവനു മനസിലാവും……
എല്ലാവരും പറയുന്നത് ഞാൻ വിശ്വസിച്ചു. പക്ഷെ അവനു പറയാനുള്ളത് മാത്രം കേട്ടില്ല..ഞാൻ ഇന്ന് അവനെ കണ്ട സാഹചര്യവും അവിടെ നിന്നും അറിഞ്ഞ കാര്യങ്ങളും ഒക്കെ വച്ചു അവനു പറയാനുള്ളത് ഒന്നും കേൾക്കാനുള്ള മാനസിക അവസ്ഥയിൽ അല്ലായിരുന്നു…..
എനിക്ക് മനസിലാവും അമ്മേ… ഇനി ഇപ്പൊ പറഞ്ഞിട്ട് എന്താ സംഭവിക്കാനുള്ളത് സംഭവിച്ചു…..
മോള് ഒന്ന് അവനോടു സംസാരിക്കുവോ .ആരോടും ഒന്നും പറയാനാവാതെ ആരും ഒന്നും കേൾക്കാനില്ലാതെ വിങ്ങി പൊട്ടുവാ എന്റെ കുഞ്ഞ്……
അമ്മ വിഷമിക്കണ്ട.. ഞാൻ വന്നില്ലേ ഞാൻ സംസാരിച്ചോളാം… എന്നോട് എന്തായാലും അവൻ സത്യം മാത്രേ പറയൂ……
മമ്….
ആ കുട്ടി ഉറങ്ങിയോ എവിടാ അത്….
അവന്റെ മുറിയിൽ ഉണ്ട്.. ഉറങ്ങി കാണില്ല.. അതിനു ഇന്ന് ഉറങ്ങാൻ കഴിയുവോ മോളെ… എന്റെ മോൻ അങ്ങനത്തെ ചതി അല്ലെ അതിനോട് ചെയ്തത്….
അമ്മ വീണ്ടും കരയാൻ തുടങ്ങി…
ഇതിനിടയിൽ അടുക്കള വാതിൽ വഴി ആൻസി അവിടേക്കു വന്നു.
നീ എന്ന പെണ്ണെ ഈ നേരം കെട്ട നേരത്തു.. എങ്ങനാ വന്നേ……
- ഇച്ചായന്റെ കാർ ഉണ്ടായിരുന്നു. അത് എടുത്തോണ്ട് പോന്നു….പപ്പ എന്തിയെ ഉറങ്ങിയോ….
ഉറങ്ങിയില്ല… ഉറങ്ങാൻ പറ്റുന്നില്ലന്ന് പറഞ്ഞു അവിടെ ഇരിപ്പുണ്ട്. ദേഷ്യം വന്നപ്പോ മോനൂട്ടനോട് എന്തോ പറഞ്ഞു പോയെന്നും പറഞ്ഞു സങ്കടത്തിൽ ആണ്……
എന്തോ ഒന്നുവല്ല… പറഞ്ഞത് കുറച്ചു കടന്നു പോയി അതാ ഉറക്കം വരാത്തത്……
ബിൻസി പറഞ്ഞു നിർത്തി.
നിങ്ങള് ആ കുട്ടിയുടെ അടുത്തേക്ക് ചെല്ല് ഞാൻ അവന്റെ കൂടെ കാണും…….
അതും പറഞ്ഞു ബിൻസി പുറത്തേക്കു ഇറങ്ങി. അമ്മമാർ മുകളിലേക്കും.
മുകളിലെത്തിയ സരസ്വതി കട്ടിലിന്റെ സൈഡിൽ ഇരുന്നു. ബെഡിൽ കിടന്നു കരഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്ന നിരഞ്ജന ചാടി എഴുനേറ്റു ചുറ്റും നോക്കി.
അമ്മയാ മോളെ… പേടിക്കണ്ട…..
കരഞ്ഞു വാടി തളർന്ന മുഖവുമായി നിരഞ്ജന സരസ്വതി അമ്മയുടെയും ആൻസി അമ്മച്ചിയുടെയും
മുഖത്തേയ്ക്ക് മാറി മാറി നോക്കി വിതുമ്പി.
പൊറുക്കാൻ പറ്റാത്ത തെറ്റാ എന്റെ മോൻ മോളോട് ചെയ്തതെന്ന് അമ്മയ്ക്കറിയാം. അവനു വേണ്ടി അമ്മ മോളോട് മാപ്പ് ചോദിക്കുവാ….
നിരഞ്ജനയുടെ കാലുകളിൽ പിടിച്ചു കരഞ്ഞ സരസ്വതി അമ്മയെ വാരി പുണർന്നുകൊണ്ട് അവൾ പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു. അവൾക്കും അതായിരുന്നു ആവശ്യം ചേർത്ത് പിടിച്ചു കരയാൻ ഒരാളെ..
കാറുമെടുത്തു ബിൻസി പുറത്തേക്കു ഇറങ്ങി. കുറച്ചു ദൂരം ഓടിച്ചു അവൾ ഒഴിഞ്ഞ ഗ്രൗണ്ടിലേക്ക് കയറ്റി നിർത്തി.
ഡോർ തുറന്നു പുറത്തിറങ്ങി അവൾ ഹിരൺ വരാൻ കാത്തുനിന്നു.
ഇച്ചിയമ്മേ…….
പുറം തിരിഞ്ഞു നിന്ന ബിൻസിയെ വട്ടം പിടിച്ചു കൊണ്ടു അവൻ വാവിട്ടു നിലവിളിച്ചു.
ജീവിതത്തിൽ രണ്ടു തവണ മാത്രം ആണ് അവൻ അമ്മ എന്ന് ചേർത്ത് തന്നെ വിളിച്ചിട്ടുള്ളത്. അവന്റെ അച്ഛൻ മരിച്ച സമയത്തു. പിന്നെ കെട്ടു കഴിഞ്ഞു പള്ളിയിൽ നിന്നും സിബിച്ചായന്റെ കയ്യും പിടിച്ചു ഇറങ്ങിയപ്പോൾ. അന്ന് പള്ളിയിൽ കൂടിയ എല്ലാവരെയും കരയിപ്പിച്ചത് മോനുട്ടന്റെ ഇതേ പിടുത്തവും കരച്ചിലും ഇച്ചിയമ്മേ എന്നുള്ള വിളിയും.മനസ് നീറുന്നുണ്ടാവും
ബിൻസി തിരിഞ്ഞു അവനെ ചേർത്ത് പിടിച്ചു.
ഏറെ നേരം കരഞ്ഞ ഹിരൺ കരച്ചിൽ ഒരു വിധം അടക്കി അവളിൽ നിന്നും വിട്ടു മാറി.
കാറിൽ നിന്നും ഒരു കുപ്പി വെള്ളമെടുത്തു ബിൻസി അവനു കൊടുത്തു.
വെള്ളം എടുത്തു മുഖം കഴുകി ബാക്കി വെള്ളം അവൻ തലയിലൂടെ ഒഴിച്ച് തല നനച്ചു.
ഗ്രൗണ്ടിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന ഒഴിഞ്ഞ ബെഞ്ചിൽ ബിൻസി ഇരുന്നു. അവൾക്കടുത്തായി ഹിരണും. പതിവിന് വിപരീതമായി അവൻ അകലം പാലിച്ചിരുന്നത് ബിൻസിയും ശ്രദ്ധിച്ചു.
ബിൻസിയുടെ നോട്ടത്തിന്റെ അർത്ഥം അറിഞ്ഞു കൊണ്ടു ഹിരൺ പറഞ്ഞു.
ഇന്ന് അമ്മ എന്നോട് പറഞ്ഞു എന്റെ കൂടെ ഒരു വീട്ടിൽ കഴിയാൻ ഭയം ആണെന്ന്.പപ്പ പറഞ്ഞത് റിൻസിക്കൂ ചീത്ത പേര് ആവും എന്നും അമ്മച്ചിയും ആ വീട്ടിൽ ഉള്ളതാണെന്നുവാണ്. ഇനി ഇച്ചേയി കൂടി അങ്ങനെ എന്തേലും പറഞ്ഞാൽ….
ബിൻസി മറുപടി ഒന്നും പറയാതെ അവനെ തന്നെ നോക്കി നിന്നു.
ഒരു കള്ളം നൂറു പേര് നൂറു വട്ടം പറഞ്ഞാൽ സത്യം ആകും എന്ന് പറയുന്നത് എത്ര ശെരിയ അല്ലെ. അത് കൊണ്ടല്ലേ ഈ പ്രശ്നം ഒക്കെ ഉണ്ടായപ്പോ എനിക്ക് പറയാനുള്ളത് എന്താണെന്നു പോലും കേൾക്കാൻ ആരും തയ്യാറാകാതിരുന്നത്….
ഇച്ചേയി പോലും പറഞ്ഞില്ലേ ഞാൻ നിന്റെ ആരാ എന്ന്…..
മൗനം വെടിഞ്ഞു ബിൻസി സംസാരിച്ചു. അല്ല അവൾ അലറി.