മീരയും അനീറ്റയും ഒരു ബസ് യാത്രഅടിപൊളി  

ഇടയ്ക്കിടയ്ക്ക് നനവിനായി താഴെയുള്ള വിടവിൽ നിന്നും വെള്ളം കോരിക്കൊണ്ടിരിക്കും. ചില സമയങ്ങളിൽ സോപ്പ് പത പോലെയോ, പാലിനുമുകളിൽ വെണ്ണ എന്ന പോലെയോ വെള്ളം പതഞ്ഞ് കന്ത് മുഴുവൻ മൂടും.

ഈ സമയങ്ങളിലെല്ലാം ഏതെങ്കിലും ചേച്ചി തന്റെ മാറിടങ്ങൾ പെറ്റിക്കോട്ടിൽ നിന്നും പുറത്തെടുത്ത് മുലക്കണ്ണ് വായിലാക്കി ചപ്പുന്നതും; കൈകൾ മിഡിക്കകത്തുകൂടി പാന്റീസിനുള്ളിൽ കടന്ന് രോമക്കാടിനു മധ്യത്തിൽ വിരലിടുന്നതും ആണ് ആദ്യം ഓർക്കുക…

ഒരു ചേച്ചി അങ്ങിനെ ചെയ്തിരുന്നെങ്കിൽ എന്ന് അനീറ്റ എല്ലാക്കാലവും കൊതിച്ചിരുന്നു. കസിൻസും മറ്റും ഇതുപോലുള്ള കഥകൾ പറഞ്ഞതും അവൾ കേട്ടിട്ടുണ്ടായിരുന്നു. അതോർത്താണ് എന്നും അനീറ്റയ്ക്ക് ഓർഗ്ഗാസം ഉണ്ടാകാറുള്ളത്. ചേച്ചിമാർ തന്റെ യോനിയിൽ മുഖം ചേർത്ത് നക്കുന്നത് എന്നും അവൾ ദിവാസ്വപ്നം കണ്ടു. അതോർത്ത് ശക്തമായി കന്തിൽ അമർത്തി തഴുകിയാണ് അവൾ കളഞ്ഞിരുന്നത്.

പെട്ടെന്ന്..

അനീറ്റ യഥാർത്ഥ ലോകത്തേക്ക് തിരിച്ചു വന്നു.

ഈ ചേച്ചിയും ഇനിയെന്തെല്ലാം ചെയ്യും?

അവൾക്ക് ശരീരം ചൂടുപിടിക്കുന്നതുപോലെ തോന്നി.

തീയ്യേറ്ററിൽ അവസരം കിട്ടില്ല, ഹൗസ്ഫുൾ ആയിരിക്കും എന്നത് ഉറപ്പ്. പിന്നെ എങ്ങിനെ ചേച്ചിയെ ഒന്ന് കിട്ടും. തനിക്ക് ആവശ്യം ചേച്ചിയെകൊണ്ട് കാലിനിടയിലെ ഭാഗങ്ങൾ മുഴുവൻ നക്കിക്കുക എന്നതാണ്. ഈ ചേച്ചി അത് ചെയ്തു തരും എന്നു തന്നെ കരുതാം.!!

രണ്ടുപേരും അവരവരുടെ രീതിയിൽ അനിശ്ചിതമായ ചിന്തകളോടെ മറ്റൊന്നും ചെയ്യാനില്ലാതെ പൊയ്‌ക്കൊണ്ടിരുന്നു.

തീയ്യേറ്ററിൽ ടിക്കറ്റ് കിട്ടുമോ എന്നത് തന്നെ അറിയില്ല, അത് കിട്ടിയാലും സീറ്റ് സൗകര്യമുള്ളതാണോ എന്നതും പറയാനൊക്കില്ല. മാത്രവുമല്ല കൂട്ടുകാരികൾ ഉള്ളതിനാൽ ഒന്നും നടക്കില്ല. തനിക്ക് വേണ്ടത് ഇനി വെറും വിരലിടൽ മാത്രമല്ല താനും. മറ്റെന്താണ് ഒരു വഴി?

മീരയും ഇതെല്ലാം തന്നെയാണ് ചിന്തിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നത്. അവൾ എന്തിനും തയ്യാറായിരുന്നു. ഈ കുട്ടിച്ചരക്കിനെ തിന്നില്ലെങ്കിൽ ഇന്ന് തനിക്ക് കഴപ്പ് തീരില്ല എന്നു തന്നെ മീരയ്ക്ക് തോന്നി.

ഒരു പോവഴി ഉണ്ടെന്ന് അനീറ്റയ്ക്ക് തോന്നി..

തന്റെ കൂട്ടുകാരികളിൽ ഒരാൾ താമസിക്കുന്നത് പേയിങ്ങ് ഗസ്റ്റ് ആയിട്ടാണ്. അവളോട് എന്തെങ്കിലും കള്ളം പറഞ്ഞ് ആ മുറി തരപ്പടുത്തിയാൽ കാര്യം നടക്കും. പക്ഷേ താൻ ഇതുവരെ അങ്ങിനെ ഒരു കാര്യം ആവശ്യപ്പെട്ടിട്ടില്ല. മാത്രവുമല്ല സിനിമ ഒഴിവാക്കുകയും വേണം. ഡെന്റിസ്റ്റിനെ കാണാനുണ്ട് എന്ന കള്ളം വേണമെങ്കിൽ പറയാം.

അനീറ്റ എങ്ങിനെ ഇത് ചേച്ചിയോട് അവതരിപ്പിക്കും എന്ന് ആദ്യം ചിന്തിച്ചു. ചേച്ചിക്കും ഇതെല്ലാം സമ്മതമാകണം, കൂട്ടുകാരി മുറിതരികയും വേണം.

‘ചേച്ചി എപ്പോഴാണ് ഡെന്റിസ്റ്റിനെ കാണുന്ന അപ്പോയ്‌മെന്റ് ?’

‘അങ്ങിനൊന്നുമില്ല എപ്പോൾ വേണമെങ്കിലും കാണാം, അത്ര തിരക്കൊന്നുമില്ല.’

‘ശ്ശെടാ കുഴഞ്ഞല്ലോ?’ അനീറ്റ ചിന്തിച്ചു. ചേച്ചിക്ക് കാര്യം മനസിലാകുന്നില്ല.

അവൾ ട്രാക്ക് മാറ്റി, ‘അല്ല ചേച്ചി – വേണമെങ്കിൽ ഞാൻ ഡെന്റിസ്റ്റിന്റെ അടുത്ത് കൂട്ട് വരാം, സിനിമ കാണുന്നത് അടുത്ത ദിവസത്തേയ്ക്ക് ആക്കാം.’

മീര ചോദ്യഭാവത്തിൽ അനീറ്റയെ നോക്കി. ആ ചുണ്ടത്ത് ഒരു പുഞ്ചിരി മിന്നിത്തിളങ്ങി.

അവൾ തുടർന്നു, ‘ഒരു കൂട്ടുകാരിയുടെ റൂം ഉണ്ട് ഇവിടെ, അവളും സിനിമ കാണാനുണ്ട്; അവർ സിനിമയ്ക്ക് കയറുന്ന സമയത്ത് നമ്മുക്ക് ഡെന്റിസ്റ്റിനെ കണ്ടിട്ട് ആ മുറിയിൽ വിശ്രമിക്കാം.’ അത് പറയുമ്പോൾ അനീറ്റയുടെ സ്വരം പതറുകയും, നാണം പതിയെ തലപൊക്കുകയും ചെയ്തു.

മീരയ്ക്ക് കാര്യങ്ങൾ ഏകദേശം മനസിലായി തുടങ്ങി. ‘പെങ്കൊച്ച് ആള് തരക്കേടില്ലല്ലോ?!!’ അവൾ മനസിലോർത്തു.

‘ങാ നമ്മുക്ക് നോക്കാം, കൂട്ടുകാരിയോട് എന്ത് പറയും?’ മീര തികട്ടിവന്ന മന്ദഹാസം കഷ്ടപ്പെട്ട് ഒതുക്കി.

‘അത് ആലോചിക്കണം,’ ആലോചനയോടെ അനീറ്റ പറഞ്ഞു.

‘ഡ്രെസ് മാറാനാണെന്ന് പറഞ്ഞാലോ?’ മീര ഒരു പൊട്ട ചോദ്യം ചോദിച്ചു.

‘ശ്ശെ അത് ശരിയാകില്ല, ഒന്നാമത് നമ്മുടെ കൈയ്യിൽ ഡ്രെസ് ഒന്നുമില്ല, പിന്നെ ഡെന്റിസ്റ്റും ഡ്രെസുമായി എന്താണ് ബന്ധം? ഒന്നുമില്ല.. മറ്റെന്തെങ്കിലും കണ്ടുപിടിക്കണം’ രണ്ടുപേരും ഒന്നും പറഞ്ഞില്ലെങ്കിലും എന്തിനാണ് റൂം, അവിടെ സന്ധിക്കുന്നതെന്തിന് എന്നതെല്ലാം അന്യോന്യം അവർ പറയാതെ തന്നെ മനസിലാക്കി.

രണ്ടുപേരും പിന്നെയും അലോചന തുടങ്ങി.

പെട്ടെന്ന് അനീറ്റ പറഞ്ഞു, ‘ചേച്ചി എന്റെ വീടിന് അടുത്തുള്ളതാണ്, ചേച്ചിക്ക് ടൗൺ പരിചയമില്ല, പോരാത്തതിന് ഡെന്റിസ്റ്റിന്റെ അടുത്ത് പല്ല് പറിക്കേണ്ടി ചിലപ്പോൾ വരാം, അത് പേടിയാണ്, കൂട്ടിന് ഞാൻ വരുന്നു. അതു കഴിഞ്ഞ് നിങ്ങൾ വരുന്നതു വരെ ഞങ്ങൾ ഗോപികയുടെ റൂമിൽ ഇരുന്നു കൊള്ളാം’ എന്ന് പറയാം.

‘ഗോപിക എന്നാണ് കൂട്ടുകാരിയുടെ പേര് അല്ലേ?’

‘ഗോപിക, അപർണ്ണ, നിരുപമ ഇവരാണ് കൂട്ടുകാരികൾ.’

‘ഡെന്റിസ്റ്റിന്റെ അടുത്ത് പോയിട്ട് ഞാൻ തിരിച്ച് നേരെ വീട്ടിലേയ്ക്ക് പോയാൽ പോരെ എന്ന് അവർ ചിന്തിക്കില്ലേ?’

മീരയ്ക്ക് സംശയമായി.

‘അത് നേരാണ്, അതിന് വേറൊരു കള്ളം കണ്ടുപിടിക്കണം.’

പെട്ടെന്ന് മീര പറഞ്ഞു ‘നമ്മുക്ക് ഡെന്റിസ്റ്റിനെ കാണുന്ന സമയം മാറ്റിമറിക്കാം, അതായത് ഇപ്പോൾ ഡെന്റിസ്റ്റിനെ കാണുന്ന സമയമല്ല, പറഞ്ഞിരിക്കുന്ന സമയം ആകാൻ ഇനിയും ഒന്നര മണിക്കൂർ ഉണ്ട് അത്രയും സമയം വിശ്രമിക്കാൻ വേണ്ടിയാണ് എന്ന് പറഞ്ഞാലോ?’

അനീറ്റ ആലോചിച്ചു. ‘ഹും.. ഒന്നര മണിക്കൂർ ഡെന്റൽ ക്ലിനിക്കിൽ വെയ്റ്റ് ചെയ്യാൻ വയ്യേ എന്ന് അപർണ്ണ ചിന്തിക്കും.’ അവൾ അത് മന്ത്രിക്കുന്നതു പോലെ പറഞ്ഞു.

‘ക്ലിനിക്ക് ഉച്ചയ്ക്ക് ചോറൂണിന് ശേഷം തുറക്കുന്നത് 4 മണിക്ക് ആണ് എന്നു പറയാം, ഇപ്പോൾ ഒന്നരയായി. സിനിമ തുടങ്ങുന്നത് 2.30 ന് തീരുമ്പോൾ 5.30 ആകും. അതായത് നമ്മൾ ടൗണിൽ എത്തിക്കഴിഞ്ഞ് പിന്നെയും മണിക്കൂറുകൾ ഉണ്ട്.’

അനീറ്റ വാച്ചിലേയ്ക്ക് നോക്കി. ഏതാണ്ട് 2.15 ആകുമ്പോൾ ടൗണിൽ എത്തും. കാര്യങ്ങൾ അവതരിപ്പിച്ച്, സിനിമയ്ക്ക് വരാത്തതിന്റെ കാരണവും, പരിഭവവും കേട്ട്, ആരെങ്കിലും ഒരാൾ ‘ഗോപികയുടെ റൂമിൽ പോയിരുന്നോ’ എന്ന് പറഞ്ഞ്, അത് സമ്മതമാണോ എന്ന് ഗോപികയോട് ചോദിച്ച് ഓട്ടോപിടിച്ച് ആ വീട്ടിൽ എത്തുമ്പോൾ 3 മണിയാകും. പിന്നെ തങ്ങൾക്ക് 6 മണി വരെ സമയം ഉണ്ട്.

അനീറ്റ ഈ കാര്യങ്ങളെല്ലാം മീരയെ ധരിപ്പിച്ചു.

‘കുഴപ്പമാകുമോ?’

‘ഓ ഇല്ല, ഗോപിക ഒരു മന്ദിപ്പാ, ആരെന്ത് പറഞ്ഞാലും വിശ്വസിക്കും പക്ഷേ അപർണ്ണ കള്ളിയാണ്, അവൾക്ക് കത്തും. അതാണ് കുഴപ്പം.’

‘നിങ്ങളിൽ ആരെങ്കിലും ഇങ്ങിനെ?..’ മീര മുഴുമിപ്പിച്ചില്ല.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *