അവൾ : വിച്ചു നിനക്ക് എങ്ങനെയാട ഞങ്ങളോടൊന്നും ഒരു ദേഷ്യവും ഇല്ലാതെ പെരുമാറാൻ പറ്റുന്നത്?
😔
അത്രക്ക് ദ്രോഹിച്ചില്ലേ നിന്നെ ഞങ്ങൾ എല്ലാവരും.
ചെയ്തിട്ടില്ല എന്ന് കാലുപിടിച്ചു പറഞ്ഞിട്ടും കേൾക്കാൻ കൂടെ മനസ്സ് വെക്കാത്ത പാപികളെ നീ എന്തിനാ ഇപ്പോഴും സ്നേഹിക്കുന്നത്?
ഞാൻ : എന്റെ അച്ഛനും അമ്മയ്ക്കും വേണ്ടി…..
വളർത്തി വലുതാക്കിയ ഔസപ്പ് അച്ഛന് വേണ്ടി. 😔
എല്ലാവരും നഷ്ടപ്പെട്ട എനിക്ക് ഒരു ആവശ്യം വന്നപ്പോൾ നിങ്ങൾ വന്നില്ലേ അത് ദേഷ്യം കൊണ്ടല്ലല്ലോ?
അപ്പോൾ തെറ്റുകൾ മനസ്സിലാക്കി തിരികെ വന്നവരെ എന്തിനാ ഞാൻ വെറുക്കുന്നത്.
പിന്നെ നീ അന്ന് ചെയ്തതൊക്കെ അത് എന്റെ അച്ഛനും അമ്മയ്ക്കും നിന്നോട് ഉണ്ടായിരുന്നതിൽ കൂടുതൽ നീ അവരെ സ്നേഹിച്ചത് കൊണ്ടാണ്.
അവരെ ഇല്ലാതാക്കിയ ആളോട് എങ്ങനെ ആണോ പെരുമാറേണ്ടത് അത്രയേ നീ ചെയ്തിട്ടുള്ളു.
ആവൾ :പക്ഷെ….. 😔
ഞാൻ : ദേ പെണ്ണെ ഒരു പക്ഷെയും ഇല്ല.
നീ എന്താടി തീറ്റയും കുടിയും ഒന്നുമില്ലായിരുന്നോ?
പിന്നെ ഇങ്ങനെ മോങ്ങിക്കൊണ്ട് നടക്കാൻ ആണെങ്കിൽ ഇവിടെ നിൽക്കണം എന്നില്ല.
പകരം ആ പഴയ ഐഷു ആയി നിൽക്കാൻ പറ്റുമെങ്കിൽ മാത്രം നിന്നാൽ മതി.
കേട്ടല്ലോ?
നിന്നെ ആ കുറുമ്പി ആയി കാണാൻ ആയിരുന്നു അച്ഛനും അമ്മയ്ക്കും ഇഷ്ടം.
അവൾ : 🥲😔 വിച്ചു എനിക്ക് ഇപ്പൊ അറിയാം നീ എല്ലാം അഭിനയിക്കുന്ന ആണെന്ന്.
എല്ലാവരുടെയും അടുത്തുള്ള ദേഷ്യം എല്ലാം നീ അഭിനയിച്ചു മറയ്ക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്നു അല്ലെ?
അല്ലങ്കിൽ പിന്നെ എന്നോട് ഇത്രയും സ്നേഹത്തോടെ സംസാരിക്കാൻ നിനക്ക് പറ്റുന്നത് എങ്ങനെ ആട 😔
ഞാൻ : നിങ്ങളോടൊക്കെ ദേഷ്യം ഉണ്ടേൽ അല്ലെ അഭിനയിക്കേണ്ടതുള്ളു.
എനിക്ക് ആരോടും ദേഷ്യം ഇല്ല..
എല്ലാവരെയും സ്നേഹിക്കാൻ മാത്രമാണ് എന്നെ വളർത്തിയവർ എല്ലാവരും പഠിപ്പിച്ചത്.
പക്ഷെ ഞാൻ അഭിനയിക്കുന്നുണ്ട് നീ പറഞ്ഞപോലെ തന്നെ നിങ്ങളുടെ എല്ലാവരുടെയും മുന്നിൽ.
അത് നിങ്ങളോടുള്ള സ്നേഹം അല്ല സ്നേഹിച്ചവർ ഒക്കെ നഷ്ടപ്പെട്ട ഒരുത്തന്റെ സങ്കടം മാത്രം ആണ്.
അതാണ്‌ ഞാൻ എല്ലാവരിലും നിന്ന് മറച്ചുപിടിക്കാൻ അഭിനയിക്കുന്നത്.
പക്ഷെ ഇപ്പോൾ നിന്റെ മുന്നിൽ അത് തോറ്റു പോകുന്നപോലെ.
എനിക്ക്…. എനിക്ക് എന്നെ നിയന്ത്രിക്കാൻ ആവുന്നില്ല 😭.
എന്നെ ഇത്രയും അധികം വിശ്വസിച്ച, ജീവനേക്കാൾ ഏറെ സ്നേഹിച്ചവരെ ഒന്ന് രക്ഷിക്കാൻ പോലും എനിക്ക് പറ്റിയില്ല 😔
ഇനി പറ്റുമെന്ന് തോന്നുന്നില്ലടി എനിക്ക് ഇങ്ങനെ എല്ലാ സങ്കടവും പിടിച്ചു നിറുത്താൻ 😭😭😭😭😭
അത്രയും പറഞ്ഞപ്പോൾ തന്നെ എന്റെ കണ്ണുകൾ നിയന്ത്രണം വിട്ട് കഴിഞ്ഞിരുന്നു.
ഞാൻ അവിടെ ഇരുന്ന് അലറി കരയുവാൻ തുടങ്ങി.
എത്ര ഒക്കെ പിടിച്ചു വെക്കാൻ നോക്കിയാലും അവരുടെ ഓർമ്മകൾ എന്റെ നെഞ്ചിൽ തുളച്ചു കയറുന്നു.
എന്റെ അവസ്ഥ കണ്ടിട്ട് അവൾക്കും സഹിക്കാൻ സാധിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല.
അവൾ എന്നെ മാറോടു ചേർത്ത് കെട്ടിപിടിച്ചുകൊണ്ട് സമാധാനിപ്പിക്കാൻ നോക്കി.
പക്ഷെ അവൾക്കും സങ്കടങ്ങൾ സഹിക്കാവുന്നതിലും അപ്പുറമായിരുന്നു.
🫂🫂😭😭😭😭
അവൾ : കരയണ്ട….. അവരെ രക്ഷിക്കാൻ നമുക്ക് ആർക്കും സാധിച്ചില്ല പക്ഷെ അവരുടെ ആഗ്രഹം പോലെ അവർ സമ്പാദിച്ചതൊക്കെ നിലനിർത്താൻ സാധിക്കും.
ഇങ്ങനെ വിഷമിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നാൽ അതും നടക്കില്ല.
എല്ലാം ഒന്നേൽ നിന്നും തുടങ്ങണം.
ഞാൻ : എനിക്കറിയില്ലാടി എന്താ ചെയ്യണ്ടത് എന്ന്.
ആരും കൂടെ ഇല്ലാതെ ഇത്രയും ഒക്കെ ചെയ്യാൻ പറ്റി പക്ഷെ ഇന്നിപ്പോൾ എല്ലാവരും കൂടെ ഉണ്ടായിട്ടുപോലും എന്നെ വിശ്വസിച്ചേൽപ്പിച്ച
ഒരു ആയുസ്സ് മുഴുവൻ അച്ഛൻ സമ്പാദിച്ചതൊക്കെ എങ്ങനെ ഇനി നിലനിർത്തും എന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലാവുന്നില്ല.
എന്താ ചെയ്യേണ്ടത് എന്ന് പോലും അറിയില്ല.
അവൾ : നിനക്ക് പറ്റും വിച്ചു… ഞാൻ ഉണ്ട്,,, ഞാൻ ഉണ്ടാകും ഇനി എന്നും നിന്റെ കൂടെ 🫂
ഈ കരച്ചിലൊക്കെ നിറുത്തിക്കെ ഇപ്പോൾ എന്നെ സമാധാനിപ്പിക്കാൻ നോക്കിയിട്ട് എന്റെ കോന്തൻ ഇരുന്ന് കരയുവാ 🥹
വാ എഴുന്നേൽക്ക് അച്ഛനും അവന്മാരും താഴെയുണ്ട് അങ്ങോട്ടേക്ക് പോവാം 🥲🥹
ഞാൻ : ഞാനൊന്ന് ഫ്രഷ് ആയേച്ചും വരാം.
നീ താഴേക്ക് പൊക്കോ.
അവൾ : അങ്ങനെ ഇപ്പോൾ ഞാൻ പോകുന്നില്ല.
നീ പോയി ഫ്രഷ് ആയി വാ. ഞാൻ ഇവിടെ നിന്നോളം.
പിന്നെ ഞാൻ പറഞ്ഞത് കേട്ടല്ലോ ഇനി ഇങ്ങനെ കരഞ്ഞുകൊണ്ട് നടക്കരുത് 🥹
ആ പഴയ മരപ്പൊട്ടൻ ആയിട്ട് നടന്നാൽ മതി കേട്ടോ
എന്നെ സമാധാനിപ്പിക്കാൻ വേണ്ടി ആണേലും ആ പഴയ കുറുമ്പിയെ കാണാൻ കഴിഞ്ഞു.
എല്ലാം മനസ്സിൽ ഒതുക്കി എന്നെ ഓക്കെ ആക്കാൻ ആയിരിക്കും പാവം….
ഇനി ഇങ്ങനെ ഇരുന്നിട്ട് കാര്യമില്ല ഇപ്പോൾ കൂട്ടിനു ഇവൾ കൂടി വന്നപ്പോൾ ഒരു ധൈര്യം ഒക്കെ വന്നു തുടങ്ങിയത് പോലെ….
എല്ലാം പഴയതുപോലെ ആക്കി എടുക്കണം.
അച്ഛൻ സമ്പാദിച്ചത് ഒന്നും ഇനി ഒരുത്തന്റെയും ദുഷ്ട കണ്ണുകൾക്ക് ഇരയാവാൻ പാടില്ല.
ഇനി ആരേലും അതിനു മുതിർന്നാൽ അവരെ ഒന്നും ബാക്കി വക്കാനും പാടില്ല.
ഒരുത്തനും എന്റെ കുടുംബത്തിന് മുകളിൽ ഇനി കൈ വെക്കരുത് വെക്കാൻ സമ്മതിക്കില്ല..
അങ്ങനെ ഓരോന്ന് ആലോചിച്ചുകൊണ്ട് ഞാൻ ബാത്‌റൂമിൽ കയറി ഫ്രഷ് ആയി തിരികെ വന്നപ്പോൾ അവൾ അവിടെ തന്നെ ഉണ്ടായിരുന്നു.
എല്ലാ ദുഖങ്ങളും ഉള്ളിലൊതുക്കി അവൾ എന്നെ നോക്കി ഒന്ന് ചിരിച്ചു.
എന്നിട്ട് എനിക്ക് അരികിൽ വന്നു ഒന്ന് അടിമുടി നോക്കിയിട്ട് പറഞ്ഞു തുടങ്ങി.
അവൾ : ദേ ഇപ്പോഴേ പറഞ്ഞേക്കാം നാളെ കമ്പനി തുറക്കാൻ പോവുമ്പോൾ ഈ കോലത്തിൽ എങ്ങാനും ആണ് വരുന്നതെങ്കിൽ നിന്റെ പേട്ട് തല ഞാൻ അടിച്ചു പൊട്ടിക്കും പറഞ്ഞേക്കാം.
മര്യാദക്ക് മുടിയും താടിയും ഒക്കെ വെട്ടി നടന്നോണം.
😡
അവൻ നടക്കുന്നു ഭ്രാന്തൻ മാർക്ക് ഇതിലും വൃത്തി കാണും.
ഇപ്പോൾ അവൾ ആ പഴയ ഐഷു ആയി കഴിഞ്ഞു.
ഉള്ളിലുള്ളതൊക്കെ രണ്ടാളും പരസ്പരം പറഞ്ഞു തീർത്തത് കൊണ്ടാവാം രണ്ടാളുടെയും മനസ്സിലൊരു ആശ്വാസം തോന്നിയത്.
അത് ഞങ്ങളുടെ മുഖത്തും വ്യക്തമായിരുന്നു.
ഞങ്ങൾ രണ്ടാളും താഴേക്ക് പോയി.
എന്നോട് ചേർന്ന് തോളിൽ കയ്യിട്ടുകൊണ്ട് അവളും നടന്നു.
ഞങ്ങൾ താഴേക്ക് ചെല്ലുമ്പോൾ ചെറിയച്ഛനും ആഷിക്കും ഹബീബും കൂടി എന്തോ സംസാരിച്ചിരിക്കുക ആയിരുന്നു.
ഞങ്ങളെ കണ്ടത് കൊണ്ടാവണം പെട്ടന്ന് അവരുടെ സംസാരം അവർ നിറുത്തി.
