ശോഭയുടെ അവസ്ഥ കണ്ട് ആദി അവളെ ചേർത്ത് പിടിച്ച്, അവന്റെയും കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞൊഴുകി, അതൊക്കെ കണ്ടു നിൽക്കാൻ മാത്രമേ ആതുവിന് ആവുമായിരുന്നുള്ളു, അവളുടെയും കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞൊഴുകി,
“സോറി അമ്മ… ഞാൻ അറിയാതെ എന്തൊക്കെയോ പറഞ്ഞു, അമ്മ ക്ഷമിക്കണം ഞാൻ മറ്റൊന്നും ഉദ്ദേശിച്ചല്ല ”
“സാരില്ലടാ, നിന്റെ സ്ഥാനത് മാറ്റാരേലുമായിരുന്നെങ്കിൽ, എന്താ ഇവിടെ നടക്കാൻ പോണെന്നു എനിക്കറിയാം, എന്റെ മോള് ഞങ്ങളോട് ക്ഷമിക്കണം ”
“ക്ഷമിക്കാനിവിടെ ആരാ തെറ്റ് ചെയ്തേ, പ്രേമിക്കുന്നത് തെറ്റൊന്നുമല്ലല്ലോ ” ഒരു കള്ള ചിരിയോടെ ആതു പറഞ്ഞു.
അവൾ പറഞ്ഞത് കേട്ട്, ആദിയും അമ്മയും ഒരു വളിച്ച ചിരി ചിരിച്ചു,
“കണ്ടില്ലേ കള്ളൻ ചിരിക്കുന്നത്, എല്ലാം ഒപ്പിച് വച്ചിട്ട് ” അവളുടെ ആ സംസാരം അവിടെ ഒരു കൂട്ട ചിരി പടർത്തി,
ചിരിക്കുന്നതിനിടയിൽ അവന്റെയും ശോഭയുടെയും കണ്ണുകൾ ഉടക്കി, ഇരുകണ്ണുകളിലും പ്രണയം മാത്രം നിറഞ്ഞു നിന്നു.
“നിങ്ങളുടെ സ്നേഹം കാണുമ്പോ എനിക്ക് അസൂയ തോന്നുവാ, നിങ്ങൾ രണ്ടും ഒന്നാവുമ്പോ ഞാൻ ഒറ്റക്കായ പോലൊരു തോന്നലാ ” അവരെ നോക്കി കൊണ്ട് ആതു പറഞ്ഞു
“നീ എന്റെ പുന്നാര മോളല്ലേ വാവേ, ഇവനോട് എത്രയുണ്ടോ അത്രയും തന്നെ എനിക്ക് നിന്നോടും ഇഷ്ടമാണ്, അതോണ്ട് എന്റെ ചുന്ദരി കുട്ടി വിഷമിക്കണ്ടാട്ടോ ” അവളുടെ തടിയിൽ പിടിച്ച് ആട്ടി കൊണ്ട് ശോഭ ചോദിച്ചു.
ആതൂട്ടിയുടെ മുഖത്ത് ചിരി വിരിഞ്ഞു,
“അമ്മ ഞാൻ ഒരു കാര്യം ചോദിച്ച, സമ്മതിക്കോ ” ഒരു മടിയോടെ അവൾ ചോദിച്ചു
“എന്തേ ….”
“നിങ്ങടെ കൂടെ എന്നെയും കൂട്ടുവോ”
“എന്ത്” എന്താണെന്ന് മനസിലാവാതെ ശോഭ ചോദിച്ചു
“എല്ലാത്തിലും എന്നെയും കൂടി കൂട്ടുവോ”
“മോളെ നീ ഉദ്ദേശിക്കുന്നത് ”
“അതെ അമ്മാ, അമ്മയെ പോലെ എനിക്കും ഇവന്റെ പെണ്ണാവണം, എന്നെയും കൂട്ടുവോ നിങ്ങടെ കൂടെ ”
“മോളെ…” ആദിയും ശോഭയും ഒരുപോലെ ഒരലർച്ചയായിരുന്നു
“നീ എന്തൊക്കെയാ മോളേ ഈ പറയണേ”
ശോഭ ഞെട്ടികൊണ്ട് ചോദിച്ചു
“എനിക്കും നിങ്ങടെ കൂടെ കൂടണം അമ്മ, ഇല്ലെങ്കി ഞാനിവിടെ ഒറ്റക്കായി പോവും”
“മോളെ നിന്റെ ഭാവിയെ പറ്റി നീ ചിന്തിച്ചോ, ഒരു കല്യണം ഒക്കെ കഴിച്, കുട്ടികളൊക്കെ വേണമെന്ന് നിനക്കാഗ്രഹം ഇല്ലേ ”
“ഉണ്ട് അമ്മ, പക്ഷെ കല്യാണം അല്ലല്ലോ ജീവിതത്തിൽ പ്രധാനം, നമ്മുടെ ആഗ്രഹങ്ങളല്ലേ, എനിക്കിവന്റെ കുഞ്ഞിനെ പ്രസവിച്ചാ മതി, വേറൊരാളുടെ വീട്ടിൽ പോയി അവന്റെ അടുക്കളയിൽ കിടക്കുന്നതിലും നല്ലതല്ലേ എന്നേ ജീവന് തുല്യം സ്നേഹിക്കുന്ന നിങ്ങൾ രണ്ടു പേരുടെയും കൂടെ ജീവിക്കുന്നത് ”
“മൊളെ എന്നാലും നാട്ടുകാരൊക്കെ എന്ത് പറയും”
“നാട്ടുകാരല്ലല്ലോ അമ്മേ നമ്മക്ക് ചെലവിന് തരുന്നത്, അല്ലെങ്കി പിന്നെ നമ്മക്കിവിടുന്ന് മാറി എവിടേലും പോവാം, വേറെതേലും നാട്ടിലേക്ക് പോവാം”
അവളുടെ വാക്കുകൾ കേട്ട്, ശോഭയും അവനും മറുപടി ഇല്ലാതെ നിന്നുപോയി,
അവൾ തുടർന്നു
” ഇവനെ എനിക്ക് പണ്ട് മുതലേ ഇഷ്ടമാണ്, ഇഷ്ട്ടന്ന് പറഞ്ഞ ഒരു പ്രതേക ഇഷ്ട്ടം, അത് ഒരു ഏട്ടനോടുള്ളതല്ല എന്നെനിക് മനസിലായി തുടങ്ങിയത് ഈ അടുത്താണ്, പണ്ടിവന് സ്കൂളിൽ പഠിക്കുമ്പോ ഒരു പ്രേമം ഉണ്ടായിരുന്നില്ലേ, അന്നൊക്കെ ഞാൻ എത്ര കരഞ്ഞിട്ടുണ്ടെന്ന് അറിയോ പക്ഷെ അതൊക്കെ എന്തിനാണെന്ന് മനസ്സിലാവാൻ എനിക്ക് വർഷങ്ങളെടുത്തു, ഇന്നലെ ഇവനിൽ നിന്ന് നിങ്ങളെ പറ്റി അറിഞ്ഞപ്പോ, എനിക്കെന്തോ പറഞ്ഞറിയിക്കാൻ കഴിയാത്തത്ര വിഷമം വന്നു, സ്വന്തം കാമുകൻ മറ്റൊരാളുടെ സ്വന്തം ആവുമ്പോൾ ഉണ്ടാവുന്ന ഒരു പെണ്ണിന്റെ വേദന ഞാൻ അറിഞ്ഞു, എനിക്കിനിയും അത് മറച്ചു വെക്കാൻ പറ്റില്ലമ്മ ഇവനെ എനിക്ക് ഒത്തിരിയിഷ്ട്ടാന്ന്,
നമ്മക്ക് രണ്ടാക്കും കൂടിയിവനെ സ്നേഹിച്ചു കൊല്ലാം അമ്മാ പ്ലീസ് അമ്മ സമ്മതിക്ക്, ”
അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞൊഴുകി അവൾ സോഫയിലിരുന്ന് കരഞ്ഞു,
ശോഭ അവളുടെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു, അതൂട്ടിയെ ചേർത്തു പിടിച്ച്, ആതു അവളുടെ മുഖം ശോഭയുടെ വയറിലമർത്തി വിതുമ്പി.
“ഇവൻ നമ്മുടെ സ്വന്തം അല്ലെ മോളെ, നമ്മുടെ മാത്രം സ്വന്തം, അമ്മക്കുള്ളത് പോലെ തന്നെ മോൾക്കും ഇവനിൽ അവകാശമുണ്ട്, മോൾക്ക് മാത്രം” അവളുടെ തലയിൽ തലോടികൊണ്ട് ശോഭ പറഞ്ഞു,
അത് കേട്ട്, ആതു തലയുയർത്തി നോക്കി, അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ സന്തോഷം പ്രതിഫലിച്ചു, ആതുന്റെ നോട്ടം കണ്ട് അവളുടെ കവിളിൽ ശോഭ ഒന്ന് പിച്ചി.
“ആവു..” കവിൾ തടവിക്കൊണ്ട് ആതു ഒച്ച വെച്ചു
അത് കണ്ട് ശോഭ ചിരിച്ചു, ആതുവും ചിരിച്ചുപോയി,
പക്ഷെ ആദി അപ്പോഴും കിളി പോയി നിൽക്കുകയായിരുന്നു, സ്വപ്നമാണോ, സത്യമാണോ എന്നൊന്നും അവന് മനസിലാവുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല. അവൻ അവരെ തന്നെ നോക്കി നിന്നുപോയി.
“എന്താടാ പൊട്ടാ ഇങ്ങനെ നോക്കി നിക്കണേ” ആദിടെ കിളി പാറിയ നിർത്തം കണ്ട് ശോഭ ചോദിച്ചു
“ഏഹ്… ആ.. ഒന്നുല്ല ” ശോഭയുടെ ചോദ്യം കേട്ട് സോബോധത്തിലേക്ക് വന്ന അവൻ തപ്പി തടഞ്ഞു
അവന്റെ കാട്ടിക്കൂട്ടൽ കണ്ട് ശോഭയ്ക്കും ആതുവിനും ചിരി നിർത്താനായില്ല,
അവർ വീണ്ടും ചിരിക്കുന്നത് കണ്ട് അവരെ നോക്കി ഒരു വളിച്ച ചിരിയും ചിരിച്ച് അവൻ തന്റെ റൂമിലേക്ക് നടന്നു.
“നീ ഒന്നവിടെ നിന്നെ..” അവൻ പോകുന്നത് കണ്ട് ശോഭ ചോദിച്ചു
“എന്താമ്മേ ” നടത്തം നിർത്തി അവൻ തിരിഞ്ഞു
“നിനിക്കെന്തെങ്കിലും എതിർപ്പൂണ്ടോ.. ”
അമ്മ എന്താണുദ്ദേശിക്കുന്നത് എന്നവന് മനസിലായിരുന്നു, എങ്കിലും അവൻ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല, അവന്റെ ഉള്ളിൽ കാര്യങ്ങൾ സങ്കർഷഭരിതമായിരുന്നു, ചെയ്യുന്നത് തെറ്റാണെന്ന് അറിഞ്ഞിട്ടും അതിനെ വേണ്ടെന്ന് വയ്ക്കാൻ മനസനുവദിക്കുന്നില്ല, പലപ്പോഴും കാമത്താൽ പലതും ചിന്തിച്ചുകൂട്ടിയിട്ടുണ്ടെങ്കിലും, കാമകണ്ണോടെ നോക്കിയിട്ടിണ്ടെങ്കിലും ആതുട്ടിയെ തനിക്കിഷ്ട്ടമായിരുന്നില്ലേ… അവന്റെ ഉള്ളിൽ ഉത്തരം കിട്ടാത്ത ചോദ്യമായി അതവശേഷിച്ചു, ഇന്ന് രാവിലെ തന്നെ മൈൻഡ് ആക്കാതെ അവൾ ഇറങ്ങി പോയപ്പോ താൻ എത്രത്തോളം വിഷമിച്ചു എന്നവൻ ഓർത്തു, അതെ തനിക്കവളെ ഇഷ്ടമാണ്, എന്നാൽ അത് പ്രണയമാണോ….. അറിയില്ല പക്ഷെ ഒന്നറിയാം ഇന്നല്ലെങ്കിൽ നാളെ അത് പ്രേണയമായി പരിണമിക്കും,കാരണം എന്നോ താൻ അവളെ അനിയത്തി എന്നതിലുപരി സ്നേഹിച്ചു തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു, അവളെ പിരിയുക എന്നുള്ളതും തനിക്ക് ചിന്ദിക്കാവുന്നതിലും അപ്പുറമായിരിക്കും, ക്ഷണ നേരം കൊണ്ട് അവന്റെ മനസിലൂടെ ഈ കാര്യങ്ങളൊക്കെ മിന്നി മറഞ്ഞു, എങ്കിലും അമ്മയുടെ ചോദ്യത്തിന് മുന്നിൽ അവൻ നിശബ്‍ദനായി നിന്നു.
“എന്തെടാ നിനക്ക് സമ്മതമല്ലേ…” ശോഭയുടെ മുഖത്തെ ചിരി മാഞ്ഞു
“ചെലപ്പോ ഏറ്റന് ഇഷ്ടായിരിക്കില്ല അമ്മ, ഏട്ടനെ നിർബന്ധിക്കേണ്ട, ഞാൻ വെറുതെ മണ്ടി, എന്റെ പൊട്ട ബുദ്ധിക്ക് ഓരോന്ന് ചിന്തിച്ചു കൂട്ടിയതല്ലേ സാരില്ല, ഏട്ടനെ നിർബന്ധിക്കണ്ട” അവളുടെ ശബ്‌ദം ഇടറിയെങ്കിലും മുഖത്തൊരു ചിരി വിടർത്താൻ അവൾ മറന്നില്ല
“മോളെ…. ” അവൾ കരച്ചിലിന് വക്കിൽ എത്തിയെന്നു കണ്ടതും അവൻ വിളിച്ചു
