ശോഭ -ആവോ എന്തോ ഒരു അദൃശ്യ ശക്തി എന്നെ അതിന് അനുവദിച്ചില്ല
“അത് മാറ്റിനും അല്ല നമ്മുടെ രണ്ട് പേരുടെയും ജീവിതം ഒന്നയത് കൊണ്ടാ”
അശ്വതി മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു
അശ്വതി -എന്താ കാണണം എന്ന് പറഞ്ഞേ
ശോഭ -നമ്മൾ തമ്മിൽ അവസാനമായി കണ്ടപ്പോൾ ഒരു കാര്യം പറഞ്ഞില്ലേ
അശ്വതി -എന്ത് കാര്യം
ശോഭയും മകനുമായുള്ള കല്യാണ കാര്യം അശ്വതിക്ക് ഓർമ്മ ഉണ്ടെങ്കിലും അവൾ അറിയില്ല എന്നാ ഭാവം നടിച്ചു
ശോഭ -എന്റെ മകന് എന്നെ കെട്ടി
അശ്വതി ഞെട്ടുന്നത് പോലെ അഭിനയിച്ചു
അശ്വതി -എന്ത്
ശോഭ -അതെ എന്റെ മകൻ ഇപ്പോൾ എന്റെ ഭർത്താവ് ആണ്
അശ്വതി -ഇത് ആരെങ്കിലും അറിഞ്ഞാൽ ഉള്ള ഭാവിശ്യത്ത് അറിയോ
ശോഭ -അതൊക്കെ അറിയാം ഈ ലോകം മുഴുവൻ എനിക്ക് എതിര് ആണെന്നും അറിയാം
“ആരൊക്കെ എതിർത്തലും എനിക്ക് നിന്നെ എതിർക്കാൻ സാധിക്കില്ല” അശ്വതി മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു
ശോഭ -ഇതൊക്കെ അറിഞ്ഞാൽ ആളുകൾക്ക് പലതും പറയാം. ഞാൻ അനുഭവിച്ച വേദന എന്താണ് എന്ന് എനിക്ക് മാത്രം അറിയൂ
ശോഭ കുറച്ച് ഇമോഷണൽ ആയി പറഞ്ഞു അത് കണ്ട് അശ്വതി ഉള്ളിൽ ചെറിയ വിഷമം ഉണ്ടാവാൻ തുടങ്ങി
ശോഭ -മാമിന് അറിയോ ആ മനുഷ്യന്റെ കൂടെ ജീവിച്ചിട്ട് ഒരു സ്വസ്ഥയും സമാധാനവും എനിക്ക് ലഭിച്ചിട്ടില്ല
അശ്വതി -മ്മ്
ശോഭ -ഒരു പെണ്ണിന് വേണ്ടതൊക്കെ തരാൻ പോലും അയാൾക്ക് കഴിഞ്ഞിട്ടില്ല
അശ്വതി -മ്മ്
ശോഭ -എന്റെ മകന്റെ കൂടെ ജീവിതം ആരാഭിച്ചപ്പോൾ ആണ് സുഖവും സന്തോഷവും ഞാൻ അറിഞ്ഞത്. ഈ കഴിഞ്ഞ പത്ത് മാസത്തിൽ ഒരിക്കൽ പോലും എന്റെ കണ്ണ് നിറയാൻ അവൻ സമ്മതിച്ചിട്ടില്ല
അശ്വതി -താൻ ഇങ്ങനെ ഇമോഷണൽ അവല്ലേ
ശോഭ -ഏയ്യ് ഇത് സ്ഥിരം ഉള്ളതാ ഈ ഇമോഷണൽ ആവാൽ ഞാൻ മാമിന്റെ മൂഡ് കളഞ്ഞല്ലേ
അശ്വതി -ഏയ്യ് അങ്ങനെ ഒന്നും ഇല്ല
ശോഭ -ഒരാളോട് ഉള്ള് തുറന്ന് സംസാരിച്ചട്ട് കുറെ നാൾ ആയി അതാ
അശ്വതി -മ്മ്
ശോഭ -ഇത്ര ഒക്കെ എന്റെ ജീവിതം അറിഞ്ഞിട്ടും മാമിന് എന്നോട് ദേഷ്യമോ അറപ്പോ ഒന്നും ഇല്ലേ
“നിന്നെ എനിക്ക് എങ്ങനെ വെറുക്കാൻ പറ്റും എന്റെ ജീവിതത്തിന്റെ പ്രതിഭിബം ആല്ലേ നീ”
അശ്വതി -ഏയ്യ് തന്റെ കഷ്ടപ്പാടുകൾ എനിക്ക് മനസ്സിലാവും
ശോഭ -മാമിനോട് എത്ര നന്ദി പറഞ്ഞാലും മതി വരില്ല. നാട്ടിൽ വെച്ച് വേണമെങ്കിൽ മാമിന് എന്റെ ജീവിതം പുറംലോകത്തോട് വിളിച്ച് പറയാമായിരുന്നു അതിലൂടെ ഈ അമ്മയെയും മകനെയും നശിപ്പിക്കാമായിരുന്നു പക്ഷേ മാം അങ്ങനെ ചെയ്തില്ല പിന്നെ ഇവിടെ വെച്ച് എന്റെ ക്ഷണം സ്വീകരിച്ച് മാം വരുന്ന് ഞാൻ ഒരിക്കലും കരുതിയില്ല പക്ഷേ മാം വന്നു. ഇതിനെ ഒക്കെ ഞാൻ എങ്ങനെ നന്ദി പറയും
അശ്വതി -നന്ദി ഒന്നും വേണ്ടാ താൻ കടപ്പെടാൻ മാത്രം ഞാൻ ഒന്നും ചെയ്യ്തിട്ടില്ല
ശോഭ -ഇത്രയൊക്കെ ചെയ്യ്തത് തന്നെ എന്റെ ജീവിതത്തിൽ ധരാളം ആണ്
അശ്വതി -മ്മ്
ശോഭ -മാമിനെ ഞാൻ ഇടക്ക് ഒക്കെ വന്ന് കണ്ടോട്ടെ ഒന്ന് തുറന്ന് സംസാരിക്കാൻ എനിക്ക് വേറെ ആരും ഇല്ല
അശ്വതി -ശോഭക്ക് എന്നോട് എപ്പോൾ വേണമെങ്കിലും സംസാരിക്കാം എന്റെ നമ്പർ കൈയിൽ ഇല്ലേ
ശോഭ -ഉണ്ട്
അശ്വതി -എന്നാ ഞാൻ പോവട്ടെ കുറച്ചു ജോലി കൂടി ചെയ്യാൻ ഉണ്ട്
ശോഭ -ഓ സോറി മാം സമയം പോയത് അറിഞ്ഞില്ല
അശ്വതി -താൻ ഇനി മാം എന്നൊന്നും വിളിക്കണ്ട എന്റെ പേര് വിളിച്ചോ
ശോഭ -മാംന് തന്നെ വിളിച്ചാൽ പോരേ
അശ്വതി -താൻ എന്നെ ഒരു വേണ്ടപ്പെട്ടരൾ ആയി കാണുമ്പോൾ ഞാനും തിരിച്ച് അങ്ങനെ കാണണ്ടേ
ശോഭ -എന്നാലും
അശ്വതി ഒരു എന്നാലും ഇല്ല
ശോഭ -ശരി അശ്വതി
അശ്വതി ചെറുതായി ഒന്ന് ചിരിച്ചു എന്നിട്ട് ശോഭയെ കെട്ടിപിടിച്ചു. അശ്വതി ഈ സ്നേഹം കണ്ട് ശോഭ കരയാൻ തുടങ്ങി
അശ്വതി -താൻ എന്തിനാ കരയുന്നെ
ശോഭ -ഈ കരച്ചിൽ സന്തോഷം കൊണ്ടാ. എന്റെ ആദ്യ ഭർത്താവ് പോലും എന്നോട് ഇത്ര സ്നേഹം കാണിച്ചിട്ടില്ല എന്റെ എല്ലാ കാര്യങ്ങളും അറിഞ്ഞിട്ടും എന്നെ ചേർത്ത് പിടിച്ചല്ലോ
അശ്വതി -താൻ വെറുതെ പിന്നെയും ഇമോഷണൽ അവല്ലേ പെട്ടെന്ന് വീട്ടിലേക്ക് ചെല്ലാൻ നോക്ക്
ശോഭ -മ്മ്
അങ്ങനെ അവരുടെ സംഭാഷണം അവിടെ വെച്ച് തീർന്നു ആ റെസ്റ്റോറന്റിൽ നിന്ന് അവർ ഇറങ്ങിയത് സൂഹൂർത്തുക്കൾ ആയിട്ടായിരുന്നു. അശ്വതി എത്രത്തോള്ളം സിദ്ധുവിനെ സ്നേഹിക്കുന്നുവോ അത്രതൊള്ളം ശോഭ അവളുടെ മകനെ സ്നേഹിക്കുന്നു എന്ന് അശ്വതി മനസ്സിലായി. അവളെ കാണാൻ സാധിച്ചതും സംസാരിക്കാൻ സാധിച്ചതും അശ്വതി ഒരു ഭാഗ്യമായി കണക്കാക്കി തന്റെ ജീവിതം തുറന്ന് പറയാൻ ശോഭ മാത്രമേ തനിക്ക് ഉള്ളു എന്നാതും അശ്വതി മനസ്സിലാക്കി
അന്ന് വൈകുന്നേരം അശ്വതി വളരെ സന്തോഷത്തിൽ ആണ് വീട്ടിൽ എത്തിയത് അവൾ റൂമിൽ എത്തിയപ്പോൾ അവൾളുടെ വാട്സ്ആപ്പിൽ ശോഭയുടെ മെസ്സേജ് ഉണ്ടായിരുന്നു
ശോഭ -ഹലോ
മെസ്സേജ് കണ്ടപ്പോൾ തന്നെ അശ്വതി തിരിച്ച് റിപ്ലൈ കൊടുത്തു
അശ്വതി -ഹായ്
ശോഭ -അശ്വതി വീട്ടിൽ എത്തിയോ
അശ്വതി -മ്മ്. ശോഭ വീട്ടിൽ എത്തിയോ
ശോഭ -ഇല്ല കുറച്ചു നേരം കഴിഞ്ഞേ വീട്ടിൽ എത്തു
അശ്വതി -ഒക്കെ
ശോഭ -അശ്വതി എന്നാ വീട്ടിലെ കാര്യം നോക്കിക്കോ ഞാൻ പിന്നീട് മെസ്സേജ് അയക്കാം
അശ്വതി -മ്മ്
അങ്ങനെ അവർ മെസ്സേജ് അയക്കൽ നിർത്തി. ശോഭക്ക് തന്നെ ഇപ്പോൾ ഭയങ്കര വിശ്വാസം ആണെന്ന് അശ്വതിക്ക് മനസ്സിലായി. അശ്വതി വേഗം കുളിച്ച് അവളുടെ പണികൾ എടുക്കാൻ തുടങ്ങി അത് കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അവൾ സിദ്ധുവിനെ കാത്തിരുന്നു കുറച്ചു കഴിഞ്ഞ് സിദ്ധു വന്നു അശ്വതി ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ മകന്റെ അടുത്ത് ചെന്നു എന്നിട്ട് അവന്റെ കൈയിൽ നിന്ന് ബാഗ് വാങ്ങി
സിദ്ധു -ഇന്ന് നല്ല സന്തോഷത്തിൽ ആണല്ലോ
അശ്വതി -അതെ
സിദ്ധു -എന്താ കാര്യം
അശ്വതി -എനിക്ക് സന്തോഷം വരാൻ എന്തെങ്കിലും കാരണം വേണ്ണോ
സിദ്ധു -അതില്ല
അശ്വതി ചിരിച്ചു കൊണ്ട് സിദ്ധുവിന്റെ ഷർട്ടിന്റെ ബട്ടൺ ഓരോന്നായി അഴിച്ചു
സിദ്ധു -ഇന്ന് നല്ല മൂഡിൽ ആണല്ലോ
അശ്വതി -അയ്യടാ ഇതൊക്കെ വാഷിംഗ്‌ മെഷീനിൽ ഇടാൻ ഉള്ളതാ
സിദ്ധു -അത് ശെരി വാഷിംഗ്‌ മെഷീനിൽ ഇടാൻ എനിക്ക് അറിയാം നിന്റെ സഹായം വേണ്ടാ
സിദ്ധു അശ്വതിയുടെ കൈ തട്ടി മാറ്റി റൂമിലേക്ക് പോയി മകന്റെ ആ പോക്ക് കണ്ട് അശ്വതി പൊട്ടി ചിരിച്ചു. അങ്ങനെ കുറച്ചു കഴിഞ്ഞ് സിദ്ധു അശ്വതിയുടെ അടുത്ത് വന്നു
സിദ്ധു -നിന്റെ സന്തോഷത്തിന്റെ കാര്യം പറഞ്ഞില്ലല്ലോ
അശ്വതി -ഏട്ടൻ അത് വിqട്ടില്ലേ
സിദ്ധു -പറയ്‌ ഞാൻ കൂടി സന്തോഷിക്കട്ടെ
അശ്വതി മനസ്സിൽ ആലോചിച്ചു എന്ത് പറയണം എന്ന് അവസാനം അവൾക്ക് ഒരു ഉപതി ലഭിച്ചു
അശ്വതി -ഞാൻ എന്റെ ഒരു പഴയ ഫ്രണ്ടിനെ കണ്ടു
സിദ്ധു -മ്മ്. ആണോ പെണ്ണോ
അശ്വതി -പെണ്ണ്
സിദ്ധു -എന്നിട്ട്
അശ്വതി -ഞങ്ങൾ കുറച്ചു നേരം സംസാരിച്ചു
സിദ്ധു -നമ്മുടെ കാര്യം വല്ലതും പറഞ്ഞോ
സിദ്ധു അവന്റെ ഉള്ളിലെ ഭയം അശ്വതിയോടായി പറഞ്ഞു
അശ്വതി -ഏയ്യ്
