👨‍❤️‍👨👨‍❤️‍👨ശ്രീയുടെ ആമി – 5👨‍❤️‍👨👨‍❤️‍👨

Shrreyude Aami Part 5 | Author : Ekalavyan

[ Previous Part ] [ www.kambi.pw ]

[ക്ഷമിക്കണം, നാലാം ഭാഗത്തിന്റെ ബ്രീഫിങ് വച്ചിട്ടില്ല. കഥയിലേക്കുള്ള കണക്ഷൻ വിട്ടു പോയിട്ടുണ്ടെങ്കിൽ നാലാം ഭാഗം ഒന്നുകൂടെ വായിക്കുവാൻ അഭ്യർത്ഥിക്കുന്നു. കഥയെ കഥയായി കണ്ട് ആസ്വദിക്കാൻ പറ്റുന്നെങ്കിൽ ആസ്വദിക്കുക അല്ലെങ്കിൽ സ്കിപ് ചെയ്യുക..]

എംപ്ലോയ് ഓഫ് ദി മന്ത് പരിപാടി കഴിഞ്ഞ് എല്ലാവരും സന്തോഷത്തോടെ അവരവരുടെ വർക്കുകളിലേക്ക് കടന്നു. റിതിന്റെ കഴുകൻ കണ്ണുകൾ അവിടെ എല്ലായിടത്തും അലയുന്നുണ്ട്. ശ്രീയുടെ ശ്രദ്ധ ആമിയിലും പതിയുന്നുണ്ട്.

ആമിയുടെ ചാരിത്രശുദ്ധി കവരുന്നതിൽ പരാജയപ്പെട്ടുപോയ റിതിന് ഇനി മുതൽ അവളെ മുഴുവനായും കൈപ്പിടിയിൽ ഒതുക്കണമെന്ന ചിന്ത മനസ്സിൽ മുഴങ്ങി. അവരുടെ വർക്കിൽ കൂടുതൽ തിരക്ക് ഇല്ലാഞ്ഞത് കൊണ്ട്‌ അവൻ തന്ത്രങ്ങൾ മെനയാനും തുടങ്ങി.

ബോസ്സ് ചന്ദ്രഹാസന് കുറച്ച് മീറ്റിംഗ് ഉള്ളത് കൊണ്ട് അയാൾ വേഗം സ്ഥലം വിട്ടിരുന്നു. അതും ഒരു അനുകൂലമാണെന്ന് ഉറപ്പിച്ച് റിതിൻ ആമിയെ കേബിനിലേക്ക് വിളിപ്പിച്ചു.

പ്രസരിച്ച മുഖ കാന്തിയോടെ ലാപ് എടുത്ത് റിതിന്റെ കേബിനിലേക്ക് പോകുന്ന ഭാര്യയെ ശ്രീ ശ്രദ്ധിക്കുന്നുണ്ട്. ഭാരിച്ച വർക്കുകളിൽ നിന്ന് മുക്തമായ പ്രൊജക്റ്റ്‌ ടീമിന് ഇനിയെന്ത് ചർച്ചയാണെന്ന ചിന്ത വന്ന നിമിഷം ചെറിയ രീതിയിൽ വെപ്രാളവും പേടിയും ശ്രീയിൽ ഉടെലെടുത്തു.

കാരണം കുക്കോൾഡ് ഫാന്റസിയെ പോഷിപ്പിച്ച് ലൈംഗീക ആനന്ദം നേടുന്നതിനിടയിൽ ആമിക്ക് കൊടുത്ത സമ്മതങ്ങൾ ഒരു നിഴൽ പോലെ അവന്റെ മനസ്സിൽ വീണു. കുക്കോൾഡ് ചിന്തകൾ ഉള്ളിലുള്ളത് കൊണ്ട് നിയന്ത്രിതമായ രീതിയിൽ ആസ്വദിക്കാൻ ശ്രീ ഒരുക്കമാണ്. പക്ഷെ അതിലേക്ക് നീങ്ങുന്ന പ്രക്രിയകൾ മനസ്സിൽ പൊരുത്തപ്പെടുന്നില്ല. അത് മറി കടന്ന് കിട്ടുകയാണെങ്കിൽ തരക്കേടില്ല. പക്ഷെ ഇത് ജീവിതമാണ്. നാളുകൾ നീങ്ങി ജീവിക്കേണ്ട ജീവിതം..!

“എന്താ ഏട്ടാ വിളിച്ചത്…?”

സന്തോഷം നിറഞ്ഞ ചോദ്യത്തോടെ ആമി റിതിന്റെ ടേബിളിന് മുന്നിൽ വന്നിരുന്നു. അവനോട് സംസാരിക്കാൻ കാത്തു നിൽക്കുകയായിരുന്നു അവളും.

“കോൺഗ്രജുലേഷൻസ് എഗൈൻ..”

“താങ്ക്സ്. എന്റെ വക തിരിച്ചും കോൺഗ്രാറ്റ്സ്.”

“എന്തിന്..?”

“മാനേജർ ആയ വക..”

അവൻ പുഞ്ചിരിച്ചു. രണ്ടാഴ്ച കഴിഞ്ഞ് കാണുന്ന റിതിന്റെ പുഞ്ചിരിയിൽ അവൾ സന്തോഷത്തോടെ സംസാരം തുടർന്നു.

“വീണ്ടും എങ്ങനെയാ ഈ പരിപാടി തുടങ്ങിയത്..?”

“ഏത്..?”

“എംപ്ലോയ് ഓഫ് ദി മന്ത്..”

“അത് നല്ലതല്ലേ..?”

“അതെ..”

“സന്തോഷമായോ..?”

“ആയി. ഞാൻ വിന്നർ ആകുമെന്ന് പ്രതീക്ഷിച്ചതേയില്ല..”

“എന്തേ..?”

“കല്യാണത്തിന്റെ കാര്യങ്ങളൊക്കെയായി ഞാൻ കുറേ ലീവ് ആയിരുന്നില്ലേ..?”

“വർക്ക് ചെയ്യുന്ന സമയങ്ങളിലെ പെർഫെക്ഷൻ അല്ലേ നമ്മുക്ക് നോക്കേണ്ടു.”

“അത് കലക്കി..! ഹ..ഹ”

“എന്നിട്ട് വിശേഷങ്ങൾ പറയ്.. എങ്ങനെ ഉണ്ടായിരുന്നു കഴിഞ്ഞ രണ്ടാഴ്ച..?”

“കുഴപ്പമില്ലായിരുന്നു..” അവളൊരു ഒഴുക്കൻ മട്ടിൽ പറഞ്ഞു.

“ഞാൻ ഇല്ലാതിരുന്നിട്ട് സങ്കടമായോ അതോ..”

“നല്ല സന്തോഷം..!”

“ആണോ..?”

“എന്തിനാ ഇങ്ങനെ ചോദിക്കുന്നെ..? എനിക്ക് സങ്കടമായിരിക്കുമെന്ന് അറിയില്ലേ..?”

പറയുമ്പോഴുള്ള ആമിയുടെ ഭാവമാണ് പ്രധാനം. കൊച്ചു കുട്ടികളുടെ ചിണുക്കം പുറകിൽ നിൽക്കും. അത് കാണാൻ അവനും സന്തോഷം.

“എന്നിട്ട് കരഞ്ഞോ..?”

“പോട…”

“ഹ..ഹ .. ശ്രീ എന്തു പറയുന്നു..?”

“എന്തു പറയാൻ..! അല്ല ഏട്ടന് എങ്ങനെ ഉണ്ടായിരുന്നു. നേരാവണ്ണം മെസ്സേജ് പോലും അയച്ചില്ലല്ലോ.. വിളിച്ചിട്ട് കിട്ടുന്നുമില്ല..”

“ബോസ്സിന്റെ കൂടെയായിരുന്നില്ലേ.. നല്ല തിരക്കാ..”

“മ്മ്.. മെസ്സേജ് കുറഞ്ഞപ്പോൾ എനിക്ക് തോന്നി.”

“സുന്ദരിയായിട്ടുണ്ട് ഇന്ന്..”

“ഇന്ന് മാത്രമോ..?”

“അല്ല.. എപ്പോഴും.. പക്ഷെ ഇന്ന് കുറച്ച് കൂടുതൽ..”

“അത് രണ്ടാഴ്ച കഴിഞ്ഞ് കാണുന്നത് കൊണ്ട് തോന്നുന്നയ..”

“നോ.. യു ആർ ഓൾവേസ് ബ്യൂട്ടിഫുൾ..!”

അവളുടെ കവിളുകൾ ചുമന്നു. നാണം വന്നത് കൊണ്ട് ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല.

“വിന്നർ ആയിട്ട് നിന്റെ വക ട്രീറ്റ് ഒന്നുമില്ലേ..?”

“എന്താ വേണ്ടേ..? ”

“നീ തന്നെ പറയ് എന്തു തരുമെന്ന്..”

“മെറീഡിയനിൽ നിന്ന് നമുക്ക് ലഞ്ച്. ഓക്കെ..? ബാക്കിയുള്ളവരെയും കൂട്ടാം..”

“ആരെയൊക്കെ..?”

“പ്രൊജക്റ്റ്‌ ടീമും പിന്നെ ശ്രീയും..”

“ഓ.. എല്ലാരേയും കൂട്ടി സദ്യ കൊടുക്കാൻ പോവണോ..? ഇതെന്താ ഓണമോ..”

അവന്റെ പറച്ചിൽ കേട്ട് അവൾ നന്നായി ചിരിച്ചു.

“പിന്നെന്താ വേണ്ടേ..?”

ചിരി നിർത്താൻ ശ്രമിക്കുന്നതിനിടയിൽ അവൾ ചോദിച്ചു.

“എനിക്ക് മാത്രം മതി.”

കാമുകന്റെ സ്വാർത്ഥതയുള്ള പറച്ചിലിൽ ആമിയുടെ മുഖത്ത് ഒരു പുഞ്ചിരി വിരിഞ്ഞു. പക്ഷെ ഉത്തരം നൽകാൻ വാക്കുകൾ കിട്ടിയില്ല.

“എന്തേ പറ്റില്ലേ..?”

“അതെന്തിനാ ഏട്ടന് മാത്രം..?”

“കഴിഞ്ഞ ദിവസങ്ങളിൽ എന്നെയല്ലേ നി മിസ്സ്‌ ചെയ്തത്.?”

അവളുടെ മുഖം നാണത്താൽ മുറുകി. റിതിന്റെ വാക്കുകളിൽ താനിത്ര തരളിതയാകുന്നത് എന്ത്കൊണ്ടാണെന്ന് മനസിലാകുന്നില്ല. ചോദ്യങ്ങൾക്ക് മറുപടി പോലും കിട്ടുന്നില്ല.

“എന്തേ..? അല്ലേ..?”

മൗനത്തെ കീറിക്കൊണ്ട് വീണ്ടും മുഴങ്ങിയ റിതിന്റെ ഘനസ്വരത്തിൽ അതെയെന്ന് അവൾ തലകുലുക്കി സമ്മതിച്ചു.

“എങ്കി ട്രീറ്റ് തന്നൂടെ..?”

“മ്മ്..”

“ശ്രീ വിടാതിരിക്കുമോ..?”

“ചോദിച്ചു നോക്കട്ടെ…”

“വീട്ടില്ലെങ്കിലോ..?”

“സമ്മതിപ്പിക്കാം.”

“എന്തു പറയും..?”

“ഏട്ടന് മാത്രം തന്നാൽ മതിയെന്ന് പറഞ്ഞൂന്ന് പറയാം.”

“ദാറ്റ്സ് മൈ ഗേൾ…!”

“മ്മ്..”

അവളൊരു കുസൃതി ചിരിയോടെ എഴുന്നേറ്റു. ഡോർ തുറന്ന് പുറത്ത് കടക്കും വരെ സാരിയിൽ അതീവ സുന്ദരിയായ ആമിയുടെ പുറവും ഇടുപ്പും പിൻവിരിവിലും റിതിന്റെ കണ്ണുഴിഞ്ഞു.

ഓപ്പൺ കേബിനിൽ തന്റെ സീറ്റിലേക്ക് നീങ്ങുന്ന ആമിയുടെയും ഭർത്താവ് ശ്രീയുടെയും കണ്ണുകൾ തമ്മിൽ ഉടക്കി. റിതിന്റെ കേബിനുള്ളിൽ വച്ച് വിരിഞ്ഞിരുന്ന പുഞ്ചിരി അവളുടെ മുഖത്ത് നിന്ന് മായാഞ്ഞത് കൊണ്ട് അത് തന്നെയവൾ ശ്രീക്കും നൽകി. അതിന്റെ കാരണം എന്താണെന്നറിയാൻ ശ്രീയുടെ ഭാഗത്തു നിന്നും പുരികം ഉയർത്തിയ ആംഗ്യം വന്നു. ചുമലുകൾ ഉയർത്തി ഒന്നുമില്ലെന്ന് ഭാവം ആമിയും കാട്ടി. അവൾ സീറ്റിലേക്ക് താഴുന്നതും നോക്കി ശ്രീയുടെ കണ്ണുകൾ ചലിച്ചു. ആമിയുടെ ചിന്തകൾ കഴിഞ്ഞ ദിവസങ്ങളിലെ രാത്രികളിലേക്കും നീണ്ടു. ശ്രീയുടെ രതി പ്രകടനത്തിൽ ഉണ്ടായ മാറ്റം തന്നെയാണ് പ്രധാനം. അത്കൊണ്ട് കിടപ്പറയിൽ മൂഡ് കിട്ടാത്ത ഭർത്താവിന് ഒരു മൂഡ് നൽകുക എന്നൊരു ഉദ്ദേശവും അവൾക്കപ്പോൾ ഉണർന്നു. അത് കൊണ്ട് റിതിന് ട്രീറ്റ്‌ കൊടുക്കുന്ന കാര്യത്തിന് ശ്രീ സമ്മതിക്കുമെന്ന് അവൾ ഉറപ്പിച്ചു. റിതിയുടെ കൂടെ ഒന്ന് പോയാൽ മതി ശ്രീക്ക് വേണ്ടാത്തത് ഒക്കെ ചിന്തിച്ചു കൂട്ടാൻ. അവളതോർത്തു പുഞ്ചിരിച്ചു. സമയം നീങ്ങി ഉച്ചയിലേക്കടുത്തു. ശ്രീയുടെ വർക്കുകൾ ഓരോന്നായി തീർന്നു വരുന്നതേ ഉള്ളു. നൂൺ ബ്രേക്കിന്റെ സമയത്ത് ആമി മെല്ലെ ശ്രീയുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു.