ഞാൻ : പിന്നെ നളിനി ചെറിയമ്മ എന്ത് പറയുന്നു…
ദേവകി : നീയിതെന്താ ചോതിക്കാത്തതു എന്ന് കരുതിയിരിക്കയിരുന്നു…
ഞാൻ : സസ്പെൻസിടാതെ പറ…
ദേവകി : അവളോട്‌ കുറെ സംസാരിച്ചു… അവൾക്കു ജീവിതത്തിൽ പ്രശ്നമൊന്നുമില്ല…. പിന്നെ കെട്ടിയവന് നിന്റെ അച്ഛന്റെ പ്രായമുള്ളതിനാൽ സ്വന്തം അച്ഛനെപ്പോലെ ശാസിച്ചു നിയന്ത്രിച്ചാണ് അവളെ കൊണ്ടുനടക്കുന്നത്… അതിന്റെ ഒരു സുഖക്കുറവ് ഉണ്ട്…
ഞാൻ : അതൊന്നുമല്ല എനിക്ക് അറിയേണ്ടത്…
ദേവകി : നിനക്കറിയേണ്ടത് എന്താണെന്ന് എനിക്കറിയാം… അതൊക്കെ ഞാനെങ്ങനെ ആണ് അവളോട്‌ ചോദിക്കുന്നത്… ഞാനവളുടെ ചേച്ചിയല്ലേ… പിന്നെ അവളുടെ കുഞ്ഞിന് 8 മാസം പ്രായമായില്ലേ… അയാൾ അവളെ കളിക്കുന്നതിനു തെളിവല്ലേ അതെല്ലാം…
ഞാൻ : അതൊക്കെ ശരി… ഞാനൊന്ന് മനസ്സുവെച്ചാൽ എനിക്ക് കിട്ടുമോ ?? അതോ സീത ചെറിയമ്മയെപോലെ പതിവ്രത ചമയുമോ ?
ദേവകി : നീ ശ്രമിച്ചോ… അവൾക്കു ലഭിച്ച ഈ രണ്ടാം ജീവിതം തച്ചുടക്കാൻ അവൾ തയ്യാറാകില്ല. അതുകൊണ്ട് നിന്റെ ശ്രമം പാളിയാലും അവൾ പുറത്ത് പറയില്ല… പിന്നെ മനക്കട്ടി തീരെയില്ലാത്തവളാ…. അവളെ സ്നേഹിച്ചു കീഴ്പെടുത്തണം.
ഞാൻ : ഹ്മ്മ്.. അതൊക്കെ ശെരിയാക്കാം… ഞാൻ ഒന്ന് കുളിക്കട്ടെ. ദേഹത്തപ്പടി അഴുക്കാ.. ഇന്നിത് രണ്ടാമത്തെ കുളിയാ…
ദേവകി : ഹ്മ്മ് ചെല്ല് ചെല്ല്… ഇനിയങ്ങോട്ട് ദിവസത്തിൽ എത്ര കുളിവേണ്ടി വരുമോ ആവോ?
ഞാൻ : മിക്കവാറും ഞാൻ തളർന്നു പോകുന്ന ലക്ഷണമാ കാണുന്നത്.
ദേവകി : തളരാനൊന്നും ഞാൻ വിടില്ല… പോകുന്നവരെ എന്റെ കൂടെ തന്നെ ഉണ്ടാകണം.
ഞാൻ : അതൊക്കെ ഞാനുണ്ടാകും… ചെറിയച്ഛന്മാരെല്ലാം കൂടി ഉത്രാടത്തിനു ഇവിടെ കാണില്ലേ…. അന്ന് ഞാൻ പട്ടിണിയാകുമല്ലോ…
ദേവകി : നിന്നെ ഞാൻ പട്ടിണികിടില്ല മോനെ… ആരു വന്നാലും നിന്നെ ഞാൻ നോക്കിക്കൊള്ളാം..
ഞാൻ : അത് മതി… ആ സ്നേഹം എപ്പോഴും ഉണ്ടായാൽ മതി.
ഞാനൊന്ന് ചിരിച്ചു, ദേവകിയുടെ കവിളിൽ നുള്ളിയിട്ടു ആ മുറിയിൽ നിന്നു പുറത്തിറങ്ങി. ഞാൻ എന്റെ മുറിയിൽ പോയി ഒന്ന് വിസ്തരിച്ചു കുളിച്ചു എന്നിട്ട്‌ ഒരു മുണ്ടും ഷർട്ടും എടുത്തിട്ടു. ഞാൻ കുളിച്ചു വസ്ത്രം മാറുമ്പോൾ ശ്രീലേഖയും സീതയും ദേവകിയും കൂടി താഴോട്ടു പോകുന്നത് കണ്ടു. ശ്രീലേഖ എന്നെ ഒന്ന് നോക്കി ചിരിച്ചു സീത എന്നെ ഒന്ന് നോക്കിയത് പോലുമില്ല.
കൂട്ടത്തിൽ നളിനിയെ കണ്ടില്ലല്ലോ. ഇനി ഇവർ വിളിക്കാൻ മറന്നതാണോ. ഞാൻ എന്റെ മുറിയിൽ നിന്നു പുറത്തിറങ്ങി. നളിനി ചെറിയമ്മയുടെ മുറിയുടെ വാതിൽ തള്ളി തുറന്നു. വാതിൽ തുറന്നതും എനിക്ക് പുറം തിരിഞ്ഞിരുന്ന് മോന്ക്ക്ക മുലകൊടുക്കുകയായിരുന്നു നളിനി ചെറിയമ്മ. ആ ഒരു നിമിഷം ഞങ്ങൾ രണ്ടുപേരും ഒന്ന് ഞെട്ടി. ഞാനൊന്ന് പരുങ്ങി, ഒന്ന് മുട്ടിയിട്ടു തുറന്നാൽ മതിയായിരുന്നു. പുറം തിരിഞ്ഞിരുന്നത് കൊണ്ടു ഒന്നും കണ്ടില്ല.
ഞാൻ : അയ്യോ… സോറി ചെറിയമ്മേ… ഞാൻ പെട്ടന്ന്… ഒന്നും ആലോചിച്ചില്ല മുട്ടാൻ മറന്നു…
നളിനി : സാരമില്ലടാ…
ഞാൻ : ചെറിയമ്മമാരും ഇളയമ്മയും താഴോട്ടു പോകുന്നത് കണ്ടു… ചെറിയമ്മ വരുന്നില്ലേ എന്ന് ചോദിക്കാൻ വന്നതാ… പെട്ടന്ന് ഒന്നും ആലോചിക്കാതെ വാതിൽ തള്ളി തുറന്നു…
നളിനി : അവർ പോകുമ്പോൾ എന്നെ വിളിച്ചിരുന്നു… ഞാൻ മോന്ക് പാലു കൊടുത്തിട്ടു വരാമെന്നു പറഞ്ഞു..
ഞാൻ : അതെയോ… എന്നാ ശെരി… ഞാനും താഴേക്ക് പോകുന്നു..
നളിനി : എന്നാ അങ്ങനെയാകട്ടെ… പോകുമ്പോൾ ആ വാതിൽ ഒന്ന് ചാരിയെക്കു.. ഞാൻ ഇപ്പൊ വരാം…
ഞാൻ അവിടെ നിന്നു ആ വാതിൽ ചാരി ഗോവണിയിറങ്ങി താഴേക്ക്
പോയി. അടുക്കളയിൽ ഉത്സവാന്തരീക്ഷം തുടങ്ങിയിരുന്നു. പെണ്ണുങ്ങളുടെ ഒരു ബഹളം തന്നെയായിരുന്നു അവിടെ. ഞാൻ അവിടുന്ന് മാറി, ഉമ്മറത്ത് അച്ഛന്റെയും ഇളയച്ഛന്റെയും കൂടെ തിണ്ണയിൽ ഇരുന്നു. ഞങ്ങൾക്കുള്ള ചായയും കടിയുമായി മാലതി ചെറിയമ്മ വന്നു. നല്ല അച്ചപ്പവും കട്ടൻചായയും കുടിച്ചിരുന്നു.
ചായകുടി കഴിഞ്ഞിട്ടും ഞാൻ ഉമ്മറത്തു തന്നെയിരുന്നു. അച്ഛനും ഇളയച്ഛനും പുറത്തോട്ടിറങ്ങി. അവര് പോയതും വീട്ടിലെ പെൺപടയെല്ലാം ഉമ്മറത്തേക്ക് വന്നു. എല്ലാവരും ഒരോ ഭാഗത്തു കൂടി ഇരുന്നു ഓരോന്ന് പറഞ്ഞിരുന്നു. മാലതിയും ദേവകിയും എന്റെയടുത്തു വന്നിരുന്ന് ഓരോന്ന് പറഞ്ഞു. ഞാൻ ഒന്നും ശ്രദ്ധിക്കാതെ പുറത്തോട്ടു നോക്കിയിരുന്നു. മാലതിയുടെ ചോദ്യങ്ങളാണ് എന്നെ ഉണർത്തിയത്.
മാലതി : ഡാ… അജി… എന്താ ഒരു വല്ലായ്മ്മ…
ഞാൻ : ഹേയ്… ഒന്നുമില്ല… ഞാനരോന്ന്‌ ആലോചിച്ചിരുന്നതാ…
ദേവകി : കുറെ ദിവസമായി നല്ല പണിയല്ലേ.. ക്ഷീണമുണ്ടാകും..
ഞാൻ ഒന്ന് പരിഭ്രമിച്ചു. മാലതിക്ക്‌ ഞാൻ സീതയെ ഒഴികെയുള്ള ബാക്കി എല്ലാ പെണ്ണുങ്ങളെയും അനുഭവിച്ച കാര്യം അറിയാം. എന്നാൽ ഞാൻ മാലതിയെ കളിച്ച കാര്യം ആർക്കും അറിയില്ല. മാലതിക്കും ചെറിയൊരു പരിഭ്രമം ഉണ്ടായിരുന്നു. ഞാൻ ദേവകിയെ തീക്ഷ്ണമായൊന്നു നോക്കി.
മാലതി : ഇവിടെ ഓടിനടന്നു പണിയെടുക്കാൻ വേറെയാരും ഇല്ലല്ലോ. ഇനി പുറംപണിയൊക്കെ ആ മുത്തുവിനെ ഏൽപ്പിച്ചു നീ കുറച്ച് വിശ്രമിക്കു.
മാലതി ചെറിയമ്മ പറഞ്ഞപ്പോഴാ മുത്തുവിന്റെ കാര്യം ഓർമ വന്നത്. ഇപ്പൊ തിരക്ക് പിടിച്ച പണികളായൊണ്ട്‌ ഒന്നിലും ഒരു ശ്രദ്ധയില്ല…
ഞാൻ : എന്റെ പണികൾ ഒക്കെ മുത്തുവിനെ ഏൽപ്പിച്ചാൽ ഒന്നും ഞാൻ ചെയ്യുന്നപോലെയാകില്ലല്ലോ…
ഞാനിതു പറഞ്ഞതും രണ്ടുപേരുടെയും മുഖത്തു നാണം കലർന്ന ഒരു ചിരി വന്നു. പിന്നെയും ഞങ്ങൾ എന്തൊക്കെയോ പറഞ്ഞു അവിടെയിരുന്നു. ഇടക്ക് ഞാൻ സീതയെ ശ്രദ്ധിക്കുന്നുണ്ട്. സീത പഴയപോലെ തന്നെ എല്ലാരോടും സന്തോഷത്തോടെയും ചിരിചമുഖത്തോടു കൂടെയും പെരുമാറുന്നുണ്ട്. ഞങ്ങളുടെ കണ്ണുകൾ തമ്മിലിടയുമ്പോൾ അവളെന്നെ ശ്രദ്ധിക്കാത്തമട്ടിൽ ഇരിക്കും. നേരം സന്ധ്യയായതും എല്ലാവരും അവരുടെ പാടുനോക്കി ഉള്ളിലേക്ക് പോയി. അവിടെ ഞാനും മാലതിയും മാത്രമായി.
ഞാൻ : അല്ല… നാളെ കഴിഞ്ഞാൽ അശോകൻ ചെറിയച്ഛൻ ഇങ്ങു വരില്ലേ?
മാലതി : നാളെകഴിഞ്ഞു വരാമെന്ന പറഞ്ഞത്.
ഞാൻ : അപ്പൊ ഇനിയെപ്പോഴാ… അതിന് മുൻപ് നമുക്കൊന്നു കൂടണ്ടേ…
മാലതി : ഞാനെപ്പോഴും തയ്യാറായാണ് നിൽക്കുന്നത്… നമ്മുക്ക് കൂടാൻ സ്ഥലവും സമയവും ഒത്തുവരുന്നില്ലല്ലോ.
ഞാൻ : എന്നാൽ ഇന്ന് രാത്രി നോക്കിയാലോ…
മാലതി : പക്ഷെ എവിടെ?
ഞാൻ : ഞാൻ താഴോട്ടു വരട്ടെ..?
മാലതി : ഞാനിപ്പോൾ അനിതയുടെ കൂടെയാ കിടക്കുന്നത്. എന്റെ മുറിയിൽ ഇപ്പോൾ കുട്ടികളാ കിടക്കുന്നത്.
ഞാൻ : അയ്യോ.. അത് പ്രശ്നമാണല്ലോ… എന്നാ ഒരു പണി ചെയ്യാം… രാത്രി എന്റെ മുറിയിലേക്ക് വാ…
മാലതി : അവിടെ മിഥുൻ ഇല്ലേ??
ഞാൻ : അവനെ ഞാൻ ഒഴിവാക്കികൊള്ളം.
മാലതി : ഞാൻ വരുന്നത് അവൻ അറിയില്ലേ…
