വളരെയധികം സന്തോഷത്തോടെയാണ് ആ ദിവസം ഞാൻ ഓഫീസിൽ ഇരുന്നത് … ഇതിനിടക്ക് ശാലിനിയെ പലതവണ കണ്ടെങ്കിലും അവൾ എന്നോട് സാധാരണ പോലെയാണ് പെരുമാറിയത്… ഞാനും അതേപോലെ തന്നെ…
പക്ഷെ സീതാരാമൻ എന്റെയടുത്ത് നിന്ന് പരമാവധി ഒഴിഞ്ഞുമാറി നടന്നു… വൈഷ്ണവി സമ്മതിച്ചില്ലെന്ന് എനിക്ക് ബോധ്യമായി… ആ അതുപോട്ടെ ശാലിനിയെ കിട്ടിയല്ലോ എന്നോർത്ത് ഞാൻ സമാധാനിച്ചു…
അങ്ങനെ വൈകുന്നേരം കുറച്ച് വൈകി ഞാൻ ഓഫീസിൽ നിന്നിറങ്ങി… കാറിൽ കയറി കാർ സ്റ്റാർട്ടാക്കാൻ നിൽക്കുമ്പോൾ സീതാരാമൻ എന്റെയടുത്ത് വന്നു… ഞാൻ ഗ്ലാസ്‌ താഴ്ത്തി…
“എന്താ രാമാ പോയില്ലേ… താൻ നേരത്തെ ഇറങ്ങുന്നത് കണ്ടിരുന്നല്ലോ…!!”
“ഞാൻ സാറിനെ ഒന്ന് കാണാൻ നിന്നതാ…!!”
“എന്താ കാര്യം പറഞ്ഞോ..!!”
“ഞാൻ വണ്ടി കൊണ്ടുവന്നില്ല… എന്നെ ഒന്ന് വീട്ടിൽ വിടാമോ…??”
“അത്രേയുള്ളോ വാ കേറ്…!!”
സാധാരണ അങ്ങനെ നിൽക്കാത്ത ഒരാളായതുകൊണ്ട് എനിക്കൊരു സംശയം തോന്നിയെങ്കിലും ഞാൻ പ്രകടിപ്പിച്ചില്ല…
“സാർ പറഞ്ഞ കാര്യം ഞാൻ ആലോചിച്ചു…!! വൈഷ്ണവിയോടും സംസാരിച്ചു…!!”
പോവുന്ന വഴിയിൽ അയാൾ പറഞ്ഞത് കേട്ടെങ്കിലും ഞാൻ പ്രതികരിച്ചില്ല…
“എനിക്ക് ഈ പ്രൊമോഷൻ അത്യാവശ്യമാണ് സർ… അതിന് ഒരു രാത്രിയാണ് സാറിന് വേണ്ടതെങ്കിൽ ഈ രാത്രി സാറിന്റേതാണ്…!!” എന്റെ മുഖത്ത് നോക്കാതെയാണ് അയാളത് പറഞ്ഞവസാനിപ്പിച്ചത്….
ഞാൻ വണ്ടി ചവിട്ടി നിർത്തി…. മനസ്സിൽ രണ്ടാമത്തെ ലഡ്ഡുവും പൊട്ടിയ സന്തോഷം പുറത്ത് കാണിക്കാതെ അയാളെ നോക്കിയിരുന്നു…
“വൈഷ്ണവിക്ക് സമ്മതമാണോ…??”
“എതിർപ്പില്ല…!!”
ഞാൻ കൂടുതലൊന്നും ചോദിക്കാൻ പോയില്ല… മനസ്സിൽ തികട്ടിവന്ന സന്തോഷം അടക്കിവെച്ച് നേരെ അയാളുടെ വീട്ടിലേക്ക് വണ്ടിവിട്ടു… കുറച്ചുകൂടി നേരത്തെ ഇറങ്ങേണ്ടതായിരുന്നു… ഞാനോർത്തു..
ഒരു പത്ത് മിനിറ്റിൽ സീതാരാമന്റെ വീടെത്തി… അയാൾ എന്നെ നോക്കാതെ പുറത്തിറങ്ങി… ഞാനും അയാൾക്ക് പിന്നാലെ വീടിനകത്തേക്ക് കയറി…
ഒരു വാടക വീടാണത്… വാതിൽക്കൽ ഇലകൾ കൊണ്ട് എന്തോ കെട്ടിവെച്ചിട്ടുണ്ട്… വാതിലിൽ എന്തോ വരച്ചിട്ടുണ്ട്.. മൊത്തത്തിൽ ഒരു ബ്രാമണ അന്തരീക്ഷം…. ഒരു പ്രതേകമണവും ആ വീട്ടിൽ എപ്പോഴും ഉണ്ടാവും…
ഞങ്ങൾ വീടിനകത്ത് കയറിയ ശബ്ദം കേട്ട് ആരാണെന്ന് നോക്കാൻ വൈഷ്ണവി ഓടിവന്നതും ഞങ്ങളുടെ മുന്നിൽ പെട്ടു…
മുന്നിൽ താലി കെട്ടിയവനും ഇന്ന് അവളുടെ കൂടെ കിടക്കാൻ പോവുന്നവനും… അവൾ ഒന്ന് പകച്ചുനോക്കിയിട്ട് വീണ്ടും തലകുമ്പിട്ട് അകത്തേക്ക് ഓടിപ്പോയി..
“ഞാൻ എന്നാ പോട്ടെ സർ… അടുത്തുള്ള ഹോട്ടലിൽ ഉണ്ടാവും… അവളോട് എല്ലാം പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്…!!” സീതാരാമൻ ചെറിയ എന്റെ മുഖത്ത് നോക്കാതെ പറഞ്ഞു…
“നിക്ക്… ഒരു മിനിറ്റ്… വൈഷ്ണവിയെ ഒന്നിങ്ങോട്ട് വിളിക്ക്…!!” ഞാൻ പറഞ്ഞു…
“വൈഷ്ണവീ…!!” എന്നെയൊന്ന് നോക്കിയിട്ട് അയാൾ അവളെ വിളിച്ചു… അവൾ വീണ്ടും തലകുനിച്ച് വാതിലിന് മറവിൽ നിന്ന് പുറത്തേക്ക് വന്നു…
“ഇങ്ങോട്ട് നോക്ക്…!” ഞാൻ അവളോട് പറഞ്ഞു.. അവൾ തലയുയർത്തി എന്നെനോക്കി… കണ്ണുകൾ ചെറുതായി നനഞ്ഞിരിക്കുന്നു…
“നിനക്കിതിന് പൂർണ്ണ സമ്മതമാണെങ്കിൽ മാത്രേ ഞാനുള്ളു… അല്ലെങ്കിൽ ഞാനിപ്പോ തന്നെ പോവാം…!!” ഞാൻ അവളോട് പറഞ്ഞു..
അവൾ നിസ്സഹായതയോടെ സീതാരാമനെ നോക്കി… അയാൾ മുഖം മാറ്റിക്കളഞ്ഞു… അതോടെ അവൾ വീണ്ടും എന്നെ നോക്കി…
“എനിക് സമ്മതമാണ്…!!” ചെറിയ തമിഴ് കലർന്ന മലയാളത്തിൽ അവൾ പറഞ്ഞു…
ഞാൻ സീതാരാമനെ നോക്കി…
“എന്നാ ഞാൻ രാവിലെ വരാം സർ…!!” അതും പറഞ്ഞ് എന്റെ മറുപടിക്ക് കാത്തുനിൽക്കാതെ അയാൾ പുറത്തേക്ക് പോയി…
അയാൾ പോവുന്നത് കണ്ട് വൈഷ്ണവി പിന്നാലെ ചെല്ലാൻ തുടിച്ചെങ്കിലും അവൾ പിന്തിരിഞ്ഞു… അതെനിക്ക് കൃത്യമായി മനസിലായി… അത് കഴിഞ്ഞ് എന്നെ ചെറുതായി ഒന്ന് പാളി നോക്കിയിട്ട് അവൾ അടുക്കളയിലേക്ക് കയറിപ്പോയി…
ഭംഗിയുള്ള പെണ്ണിന് പേടിച്ച മുഖം ഒരു അഴകാണെന്ന് എനിക്ക് തോന്നിപ്പോയി… അത്രക്ക് അവളെന്നെ ആകർഷിക്കുന്നുണ്ട്…
“ഒരു ചായ കിട്ടുവോ…!!” ഞാൻ ഹാളിലെ സോഫയിൽ ഇരുന്നുകൊണ്ട് അകത്തേക്ക് നോക്കി ചോദിച്ചു… മറുപടിയൊന്നും ഉണ്ടായില്ലെങ്കിലും ഞാൻ കാത്തിരുന്നു…
അധികം വൈകിയില്ല കയ്യിൽ ഒരു ഗ്ലാസ്‌ ചായയുമായി വൈഷ്ണവി എന്റെ മുന്നിലെത്തി… ഞാൻ ചായ വാങ്ങി മുന്നിലിരുന്ന ചെറിയ ടീപ്പോയിൽ വെച്ചു…
“വൈഷ്ണവി ഇരിക്ക്…!!” ഞാൻ പറഞ്ഞു.. മറുപടിയൊന്നും ഉണ്ടായില്ല…
“എന്താടോ ഞാൻ പിടിച്ച് ഇരുത്തിയാലേ ഇരിക്കുള്ളോ…??”
ഒരല്പം ഒച്ചകൂട്ടി അത് പറഞ്ഞപ്പോൾ അവൾ പോലും അറിയാതെ അവൾ വന്നിരുന്നു… ആളിന് നല്ല പേടിയുണ്ടെന്ന് മുഖത്ത് വ്യക്തം…
“വൈഷ്ണവിക്ക് എന്നെ പേടിയുണ്ടോ…??”
മറുപടിയില്ല…
“കുറച്ച് നേരം സംസാരിച്ചിരിക്കാം എന്നിട്ട് കാര്യത്തിലേക്ക് കടക്കാം എന്നാ വിചാരിച്ചത്…. വൈഷ്ണവിക്ക് സംസാരിക്കാൻ താൽപര്യമില്ലെങ്കിൽ…..!!” ഞാൻ ബെഡ്‌റൂമിനെ നോക്കി പറഞ്ഞു…
“പേടിയുണ്ട്…!!” അവൾ പെട്ടന്ന് പറഞ്ഞതുകേട്ട് എനിക്ക് ചിരിവന്നു… ക്യൂട്ട് ആണ് സംസാരം…
“താൻ പേടിക്കണ്ട… ഞാൻ തന്നെ ഉപദ്രവിക്കുകയൊന്നുല്ല… എനിക്ക് തന്നെ അന്ന് കണ്ടപ്പോ തോന്നിയൊരു ആഗ്രഹം… അത്രേയുള്ളൂ.. ഇത് കഴിഞ്ഞാ ഞാൻ നിങ്ങളുടെയൊന്നും കണ്ണിൽ പോലും ഇല്ലാതെ ദൂരേക്ക് പോവും… അതോണ്ട് ഇന്ന് രാത്രി നമ്മൾ ചെയ്യുന്നതൊന്നും ആരും അറിയില്ല… രാമൻ പോലും… വൈഷ്ണവി പറയുന്നതേ അയാൾ വിശ്വസിക്കൂ… പിന്നെ എന്റെകൂടെ സഹകരിച്ചാൽ ഞാനും ഒപ്പം നിക്കാം…!!”
അതുവരെ നിറക്കണ്ണുകളോടെ എന്നെ കേട്ടിരുന്ന അവൾ എന്നെനോക്കി ഞാൻ പറയുന്നത് ശ്രദ്ധിക്കാൻ തുടങ്ങി…
“വൈഷ്ണവിയുടെ പ്രശ്നം എനിക്ക് മനസിലാവും.. ഭർത്താവുമായി ഇനിയും ഒരുപാട് കാലം ജീവിക്കാനുള്ളതാണ്… മരണം വരെ.. അതിനിടയിൽ ഈ രാത്രി ഒരിക്കലും കടന്നുവരില്ല പകരം ഇന്നത്തോടെ രാമന് നിന്നോട് ഇഷ്ടം കൂടും…!!”
“അതെപ്പടി… ??” അവൾ തമിഴ് സ്റ്റൈലിൽ ചോദിച്ചു…
“നാളെ സീതാരാമൻ വരുന്നതിന് മുന്നേ ഞാനിവിടന്ന് പോവും… നീ കുറേ സങ്കടങ്ങൾ പറഞ്ഞപ്പോ ഞാൻ ഒന്നും ചെയ്യാതെ പോയി എന്ന് പറഞ്ഞാ മതി രാമനോട്… എന്റെ പൊതുവെയുള്ള പെരുമാറ്റത്തിൽ അയാൾ വിശ്വസിക്കും… പിന്നെ നാളെ ഞാനും പറയും ഇത്രയും നല്ലൊരു ഭാര്യയെ കിട്ടിയത് അയാളുടെ ഭാഗ്യമാണെന്ന്… അപ്പൊ എന്റെ കാര്യവും നടക്കും അയാളുടെ കാര്യവും നടക്കും…. ഇത് അവശേഷിക്കുന്നത് നമ്മുടെ രണ്ടുപേരുടെയും ഉള്ളിൽ മാത്രം…!!”
ഞാൻ പറഞ്ഞതുകേട്ട് അവളൊന്ന് ആലോചിച്ചു…
“സാറിന് എന്നെ ഒന്നും ചെയ്യാതിരുന്നൂടെ..??” അവൾ നിഷ്കളങ്കമായി ചോദിച്ചു…
“ഇങ്ങനെയൊരു അവസരത്തിൽ ഒരു സുന്ദരിയെ കിട്ടിയാൽ ആരെങ്കിലും വിട്ടുകളയുമോ വൈഷ്ണവീ…?? അതും ഞാൻ ആഗ്രഹിച്ച് മോഹിച്ച് ചോദിച്ച് വാങ്ങിയത്…!! തനിക്ക് ആലോചിക്കാം… ഇനി ഞാനൊന്നും ചെയ്യണ്ട എന്നാണേൽ ഞാൻ ചെയ്യില്ല… പക്ഷെ നാളെ ഓഫീസിൽ ചെന്നാലും അയാൾക്കുവേണ്ടി ഞാനൊന്നും ചെയ്യില്ല…!!”
