ആനന്ദം – 2
Anandam | Author : Aarav
[ Previous Part ] [ www.kambi.pw ]
“ഹാവൂ….
എന്റെ ആതിര കുട്ടി ചിരിച്ചല്ലോ…”
അല്ലെങ്കിലും നിന്റെ ചിരി ഒരു രക്ഷയും ഇല്ല മോളെ…
അവൻ അതും പറഞ്ഞു എന്നെ നോക്കി കൈ കൊണ്ട് അടിപൊളി എന്നൊരു സിഗ്നൽ കാണിച്ചു…👌
“എന്നാൽ നമുക്ക് വിട്ടാലോ.. തമ്പുരാട്ടി കുട്ടി…”
അവൻ അവിടെ നിന്നും എഴുന്നേറ്റ് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു…
“ഓ ഞാൻ തമ്പുരാട്ടി ഒന്നും അല്ല…”
ഞാൻ ഒന്ന് ചുണ്ട് കോട്ടി അവനെ നോക്കാതെ നിന്നു…
“അല്ലെന്ന് എനിക്കും അറിയാമല്ലോ… എല്ലാ ബന്ധങ്ങളും വലിച്ചെറിഞ്ഞു ഭൂമിയിലെക് ഇറങ്ങിയ സുന്ദരി കുട്ടിയല്ലേ…എന്റെ ആതിര കുട്ടി…
വാ ഞാൻ ഹോസ്റ്റലിൽ ആക്കി തരാം..
ഇക്കാക്ക് കുറേ പണിയുണ്ട്…”
അതും പറഞ്ഞു അവൻ എന്നെയും കൊണ്ട് മാനാഞ്ചിറ മൈതാനിയിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി..
എന്നെ ഹോസ്റ്റലിൽ ഇറക്കി അവൻ ടൗണിൽ പുതുതായി നിർമിച്ച അവന്റെ വീട്ടിലേക് പോയി…
“ഹോസ്റ്റലിലേക്ക് കയറുന്നതിനു മുമ്പ് തന്നെ മുബാറക് പറഞ്ഞത് പോലെ എന്റെ മൊബൈൽ ഫോൺ ബെല്ലടിക്കാൻ തുടങ്ങി..
ഹാൻഡ് ഭാഗ് തുറന്നു ഞാൻ ഫോണെടുത്തു..
അതിലെ ട്രൂ കാളറിൽ വന്ന പേര് കണ്ടു ഞാൻ ഞെട്ടി…
എന്റെ കയ്യും കാലും…
ശരീരം മൊത്തത്തിൽ വിറക്കാനായി തുടങ്ങി…”
“വിവേക് ഈസ്‌ കാളിംഗ് “..
ഒന്ന് രണ്ടു നിമിഷങ്ങൾ പിന്നെയും വേണ്ടി വന്നു അവന്റെ ഫോൺ എടുക്കാനായി..
“ഹലോ…”
“ഫോൺ എടുത്തെങ്കിലും പരമാവധി പതർച്ച കാണിക്കാതെ തന്നെ ഞാൻ സംസാരിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു…
അവനാണ് വിളിക്കുന്നതെന്ന് ഞാൻ അറിഞ്ഞെന്നു അവൻ അറിയരുതല്ലോ…
സത്യം പറഞ്ഞാൽ മനസിൽ ഭയം നിറയാൻ തുടങ്ങിയിട്ടുണ്ട്…
ആരോടും സംസാരിക്കാത്തവളോ കമ്പിനിയാകാതെ മിണ്ടാ പൂച്ച പോലെ നടക്കുന്നവളോ ഒന്നും അല്ല ഞാൻ…
ഇന്നീ നിലയിൽ ഞാൻ ജീവിക്കാൻ കാരണം തന്നെ എന്റെ പാസ്റ്റ് കുറേ ഏറെ ദുരന്തങ്ങൾ നിറഞ്ഞത് കൊണ്ടാണ് അതിൽ പിന്നെ ഞാൻ ഇങ്ങനെയാണ്..
ഈ ഭൂമിയിൽ എനിക്ക് വിശ്വാസമുള്ള ഒരാളെ ഉള്ളൂ അതെന്റെ മുബു വാണ്…മുബാറക്…
എന്നെ ഒരു കൊച്ചു പെണ്ണിനെ പോലെ എന്റെ എല്ലാ വാശിക്കും കൂടേ നിൽക്കുന്ന എന്റെ ബെസ്റ്റ് ഫ്രണ്ട് അല്ലേൽ ബെസ്റ്റി എന്നൊക്കെ പറയില്ലേ അവനാണ് എന്റെ മുബു…”
“എന്നെ കൂടേ കൊണ്ട് നടക്കുന്നതിൽ അവന്റെ വീട്ടിൽ ഒരു പ്രശ്നവും ഇല്ലെങ്കിലും നാട്ടുകാർക്ക് നല്ല ചൊറിച്ചിലാണ്.. ഒരു മാപ്പിള ജാതിയുടെ കൂടേ തമ്പുരാട്ടി കൊച്ചു നടക്കുന്നെന്നും പറഞ്ഞു പല കഥകളും കേട്ടിരുന്നെകിലും അവനോ എനിക്കോ അതൊരു വിഷയം അല്ലാത്തത് കൊണ്ട് തന്നെ പോടാ പുല്ലേ എന്നും പറഞ്ഞു ഞങ്ങൾ ജീവിച്ചു…
ഒരു പക്ഷെ അവനു എന്നെ ഇഷ്ട്ടമാണെന്ന് പറഞ്ഞാൽ ഞാൻ അതും അംഗീകരിക്കുമായിരുന്നു…
പക്ഷെ ഒരിക്കൽ പോലും അങ്ങനെ ഒരിഷ്ടം അവനുള്ളതായി എനിക്ക് തോന്നിയിട്ടില്ല..
ഇനി മാറ്റാരോടെങ്കിലും ഉണ്ടായിട്ടാണോ എന്ന് ചോദിച്ചാൽ അതും അവനില്ല…”
“എന്നാലും ഒരാൾ ഇഷ്ട്ടമാണെന്ന് പറഞ്ഞു അയാളെ ഫേസ് ചെയ്യാൻ ഒരു മടി ഉണ്ടാവില്ലേ…
അത് മാത്രമായിരുന്നു എനിക്കിപ്പോൾ വിവേകിന്റെ ഫോൺ വന്ന സമയം…….
അവനെ അങ്ങനെ കാണുവാൻ എനിക്ക് ഒരിക്കലും സാധിക്കില്ലയിരുന്നു…”
“ഹലോ…
ചേച്ചി…
ഇത് ഞാനാ.
വിവേക്…”
“വിവേക്…
തന്നോട് ആരാ എന്റെ ഫോണിലേക്കു വിളിക്കാൻ പറഞ്ഞത്…
ആര് തന്നു നിനക്കെന്റെ നമ്പർ…
ലുക്ക്‌ വിവേക് ഞാൻ താൻ ഉദ്ദേശിക്കുന്ന ഒരു പെൺകുട്ടിയല്ല…
ഇനിയും നീ നേരത്തെ എന്നോട് സംസാരിച്ചത് വീണ്ടും പറയാൻ ആണേൽ ഇനി എന്നെ വിളിക്കരുത് പ്ലീസ്…
പ്ലീസ് എന്നെ ടോർച്ചർ ചെയ്യരുത്…
ലീവ് മീ…
ഞാൻ എങ്ങനേലും ഒന്ന് ജീവിക്കട്ടെ….”
ഞാൻ പിന്നെയും എന്തൊക്കെയോ പറഞ്ഞു വളരെ ഹാർഷായി തന്നെ ഫോൺ കട്ട് ചെയ്തു…
“കുറച്ചു നിമിഷങ്ങൾ ശ്വാസം ആഞ്ഞു വലിച്ചു വിട്ടു..
എന്റെ ശബ്ദം കേട്ടു ഹോസ്റ്റലിൽ താമസിക്കുന്ന ആ സമയം അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്ന മുന്നോ നാലോ പേര് റൂമിൽ നിന്നും പുറത്തേക് ഇറങ്ങി എന്നെ തന്നെ നോക്കി നിൽക്കുന്നുണ്ട്..
ആകെ മോശമായി….. എന്റെ ശബ്ദം ഇത്രക് ഉയർന്നത് പോലും ഇവർ ആദ്യമായി കേൾക്കുകയായിരിക്കും…
ഹോസ്റ്റലിന്റെ മുറ്റത്തു നിന്നും ഞാൻ വേഗത്തിൽ മുകളിലേക്കുള്ള സ്റ്റെപ്പുകൾ കയറി വാതിൽ തുറന്നു… ഉള്ളിലേക്കു കയറി…
വാതിൽ പെട്ടന്ന് തന്നെ അടച്ചു അതിന് പുറകിൽ കുറച്ചു നേരം ചാരി നിന്നു പോയി…”
ആരോടോ ഉള്ള ദേഷ്യം പോലെ ഞാൻ തോളിലെ ബാഗ് എടുത്തു ബെഡിലേക് എറിഞ്ഞു…
“ദേവി ഞാൻ എന്തൊക്കെയാ അവനോട് പറഞ്ഞത്…
മുബു എന്നോട് പറഞ്ഞതെല്ലാം ഞാൻ മറന്നു പോയല്ലോ…
നാളെ ഹൈലൈറ്റ് മാളിലേക്കു കൊണ്ട് വന്നു എല്ലാം സംസാരിച്ചു സോൾവ് ചെയ്യാമെന്ന് അവൻ പ്രത്യേകം പറഞ്ഞതല്ലായിരുന്നു..
ഓ… എന്റെ കൃഷ്ണാ…
എന്റെ ഒടുക്കത്തെ എടുത്തു ചാട്ടം…”
“ഇനി ഇപ്പോ എന്താ ചെയ്യ…
എന്താ ചെയ്യ…
ഞാൻ റൂമിൽ അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും നടന്നു…
ഒരു നൂറ് വട്ടം ഒന്നും ആയിരിക്കില്ല നടന്നിരിക്ക…
അടുത്ത പള്ളിയിൽ നിന്നും സന്ധ്യാ നേരത്തെ ബാങ്ക് വിളിച്ചപ്പോൾ ആയിരുന്നു ഞാൻ റൂമിലെ നടത്തം പോലും നിർത്തിയത്…
അത്രക്ക് അത്രക്കതെന്റെ ഹൃദയത്തിൽ ഹെർട്ട് ചെയ്തിരുന്നു…”
“മുബാറക് (മുബു) വിന് വിളിച്ചു പറഞ്ഞാലോ..
വേണ്ടാ അവന്റെ വായിൽ ഉള്ളത് കൂടേ ഞാൻ കേൾക്കേണ്ടി വരും…
സ്സ്…..”
“വീണ്ടും വീണ്ടും ഒരു പരിഹാരം കിട്ടാനായി ഞാൻ നടന്നെങ്കിലും…
പിന്നെ ഞാൻ കരുതി ഞാൻ അങ്ങനെ എല്ലാം പറഞ്ഞത് കൊണ്ട് അവൻ എല്ലാം ഇട്ടിട്ട് പോയെങ്കിലോ…???
അതെല്ലേ നല്ലത്…
നാളെ ഇനി മാളിൽ പോയി നാലാളുകളുടെ മുന്നിൽ ഒരു സീൻ ഉണ്ടാക്കണ്ടല്ലോ…
അവൻ ഇല്ലാതെ തന്നെ ഈ പ്രശ്നം തീർതത്തിൽ എനിക്കവന്റെ മുന്നിൽ ഞെളിഞ്ഞു നടക്കുകയും ചെയ്യാം…”
“അങ്ങനെ ഓർത്തപ്പോൾ എന്റെ മനസ്സിൽ കുറച്ചു ആശ്വാസം തോന്നി…
ഞാൻ ബെഡിലേക് വന്നിരുന്നു…
മുന്നിൽ തന്നെയുള്ള ഒരാൾ വലുപത്തിലുള്ള കണ്ണാടിയിൽ എന്റെ പ്രതിഭിംബം നോക്കി ഇരുന്നു…”
“കുറേ കാലമായി ഞാൻ എന്റെ ശരീരം നോക്കാറില്ല…
അതിന്റെ ആവശ്യം ഇല്ലായിരുന്നു..
ആശ്വധിക്കാൻ ആരെങ്കിലും ഉണ്ടെങ്കിലല്ലേ അതിന്റെ ഭംഗിക് അർത്ഥമുള്ളു…
ഒന്ന് ബ്യൂട്ടി പാർലറിൽ പോയിട്ട് പോലും മാസങ്ങൾ ആയിട്ടുണ്ടാവും..
കണ്ണാടി യിൽ നോക്കിയപ്പോളും എനിക്ക് വലിയ മാറ്റമൊന്നും വന്നിട്ടില്ല…
നാൽപതി ആറു കിലോയെ കുറെ കാലമായി ഉള്ളൂ… ഒരു കോലു പോലെ എന്ന് പറയാമെങ്കിലും കുറച്ചു ബെറ്റർ ആണ് അവയവങ്ങൾ…
34 സൈസ് ബ്രെസ്റ്റ് ഉണ്ട്… അതൊക്കെ ഒരു അളവാണോ എന്ന് പറയാൻ വരട്ടെ അതില്ലാത്ത ആളുകളും ഇല്ലേ…”
“ഞാൻ എഴുന്നേറ്റ് കണ്ണാടിക്ക് മുന്നിലേക്ക് നടന്നു…
എന്റെ വെളുത്തു ചുവന്ന കവിളിലൂടെ വിരലുകൾ ഓടിച്ചു നോക്കി…
തൃഡ് ചെയ്തില്ലെങ്കിലും നല്ല ഷേപ്പിൽ തന്നെ ആയിരുന്നു പിരികം…
