”എവിടെ വേണേലും വന്നിരിക്കും… തത്ക്കാലം ഇത് ഭാസ്‌ക്കരേട്ടനോട് പറയണ്ട. ഭാര്യ മരിച്ച അയാള്‍ക്ക് സീനത്താ ഒരു ആശ്വാസം….”
”ഉം… അറിയാം അതുകൊണ്ടാ ഞാന്‍ പലതിനും നിന്നുകൊടുക്കുന്നത് പാവം… ഞാനെന്തായാലും തത്ക്കാലം ഇത് പറയില്ല….” സീനത്ത് രവിയുടെ കവിളില്‍ നല്ലൊരു ഉമ്മ കൊടുത്തു.
രവി ഒത്തിരി ചെറുപ്പമായ ഒരു കാമുകനായി മാറുകയായിരുന്നു. രതിയുടെ അനിര്‍വചനീയ അനുഭൂതി അവരെ രണ്ട് മനുഷ്യരാക്കി മാറ്റി. മറ്റൊരു അതിര്‍വരമ്പുകളുമില്ലാത്ത ശാരീരിക സുഖം തേടുന്ന ശുദ്ധമായ രണ്ട് മനുഷ്യര്‍.
………………………. ………………………. ……………………….
വള്ളക്കടവില്‍ രമയുടെ വീടിന് ചുറ്റും ആള്‍ത്തിരക്കേറി വന്നു. പോലീസ് വീടിന് ചുറ്റും നടന്ന പരിശോധനയില്‍ മുറ്റത്തൊന്നും മല്‍പ്പിടുത്തത്തിന്റെയോ കൊലപാതകത്തെ സൂചിപ്പിക്കുന്നതിന്റെയോ തെളിവുകള്‍ ഒന്നുമില്ലായിരുന്നു, അതിനാല്‍ തന്നെ രമ ആത്മഹത്യ ചെയ്തു എന്ന നിഗമനത്തിലെത്തി അവര്‍.
എസ്.ഐ സജീബ്ഖാന്‍ ആംബുലന്‍സ് വിളിച്ചു.
”ആംബുലന്‍സ് വന്നിട്ട് ബോഡി എടുത്താല്‍ മതി. കതക് പൊളിക്കണം… ആശാരിമാര്‍ ആരേലും ഉണ്ടേല്‍ മുന്നോട്ട് വാ…” എസ്.ഐ പറഞ്ഞു.
ഈ സമയം ~ഒരു കറുത്ത അംബാസിഡര്‍ കാര്‍ അവിടേക്ക് വള്ളക്കടവ് ലക്ഷ്യമാക്കി വന്നു.
”മാറ് മാറ് അംബികതമ്പുരാട്ടിയുടെ കാര്‍ വരുന്നു…” ആള്‍ക്കൂട്ടത്തില്‍ നിന്ന് ആരോ പറഞ്ഞു. അംബികതമ്പുരാട്ടി കാറിന്റെ മുന്‍സീറ്റില്‍ ഇരിപ്പുണ്ടായിരുന്നു.
ആള്‍ക്കൂട്ടം കണ്ടിട്ടെന്നവണ്ണം കാര്‍ നിര്‍ത്താതെ ഹോണ്‍ മുഴക്കുന്നുണ്ട്. അപ്പോള്‍ കാറില്‍ നിന്നും ഒരു തല പുറത്തേക്ക് നീണ്ടുവന്നു. ചായക്കടക്കാരന്‍ ചാക്കോച്ചായന്‍ അറിയാതെ വിളിച്ചു കൂവി…
”അയ്യോ… ദോണ്ടേ….”
ചാക്കോച്ചായന്‍ കൈചൂണ്ടിയിടത്തേക്ക് എല്ലാവരും നോക്കി.
എസ്.ഐ സജീബ്ഖാന്‍ പോലും അത് കണ്ട് ഞെട്ടിപ്പോയി.
(തുടരും)
