ഒരു അമേരിക്കന്‍ വെടിവെപ്പ് – 1

രമേച്ചിയുടെ വിരലുകൾ പതുക്കെ ആ ചുണ്ടുകൾക്കു ചുറ്റും മെലൊട്ടും താഴൊട്ടും ഇഴഞ്ഞു. വീണ്ടും മുകളിലെക്കു പൊകുന്നെബാൾ ഒരു വിരലു അകത്തേക്കു കയറി പൂറിനുള്ളിൽ ഒന്നു ചുഴറ്റി. പൂറ്റിൽ വിരലു ചുഴറ്റിക്കൊണ്ട് രമേച്ചിയുടെ ഇടതുകൈ മെല്ലെ മുതുകിൽ നിന്നും തോർത്തിനു മുകളിലൂടെ മുലകളിലെക്കു ഇഴഞ്ഞെത്തി പതുക്കെ ആ മുലകളെ ഞെരിച്ചു. എന്റെ കൈകൾക്കു വേഗത കൂടി. അരക്കെട്ടു മതിലിൽ നിന്നും ഇത്തിരി പൊങ്ങി. ആ മത്തങ്ങാ കുണ്ടികളിൽ പിടിച്ച എന്റെ മണിക്കുട്ട്നെ ആ പൂറ്റിൽ കേറ്റി അതിവേഗം പണ്ണുകയാണ് ഞാൻ. മുലക്കണ്ണും ഞെട്ടും ഉറിഞ്ചുകയാണ് എന്റെ ചുണ്ടുകൾ. രമേച്ചിയുടെ ശബ്ദം എന്റെ ചെവിയിൽ ഒരു കുറുകൽ പൊലെ. “മ്മം മ്മം വെഗം ജിനുക്കുട്ടാ. വേഗം അടിക്കു. എനിക്ക് വരുന്നു. ആഹ്. മ്മം.’ മണിക്കുട്ടൻ പാൽ ചീറ്റി. അപ്പൊഴും എന്റെ കൈകൾ ചലിച്ചുകൊണ്ടേ ഇരുന്നു.

മണിക്കുട്ടൻ പാലെല്ലാം ചീറ്റി അവശനായപ്പൊഴെക്കും ഞാൻ പതുക്കെ ഈ ലോകത്തേക്കു തിരിച്ചു വന്നു. പരിസര ബോധമുണ്ടായപ്പൊൾ ഞാൻ മതിലിനു മെലെ തന്നെ ഉണ്ട്. കൈലിയിലും താഴെയിരുന്ന കള്ളുകുടത്തിന്റെ വായിലും എന്റെ പാൽത്തുള്ളികൾ ചിതറി കിടക്കുന്നു. സോപ്പ് തേച്ച രമേച്ചി തിരിച്ച കുളത്തിലെക്കിറങ്ങുന്നു. പാൽ കള്ളുകുടത്തിലെക്കു വീണുകാണുമൊ.. എന്തായാലും മറിച്ചു കളഞ്ചേഞ്ഞക്കാം. അല്ലെങ്കിൽ എന്തായാലും മറിച്ചുകളയാനുള്ളതല്ലെ. മണിക്കുട്ട്നെ ഒന്നു കുളിപ്പിച്ചേക്കാം. മണിക്കുട്ടന്നെ കള്ളിൽ കുളിപ്പിച്ച ഷഡ്ഡിക്കുള്ളിലാക്കി, കുടത്തിന്റെ വായും അരികുകളും ഒക്കെ കഴുകി ബാക്കി ഉള്ള കള്ള് ഞാൻ മറിച്ചു കളഞ്ഞ മതിലിൽ കയറി ഇരിപ്പായി. കുളക്കരയിലെക്കു നോക്കിയപ്പൊൾ രമേച്ചി കുളി കഴിഞ്ഞു തോർത്തുന്നു. 2-3 പെണ്ണുങ്ങൾ അവിടെ അലക്കുന്നു. പൊകുന്ന വഴിക്ക് രമേച്ചി എനിക്കു നേരെ കടക്കണ്ണെറിഞ്ഞു. ഞാൻ വായുവിൽ ഒരു ചുംബനം കൊടുത്തു. നാണിച്ച ഒരു ചിരിയുമായി തുണികൾ അടുക്കി പിടിച്ച രമേച്ചി ഇത്തിരി വേഗം നടന്നു. പൊകുന്ന വഴിയെ ഒന്നു കൂടി എന്റെ നേരെ നോട്ടമെറിഞ്ഞു. “ഡാ..?

പിന്നിൽ നിന്നും ഒരു അലർച്ച കേട്ടു ഞാൻ ഞെട്ടി രവിയും സുനിലും കൂടി വരുന്നു. “മോനേ, ജിന്നു. നീ കൊള്ളല്ലോടേ.. രമ്യേ തന്നെ വളച്ചല്ലെ. തട്ടിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു ‘ഏയ്തു. അങ്ങനെ ഒന്നുമില്ല” ഒരു ചമ്മലൈാടെ ഞാൻ പറഞ്ഞു. “ഒന്നുമില്ലാതെയാണൊ നീ മരിച്ച പിടിച്ചത്? ഒരു മൈലു ദൂരേക്കു ചീറ്റിയല്ലൊ’ രവിയുടെ വക
എന്തു പറയണമെന്നറിയാതെ ഞാൻ കുഴങ്ങി. “ഒന്നും പറയണ്ട മോന്നെ. നീ അവളെ വളച്ച് പരിപാടി നടത്തുന്നെബാൾ ഒരു ലൈവ് ഷൊ കാണാൻ ഞങ്ങളെ ഒന്നു വിളിച്ചാൽ മതി.” എന്നായി രവി ‘ഏയ്തു. അങ്ങനെ ഒന്നും ഞാൻ. ച്ചെര അതൊക്കെ മൊശമല്ലെ? “അയ്യടാ. അപ്പൊ ഈ ചെയ്തതു നല്ലപിള്ളാരു കാണിക്കുന്നതല്ലെ ? – സുനിൽ “ഒന്നും പറയണ്ട. എല്ലാം പറഞ്ഞ പൊലെ. ഏറ്റല്ലോ? – രവി വേറെ ഒന്നും പറയാനില്ലാത്തത് കൊണ്ട് ഞാൻ മൂളി.

ഞാൻ വാണമടിക്കുന്നതു ഇവരു ശരിക്കു കണ്ടുകാണുമൊ? അതോ ചുമ്മാ ഒരു ഊഹം പറയുന്നതണൊ. ച്ചെ മോശമായി !!! രമേച്ചിയെ പരിപാടി നടത്തുവൊൾ ഇവരെ വിളിക്കേണ്ടി വരുമോ? എന്റെ കയ്യിൽ തട്ടി സിഗരറ്റ് തന്നു കൊണ്ട സുനിൽ ചൊദിച്ചു. “ഹലോ. ഇവിടെ ഉണ്ടൊ ആശാന്നെ. ഏതു ലോകത്താ’ “രാവിലെ വന്ന ചരക്കിന്റെ കാര്യം ആലോചിക്കുകയാവും. ഇതിലൂടെ കാറിൽ പാഞ്ഞു പോകുന്നതു കണ്ടു കുറച്ചു നേരത്തെ’ രവിയുടെ ചൊദ്യം. ‘ഏയ്ക്ക് അതാ കൊതയാ. കല്യാണി. അമ്മാവന്റെ മോൾ ഞാൻ നമ്മുടെ രമേച്ചിയുടെ കാര്യം ആലോചിക്കുകയായിരുന്നു് സിഗരറ്റ് കത്തിച്ചു കൊണ്ട് ഞാൻ പറഞ്ഞു. “ങാ ആ നടക്കട്ടെ നടക്കട്ടെ. നീ അവളെ പരിപാടി ആക്കുന്നതു കണ്ടാ മതി…പക്ഷെ ഇക്കണക്കിനു പൊയാൽ നിന്നേക്കാളും മുന്നേ ഞാൻ അവളെ കളിക്കും മോനേ.” “അങ്ങനെ ചാടിക്കെറി ഒരാളെ കളിക്കാൻ പറ്റുമൊ എന്റെ രവീ. എല്ലാം ഒന്നു ഒത്തു വരണ്ടേ’

‘ങാ നീ ഇങ്ങനെ നമ്പൂരി മർമ്മം നൊക്കുന്ന പോലെ ഇരുന്നാൽ വേറെ ആമ്പിള്ളേർ അവളെയും കൊണ്ടു പൊകും’ സുനിൽ അവന്റെ അഭിപ്രായം പറഞ്ഞു. “ഇതിലും കൂടുതൽ അവളു ക്ഷണിക്കണോ. നീ ഒരു.. അല്ലെങ്കിലും അടിക്കാൻ അറിയാവുന്നവന്റെ കയ്യിൽ വടി കിട്ടില്ലല്ലോ..? രവിയുടെ പരിതാപം. രവി പറയുന്നതിലും കാര്യമുണ്ട്. അന്നത്തെ ആ കുളിസീനിനു മുൻപ് സുനിലും രവിയും ഷെഡ്ഡിൽ ഉണ്ടായിരുന്നപ്പോൾ ഒന്നും രമേച്ചി അങ്ങനെ തുറന്നു കാണിച്ചിട്ടില്ല. എന്നൊടൊരു പ്രത്യേക ഇഷ്ടം ഉള്ളതു കൊണ്ടല്ലേ രമേച്ചി തന്റെ രഹസ്യങ്ങൾ എല്ലാം എനിക്കു മുന്നിൽ തുറന്നതു. എന്നെ നോക്കിയുള്ള ആ നാണിച്ച ചിരിയും നഖം കടിക്കലും എല്ലാം ഒരു ക്ഷണമല്ലേ. ഓർക്കുന്തോറും എനിക്ക് രമേച്ചിയെ കാണണം എന്ന ആഗ്രഹം കൂടിക്കൂടി വന്നു. എന്തു വന്നാലും ഇന്നു രാത്രി ഒരു കൈ നൊക്കുക തന്നെ എന്നു ഞാൻ ഉറപ്പിച്ചു.

വിവരം രമേച്ചിയൊട് എങ്ങനെ പറയും. ദാമുവെട്ടന്റെ ചായക്കടയിൽ രമേച്ചി ഉച്ചക്ക് പാലു കൊടുക്കാൻ പൊകുന്നത് ഞാൻ ഓർത്തു. കറവക്കാരൻ രാഘവൻ രമേച്ചിയുടെ വീട്ടിലെ കറവ കഴിഞ്ഞ ഈ വഴി ആണ് വീട്ടിലെക്കു തിരിച്ച പൊകുന്നത്. അയാളെ കാണുമ്പോൾ ഇറങ്ങിയാൽ രമേച്ചിയെ ചായക്കടയിൽ കാണാം. സുനിലും രവിയുമായി കത്തിയടിച്ച് ഞാൻ അവിടെ കാത്തിരുന്നു. മുഴുവൻ സമയവും രാഘവൻ പൊകുന്നതും നോക്കി ഇരിക്കുകയായിരുന്നു എന്നു പറയണ്ടല്ലൊ. അവസാനം രാഘവൻ അതാ വരുന്നു. ഞാൻ സുനിലിനൊട്ട് പറഞ്ഞു. “എടാ. നമുക്ക് ദാമുവെട്ടന്റെ കടയിൽ പൊയി വല്ലതും കഴിച്ചിട്ട് വരാം. വിശക്കുന്നു.
” സുനിൽ സമ്മതിക്കാൻ ഞാൻ നിന്നില്ല. എഴുന്നെറ്റ് വണ്ടിയുടെ നേരെ നടന്നു. “വണ്ടി എടുക്കണോടാ. നടന്നാൽ പൊരേ. 10 മിനിട്ട് അല്ലെ ഉള്ളൂ.” സുനിൽ മടി പറഞ്ഞു. “ഓ നടക്കാനൊന്നും വയ്യ. വണ്ടിയേ പൊകാം.“ ഞാൻ പറഞ്ഞു. “ങാ ഞങ്ങളു പുറകെ വരുന്നു. നീ വിട്ടോ,” ബൈക്ക് ചായക്കടയുടെ അരികിൽ തണലത്ത് നിർത്തിയിട്ട് ഞാൻ അകത്തേക്കു കയറി. ‘ങ്ങാഹാ.. ഇതാരാ ജിനുക്കുട്ടനൊ… ങാ സുനിലും ഉണ്ടല്ലൊ. ഈ വഴിയൊക്കെ നിങ്ങളു മറന്നുകാണും എന്നാ ഞാൻ വിചാരിച്ചെ.” ദാമുവെട്ടൻ കുശലം പറഞ്ഞു. “അതെന്താ ദാമുവേട്ടാ. അങ്ങനങ്ങ മറക്കാൻ പറ്റുമൊ? പിന്നെ ഇപ്പൊ കൊളേജ് മൊടക്കല്ലേ.” ഞാൻ പറഞ്ഞ നിർത്തി

” എന്തൊക്കെയുണ്ട് ദാമുവെട്ടാ വിശേഷങ്ങൾ. കടയൊക്കെ എങ്ങനെ പൊണു? എന്നു ചൊദിച്ച സുനിലും അകത്തെത്തി. ഇരുന്നതിനു ശെഷം ഞാൻ സുനിലിനോട് രവിയെവിടെ എന്ന ചൊദിച്ചു. “അവനിവിടെ പറ്റു കുറെ കൊടുക്കാനുണ്ട്. മുങ്ങി നടക്കുവാ? സുനിൽ അടക്കം പറഞ്ഞു. സംസാരിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കേ രമേച്ചി പാലുമായി എത്തി. പാൽപാത്രവുമായി ദാമുവേട്ടൻ അകത്തെക്കു പൊയി.. രമേച്ചി ഇങ്ങോട്ട് നോക്കാനായി ഞാൻ കാത്തിരുന്നു. രക്ഷയില്ല. പാത്രവുമായി ദാമുവെട്ടൻ തിരിച്ചു വന്നു. കടലാസിൽ എന്തൊ കുറിച്ച് കൊടുത്തു കൊണ്ട് രമേച്ചിയൊട് പറഞ്ഞു “ഇന്നു കാശിരിപ്പില്ല. നാളെ രണ്ടും കൂട്ടി തരാം” തലയാട്ടി രമേച്ചി ഇറങ്ങാൻ തുടങ്ങി. “ഏടാ. ഞാൻ വണ്ടിയുടെ താക്കോൽ അതിൽ തന്നെ മറന്നു വെച്ചെന്നാ തൊന്നുന്നെ’ പൊക്കറ്റ് തപ്പിക്കൊണ്ട് ഞാൻ പറഞ്ഞു. “ഇപ്പൊ വരാം.” “എടാ എന്താണ് വെണ്ടതെന്നു പറഞ്ഞിട്ട പോ..? സുനിൽ പിന്നിൽ നിന്നും വിളിച്ച് പറഞ്ഞു. ‘ദേ’ വരുന്നെടാ…’

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *