മീരയും അനീറ്റയും ഒരു ബസ് യാത്രഅടിപൊളി  

‘എയ് ഇല്ല ചേച്ചി, ഞങ്ങൾ കൂട്ടുകാരികൾ ഇതൊന്നും തുറന്ന് പറയാറില്ല.’ അനീറ്റ തെല്ല് നാണത്തോടെ പറഞ്ഞു. പക്ഷേ അത് സത്യമല്ല എന്ന് മുഖഭാവം വിളിച്ചു പറഞ്ഞു.

‘ആണുങ്ങളുടെ കഥകളൊക്കെ പറയും പക്ഷേ ഒരു പെണ്ണുമായുള്ളത് ഒന്നും അങ്ങിനെ പറയാറില്ല. പിന്നെ മറ്റ് ക്ലാസുകളിലും, നാട്ടിലും നടക്കുന്ന സംഭവങ്ങളൊക്കെ പറയും.. ഞങ്ങൾ 4 പേരും അത്ര ഉഴപ്പൽസ് ടീമുകളും അല്ല.’ ഇതെല്ലാം ചെവിയിൽ മന്ത്രിക്കുകയാണ് ചെയ്തത്. എന്താണ് വേണ്ടത് എന്ന് രണ്ടുപേർക്കും മനസിലായിരുന്നു.

മീരയ്ക്ക് ഈ പരിപാടി നടക്കുമോ എന്ന കാര്യത്തിൽ സംശയമായി. എങ്കിലും അവൾ അത് പ്രകടിപ്പിച്ചില്ല.

ഇപ്പോൾ സംവിധായക അനീറ്റയായി എന്ന് മീര ഓർത്തു.

ഏതാണ്ട് 2.20 ആയപ്പോൾ ബസ് ടൗണിൽ എത്തി. പറഞ്ഞതു പോലെ തന്നെ കൂട്ടുകാരികൾ ഓടിവന്നു. കൂടെ മറ്റൊരു സ്ത്രീയെ കണ്ട് ചോദ്യഭാവത്തിൽ അവർ അനീറ്റയെ നോക്കി.

‘ഇത് എന്റെ വീടിന്റെ അടുത്തുള്ള ചേച്ചിയാണ്, പേര് മീരചേച്ചി. ഡെന്റിസ്റ്റിനെ കാണാൻ വന്നതാണ്. ഞാൻ ടൗണിലേയ്ക്ക് ഉണ്ട് എന്ന് കേട്ടതുകൊണ്ട് എന്റെ ഒപ്പം പോന്നു, പക്ഷേ ചേച്ചിക്ക് ഡെന്റിസ്റ്റിന്റെ അടുത്ത് കൂട്ടുപോകാൻ ഞാനും കൂടി പോയാലോ എന്നാലോചിക്കുകയാണ്. ‘

‘അപ്പോൾ നമ്മുടെ സിനിമ?’ എല്ലാവരും കൊറസ് പോലെ ചോദിച്ചു.

‘സിനിമയ്ക്ക് വരണം എന്നുണ്ട്, പക്ഷേ ചേച്ചിക്ക് ഡെന്റിസ്റ്റിനെ കാണേണ്ടത് 4 മണിക്കാണ്. ചേച്ചിക്ക് ചെറിയ പേടിയുണ്ട്’

മീര ഉടനെ പറഞ്ഞു , ‘ഓ അത് വേണ്ടെന്നേ ഞാൻ തനിയെ പൊയ്‌ക്കോളാം, ഒരു തവണ പോയതാണ്. പക്ഷേ ഇന്ന് പല്ല് പറിക്കാൻ സാധ്യതയുണ്ട്. കഴിഞ്ഞ തവണ ആന്റീബയോട്ടിക്ക് തന്ന് വിട്ടതാണ്, ഇപ്പോൾ വേദന കുറഞ്ഞു. അപ്പോൾ ഒന്നുകിൽ റൂട്ട്കനാൽ ചെയ്യണം, അല്ലെങ്കിൽ പല്ല് എടുക്കണം. എങ്കിലും ഞാൻ തനിയെ പൊയ്‌ക്കോളാം’

‘അയ്യോ ചേച്ചി തനിയെ പോകേണ്ട ഞാനും കൂടി വരാം.’

അവരിരുവരും തർക്കിക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ കൂട്ടുകാരികൾ 3 പേർക്കും എന്ത് അഭിപ്രായം പറയണം എന്ന് അറിയില്ലാതായി.

അപർണ്ണ പറഞ്ഞു

‘നീ ഇല്ലെങ്കിൽ പിന്നെ ഒരു രസവുമില്ല, ചേച്ചിയെ ഡെന്റിസ്റ്റിന്റെ അടുത്ത് കൊണ്ടുപോയി ഇരുത്തിയിട്ട് നിനക്ക് വരരുതോ?’

‘ചേച്ചിക്ക് അത് സമ്മതമാണ് പക്ഷേ എനിക്കൊരു മര്യാദയില്ലേ?’ അപർണ്ണയെ മാറ്റി നിർത്തി, അനീറ്റ പറഞ്ഞു. കൂടാതെ ചേച്ചിയെ ഒരു പേടിതൊണ്ടിയായും അവതരിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു. അതോടെ അപർണ്ണ ഫ്‌ളാറ്റ്.

നിരുപമയ്ക്ക് സമയം പോകും എന്നതായിരുന്നു പ്രശ്‌നം. അവൾക്ക് ആര് സിനിമയ്ക്ക് വന്നാലും വന്നില്ലെങ്കിലും തനിക്ക് കാണെണം എന്ന ലൈൻ ആയിരുന്നു.

ഗോപിക പറഞ്ഞു

‘ഇനിയും സമയം കുറെ ഉണ്ടെല്ലോ നാലു മണിയാകാൻ?’

‘ഓ ഞങ്ങൾ ഈ ബസ്റ്റാന്റിൽ ഇരുന്നോളാം.’

അപ്പോൾ നിരുപമ ആരോടെന്നില്ലാതെ പറഞ്ഞു, ‘ഗോപികയുടെ റൂമിൽ പോയാൽ കാറ്റുംകൊണ്ട് ഇരിക്കാം. ഡെന്റിസ്റ്റിനെ കാണാൻ പോകുമ്പോൾ താക്കോൽ കട്ടിളപ്പടിയുടെ മുകളിൽ വച്ചാൽ മതി.’

അനീറ്റ ചോദ്യഭാവത്തിൽ ഗോപികയെ നോക്കി, ‘ങാ അത് നേരാണ്, നിങ്ങൾ ഈ ചൂടത്ത് ഇവിടെ ഇരിക്കേണ്ട, ചോറുണ്ടോ?’

‘ഇല്ല.’ മീര പറഞ്ഞു , ‘പക്ഷേ രാവിലെ കാപ്പികുടിച്ചതാണ്.’

‘ഒരു കാര്യം ചെയ്യ് ഞാൻ താമസിക്കുന്ന റൂമിന് കുറച്ച് മാറി ഒരു ചെറിയ ഹോട്ടലുണ്ട് അവിടെ കയറിക്കോ.’

‘അയ്യോ വേണ്ട, ഞാൻ രാവിലെ കാപ്പി കുടിച്ചിട്ടാണ് ഇറങ്ങിയത്, ഡെന്റിസ്റ്റിന്റെ അടുത്തേക്ക് പോകുന്നതിനാൽ ഇനി ഒന്നും കഴിക്കുന്നില്ല.’ വീണ്ടും മീര ഒന്നുകൂടി തെളിച്ചു പറഞ്ഞു.

അത് ശരിയാണെന്ന് എല്ലാവർക്കും തോന്നി.

ഓട്ടോപിടിച്ച് പോകാനുള്ള ദൂരം ഇല്ല, പിന്നെ വെയിൽ ആയതിനാൽ ഓട്ടോ പിടിക്കാം എന്ന് തീരുമാനിച്ചു.

അപർണ്ണ പറഞ്ഞു ‘ഗോപികേ നീ കൂടി ചെല്ല്, അതേ ഓട്ടോയിൽ തിരിച്ചും പോരെ, ഞങ്ങൾ ഇവിടെ തന്നെ നിന്നോളാം’

‘വേണമെന്നില്ല,’ അനീറ്റ പറഞ്ഞു

‘അല്ല ഞാനും വരാം.’

ഗോപിക കൂടി അവർ കൈകാണിച്ചു നിർത്തിയ ഓട്ടോയിൽ കയറി.

‘അനീറ്റ ആള് മോശമില്ലല്ലോ’ എന്ന് മീരയ്ക്ക് തോന്നി, ‘അവൾ മനസിൽ വിചാരിച്ചതുപോലെ തന്നെ പ്രാവർത്തീകമാക്കിയിരിക്കുന്നു!’ മീര ആശ്ചര്യപ്പെട്ടു.

റൂം എന്നത് രണ്ടാം നിലയിലെ ഒരു ഇരട്ട മുറികളായിരുന്നു. താഴെ ഉടമ ജോലിക്ക് പോയിരുന്നു. അടുക്കള കാര്യമായി ഉപയോഗിച്ചിരുന്നില്ല. ഗോപികയുടെ കൂടെ മറ്റ് 2 പേർക്കൂടി ഉണ്ടായിരുന്നതും ജോലിക്ക് പോയിരുന്നു. ഇതെല്ലാം ഓട്ടോയിൽ വരുന്ന വഴിക്ക് ഗോപികയും, അനീറ്റയും അറിയിച്ചതാണ്.

പുറത്തുനിന്നും ഇരുമ്പിന്റെ ഗോവണി വഴി കാർപോർച്ചിന്റെ സൈഡിലൂടെയാണ് അകത്ത് പ്രവേശിക്കുന്നത്.

വാതിൽ തുറന്ന് അകം കാണിച്ച ശേഷം ടി.വി.യും ഓൺ ചെയ്ത് ബിസ്‌ക്കറ്റുകൾ ഇട്ടുവയ്ക്കുന്ന ഒരു കണ്ടെയ്‌നർ എടുത്ത് അനീറ്റയുടെ കൈയ്യിൽ കൊടുത്തു…

‘ഇത് മിച്ചം വച്ചേക്കരുത് മുഴുവൻ തീർത്തേക്കണം,’ ഇത്രയും പറഞ്ഞ് ഗോപിക പോയി.

ഗോപിക പോയതും അനീറ്റ സ്‌റ്റെപ്പിലേക്കുള്ള വാതിൽ അടച്ചു കുറ്റിയിട്ടു. അവരിരുവരും ആ റൂം ആകപ്പാടെ ഒന്ന് വീക്ഷിച്ചു, അനീറ്റ ആഴ്ച്ചയിൽ ഒന്ന് വരുന്നതാണിവിടെ.

മീരയ്ക്ക് സ്ഥലം നന്നായി പിടിച്ചു.

ലാസ്യവതിയായി ചെറിയ പരിഭ്രമത്തോടെ കട്ടിലിൽ ഇരിക്കുന്ന അനീറ്റയുടെ അടുത്തേയ്ക്ക് മീര ചെന്നു.

മീര ഷോളും ബാഗും മേശപ്പുറത്ത് വച്ചു. പെട്ടെന്ന് അനീറ്റയെ ചുറ്റിപ്പിടിച്ചു.

‘സൂത്രക്കാരിയാണല്ലോ? കാര്യം സാധിച്ചെടുത്തു അല്ലേ? ഭയങ്കര ബുദ്ധിതന്നെ, ഞാൻ ഒട്ടും വിചാരിച്ചില്ല നടക്കുമെന്ന്.’ മീര പറഞ്ഞു.

അവർ സംസാരിച്ചിരിക്കുമ്പോൾ തന്നെ മീര അനീറ്റയുടെ ചുണ്ടുകളിൽ ഉമ്മ വച്ചതിനാൽ സംസാരം മുറിഞ്ഞു.

അനീറ്റ മീരയുടെ അടുത്ത് ഒരു പൂച്ചക്കുഞ്ഞിനെ പോലെ പരുങ്ങി ഇരുന്നു. അവൾക്ക് എന്തൊക്കെയോ സങ്കോചം തോന്നി.

അത് കണ്ടപ്പോൾ മീരയ്ക്ക് കാമം പിന്നെയും കൂടി. അവൾ അനീറ്റയുടെ മൂക്കിൽ നിന്നും വിരൽ താഴേയ്ക്ക് ഓടിച്ചുകൊണ്ടുവന്നു, ചുണ്ടുകൾ വിടർത്തി.. പിന്നെ അവിടെ നിന്നും താഴേയ്ക്ക് കഴുത്തിലൂടെ മാറിലെത്തി. വലത്തെ കൈകൊണ്ട് അനീറ്റയുടെ ഇടത്തെ മുലയുടെ മുകളിൽ മൃദുവായി തലോടി.

കൈക്കുമ്പിളിൽ കോരിയെടുക്കുന്നതു പോലെ താഴെനിന്നും മുകളിലേയ്ക്ക് തള്ളി. അനീറ്റ കൈകൾ കട്ടിലിൽ കുത്തി അനങ്ങാതെ ഇരുന്നു, അവളുടെ മുഖം നാണത്താൽ കുനിഞ്ഞിരുന്നു.

ഹൃദയം ടപ് ടപ് എന്ന് ഇടിക്കുന്നു.

‘ചേച്ചി ഞാൻ ടോയിലെറ്റിൽ ഒന്ന് പോയിട്ട് വരട്ടെ?’

‘ഞാനും വരണോ?’

‘പോ ചേച്ചി, ഞാനിപ്പോൾ വരാം.’

മീര അതിന് അനുവദിച്ചു. ആദ്യം മുതൽ ഒന്നു കൂടി കൊച്ചിന്റെ വെള്ളം ഒലിക്കുന്നത് കാണുകയും ചെയ്യാം.

ടോയിലറ്റിൽ പോയി തിരിച്ചുവന്ന അനീറ്റയെ മീര വീണ്ടും പിടിച്ച് കട്ടിലിൽ ഇരുത്തി.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *