ഇപ്പോഴും അയാൾ ഇട്ടു തന്ന അയാളുടെ ഡ്രസ്സ് ആണ് ഇട്ടിരിക്കുന്നത്, ഡ്രെസ്സിൽ ഒന്ന് തഴുകി.
ഫ്രഷ് ആയി പുറത്തേക്കിറങ്ങിയപ്പോൾ ഡെയ്സി എന്നെ കാത്തു അവിടെ തന്നെ ഇരിപ്പുണ്ട്. അവള് തന്നെ എന്റെ മുടി കെട്ടിവച് തന്നു പിന്നെ എന്നെയും കൊണ്ട് താഴേക്കിറങ്ങി.
“നമ്മുക്ക് കോളേജിൽ പോവണ്ടേ നാളെ ഫ്രഷേഴ്‌സ് ഡേ ആഹ്.”
ഞാൻ അവളെ തറപ്പിച്ചൊന്നു നോക്കി.
“എന്നെ നോക്കി പേടിപ്പിക്കുവൊന്നും വേണ്ട,…………… നീ പിന്നെ അതിന്റെ പേരിൽ ഇതിനകത്തു തന്നെ അടച്ചു ഇരിക്കാനാ ഉദ്ദേശം………… നിന്റെ ഫോണിന് എന്ത് പറ്റി ഞാൻ വിളിച്ചിട്ട് കിട്ടിയില്ലല്ലോ.”
“അത് ഞാൻ ഓഫ് ആക്കി വെച്ച് ഇപ്പോൾ എല്ലാവരുടെയും ഫോണിൽ ഞാൻ ആയിരിക്കുവല്ലേ ഓടുന്നെ”.
പറഞ്ഞു തീർന്നതും എന്റെ ശബ്ദം ഇടറിയതും ഒരുമിച്ചായിരുന്നു.
” ഡി നീ എന്നെക്കൂടി കരയിക്കുമല്ലോ, അവിടെ സംഭവിച്ചത് എന്താണെന്നു എന്നെപോലെ നിനക്കും അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നവർക്കും എല്ലാവർക്കും അറിയാം ഇതും വിചാരിച്ചു വെറുതെ നിന്റെ ജീവിതം കളയല്ലേ രണ്ടാഴ്ചയെ ഇതിനു ആയുസ്സുള്ളൂ അത് കഴിയുമ്പോ എല്ലാവരും ഇതൊക്കെ മറക്കും.”
എന്നെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു നിന്ന് അവൾ ഇതെല്ലാം പറയുമ്പോൾ ഞാൻ അവളുടെ തോളിൽ ചാരി നിന്നു.
പെട്ടെന്ന് അവൾ എന്നെ പിടിച്ചകറ്റി എന്റെ കവിളിൽ രണ്ടു കൈ കൊണ്ടും പിച്ചിയിട് പറഞ്ഞു.
“വേറൊരു കാര്യം ഉണ്ട് അത് പറയാനാ രാവിലെ ഞാൻ ഇങ്ങോട്ടു പൊന്നേ.”
അവൾ കൈയിലെ ഫോൺ എടുത്തു ഒരു വീഡിയോ പ്ലേയ് ചെയ്തു. അതിലേക്കു നോക്കിയാ എന്റെ ശ്വാസം നിലച്ച പോലെ തോന്നി.
ഫോണിൽ പ്ലേയ് ആവുന്ന വീഡിയോ കണ്ടു എന്റെ കണ്ണിലേക്കു ഇരുട്ട് ഇരച്ചു കയറി. താങ്ങിനായി ഞാൻ ഡേയ്‌സിയുടെ മേലേക്ക് ചാരി.
“ഡി നീ ഇതെന്താ ഇങ്ങനെ നിന്നെ വിഷമിപ്പിക്കാൻ കാണിച്ചതല്ല നീ ഇത് കാണണമെന്ന് തോന്നി അതോണ്ടാ.”
എന്നെ പിടിച്ചു അവൾ സോഫയിലേക്ക് ഇരുത്തി കണ്ണിൽ അപ്പോഴും ഏതോ ന്യൂസ് ചാനലിന്റെ അന്തി ചർച്ചയിൽ എന്റെ നിസ്സഹായമായ വീഡിയോ പ്ലേയ് ചെയ്യുന്നുണ്ടായിരുന്നു, ഡെയ്സി എന്നെ ചേർത്ത് പിടിച്ചു. ആഹ് വീഡിയോ എന്നെ കാട്ടി, ഓഡിയോ കൂട്ടി വെച്ചു.”ബ്രോഡ്വേയിൽ ഒരു പെൺകുട്ടിക്ക് സംഭവിച്ച തികച്ചും ദൗർഭാഗ്യകരമായ ഒരു അവസ്ഥയാണ് ഇപ്പോൾ നമ്മൾ കണ്ടത്.”
സഹായിക്കാതെ അത് വിഡിയോയിൽ പകർത്താൻ ഉള്ള സമൂഹത്തിന്റെ വ്യഗ്രതയും ഒരു ചോദ്യമായി ഉയരുമ്പോൾ പെൺകുട്ടിയെ സഹായിക്കാൻ മുന്നോട്ടു വന്ന ചെറുപ്പക്കാരൻ ഇപ്പോൾ നമ്മോടൊപ്പം ലൈനിലുണ്ട്”
“ഹലോ മിസ്റ്റർ ത്രിലോക് കേൾക്കാമോ”
” നിങ്ങളും അവിടെ കൂടി നിന്നവരുമായി ഒരു വ്യത്യാസവും ഞാൻ കാണുന്നില്ല”
കനത്ത ഒരു ശബ്ദം ഒരേ സമയം സോഫ്റ്റും അതെ സമയം ഹാർഡും ആയ ശബ്ദം.
” ക്ഷെമിക്കണം മനസ്സിലായില്ല മിസ്റ്റർ ത്രിലോക്.”
“മനസിലാവില്ല, കാരണം നിങ്ങൾക്ക് അപ്പോൾ അഹ് കുട്ടി അനുഭവിച്ചതെന്താണ് എന്ന് അറിയില്ല, അറിയുമായിരുന്നെങ്കിൽ ഇപ്പോൾ നിങ്ങൾ കാണിച്ചത് പോലെ ഇത്രയും താരംതാഴ്ന്ന പ്രവർത്തി കാണിക്കില്ലയിരുന്നു. ആഹ് കുട്ടിക്ക്
സംഭവിച്ചത് ഒരു ആക്സിഡന്റ് മാത്രമാണ് അത് ഊതിപെരുപ്പിച്ചു വലുതാക്കി റേറ്റിംഗ് കൂട്ടാനുള്ള നിങ്ങളുടെ നാടകത്തിനു വേഷം കെട്ടാൻ ഇനി ആരും എന്നെ വിളിക്കേണ്ടതില്ല, ഇതൊക്കെ മറക്കാനുള്ള ശ്രെമത്തിലായിരിക്കും ആഹ് കുട്ടി അതുകൊണ്ട് എന്നെയും അവരെയും വെറുതെ വിട്ടേക്കു.”
തുടർന്ന് കാൾ കട്ട് ആയതും ന്യൂസ് റീഡർ ഓരോന്ന് പറഞ്ഞു ന്യായീകരിക്കാൻ ശ്രെക്കുന്നതും എല്ലാം അതിൽ കണ്ടു.”ഡി നീ ഇത് കണ്ടോ അതിനു താഴെ വന്ന കമെന്റ്സെല്ലാം നിന്നെ സപ്പോർട്ട് ചെയ്തോണ്ടാ നോക്ക്.”
സ്ക്രോൾ ചെയ്ത കമെന്റുകൾ വായിക്കുമ്പോഴും എന്റെ മനസ്സിൽ ആഹ് ശബ്ദമായിരുന്നു എനിക്ക് വേണ്ടി സംസാരിച്ച ശബ്ദം.
“ദേ മോളെ നാളെ നമ്മൾ കോളേജിൽ പോവുന്നു ഓക്കേ, ആരാ നിന്നെ കളിയാക്കുന്നെ എന്ന് നോക്കണോല്ലോ.”
ഉള്ളിൽ ഒരു പേടി ഉടലെടുത്തു പക്ഷേ എത്രയായാലും ജീവിതകാലം മുഴുവനും അടച്ചിരിക്കാൻ പറ്റില്ലല്ലോ.
രാത്രി അച്ഛൻ വന്നപ്പോഴും എന്നെ കാണിച്ചത് ഈ വീഡിയോ ആണ് ഒപ്പം അച്ഛന്റെ കരുത്തുള്ള വാക്കുകൾ കൂടി ആയപ്പോൾ കുറച്ചു ധൈര്യമൊക്കെ കിട്ടി തുടങ്ങി.
പിറ്റേന്ന് രാവിലെ തന്നെ ഡെയ്സി വന്നു എന്നെ കുത്തിപൊക്കി റെഡി ആക്കി, ഉള്ളിൽ ചെറിയ പേടി ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും ഡേയ്‌സിയുടെ നിര്ബന്ധത്തിൽ ഞാൻ പോകാനായി ഇറങ്ങി, അമ്മയുടെ വക നെറ്റിയിൽ ഒരു ഉമ്മ കൂടി കിട്ടിയപ്പോൾ ഇന്നത്തെക്കുള്ള ഊർജം ആയി. തിരിച്ചു കവിളിൽ ഒരുമ്മ കൊടുത്തു ഡേയ്‌സിയുടെ സ്കൂട്ടിയിൽ കോളേജിലേക്ക് തിരിച്ചു..
കോളേജിൽ എത്തിയതും ഓരോരുത്തരുടെ നോട്ടവും ആക്കിയുള്ള ചിരിയും കണ്ടതോടെ സംഭരിച്ചു വെച്ചിരുന്ന ധൈര്യം മുഴുവൻ ഏതോ വഴിക്ക് പോയി. കുത്തികീറുന്ന നോട്ടവും വികടൻ ചിരിയുമായി പലരും തന്നെ കണ്ണു കൊണ്ട് തുണിയുരിഞ്ഞപ്പോള്‍ അവിടെ വെച്ച തൊലിയുരിഞ്ഞു മേലാസകാലം മുളക് തേച്ച പോലെ തോന്നി.
എന്റെ മുഖം മാറിയത് കണ്ടാവണം ഡെയ്സി എന്റെ കയ്യിൽ മുറുകെ പിടിച്ചു നോക്കിയവന്മാർക്കു നേരെ എല്ലാം കണ്ണ് കൂർപ്പിച്ചു എന്നെയും വലിച്ചു കൊണ്ട് നടന്നു.
ക്ലാസ്സിൽ എത്തിയപ്പോഴും അവസ്ഥ മറ്റൊന്നായിരുന്നില്ല ചിലർക്ക് സഹതാപം ചിലർക്ക് അറിയാനുള്ള ത്വര ഓരോരുത്തർ കുത്തി കുത്തി ചോദിക്കുമ്പോളെല്ലാം ഡെയ്സി എന്റെ രക്ഷയ്‌ക്കെത്തും, പലരുടേയും ചോദ്യങ്ങള്‍ കേട്ടപ്പോള്‍ എല്ലാവരുടെയും മുമ്പിൽ എന്റെ തല കുനിഞ്ഞു പോയിരുന്നു.
ഞാൻ ഇരുന്ന ഡെസ്കിൽ രണ്ട് കൈ കുത്തിയത് കണ്ടാണ് ഞാൻ തല പൊക്കി നോക്കിയത്, അജിത്ത്.
മുഖത്ത് പുച്ഛഭാവവും പരിഹാസം കലർന്ന ചിരിയും.
“ഇവളുടെ വീഡിയോയേക്കാളും നല്ലതു ഇങ്ങനെ നേരിട്ടു കാണുന്നതാ അല്ലെടാ.”
അവന്റെ ക്രൂരത പുറത്തേക്കു വന്നു. തന്റെ പുറകെ നടന്നിട്ട് തന്നെ കിട്ടാത്തതിലുള്ള സകല ദേഷ്യവും അവൻ അവിടെ പറഞ്ഞു തീർത്തു. അവനും ഡേയ്സിയുമായി വാക്കേറ്റം ഉണ്ടായി. ക്ലാസിനു ചുറ്റും പിള്ളേർ കൂടി എല്ലാവരുടെയും നോട്ടം എന്റെ മേലായി.
കണ്ണ് നിറഞ്ഞൊഴുകി ഇനിയും അവിടെ ഇരുന്നുരുകാൻ കഴിയാത്തതുകൊണ്ട് ബാഗും കൊണ്ട് ഞാൻ ഇറങ്ങി പുറത്തേക്കോടി. കോളേജിലേക്ക് ഇന്ന് പോവാന്‍ തോന്നിയതിനു എന്നെ തന്നെ ശപിച്ചു കൊണ്ട് ഞാന്‍ ഓടി.
എന്നെ വിളിച്ചുകൊണ്ട് ഡേയ്സിയും മറ്റുള്ളവരും വരുന്നുണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും എനിക്ക് ഭ്രാന്തു പിടിക്കുന്ന പോലെ ആയിരുന്നു ഓടി ഗേറ്റ് എത്തും മുൻപ് എന്റെ മുന്നിലേക്ക് ഒരു ബൈക്ക് വെട്ടി നിന്നു.
“എവിടെ നോക്കിയാ കൊച്ചെ ഓടുന്നെ ”
എവിടെയോ കേട്ട സ്വരം കണ്ണുയർത്തി നോക്കി, എന്റെ കണ്ണ് നിറഞ്ഞു നിൽക്കുന്നത് കണ്ടതും ആഹ് കണ്ണുകളിൽ പെട്ടെന്ന് നടുക്കം പിന്നെ പുറകിൽ എന്നെ തേടി വരുന്നവരെയും നോക്കി.
