അവൾ വീണ്ടും എന്റകയിൽ പിടിച്ചു വലിച്ചു നടന്നു.. ഞാൻ തിരിഞ്ഞു നോക്കുമ്പോൾ ജെറി ഓടി പുറകെ വരുന്നുണ്ട്
അവൾ നടന്നു അവളുടെ കാറിനു അടുത്ത് എത്തി
“ഉം കേറ് ”
“എങ്ങോട്ട് ?”
“കാറിൽ കേറാൻ”
ഞാൻ അനങ്ങാതെ നിന്നു
അവൾ എന്നെ തള്ളി കാറിന്റെ ഫ്രണ്ട് സൈഡ് സീറ്റിൽ കയറ്റി , അവൾ വന്നു ഡ്രൈവിംഗ് സീറ്റിലും കേറി… അവൾ കാർ മുന്നോട്ട് എടുത്തു. ഞാൻ നോക്കുമ്പോൾ എന്നെയും കൊണ്ട് വണ്ടി മുന്നോട്ട് പോയ കണ്ട് ഓടി ജെറി വരുന്നതാണ്. എന്നാൽ അവൻ എത്തുമ്പോൾ ഞങ്ങൾ ഗേറ്റ് കടന്നിരുന്നു
ഞാൻ ഒന്നും മിണ്ടാതെ മുന്നിലോട്ട് നോക്കി ഇരുന്നു
“സീറ്റ് ബെൽറ്റ് ഇട്”
“എന്താ??? ” ഞാൻ ചോദ്യ ഭാവേ അവളെ നോക്കി
“സീറ്റ് ബെൽറ്റ് ഇടാൻ ” അവൾ പിന്നേം പറഞ്ഞു
അവസാനം ഞാൻ തപ്പി തടയുന്നത് കണ്ട അവൾ വണ്ടി സൈഡിൽ ഒതുക്കി സീറ്റ് ബെൽറ്റ് എനിക്ക് ഇട്ട് തന്നു
“കാറിൽ ആദ്യമായ് കേറുവാണല്ലേ വിളമ്പുകാരാ ” അവൾ സീറ്റ് ബെൽറ്റ് ഇടുന്ന വഴി ചിരിച്ചു കൊണ്ട് എന്നോട് ചോദിച്ചു
ഞാൻ രൂക്ഷമായി അവളെ നോക്കി
“എവിടെക്കാ നീ എന്നെ കൊണ്ടുപോകുന്നേ??” ഞാൻ ചോദിച്ചു
“അത് അപ്പോൾ കണ്ട മതി തൽക്കാലം മിണ്ടാതെ ഇരുന്നോ”
അവൾ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് കാർ വീണ്ടും മുന്നോട്ട് എടുത്തു. വണ്ടി മുന്നോട്ട് പോയി കൊണ്ടിരുന്നു അവൾ പിന്നെ ഒന്നും മിണ്ടിയും ഇല്ല ഞാനും ഒന്നും മിണ്ടാതെ ഇരുന്നു..
വണ്ടി അമ്മയെ അഡ്മിറ്റ് ചെയ്‌ത ഹോസ്പിറ്റലിലേക്ക് കേറിയപ്പോൾ ഞാൻ അവളെ നോക്കി
“ഇത്… ഇത് എന്താ ഇവിടെ ..??
” ഇവിടെ ഒരാളെ കാണാൻ”
“ആരെ?”
“അത് അപ്പോൾ കണ്ട മതി”
വണ്ടി പാർക്കിങ്ങിൽ ഒതുക്കി അവൾ ഇറങ്ങി . കാറിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങാതെ ഇരുന്ന എന്റെ സൈഡിൽ വന്നു അവൾ ഡോർ തുറന്നു
“ഇറങ്”
“എന്തിനാ എന്ന കോളേജിൽ കൊണ്ട് ആക്ക്”
“ഹ ഇറങ് വിളമ്പുകാരാ”
എന്റെ മുഖത്ത് ദേഷ്യം ഇരച്ചു വന്നു .. ഞാൻ വെളിയിലേക്ക് ഇറങ്ങി
“ചൂടാവണ്ട വ ”
അവൾ അതും പറഞ്ഞു മുന്നോട്ട് നടന്നു
ഞാൻ വേറെ വഴി ഇല്ലാതെയാന്ത്രികമായി അവളുടെ പുറകെയും നടന്നു
അമ്മയെ എന്തായാലും രാജൻ ചേട്ടൻ ഡിസ്ചാർജ് ചെയ്ത് കൊണ്ടുപോയി കാണും അതുമല്ല, അമ്മയുടെ കാര്യം ഇവൾക്ക് അറിയാനും സാധ്യത ഇല്ല. പിന്നെ ഇവൾ എന്നെ ഇത് എങ്ങോട്ട് കൊണ്ടുപോകുവാ .. എന്റെ ഉള്ളിൽ പ്രതാപൻ പറഞ്ഞ വാക്കുകൾ ഓടി വന്നു .. ഒരു പേടിയൊക്കെ തോന്നി തുടങ്ങി..
ഹോസ്പിറ്റലിനു ഉള്ളിൽ കേറിയ ഞങ്ൾ ഇപ്പോൾ ഓർത്തോ സെക്ഷനു മുന്നിൽ എത്തി
“ഡോക്ടർ അനുപമ ചന്ദ്രൻ ”
ബോർഡിലെ പേര് ഞാൻ പയ്യെ.. വായിച്ചു
“ഇവിടെ എന്താ ” ഞാൻ ചോദിച്ചു
“എന്നെ തല്ലിയ നിന്റെ കൈ തല്ലി ഓടിക്കാൻ പോവാ അപ്പോൾ ഒന്ന് ഡോക്ടറെ നേരത്തെ കണ്ട് പറഞ്ഞേക്കാം ന്ന് കരുതി കേറിയത വാ ”
അവൾ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് എന്നെ നോക്കി പറഞ്ഞിട്ട് ഡോക്ടർ ടെ മുറിയിലേക്ക് കേറി
ഞാൻ അന്തംവിട്ട് കുറച്ചു നേരം വെളിയിൽ നിന്ന് പിന്നെ പതിയെ അകത്ത് കയറി
“ആ ഇതാണോ ആള് ?” ഒരു മധുരമായ ശബ്ദം
നോക്കുമ്പോൾ ഡോക്ടർ ടെ സീറ്റിൽ കാണാൻ നല്ല ലുക്കുള്ള ഒരു പെണ്ണ് ഇരിക്കുന്നു സൈഡിലെ ചെയറിൽ അവളും
ഞാൻ ഒന്നും മിണ്ടാതെ പരുങ്ങി നിന്നു.
“എന്താടോ ഒന്നും മിണ്ടാതെ നിക്കണേ ഇരിക്ക്” അനുപമ വീണ്ടും പറഞ്ഞു
ഞാൻ ചെയറിൽ ഇരുന്നു
“താൻ എന്തിനാടോ ഇവളെ തല്ലിയത് ?”
ഇപ്പോൾ അനുപമയുടെ ശബ്ദം കുറച്ചു സീരിയസ് ആയിട്ടുണ്ട്
ഞാൻ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല രൂക്ഷമായി അക്ഷരയെ നോക്കുക മാത്രം ചെയ്തു
“തന്നോടാ ചോദിച്ചത്?” വീണ്ടും അനുപമ ചോദിച്ചു
“അത് ചോദിക്കാൻ താൻ ആരാ… ദെ അക്ഷര ഇത്രേം നേരം ഞാൻ മിണ്ടാതെ നിന്ന് ,
ഞാൻ പോകുവാ നിങ്ങൾ കാശുകാർക്ക് ഒരു ചിന്തയുണ്ട് ഞങ്ങളെ പോലുള്ളവരെ ഒക്കെ എങ്ങനെ വേണേലും ഇട്ട് തട്ടി കളിക്കാം ന്ന് .. ഞാൻ തന്നെ തല്ലി അതിന് ഞാൻ മാപ്പ് ചോദിക്കുന്നു പക്ഷെ ഒരു കാര്യം നീ മനസിലാക്കണം .. നീ എന്റെ കയ്യിൽ നിന്ന് അടിച്ചു മാറ്റി കൊണ്ടുപോയ ആ ഫോണ് … അതിന് അന്ന് എന്റെ അമ്മയുടെ ജീവന്റെ വിലയുണ്ടായിരുന്നു ,ഇതേ ആശുപത്രിയിൽ അവരെ സമയത്ത് എത്തിക്കാൻ ആൾ ഉണ്ടായതു കൊണ്ട് അവർ ഇപോ എന്റെ വീട്ടിൽ ജീവനോട് ഉണ്ട്..
എനിക്ക് പോണം ഇനി എന്നെ ശല്യം ചെയ്യരുത് സോറി… എല്ലാത്തിനും..”
ഞാൻ അതും പറഞ്ഞു പുറതേക്ക് ഇറങ്ങാൻ പോയതും അക്ഷര എന്റെ കയ്യിൽ കേറി പിടിച്ചു
“എനിക്ക് അറിയാം..” അവൾ പറഞ്ഞു
ഞാൻ വിശ്വസിക്കാതെ അവളെ നോക്കി
അവൾ ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ എന്നെ നോക്കി
“നീ എന്നെ തല്ലിയിട്ട് പോയ സമയം പ്രിൻസിപ്പൾ നെ കാണാൻ പോയ സൗമ്യാ മിസ് നിന്നെ വിളിച്ചിട്ടും കിട്ടാഞ്ഞിട്ട് നിന്റെ അമ്മയുടെ നമ്പറിൽ വിളിച്ചിരുന്നു .. ‘അമ്മ യോട് കാര്യം പറഞ്ഞപ്പോൾ അമ്മ എല്ലാം പറഞ്ഞു നടന്നത് ഒക്കെ ടീച്ചർ എന്നോടും പറഞ്ഞു നിന്നെ സസ്‌പെൻഡ് ചെയ്യിക്കാൻ സമ്മതികരുത് എന്നൊക്കെ .. സോറി. ഇതിനും പിന്നെ അന്നത്തെ വീട്ടിലെ സംഭവത്തിനും I’m extremely sorry കിരൺ”
ഞാൻ അന്തംവിട്ട് നില്കുവാണ് ഇവൾ സോറി പറയുന്നു ഹോ കാക്ക ങ്ങാനും മലന്നു പറക്കുമോ…
“പ്രിൻസിപ്പാൾ നെ ഈസിയായ് നിർത്താം പക്ഷെ അച്ചൻ… അച്ഛൻ നിന്നെ കൊല്ലാൻ ഉള്ള ദേഷ്യത്തിൽ വന്നതാ .. ഞാൻ കരഞ്ഞു കാൽ പിടിച്ചു ഓരോന്നോക്കെ പറഞ്ഞിട്ട അങ്ങേര് ഒന്ന് അടങ്ങിയത് തന്നെ ” അവൾ പറഞ്ഞു നിർത്തി
“പിന്നെ അവൾ വലിയ തെറ്റ് ചെയ്ത് ശരിയാണ് പക്ഷെ ഒരു പെണ്ണിനെ കേറി കൈ വച്ചത് നല്ല പ്രവർത്തിയല്ല കേട്ടോ.. അവൾ അറിഞ്ഞാണ്ട് ചെയ്തത് പോലും അല്ല അത്.. പിന്നെ ഇപോ അവൾ നിന്നെ രക്ഷിച്ചു
അതിന് നീ ഒരു പ്രത്യുപകാരം ചെയ്യണം പറ്റുമോ??
അനുപമ എന്നെ നോക്കി ചോദിച്ചു
“എന്ത് ”
എനിക്ക് ചൊറിഞ്ഞു കേറി വന്നെങ്കിലും ഞാൻ ചോദ്യ ഭാവേണ രണ്ടുപേരേയും മാറി മാറി നോക്കി
“അത് ഒന്നുമില്ല നീ ഇപോ അവളുടെ കൂടെ വീട് വരെ ഒന്നു ചെല്ലണം ബാക്കി അവൾ അവിടെ വച്ചു പറയും ok”
അനുപമ അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കികൊണ്ട് എന്നോട് പറഞ്ഞു
ഞാൻ ഒന്നും മിണ്ടാതെ നിൽകുന്ന കണ്ടു അക്ഷര ചാടി കേറി പറഞ്ഞു
“വെറുതെ വേണ്ട ചെയ്യുന്ന കാര്യത്തിന് ചോദിക്കുന്ന കാശ് തരും ഞാൻ ”
ഞാൻ ആണേൽ എന്തോ അവസ്ഥയിൽ ഇരിക്കുകയാണ് .. എന്തൊക്കെയാണ് ഇവിടെ നടക്കുന്നത് ന്ന് പോലും മനസിലാവുന്നില്ല
“കിരണേ…” അക്ഷര വിളിച്ചപ്പോൾ ഞാൻ സ്വാബോധത്തിലേക്ക് വന്നു
“അപ്പോ പോവാം” അവൾ ചോദിച്ചു
ഞാൻ ഏതോ ബോധത്തിൽ എണീറ്റ് നിന്നു
“അപ്പോ ഓൾ ദി ബെസ്റ്റ് .. ഇനി അടി ഉണ്ടാകാതെ നല്ല കുട്ടികൾ ആവണം രണ്ടും കേട്ടലോ ” അനുപമ എണീറ്റുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു
അക്ഷരയുടെ പുറകെ ഞാൻ വെളിയിൽ ഇറങ്ങി നടന്നു അനുപമ ഞങ്ങൾപോകുന്നത് നോക്കി അവിടെ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് നിൽപ്പുണ്ടായിരുന്നു.
കാർ ആ വലിയ വീടിനു മുന്നിലേക്ക് ഗേറ്റ് കടന്നു കയറി
ആ വീട് കണ്ടപ്പോൾ തന്നെ എന്റെ മനസിൽ അന്നത്തെ ഓർമകളാണ് വന്നത് .. കരഞ്ഞു കൊണ്ട് സൈക്കിൾ എടുത്ത് ഓടിയ ഓട്ടം എന്റെ മനസ്സിനെ പിടിച്ചു കുലുക്കി
