നേരം വെളുത്തു ഞാൻ ഉണർന്ന് റൂം ഒന്നു നോക്കി. മനസ് ശാന്തമാണ് എന്നാലും ഒരു വിങ്ങൽ എവിടെയോ ഉള്ള പോലെ. ആദ്യമായി മനസിൽ വിരിഞ്ഞ പ്രണയം ആസ്വദിച്ചിട്ടില്ല. വെറും ചുരുങ്ങിയ സമയം മാത്രം , ദിനങ്ങൾ മാത്രം നീണ്ടു നിന്ന പ്രണയം പക്ഷെ വേദനയോ കാലങ്ങൾക്കും അപ്പുറം . എത്രയോ സംവത്സരങ്ങൾ ഒന്നു ചേരാനാവാത്ത വേദന. അന്ന് ആ സ്വപ്നവും സത്യമായിരുന്നു ഒന്നു ചേരാൻ പാഞ്ഞടുത്തപ്പോ ആ കൂറ്റൻ തിരമാല തടഞ്ഞില്ലെ. അതൊരറിയിപ്പായിരുന്നില്ലെ ദൈവത്തിൽ നിന്ന് . നീ തളരരുത് അവളെ കിട്ടില്ല എന്നല്ലെ അതിനർത്ഥം. ഞാൻ ഒരു പൊട്ടനാണ് ഒന്നും മനസിലാക്കാതെ വെറുതെ നാറി.
മോനേ അമ്മയുടെ ആ വിളി എന്നെ ചിന്തയിൽ നിന്നും ഉണർത്തി.
ഞാൻ: എന്താ അമ്മേ
അമ്മ: പതിനൊന്ന് മണിക്ക് ആ കൊച്ചെത്തും . സമയം 9.30 ആയി നി വേഗം റെഡിയായേ
ഞാൻ ശരിയെന്ന് തലയാട്ടി . ഞാൻ എൻ്റെ പണികളിലേക്ക് പോയി അമ്മ താഴേക്കും.
ഞാൻ ഫ്രഷ് ആയി ഡ്രസ്സ് ഒക്കെ മാറ്റി താഴെ വന്നു ചായ കുടിച്ചു. പിന്നെ ടിവി ഓൺ ആക്കി തമിഴ് സോംഗ് വെച്ചു . അപ്പോ നിത്യയും എൻ്റെ കൂടെ കൂടി. അങ്ങനെ സമയം പോയി കൊണ്ടിരുന്നു.
അമ്മ: മോനേ നീ റെയിൽവേ സ്റ്റേഷനിലേക്ക് പൊക്കോ
ഞാൻ: ഇപ്പോ സമയായില്ലലോ
അമ്മ : 10 ആവാനായി
നിത്യ: കൊറച്ചു കഴിഞ്ഞോട്ടെ 20 മിനിട്ട് അല്ലെ ഇവിടുന്നു അവിടേക്ക്
അമ്മ: നേരം അത്രേ ഉള്ളു അവൾ വരുമ്പോ ഇവനെത്തിലേ
നിത്യ: അവൾ കാത്തു നിക്കും
അമ്മ: നിത്യ നീ ഒന്ന് വായയടക്ക്
നിത്യ: ഞാനൊന്നും പറയുന്നില്ലേ
അമ്മ: അപ്പു നീ പോവാൻ നോക്ക്
പിന്നെ ഞാൻ ഒന്നും പറയാൻ നിന്നില്ല. അല്ലെ അമ്മ പിന്നെ കാതു കടിച്ചു കീറും വെറുപ്പിച്ച് വെറുപ്പിച്ച്. വണ്ടിയെടുത്ത് ഞാൻ റെയിൽവേ സ്റ്റേഷനിൽ എത്തി. അന്വേഷണങ്ങൾക്ക്
ഒടുവിൽ മൂന്നാം ഫ്ലാറ്റ് ഫോമിൽ കാത്തിരുന്നു. അനു വരുന്നതിനായി. മനസിൽ കുറ്റബോധം ഉണരുന്നു ഒരിക്കലും താൻ ചെയ്യാൻ പാടില്ലാത്തത് ചെയ്യുന്ന പോലെ. അവളെ റെസീവ് ചെയ്യാൻ താൻ വരാൻ പാടില്ലായിരുന്നു എന്നു മനസു പറഞ്ഞു. ദേഷ്യത്തിൻ്റെ അഗ്നി പർവ്വതം പതിയെ വിങ്ങുകയായിരുന്നു ഒരു പൊട്ടിത്തെറിക്കായ്. അവളോടുള്ള വെറുപ്പിൻ്റെ ലാവ പുറത്തേക്ക് ഒഴുക്കി വിടുവാൻ.
അമ്മ ആ മുഖം മനസിൽ തെളിഞ്ഞപ്പോ വീണ്ടും മനസ് ശാന്തമായി. അവൾക്കായി ആരും ഇവിടെ വന്നിട്ടില്ല. അതെ അമ്മയ്ക്ക് വേണ്ട ആരെയോ റെസീവ് ചെയ്യാൻ എൻ്റെ അമ്മക്ക് വേണ്ടി മാത്രം ഞാൻ വന്നത്.
സമയം 10.40 എനിയുമുണ്ട് സമയം അവൾ വരുവാൻ ഞാൻ ഫോണിൽ നോക്കി നിക്കവേ ഒരു മെസേജ് വന്നു. വാട്സ് ആപ്പിൽ അതും പരിചയമില്ലാത്ത നമ്പർ.
ഹായ്
മറുപടി കൊടുക്കണോ വേണ്ടയോ കൊറെ ചിന്തിച്ചു . പിന്നെ കൂടെ പഠിക്കുന്നവരാവും എന്നു കരുതി. ഞാനും കൊടുത്തു ഒരു ഹായ്
എന്നോടു മിണ്ടില്ല എന്നു കരുതി.
ഞാനോ
അതെ
അതിന് എനിക്കു തന്നെ മനസിലായില്ല
എന്നെ മനസിലായില്ല
ഇല്ല സത്യം
എന്നാ ശരി
താൻ പേരു പറഞ്ഞില്ല
അപ്പുവേട്ടൻ്റെ മാളൂട്ടി ആണെന്ന് കൂട്ടിക്കോ
മാളൂട്ടി ആ പേര് മനസിലായില്ല. തൻ്റെ ശരിക്കുള്ള പേരെന്താ
അതെങ്ങനാ പറയാ തൽക്കാലം ഇതു മതി അപ്പേട്ടാ
നീ അനു അല്ലെടി
അനു അതാരാ
തമാശ വിട് മോളെ നീ കാര്യം പറ
ദേ മനുഷ്യാ അനു കനു വേറെ പെമ്പിളേരെ പിന്നാലെ നടന്നാ ഉണ്ടല്ലോ
അനു അഭിനയം പൊളിച്ചു മതി
ദേ ഞാൻ മുന്നെ പറഞ്ഞു ഞാനാ മാളു
എനിക്കറിയില്ല ഒരു മാളൂനെയും
എന്നെ അറിയില്ല ഒറപ്പാ
ഒറപ്പാ
എന്നാ എനിക്കറിയാ നന്നായി അറിയാ
എങ്ങനെ
എന്നും കാണാറുള്ളതല്ലേ ഈ സുന്ദര കുട്ടനെ
ദേ ഒലിപ്പിക്കല്ലെ
( മനസുകൊണ്ട് ഞാൻ ഉറപ്പിച്ചിരുന്നു ഇതവൾ തന്നെ അനു . വരുന്നതിനു മുന്നെ അവൾ തുടങ്ങി അവളുടെ കളികൾ . അപ്പോഴേക്കും തീവണ്ടി വന്നു . ഞാൻ മെസേജിൽ തന്നെ നോക്കി നിന്നു )
പിന്നെ ആരുടെ അടുത്താ ഞാൻ കൊഞ്ചാ
നിനക്കു വട്ടാ എനിക്കിതൊന്നും ഇഷ്ടമെല്ലാ
ടാ അപ്പു
അനുവിൻ്റെ വിളി അവൾ രണ്ടു കയ്യിലും ബാഗും ചുമന്നു വരുന്നു. ഞാൻ ദേഷ്യത്തോടെ അവളെ നോക്കി നിൽക്കുമ്പോ എനിക്കൊരു മെസേജ് വീണ്ടും വന്നു.
എനിക്കിഷ്ടമാണെങ്കിലോ
അപ്പോ ഇത് അനു അല്ലെ . ആ സംശയം തീർക്കാൻ ഉടനെ ഞാൻ മറുപടി കൊടുത്തു.
എനിക്കിഷ്ടമല്ലെങ്കിലോ
ഉടനെ മറുപടിയും വന്നു
അങ്ങനെ ഞാൻ വിടില്ല. കാത്തിരിക്കാം എത്ര വേണമെങ്കയം . എനിക്കു വേണം അപ്പേട്ടനെ
ഐ ലവ് യു.
ഒന്നുറപ്പ് ഇത് അനു അല്ല. അപ്പോ ഇവളാര് .
