തുണ്ട് കഥകള്‍ – ലിജോവർഗ്ഗീസ് ഫ്രം കോട്ടയം – 18
ഞാൻ എന്റെ ലാംബിയിൽ സിറ്റിയിലൂടെ പാഞ്ഞു….
ലാംബി സ്കൂട്ടറിൽ ഞാൻ സഞ്ചരിക്കുന്നതോ എനിക്ക് ലാംബി ഉണ്ട് എന്നതോ വീടിന് ചുറ്റുവട്ടത്ത് ഉള്ളവർക്ക് അല്ലാതെ മറ്റാർക്കും അറിയില്ല താനും!
ഇതിനു മുന്‍പിലത്തെ പാര്‍ട്ട്‌ കള്‍ വായിക്കാന്‍ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക
ശ്രീക്കുട്ടന്റെ യമഹയുമായി അല്ലാതെ ഇതുമായി എന്നെയാരും കണ്ടിട്ടുമില്ല!
കാണാത്തതിന്റെ കാര്യം ഈ ചടാക്കിൽ സഞ്ചരിയ്കുമ്പോൾ നാണക്കേട് ഒഴിവാക്കാൻ ഞാൻ കറുത്ത ഗ്ളാസ്സുള്ള ഹെൽമറ്റും ജാക്കറ്റും ധരിച്ചിരിയ്കും!
ശാലിനിയുടെ അമ്മ ശ്രീദേവിയാന്റിയുടെ അടുത്തേയ്കുള്ള യാത്രയിൽ ആണ് ഞാൻ.!
ശാലിനിയുടെ അച്ചൻ തിരികെപ്പോയി കുറശ്ശ് കാലം ആയി എങ്കിലും ഇതേവരെ ശ്രീദേവിയുടെ പെരുംപൂർ ഒന്ന് ഉപ്പ് നോക്കുവാൻ പോലും സാധിച്ചില്ലായിരുന്നു!
സത്യം പറഞ്ഞാൽ ശാലിനി എന്ന രാക്ഷസിയെ പേടിച്ചിട്ട് തന്നായിരുന്നു ഈ കാലതാമസം!
തള്ളേടെ ചരിത്രം മുഴുവനും അറിഞ്ഞിട്ടും ഞാൻ അവരെ പണ്ണാൻ ചെന്നു എന്നറിഞ്ഞാൽ ആ പൂറി എന്റെ കുണ്ണ വെട്ടും!
ഗൾഫിൽ ആണെങ്കിലും ആ മൈര് തള്ളയുടെ ഓരോ ചലനങ്ങളും നിരീക്ഷിയ്കാൻ ആൾക്കാരെ ഏൽപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട്!
ശാലിനി എന്നെ വിളിച്ച് പറഞ്ഞ് ഏൽപ്പിച്ചതാണ് ഇന്ന് അങ്ങോട്ട് ഒന്ന് ചെന്ന് മുത്തുവിന്റെ പെങ്ങൾ ലക്ഷ്മിയുടെ ഫീസ് അടയ്കാനുള്ള തുക വാങ്ങി അവിടെ കൊടുക്കുവാനായി…!
തന്നെയുമല്ല ലതികയുമായി റെഷീദിന്റെ വീട്ടിൽ പോയതിന് ശേഷം ചെറുമട്ടം എന്ന വിഭാഗമേ ഞാൻ ഉപേക്ഷിച്ചു!
വെറുതേ പാവം പെൺകുട്ടികളുടെ കണ്ണീരും ശാപവും എന്തിന് ഞാൻ ഏൽക്കണം?
അതും ശ്രീദേവി ആന്റിയെപ്പോലെ നല്ല നെയ്യ് മുറ്റിയ, കുണ്ണ കേറി ആർത്തി തീരാത്ത ആന്റിമാർ ധാരാളം ഉള്ളപ്പോൾ…!
ലതികയുടെ കാര്യം പറഞ്ഞ് വന്നപ്പോഴാണ് ഓർത്തത്!
ആ തിങ്കളാഴ്ച തന്നെ ഞാൻ സജിത്തിനെ പിടിച്ചു!
ചോദിക്കാനും പറയാനും ഒന്നും നിന്നില്ല കണ്ടതും രണ്ടുകൈകളും കൊണ്ട് വീശി ചെവികൾ രണ്ടും ഒരുമിച്ച് അടച്ച് ഒരെണ്ണം അങ്ങ് കൊടുത്തു!
നിലത്തേയ്ക് ചെവികളും പൊത്തിയിരുന്ന അവൻ മുഖമുയർത്തി നോക്കിയതും ഞാൻ പറഞ്ഞു:
“ലതികയെപ്പോലെ ജീവിക്കാമ്പെടാപ്പാടു പെടുന്ന പാവമ്പിടിച്ച പെങ്കൊച്ചുങ്ങളെപ്പറ്റി അവരാതമ്പറഞ്ഞൊണ്ടാക്കിയാ പന്നക്കഴുവേറീ പിന്നെനീയീ രണ്ടുകാലേ നടക്കില്ല…!”
സജിത്ത് കുത്തിയിരുന്ന് ഇടത് ചെവിയിൽ നിന്നും ഒലിച്ചിറങ്ങിയ ചോര തുടയ്കുമ്പോൾ ഞാൻ വേഗം നടന്നു സെലിനും മോളും കൂടി എത്തുന്നതിന് മുൻപ് വേണം വർക്കിയെ കൂടി കാണാൻ…!
“മോനേ വർക്കീ…. കുട്ടനിങ്ങുവന്നേടാ….”
എന്റെ ഈണത്തിലുള്ള വിളി കേട്ട വർക്കി തിരിഞ്ഞ് നിന്നു!
എന്നെ കണ്ടതും അവന്റെ മുഖത്ത് അമ്പരപ്പ് നിറഞ്ഞു!
ഞങ്ങൾ തമ്മിൽ ഇതിന് മുൻപ് സംസാരിച്ചിട്ടേയില്ല!
പറഞ്ഞ് കേട്ട് അല്ലാതെ ഞാനീ കുണ്ണയെ അറിയുകയുമില്ല!
ബീകോമിന് പഠിയ്കുന്ന വേറൊരുത്തനെ പൊക്കിക്കോണ്ടാണ് വന്നത് ഇവനെ കാണിച്ച് തരാൻ!
“നീയന്നാ വിട്ടോടാ കുട്ടാ…”
എന്റെ അനുവാദം കിട്ടിയതും വഴികാട്ടിയായി വന്നവൻ പാഞ്ഞു!
“മോനച്ചായനെയറിയാവോടാ…?
ഞാൻ വർക്കിയുടെ തോളിലൂടെ കൈയിട്ട് നടന്ന് കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.
അവൻ അറിയുമെന്ന് തലകുലുക്കി.
ആളൊഴിഞ്ഞ ഒരു കോണിൽ എത്തിയതും ഞാൻ നിന്നിട്ട് അവന്റെ ഇരുതോളിലേയ്കും കൈകൾ നീട്ടി വച്ച് കൊണ്ട് അവന്റെ കണ്ണിലേയ്ക് നോക്കി ചോദിച്ചു:
“മക്കക്കു പൈസയൊക്കെ ഒരുപാടൊണ്ടല്ലേടാ? എനിക്കൂടിച്ചിര കടന്താടാ..!”
കാര്യം മനസ്സിലാകാതെ വായും പൊളിച്ച് നിന്ന അവന് ഞാൻ ഒന്നുകൂടി വ്യക്തമാക്കിക്കൊടുത്തു:
“ടാ ആ ലതികേ സഹായിച്ചപോലെ എന്നേയൊന്നു സഹായിക്കടാ!”
ഒരു ഞെട്ടൽ വർക്കിയുടെ കണ്ണുകളിലേയ്ക് കയറി വന്നത് പൂർണ്ണമാകും മുന്നേ കില്ലപ്പട്ടി ഓരിയിടുന്നത് പോലെ നീട്ടിയൊരു മോങ്ങലോടെ അവന്റെ കണ്ണുകൾ രണ്ടും സീറോബൾബിന്റെ വലുപ്പത്തിൽ പുറത്തേയ്ക് തള്ളി വന്നു….!
എന്റെ വലത് മുട്ടുകാൽ ചാട്ടുളി പോലെ ചെന്ന് വർക്കിയുടെ ഉണ്ടയിൽ ഒന്ന് ഞെരുങ്ങിയതിനാണ് അവനീ കോളജ് വിറപ്പിച്ച് മോങ്ങിയത്!
“അയ്യേ…! ആണുങ്ങളു വല്ലോരുവിങ്ങനെ മോങ്ങുവോടാ!
നിന്റെ കുണ്ണയിത്ര ബലമില്ലാത്തതാണോടാ മൈരേ..!”
പേടിച്ചരണ്ട വർക്കി അതിദയനീയമായ മുഖത്തോടെ എന്റെ നേരേ കൈകൾ കൂപ്പി…
എന്റെ കൈകൾ നീണ്ട് നിവർന്ന് തന്നെ അപ്പോളും വർക്കിയുടെ തോളുകളിൽ ഇരിയ്കുകയാണ്!
“ഇതിലും ദയനീയമായല്ലാരുന്നോടാ ചെറ്റേ ആ പാവം പെങ്കൊച്ച് മാനത്തിനുവേണ്ടി നിന്റെ മുന്നി നിന്നത്….?”
പല്ല് കടിച്ച് ഞാൻ മുരണ്ടപ്പോൾ വർക്കി മുഖം കുനിച്ചു.
ഞാൻ തോളുകളിൽ നിന്ന് കൈകൾ എടുത്ത് വീണ്ടും അവന്റെ തോളിലൂടെ ഇടതുകൈയിട്ട് മുന്നോട്ട് നടന്നു….
ഞൊണ്ടി ഞൊണ്ടി വർക്കി എന്റെ ഒപ്പവും!
“വന്നത് വന്നു!
അവളു ഞങ്ങക്കു വേണ്ടപ്പെട്ട കൊച്ചാ!
നീയവളേപ്പറ്റി ഏതവനോടൊക്കെ ചെന്നവരാതം വിളമ്പീട്ടുണ്ടേലും അവനോടെല്ലാഞ്ചെന്നു തിരുത്തിപ്പറഞ്ഞോണം!
ഇനിയാരേലും ലതികേടടുത്തു മോശമായി പെരുമാറിയാലൂം തല്ലു മോനേ വർക്കീ നിനക്കിട്ടാ!”
ഞാൻ വർക്കിയെ വിട്ടിട്ട് നടന്ന് നീങ്ങി!
വറീച്ചനെതിരേ സംഘം ചേരാനോ വെല്ലുവിളിയ്കാനോ തൽക്കാലം മാർ ഈവാനിയോസിൽ ഒരു ജൂനിയർ മൈരന്മാരും ഇല്ല!
അന്ന് മുതൽ പിന്നീടിങ്ങോട്ട് ലതികയ്ക് കോളജിൽ വച്ച് യാതൊരു ബുദ്ധിമുട്ടുകളും നേരിടേണ്ടി വന്നിട്ടുമില്ല!
രസം ഇതൊന്നുമായിരുന്നില്ല!
സാധാരണ ഞാൻ ആരെ തല്ലിയാലും കാര്യോ കാരണമോ ഒന്നും അറിയണ്ട ശ്രീക്കുട്ടന്റെ വക ഒരു തേമ്പ് എനിക്ക് പടി ഉള്ളതാണ്…!
ഞാൻ മനഃപൂർവ്വം അനാവശ്യമായി പ്രശ്നമുണ്ടാക്കി അടിയുണ്ടാക്കുന്നതാണ് എന്നാണ് അവന്റെ പക്ഷം!
എന്റെ ഭാഗം കേൾക്കാൻ ആ നാറി തയ്യാറുമല്ല!
പതിവിന് വിപരീതമായി അന്ന് ക്ളാസ് കഴിഞ്ഞതും ശൂന്ന് വിളിച്ചിട്ട് അവൻ ബൈക്കിന്റെ താക്കോൽ എന്റെ നേർക്ക് എറിഞ്ഞ് തന്നു!
ഞാൻ ചെന്ന് ബൈക്കുമായി വന്നതും അവൻ പിന്നിൽ കയറി.
വണ്ടി മുന്നോട്ട് നീങ്ങിയതും അവൻ മുന്നോട്ട് ഒന്ന് ആഞ്ഞ് ഇരുന്ന് ചോദിച്ചു:
“നിനക്കെങ്ങനാ ലതികേ അറിയാവുന്നേ….?”
“സജിത്തു പറഞ്ഞവളടിയാന്ന്!
ഞാൻ ചെന്നു തെരക്കിയപ്പ അവളു കരഞ്ഞോണ്ടു അവനമാരുടെ ശല്യത്തേപ്പറ്റിയാ പറഞ്ഞേ…!”
ഞാൻ മറുപടി പറഞ്ഞതും അവൻ നേരേയിരുന്നിട്ട് വീണ്ടും പറഞ്ഞു:
“പാവം! അച്ചനില്ലാത്തതാ!
അമ്മയൊരു ചായക്കടേ പണിക്കുപോയാ വീടു കഴിയുന്നതും ഇവളീ പഠിക്കുന്നതും!
ഒരനിയനൊള്ളതസുഖക്കാരനാ!
ഇവമ്മാരുടെയീ ശല്യം അവളുപിന്നെന്നാ വാ എന്നോടു പറയാഞ്ഞേ…?
“അല്ല! നീയെങ്ങനായീ ലതികേയറിയൂന്നേ…?”
ഞാൻ ഒന്നുമറിയാത്ത ഭാവത്തിൽ ചോദിച്ചു!
ജീവകാരുണ്യം പോലുള്ള യാതൊരു നല്ല കാര്യങ്ങളിലും ഈ വറീച്ചൻ മുൻപിൽ ഇല്ല!