ഞാൻ : സന്ദീപേ… രതീഷ് : ഡാ…
അകത്തു നിന്നും
സന്ദീപ് : ആ വരുന്നെടാ
വീടിനു പുറത്തുവന്ന്
സന്ദീപ് : എന്താടാ? എന്താ പരിപാടി? ഞാൻ : കഫെയിൽ പോയാലാ സന്ദീപ് : ആ.. ഞാൻ ഡ്രസ്സ്‌ മാറിയിട്ട് വരാം.. ഞാൻ : വേഗം വാ.. ആ ചേച്ചി പന്ത്രണ്ട് മണിക്ക് പൂട്ടും.
അകത്തേക്ക് കേറുന്ന നേരം തിരിഞ്ഞു കൊണ്ട്
സന്ദീപ് : മണി പത്തല്ലേ ആയട്ടുള്ളു
എന്നും പറഞ്ഞ് അകത്തേക്ക് കേറിപ്പോയി
അപ്പോഴാണ് അവന്റെ ചേച്ചി സന്ധ്യ പല്ല് തേച്ചുകൊണ്ട് വീടിന്റെ പുറകിൽ നിന്ന് വരുന്നത്.നൈറ്റ്‌ ഡ്രസ്സിലാണ് വരവ് ഒരു ഷോർട്ട് സ്ലീവ് സാറ്റിൻ മാക്സിയാണ് വേഷം,ഉള്ളിലൊന്നും ഇടാത്തോണ്ടാണെന്ന് തോന്നുന്നു നടക്കുമ്പോൾ വെള്ളം നിറച്ച ബലൂൺ പോലെ ആ രണ്ടു മുലകളും ഇളകിയാടുന്നുണ്ട് പിൻഭാഗം കാറ്റടിച്ചു വീർപ്പിച്ച ടയറുപോലെ ഇപ്പൊ പൊട്ടുമെന്ന് പറഞ്ഞു നിപ്പുണ്ട്.മുടി മുകളിലേക്ക് കുടുമി പോലെ കെട്ടിവെച്ചട്ടുണ്ട്.ഞങ്ങളുടെ അടുത്തേക്ക് വന്ന് ബ്രഷ് വായിനെടുത് നീട്ടിയൊരു തുപ്പ്.എന്നിട്ട് ഞങ്ങളെ നോക്കി
സന്ധ്യ : എന്താടാ മൂന്നും കൂടി കാലത്ത് തന്നെ പരിപാടി ? ഞാൻ : ഗെയിം കളിക്കാൻ പോവാ സന്ധ്യ : എവിടെ ? ഞാൻ : കഫെയിൽ സന്ധ്യ : സ്കൂളിന്റെ അടുത്തുള്ള കഫെയാണോ ? രതീഷ് : ആ അത് തന്നെ
ഒരു ആക്കിയ ചിരിയോടെ
സന്ധ്യ : നീയൊക്കെ ഗെയിം കളിക്കാൻ തന്നെയാണോ പോണേ അതോ ആ പെണ്ണിനെ…
എന്നും പറഞ്ഞു ബാക്കി വിഴുങ്ങി മുൻപോട്ടു നടന്നു പോയി.
രതീഷും ഞാനും മുഖത്തേക്ക് നോക്കി ഒരു നിമിഷം നിന്നുപോയി.സന്ധ്യചേച്ചീനെ തിരിഞ്ഞു നോക്കികൊണ്ട്
രതീഷ് : കോളേജിൽ പോയിതുടങ്ങിയപ്പോ ചേച്ചി ചീത്തായെന്നു തോന്നണു. ഞാൻ : അതെന്താടാ ? രതീഷ് :അപ്പൊ ചേച്ചി ചോദിച്ചത് നീ കേട്ടില്ലേ. ഞാൻ : അത് കേട്ട്.അങ്ങനെയാണെങ്കിൽ നീ കോളേജിൽ പോയിട്ടുണ്ടാ ചീത്താവാൻ. രതീഷ് : അത് എന്തിനാ കോളേജിൽ പോണേ നിന്റെ കൂടെ നടന്നാപ്പോരെ. ഞാൻ : പോടാ മൈ..
ഒന്നുടെ പുറകിലേക്ക് തിരിഞ്ഞു സന്ധ്യചേച്ചീനെ നോക്കികൊണ്ട്
രതീഷ് : കോളേജിൽ നല്ലപിടുത്തമാണെന്ന് തോന്നണു. കഴിഞ്ഞ കൊല്ലംവരെ ഒരു ടെന്നീസ് ബോളുപോലെ ഇരുന്നതാ ഇപ്പൊ കണ്ടില്ലേ ഫുട്‌ബോളു പോലെയായി.
എന്നും പറഞ്ഞു സന്ധ്യചേച്ചിയുടെ മുലയിലേക്ക് നോക്കി അവൻ വെള്ളം ഇറക്കി. സന്ദീപ് വരുന്നത് കണ്ട് ഞാൻ രതീഷിനെ തട്ടിവിളിച്ചു. അവൻ പെട്ടെന്ന് തിരിഞ്ഞ് നിന്നു.
സന്ദീപ് : പോവാം
എന്നും പറഞ്ഞു അവൻ മുന്നിലേക്ക് നടന്നു. ഞങ്ങളും അവന്റെ പുറകിൽനടന്നു
സ്കൂളിനടുത്തുള്ള ഇന്റർനെറ്റ്‌ കഫെ ആയതിനാൽ പ്രവർത്തിദിനങ്ങളിൽ നല്ല തിരക്കായിരുന്നു. അവധി ദിനങ്ങളിലും ഞായറാഴ്ചയുമായിരുന്നു തിരക്ക് കുറവ്.കഫെയുടെ മുകൾനിലയിൽ തന്നെയാണ് അതിന്റെ ഓണർ വർക്കിച്ചേട്ടനും ഭാര്യ അന്നമ്മ ചേടത്തിയും താമസിക്കുന്നത് അവരുടെ അകന്ന ബന്ധത്തിലെ ഒരു പെൺകുട്ടിയാണ് ജാൻസി.ജാൻസി ചേച്ചി കോട്ടയംകാരിയാണ് ഇവിടെയുള്ള കോളേജിലാണ് ചേച്ചി ഡിഗ്രിക്ക് പഠിക്കുന്നത്(സന്ദീപിന്റെ ചേച്ചി സന്ധ്യയുടെ കൂടെ )വീട്ടുകാരുടെ നിർബന്ധപ്രകാരം അണ് ഹോസ്റ്റലിൽ നിൽക്കാതെ വർക്കിചേട്ടന്റെയും അന്നമ്മചേടത്തിയുടെയും കൂടെ നിൽക്കുന്നത്.അവർക്ക് അത് വലിയ ഉപകാരമായിരുന്നു വർക്കിച്ചേട്ടന്റെ രണ്ട് ആൺമക്കളും
വിദേശത്താണ് രണ്ട് പേരുടെയും വിവാഹം കഴിഞ്ഞു അവിടെ ഫാമിലിയായി ജീവിക്കുന്നു വയസ്സാം കാലത്ത് അവരെ നോക്കാൻ ആരുമില്ലാതെ ഇരിക്കുന്ന സമയത്താണ് ജാൻസിചേച്ചിടെ വരവ് പിന്നെ കോളേജ് കഴിഞ്ഞ് വന്ന് കഫെയിലെ കാര്യങ്ങളൊക്കെ നോക്കുന്നത് ഇപ്പൊ ജാൻസിചേച്ചിയാണ്. ഞങ്ങള് മൂന്നു പേരും കഫെയിൽ എത്തി ജാൻസിചേച്ചി അവിടെ കമ്പ്യൂട്ടറിന് മുൻപിൽ ഇരിപ്പുണ്ട് കഫെയിൽ കേറുമ്പോൾ തന്നെ ഇടത്തോട്ട് ഉള്ളിലേക്ക് മാറി ഒരു ടേബിളും അതിൽ ഒരു കമ്പ്യൂട്ടറും ഉണ്ട്‌ അവിടെ ഇരുന്നാൽ പുറത്തുള്ള എല്ലാ കാഴ്ചയും കാണാം എന്നാൽ അവിടെ ഇരിക്കുന്നവരുടെ മുഖം മാത്രമേ കാണാൻ കഴിയുള്ളു.ഞങ്ങള് വന്നതൊന്നും ചേച്ചി ശ്രെദ്ധിച്ചിട്ടില്ല ആള് കമ്പ്യൂട്ടറിൽ നോക്കിയിരുപ്പാണ്. ഞങ്ങൾ മൂന്ന് പേരും സ്ഥിരം കയറാറുള്ള മൂന്നാം നമ്പർ കാബിനിന്റെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു. ആ സമയം
സന്ദീപ് : ചേച്ചി ഞങ്ങള് ഇവിടെ കേറുവാണേ…
പെട്ടെന്നുള്ള സന്ദീപിന്റെ ശബ്‌ദം കേട്ട് ഞെട്ടിയ ജാൻസിചേച്ചി പെട്ടെന്ന് കസേരവലിച്ചു നേരെ ഇരുന്നു മോണിറ്റർ ഓഫ്‌ ചെയ്ത് ഷാൾ നേരെയാക്കി അങ്ങോട്ടുമിങ്ങോട്ടും നോക്കി എഴുനേറ്റു.
സന്ദീപ് : ചേച്ചി ഇവിടെ.
അപ്പോഴാണ് ചേച്ചി ഞങ്ങളെ കണ്ടത്. ആ സമയം ചേച്ചിയുടെ മുഖത്ത് വെപ്രാളവും ഒരു പേടിയും കാണാമായിരുന്നു.
ജാൻസി : ആ..നിങ്ങളെപ്പയെത്തി ?
ഒരു ഇടറിയ ശബ്ദത്തോടെ ചേച്ചി ചോദിച്ചു
ഞാൻ : ഇപ്പൊ വന്നുള്ളൂ.ചേച്ചി നല്ല തിരക്കിലാണെന്ന് തോന്നണു ജാൻസി : ഏയ്… തിരക്കൊന്നുമില്ല. ഞാനൊരു സിനിമ കാണുകയായിരുന്നു.
രതീഷ് : ഏത് സിനിമയാ ചേച്ചി ?
പെട്ടെന്നുള്ള അവന്റെ ചോദ്യം കേട്ട് പരുങ്ങിക്കൊണ്ട്
ജാൻസി : അത് ഇംഗ്ലീഷ് സിനിമയാ രതീഷ് : പ്രേതത്തിന്റെ സിനിമയാണോ ? ജാൻസി : അല്ല ഇത് വേറെ നിനക്ക് പറഞ്ഞാ മനസിലാവില്ല
ചെറിയൊരു ദേഷ്യത്തോടെ ചേച്ചി പറഞ്ഞു രതീഷിന്റെ അടുത്ത ചോദ്യം വരുന്നതിനു മുന്നേ സന്ദീപ് അവനെ തടഞ്ഞു.അവനാകെ ഇംഗ്ലീഷ് സിനിമ എന്ന് പറഞ്ഞാൽ പ്രേതം, മൃഗങ്ങൾ അതൊക്കെ അറിയു.
ജാൻസി : വേഗം കേറിക്കോ പന്ത്രണ്ട് മണിക്ക് ഞാൻ പൂട്ടും.
എന്നും പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ചേച്ചി ചുരിദാറു വലിച്ച് നേരെയാക്കി മുകളിലേക്ക് പോയി.
ഞങ്ങള് മൂന്നുപേരും മൂന്നാം നമ്പർ കാബിനിൽ കയറി.ഈ കാബിനിൽ മൂന്നു പേർക്ക് സുഗമായി ഇരിക്കാം.ബാക്കിയുള്ള നാല് കാബിനിലും രണ്ട് പേർക്ക് മാത്രമേ കഷ്ടിച്ചിരിക്കാൻ കഴിയുകയുള്ളു. ഈ കഫെയിലെ കാബിനെല്ലാം വലിയ വാതിലുകളാണ്,ചെറിയൊരു മുറിപോലെ പുറത്തുനിന്നൊന്നും കാണാൻ കഴിയില്ല.അതുകൊണ്ട് തന്നെ ഇവിടെ തിരക്കും കൂടുതലായിരുന്നു. ഞാനും സന്ദീപും കമ്പ്യൂട്ടറിന്റെ മുന്നിൽ ഇരുന്നു. രതീഷ് പുറത്തുനിന്നു ഒരു കസേര എടുത്ത് ഞങ്ങളുടെ പുറകിലും കാബിനു വെളിയിലുമായി വെച്ചിരുന്നു.സന്ദീപ് കമ്പ്യൂട്ടറൊക്കെ ഓൺ ചെയ്ത് ഗെയിം എടുത്തു.കാർ റേസിങ് ഗെയിം ആണ് മിക്കവാറും കളിക്കുന്നത് പിന്നെ ഫുഡ്ബോൾ ക്രിക്കറ്റൊക്കെ.രതീഷ് പുറകിൽ നിന്ന് നോക്കി ഇരിക്കുന്നുണ്ട് ആള് എന്തോ ആലോചനയിലാണ്.
ഞാൻ : എന്താടാ പൊട്ടാ…
എന്നെ നോക്കി
രതീഷ് : എന്നാലും ഏത് സിനിമയാവും. ഞാൻ : സിനിമേ..ഏത് സിനിമ. രതീഷ് : അല്ലടാ ജാൻസിചേച്ചി കണ്ടുകൊണ്ടിരുന്നത്? ഞാൻ : എനിക്കെങ്ങനെ അറിയാനാ.നീ ചോദിച്ചതല്ലേ.. രതീഷ് : ആ..അതാ ഞാൻ ആലോചിക്കുന്നേ നമുക്ക് മനസിലാവാത്ത സിനിമയേതാ… സന്ദീപ് : അത് മറ്റേതാവും…
