പ്രിയം പ്രിയതരം 5
Priyam Priyatharam Part 5 | Freddy Nicholas
[ Previous Part ] [ www.kambi.pw ]
യെന്റെ പൊന്ന് ചങ്ങായിമാരെ എല്ലാർക്കും വണക്കം….
കഥ വയ്ച്ചവർക്കും, ലൈക്ക് മാത്രം ഇട്ടവർക്കും, ലൈക്കും കമന്റും ഇട്ടവർക്കും, പിന്നെ പ്രത്യേകിച്ച് തെറി വിളിച്ച മാന്യ വ്യക്തികൾക്കും, എന്നല്ല എല്ലാവർക്കും, എന്റെ നന്ദി.
Freddy Nicholas.
ഹലോ സുഹൃത്തുക്കളെ പ്രിയയാണ്…
കുറച്ചു നാളായി പ്രിയ എന്ന ഞാൻ എന്റെ അനുഭവം കഥ ഇവിടെ വിവരിക്കുന്നു. ഇത് വായ്ക്കുന്നതിനിടെ നിങ്ങൾക് പലപ്പോഴും ബോറടിച്ചു കാണും. അത് കൊണ്ട് ഞാൻ എന്റെ ബിജുവേട്ടനെ ഇങ്ങോട്ട് വിളിച്ചു.
ഇനി ബിജുവേട്ടനും എന്തെങ്കിലുമൊക്കെ വ്യത്യസ്തമായി പറയാൻ കാണും…. ഞാനായിട്ട് പുള്ളിയുടെ അവസരം നിഷേധിക്കുന്നത് ഒട്ടും ശരിയല്ലല്ലോ.
എല്ലാം ഞാൻ തന്നെ പറഞ്ഞാൽ നിങ്ങൾക്ക് അതിൽ ഒരു രസക്കുറവ് ഫീൽ ചെയും.
അത് മാത്രമല്ല എനിക്ക് പറയാൻ കഴിയുന്നതിലും ഭംഗിയായി എന്റെ ബിജുട്ടന് എന്നെപ്പറ്റി പലതും നിങ്ങളോട് പറയാനുണ്ടാവും
ഒരു പെണ്ണ് പച്ചയ്ക്ക് തന്റെ അനുഭവകഥ പറയുമ്പോൾ ചിലപ്പോൾ പരിധികൾ ഉണ്ടായേക്കാം.
ചില കാര്യങ്ങൾ ഒരു പെണ്ണായ എനിക്ക് തുറന്ന് പറയാൻ കഴിഞ്ഞെന്ന് വരില്ല. പക്ഷെ അതിലും ഭംഗിയായും രസകരമായും ഒരു ആണിന് പെണ്ണിനേയും പെണ്ണിന്റെ അവയവ ഭംഗിയും അവളുടെ സൗന്ദര്യത്തെയും വർണ്ണിച്ചു പറയാൻ കഴിഞ്ഞേക്കാം എന്ന് ഞാൻ വിശ്വസിക്കുന്നു… ഇതാ…
ഹായ്… ഞാൻ ബിജു.
പ്രിയ എന്റെ പെങ്ങളാണ്… അത് ഞാൻ പറയാതെ തന്നെ നിങ്ങൾക്ക് അറിയാമല്ലോ.
കഴിഞ്ഞ ദിവസം, ഒരു രാത്രി കള്ളിന്റെ പുറത്ത് ഞാനും, കഴപ്പിന്റെ പുറത്ത് എന്റെ പെങ്ങള് പ്രിയയും കാട്ടിക്കൂട്ടിയ രതി ക്രീഡകൾക്ക് നിങ്ങളും സാക്ഷികൾ…
ആ കളിയുടെ ഒരു ഘട്ടം കഴിഞ്ഞ് സ്ഥലകാല ബോധം വന്നത്… ആന്റിക്ക്, അതായത്, പ്രിയയുടെ അമ്മയ്ക്ക് ഇത്തിരി സീരിയസ് കണ്ടിഷൻ ആയപ്പോഴാണ്.
അല്ലായിരുന്നെങ്കിൽ അന്ന് അവിടെയിട്ട് അവൾക്ക് ഞാൻ പൊരിഞ്ഞ ഒരു പണി കൊടുത്തേനെ. ഒത്തില്ല./p>
കതകിൽ ശക്തിയായി മുട്ടുന്നത് കേട്ട് പ്രിയയുടെ തുടുത്തു നഗ്നമായ മാറിണകളിൽ മുഖം ചേർത്ത് ഒട്ടിക്കിടന്ന ഞാനും പ്രിയയും ഒരുപോലെ ഞെട്ടി…
ഉണർന്നു കിടക്കുന്നതിനാൽ ഞങ്ങൾ രണ്ടുപേരും മുഖത്തോടുമുഖം നോക്കി.
ആരായിരിക്കും പുറത്ത്..?? പതിഞ്ഞ സ്വരത്തിൽ പ്രിയ വെപ്രാളപ്പെട്ടു ചോദിച്ചു.
ഞാൻ : നിന്റെ അമ്മയ്ക്ക് അസുഖം വല്ലതും കൂടിക്കാണും.
പുറത്തുനിന്ന് പ്രിയയുടെ അപ്പച്ചിയുടെ ശബ്ദമാണ് കേൾക്കുന്നത്. എനിക്കത് ഒരു സ്ഥിരം പല്ലവി ആയത് കൊണ്ട് മനസ്സിലായി.
ഞാൻ : ങ്ങാ.. ഹാ… എന്താ അപ്പച്ചീ…??
അപ്പച്ചി : മോനെ… ആന്റിക്ക് ശ്വാസം മുട്ട് ഇത്തിരി കൂടുതലാ… ആ മാസ്ക് ഒന്ന് വച്ചു കൊടുക്കേണ്ടിവരും ഒന്ന് വേഗം വാ മോനെ… എനിക്ക് അത് അത്ര വശമില്ല.
ഞാൻ : വരുന്നു… ദാ ഇപ്പൊ വരുന്നു…
ഞാൻ : പ്രിയാ നീ പെട്ടെന്ന് ബാത്റൂമിലോട്ട് കേറി നില്ല്… ഞാൻ പോയേപ്പിന്നെ പെട്ടെന്ന് ഇറങ്ങി പൊക്കോ കേട്ട…
ഞാൻ കുറച്ചു മുൻപ് കട്ടിലിൽ അഴിച്ചിട്ട എന്റെ ലുങ്കിയെടുത്ത് അരയ്ക്ക് ചുറ്റി പെട്ടെന്ന് ഞാൻ ലൈറ്റിട്ടു.
ഞാൻ അവളുടെ കഴുത്തോളം പൊക്കി വച്ച ബ്രായും ടീഷർട്ടും താഴ്ത്തുന്നതിനു മുൻപ് അവളുടെ അരക്കെട്ടിൽ നിന്നും ഞാൻ അഴിച്ചെടുത്ത പാന്റീസും ലെഗിൻസും വലിച്ചു കേറ്റുന്ന തിരക്കിലായിരുന്നു പ്രിയ.
പ്രിയ, നിമിഷ നേരം കൊണ്ട് അവൾ എല്ലാം സ്വസ്ഥാനത്തേക്ക് വലിച്ചിട്ടു കാണുമെന്ന വിശ്വാസത്തിൽ ഞാൻ വേഗം ലൈറ്റോഫാക്കി മുറി വിട്ട് പുറത്തോട്ടിറങ്ങി, പെട്ടെന്ന് ആ കതക് ചാരി, ആന്റിയുടെ മുറിയിലേക്ക് ഓടി
ആ കാര്യത്തിന് ഞാനായിട്ട് ഒരു സംശയത്തിന് ഇടക്കൊടുക്കരുതല്ലോ. പ്രിയയെ അത്തരം സന്ദർഭത്തിൽ നിന്നും രക്ഷിച്ചു സുരക്ഷിതമായ സ്ഥാനത്തു എത്തിക്കേണ്ടതും എന്റെ ബാധ്യതയല്ലേ.
പ്രത്യേകിച്ച് അവൾ എന്നോട് കാണിച്ച അനുഭാവപൂർവമായ സമ്മേളനത്തിന് പകരമായി…
സെന്റർ ഹാളിൽ കത്തി നിൽക്കുന്ന ട്യൂബ് ലൈറ്റ് വളരെ തന്ത്രപൂർവം ഞാൻ ഓഫ് ചെയ്തു പെട്ടെന്ന് ആന്റീയുടെ മുറിയിൽ കയറി.
നിമിഷ നേരത്തെ അന്തകാരം എല്ലാറ്റിനും ഒരു സൊല്യൂഷൻ ആണെന്ന് ഞാൻ പെട്ടെന്ന് മനസ്സിലാക്കി…. കാരണം സെന്റർ ഹാളിൽ കൂടിയല്ലാതെ പ്രിയക്ക് അവളുടെ മുറിയിലേക്ക് പോകാൻ കഴിയില്ല. ഒരു കൈ സഹായം./p>
ഞാൻ ആന്റിയുടെ മുറിയിലേക്ക് എത്തുമ്പോൾ ആന്റി ശ്വാസം കിട്ടാനുള്ള വെപ്രാളത്തിലായായിരുന്നു.
ഞാൻ പെട്ടെന്ന് ആ ഒക്സിജൻ മാസ്ക് എടുത്ത് മുഖത്തു ഫിറ്റ് ചെയ്തു കൊടുത്തു. ഒക്സിജൻ സിലിണ്ടറിന്റെ നോബ് അതിന്റെ അളവിനനുസരിച്ച് തുറന്നു കൊടുത്തു.
ആന്റിയെ പെട്ടെന്ന് തന്നെ അൽപ്പം ഉയർത്തി ഇരുത്തി പുറക് വശത്ത് രണ്ട് തലയണ വച്ച് അൽപ്പം ചായ്ച്ചു, മുതുകിൽ നന്നായി തടവി കൊടുത്തു.
ഞാൻ : അപ്പച്ചി ആ പ്രിയയെ ഒന്ന് വിളിച്ചു കൊണ്ടു വരാമോ..? ഒപ്പം അൽപ്പം ചൂട് വെള്ളം കൂടി ഉണ്ടാക്കി കൊണ്ടു വരാൻ വരാൻ പറയണം.
അപ്പച്ചി ഉടനെ പ്രിയയുടെ മുറിയിലേക്ക് പോകാൻ പടികൾ വലിഞ്ഞു കയറി. ഒരു രണ്ട്മൂന്ന് മിനിട്ടിനുള്ളിൽ തന്നെ പ്രിയ പടികളിറങ്ങി അവളുടെ അമ്മ കിടക്കുന്ന മുറിയിലെത്തി.
ഞാൻ അവരെ ശുശ്രൂക്ഷിക്കുന്ന തിരക്കിലായിരുന്നു. എന്ത് ചെയ്യണമെന്ന് അറിയാതെ പരുങ്ങുന്ന പ്രിയയ്ക്ക് ഞാൻ പെട്ടെന്ന് നിർദേശം നൽകി.
ഞാൻ : പ്രിയ പെട്ടെന്ന് അൽപ്പം ചൂട് വെള്ളം കൊണ്ടുവരൂ.
ഒരുപക്ഷെ മാസങ്ങളായി ഞാൻ ഇടയ്ക്കിടെ ചെയ്യുന്ന ശുശ്രൂഷ അവൾ ആദ്യമായി കണ്ടപ്പോൾ ഉണ്ടായ അമ്പരപ്പായിരിക്കാം അവളുടെ മുഖത്ത്.
അത് കണ്ട് അവളുടെ മുഖം വാടി… അവൾ ഒരുപാട് സങ്കടപ്പെട്ട് നിൽക്കുന്നത് ഞാൻ കണ്ടു.
പെട്ടെന്ന് ഇമോഷണൽ ആവുന്ന അവളുടെ ചുണ്ടുകൾ വിതുമ്പി വിറച്ചു.. നിറഞ്ഞ കണ്ണുകൾ ആരും കാണാതെ തുടച്ചു കളയാൻ അവൾ പാടുപെട്ടു.
പെട്ടെന്ന് രംഗം വിടുവാൻ അവൾ അടുക്കളയിലോട്ട് പോയി വെള്ളം ചൂടാക്കാൻ എന്ന പേരും പറഞ്ഞു.
ചൂട് വെള്ളവുമായി തിരികെ വന്ന പ്രിയ എന്നെയും അവളുടെ അമ്മയെയും മാറി മാറി നോക്കി വിതുമ്പി.
ആ വിതുമ്പലിനും ഒരു കാരണമുണ്ട്
ബിജുവേട്ടൻ എന്ന വ്യക്തി വെറും ഒരു ഏട്ടന്റെ സ്ഥാനം അലങ്കരിക്കുന്ന വ്യക്തി മാത്രമല്ലെന്ന് അവൾ അന്നാണ് വ്യക്തമായി മനസ്സിലാക്കിയത്.
ആ മുറിയിൽ തന്റെ അമ്മ ശ്വാസം കിട്ടാതെ പിടഞ്ഞ്, മരണത്തോട് മല്ലിടുന്ന രംഗവും… അതിനോടൊപ്പം ഒരു ജീവൻ മരണ പോരാട്ടം കൊണ്ട് തന്റെ അമ്മയുടെ ജീവൻ തിരിച്ചു പിടിക്കാൻ ബിജുവേട്ടൻ കാട്ടിയ സാഹസവും ഒക്കെ ഓർത്തപ്പോൾ തന്റെ ചങ്ക് പിടഞ്ഞു./p>
ഒരു നഴ്സിനേക്കാളും, ഒരു ഡോക്ടറെക്കാളും, തന്റെ സ്വന്തം മകനെക്കാളും ആത്മാർത്ഥമായി അവരെ പരിജരിക്കുന്നതും തന്റെ അറിവിന്റെ പരിധിയിൽ നിന്നുകൊണ്ട് ചികിത്സ കൊടുക്കുന്നതും ഒക്കെ പ്രിയ അന്നാധ്യമായാണ് കാണുന്നത്.
