മിഥുൻ : എനിക്കറിയാം നിനക്കെന്നോട് ദേഷ്യമാണെന്നു, ഒരിക്കലും പൊറുക്കാൻ കഴിയില്ലെന്ന്.
അവൻ എന്റെ മുന്നിൽ കൈകൂപ്പി.
മിഥുൻ : ഡാ മാപ്പാക്കണം, എന്റെ അപ്പോഴത്തെ ദേഷ്യത്തിന് ഓരോന്ന് ചെയ്തുപോയി. ഞാൻ ഇപ്പൊ തന്നെ തിരിച്ചുപോവ. ഓസ്‌ട്രേലിയക്കു… അനിതയോടു എന്റെ സോറി പറയണം. എനിക്ക് അവളെ ഫേസ് ചെയ്യാൻ ധൈര്യം ഇല്ല.
ഞാൻ : മിഥുനെ നീ ഇപ്പൊ ഫിറ്റ്‌ ആണ്. നമ്മുക്ക് പിന്നെ സംസാരിക്കാം…
മിഥുൻ : വെള്ളമടിച്ചതുകൊണ്ടാടാ എനിക്ക് നിന്റെ മുഖത്ത് നോക്കാൻ പറ്റുന്നത്… എനിക്കിനി ആരും ഇല്ല… ഞാൻ പോവാ…
അവൻ കരഞ്ഞുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു. ഒന്നുചിന്തിച്ചാൽ ഞാനും അവന്റെ ഈ അവസ്ഥക്ക് കാരണക്കാരൻ ആണ്.
ഞാൻ : നീ എവിടേക്കും പോകുന്നില്ല. ഞാൻ പോയിട്ട് വരുന്ന വരെ ഇവിടുണ്ടാകണം. ഞാൻ വന്നിട്ട് സംസാരിക്കാം. നീ ഇപ്പൊ ഒന്നു കിടക്കു.
ഞാനവനെ മുറിയിൽ കട്ടിലിൽ കിടത്തിയിട്ട്. വാതിൽ ചാരി പുറത്തിറങ്ങി. എന്നിട്ട്‌ താഴേക്ക്‌ പോയി. ഞാൻ അടുക്കളയിൽ ചെന്ന് ഊണ് കാലമായോ എന്ന് നോക്കി. ദേവകിയും മാലതിയും ഉണ്ടാക്കി വെച്ചതൊക്കെ കുറച്ചു എടുത്തു എനിക്ക് ചോറ് വിളമ്പി. ഞാൻ ചോറു തിന്നുന്നതിനിടയിൽ ആണ് രമേശന്റെ വണ്ടി വന്നത്. ഞാൻ വേഗം ചോറു കഴിച്ച് എഴുനേറ്റു എന്നിട്ട്‌ ഉമ്മറത്തേക്ക് പോയി. ഞാൻ രമേശന്റെ വണ്ടിയിൽ കയറി റെയിൽവേ സ്റ്റേഷനിലേക്ക് പോയി.
ഞാൻ അവിടെ ചെന്നിറങ്ങിയതും ട്രെയിൻ വന്നിരുന്നു. ഞാൻ ചെറിയമ്മയെ തപ്പി നടന്നു. റിസേർവ്ഡ് കോച്ചിന്റെ അടുത്ത് ചെന്നപ്പോൾ അവർ അവിടെ ഒരു ബെഞ്ചിൽ ഇരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. സീതച്ചെറിയമ്മയും ഇരുവശത്തായി ദീപികയും ദീപകും ഇരിക്കുന്നുണ്ട്. സീതച്ചെറിയമ്മ ആകെ വല്ലാണ്ടായിരിക്കുന്നു ശെരിക്കും ഒരു തമിഴത്തി പെണ്ണിനെ പോലെ തടി കൂടിയിട്ടുണ്ട് ആകെ കരിവാളിച്ചിട്ടുണ്ട്. ഞാൻ അവരുടെ അടുത്തേക്ക് പോയി. ചെറിയമ്മ വന്നു എന്നെ കെട്ടിപിടിച്ചു. എന്നോട് വല്യ സ്നേഹമാണ്. ദീപികയെ ശ്രദ്ധിച്ചപ്പോൾ അവളൊരു ചരക്കായിട്ടുണ്ട്. MBBS ന് പഠിക്കുകയാണ് അവൾ. ഇനിയെന്തായാലും പഠിത്തം കഴിഞ്ഞിട്ടേ കല്യാണം ഉണ്ടാവുള്ളു.
ഇവളെയും ഇവള്ടെ അനിയനെയും സീതച്ചെറിയമ്മ ചെന്നൈയിൽ കഷ്ടപ്പെട്ടു പണിയെടുത്താ പഠിപ്പിക്കുന്നെ. ഞാനവരുടെ സാധനങ്ങൾ എല്ലാം വാരികെട്ടി വണ്ടിയിൽ കേറ്റി. എന്നിട്ട്‌ ഞങ്ങൾ വീട്ടിലേക്ക് പോയി. വീട്ടിൽ എത്തി എല്ലാവരെയും കണ്ടു. മേലേ ഇനിയൊരു മുറിയുള്ളതു നളിനി ചെറിയമ്മക്ക് മാറ്റി വെച്ചു. സീത ചെറിയമ്മക്ക് താഴെ ഒരു മുറി ശെരിയാക്കി. ഞാൻ വന്നു കയറിയതും എന്റെ റൂമിൽ പോയി. മിഥുൻ അവിടെ ഇരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
ഞാൻ : ഞാനൊന്ന് പേടിച്ചു നീയെങ്ങാനും പോയി കാണുമോയെന്നു
മിഥുൻ : നീ വന്നിട്ട് പോകാം എന്ന് കരുതി.
ഞാൻ : ഡാ എന്താടാ… ഞാൻ നിനക്ക് പൊറുക്കാൻ പറ്റാത്ത ഒരു തെറ്റ് ചെയ്തു. പക്ഷെ അതു നിന്റെ അമ്മ എന്നെ നിർബന്ധിച്ചു ചെയ്യിച്ചതാണ്. എന്ത് ചെയ്യാം ഒരോ പെണ്ണുങ്ങൾക്കും ഒരോ സ്വഭാവമാണ്. നീ അതു വിട്ടു കള. എനിക്ക് അനിതക്കും സംഭവിച്ചത് സംഭവിച്ചു… നീ ഇവിടം വിട്ടുപോയാലും അതൊന്നും തീരില്ല. നീ കൂടെ നിന്നു എല്ലാം സോൾവ് ചെയ്യാൻ നോക്ക്.
മിഥുൻ : എന്നാലും…
ഞാൻ : ഒരു എന്നാലും ഇല്ല… നീ ഒന്നു കുളിച്ചു ഫ്രഷ് ആക്… ഇനി നിനക്കെന്തെങ്കിലും ആഗ്രഹങ്ങൾ ഉണ്ടെങ്കിൽ എന്നോട് പറഞ്ഞാൽ എന്നെകൊണ്ട് കഴിയുന്നതാന്നെങ്കിൽ ഞാൻ സഹായിക്കാം.
മിഥുൻ : എനിക്ക് ഒരു ആഗ്രഹവും ഇല്ല. നിങ്ങളോടൊപ്പം സന്തോഷത്തോടെ ഇരുന്നാൽ മതി.
ഞാൻ : അയ്യോ ഒന്നും അറിയാത്ത ഇല്ലില്ലാകുഞ്ഞു… നീ സ്വകര്യം പോലെ പറഞ്ഞാൽ മതി. നീ ഊണ് കഴിച്ചോ ?
മിഥുൻ : ഇല്ല. എനിക്കിപ്പോ വേണ്ട.
ഞാൻ : ഇനിയിപ്പോ ചായ കുടിക്കാം. ചായേടെ സമയമായി.
എനിക്ക് അവനോടു അങ്ങനെ സംസാരിക്കാനേ കഴിയുള്ളു. ഒരു മകൻ കാൺകെ അവന്റെ അമ്മയെ പൂശിയിട്ടു പിന്നെ ഞാനെന്തു പറയണം. പക്ഷെ ഇതൊന്നും അറിയാതെ അനിത അവനെ വെറുക്കുന്നുണ്ട്. അവളെ പറഞ്ഞു മനസ്സിലാകണമെങ്കിൽ എന്നിലെ മൃഗത്തിനെ അവളുടെ മുന്നിൽ തുറന്നു കാണിക്കണം. പതിയെ അവളെ പറഞ്ഞു മനസിലാക്കാം. ഇനി ഇന്നത്തെ എന്റെ ഇര സീതാലക്ഷ്മിയാണ്. അവളെ മെരുക്കാനുള്ള കാര്യങ്ങളിലേക്ക് കടക്കാം. ഞാൻ അലമാരയിൽ നിന്നു മുത്തുവിനെകൊണ്ട് വാങ്ങിപ്പിച്ച പൊതിയെടുത്തു താഴേക്കു പോയി.
അവിടെ ശ്രീലേഖ ഇളയമ്മയെ തപ്പി നടന്നു. അടുക്കളയിൽ പണിയിലായിരുന്ന ഇളയമ്മയെ ഒതുക്കത്തിൽ വിളിച്ച് ഞങ്ങൾ മാറി നിന്ന് സംസാരിച്ചു.
ശ്രീലേഖ : എന്താടാ ? എനിക്കവിടെ നൂറു കൂട്ടം പണിയുണ്ട്.
ഞാൻ : ഒരു മിനുറ്റ്. ഇപ്പൊ പോകാം.
ഞാൻ ആ പൊതി ചെറിയമ്മേടെ കൈയിൽ കൊടുത്തു.
ശ്രീലേഖ : ഇതെന്താ ?
ഞാൻ : ഇതിൽ മൂന്ന് പൊതിയുണ്ട്. ഒന്ന് ആനമയക്കി പിന്നെ വയാഗ്ര ടാബ്ലറ്റ് പിന്നെ വേറൊരു ടാബ്ലെറ്റും.
ശ്രീലേഖ : ഇതൊക്കെ എന്തിനാ ?
ഞാൻ : ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലേ സീതച്ചെറിയമ്മേ വളകാൻ വഴിയുണ്ടെന്നു. ഇതാണ് അത്. പിന്നെ ഒരു നുള്ള് ആനമയക്കി, രണ്ടു വയാഗ്ര ടാബ്ലറ്റ് പിന്നെ ഒരു മറ്റേ ടാബ്ലറ്റ്. ഇതുമൂന്നും കൂടി പൊടിച്ചു സംഭാരത്തിൽ കലക്കി നിങ്ങൾ ചെറിയമ്മയെ കുടിപ്പിക്കണം. ഇപ്പൊ വേണ്ട രാത്രി കിടക്കാൻ നേരം മതി. എന്നിട്ട്‌ ഇന്ന് എന്തെങ്കിലും പറഞ്ഞ് നിങ്ങളുടെ മുറിയിൽ അവരെ കിടത്തു. ബാക്കിയൊക്കെ താനേ വന്നോളും.
ശ്രീലേഖ : ആരെങ്കിലും രാത്രി നേരത്തു സംഭാരം കുടിക്കുമോ ?
ഞാൻ : അതൊക്കെ നിങ്ങടെ മിടുക്ക്. പാലിൽ കലക്കിയാൽ പെട്ടെന്ന് മനസിലാകും. ഇതിലെ മൂന്നാമത്തെ ടാബ്ലറ്റ് പ്രേശ്നകാരനാ. അത് കഴിച്ചാൽ പിന്നെ പൂറ്റിൽ കുണ്ണകേറാതെ അടങ്ങില്ല. ഇന്ന് രാത്രി നിങ്ങൾ അവളെ കളിക്ക്. ഞാനും ദേവകിയും അത് കാണാൻ ആ മുറിയിൽ ഉണ്ടാകും. നിങ്ങളുടെ റൂട്ട് ക്ലിയർ ആയാൽ. അവളുടെ സമ്മതത്തിൽ എനിക്ക് തന്നേക്കു.
ശ്രീലേഖ : നോക്കട്ടെ.
ഞാൻ : വെറുതെ നോക്കട്ടെ എന്ന് പറഞ്ഞാൽ പോരാ. ഇന്ന് കാര്യങ്ങൾ നടന്നിരിക്കണം. പറഞ്ഞതൊക്കെ ഓർമയുണ്ടല്ലോ അല്ലെ.
ശ്രീലേഖ : ശെരി. ഞാൻ നോക്കിക്കൊള്ളാം.
ഞാൻ : എന്നാ പൊക്കോ.
ശ്രീലേഖ : പിന്നെ, ഒരു കാര്യമുണ്ട്.
ഞാൻ : എന്താ ?
ശ്രീലേഖ : ഞാൻ നിന്റെ അമ്മയേയും കൂട്ടി എന്റെ വീട്ടിലേക്ക് പോവാൻ നിൽക്ക ഇപ്പൊ.
ഞാൻ : എന്തിനു ?
ശ്രീലേഖ : ഡാ പൊട്ടാ. നിന്റെ അമ്മയെ ഞാൻ എന്തിനാ കൊണ്ടുപോകുന്നെ. അതിനു തന്നെ. പാവം കുറെ പറ്റില്ല എന്ന് പറഞ്ഞു. ഞാൻ കരഞ്ഞു പറഞ്ഞപ്പോൾ അതിന്റെ മനസ്സലിഞ്ഞു.
ഞാൻ : എന്നിട്ട്‌ ?
ശ്രീലേഖ : എന്നിട്ടെന്താ… നീ ഇപ്പൊ തന്നെ ചെന്ന് പിൻവാതിൽ വഴി അകത്തു കേറിക്കോ. എന്നിട്ട്‌ ആ മുറിയിലെ അലമാരയുടെ പിന്നിൽ നിന്നോ. ഞങ്ങൾ വന്നേക്കാം. പിന്നെ പിൻവാതിൽ ചാവി മാത്രം എടുത്താൽ മതി ബാക്കി അവിടെ വെച്ചേക്ക്.
