ഒലി 3
Oli Part 3 | Author : Rabhanan | Previous Part
സുഹൃത്തുക്കളെ ഒലി എന്ന കഥയുടെ മൂന്നാം ഭാഗം എഴുതാൻ കുറെയായി ശ്രമിക്കുന്നു . ജോലിത്തിരക്കിൽപ്പെട്ട് ഒന്നും നടന്നില്ല. നാട്ടിൻപുറത്ത് നടക്കുന്ന കൊച്ച് കഥയെന്ന നിലയിൽ എനിക്കാവുന്ന രീതിയിൽ ഭംഗിയായി എഴുതാൻ ഞാൻ ശ്രമിച്ചിട്ടുണ്ട്. പേജ് കൂട്ടിയെഴുതാൻ ചിലർ എന്നോട് ആവശ്യപ്പെട്ടിരുന്നു.
കഥ വൈകിപ്പോയതിൽ അവരോട് മാപ്പ് ചോദിക്കുന്നു.ഏതൊരു കഥയായാലും വായനക്കാരുടെ മനസ്സിൽ തട്ടുന്ന രീതിയിൽ അവതരിപ്പിക്കുമ്പോഴാണ് അയാൾ നല്ലൊരെഴുത്ത്കാരനാകുന്നത്. വായനക്കാരുടെ സപ്പോർട്ടാണ് കഥയുടെ ജീവൻ.
കഥയിൽ തെറ്റുകുറ്റങ്ങളുണ്ടെങ്കിൽ പൊറുക്കുക. ഒലിയുടെ ഒന്നും രണ്ടും ഭാഗങ്ങൾ അമ്മായിയമ്മ കാറ്റഗറിയിൽ ആദ്യമേ അപ്ലോഡ് ആക്കിയിട്ടുണ്ട് പുതിയ വായനക്കാർക്ക് അവിടെ നിന്ന് വായിച്ചു തുടങ്ങാവുന്നതാണ് . എല്ലാവരോടും ഒരിക്കൽക്കൂടി നന്ദി പറഞ്ഞ് കഥ ആരംഭിക്കുന്നു.
അന്നും അവൻ ചോദിച്ചു – ശാരദാമ്മേ ഒരു പത്തുറുപ്പ്യ .
ന്താ കുട്ടാ ഇതിപ്പോ കൊറേ ആയല്ലോ നിയ്യ് , നിക്കെന്തിനാ ഇപ്പം പത്തുറുപ്പ്യ ?
അവനൊന്നും മിണ്ടിയില്ല.
ന്തിനാന്ന് പറയാണ്ട് നി ഒരുറുപ്പ്യ തരില്ല , അത്രക്ക് അത്യാവശാണേൽ പണീടുത്ത് ണ്ടാക്കണം . വല്യ ചെക്കനായില്ലേ നിയ്യ് .
ന്നാ പണീടുത്ത് പൈസ ണ്ടാക്കീട്ടെന്നെ കാര്യം . കുട്ടികൃഷ്ണന് വാശിയായി.
രാജൻ രാവിലെത്തന്നെ മില്ലീ പോവാൻ തുടങ്ങുവാരുന്നു.
ശ്രീ ദേവ്യേ ഞാൻ എറങ്ങീ ട്ടോ ശാരദേടത്തിയോട് പറഞ്ഞേക്ക് .
നാണുവേട്ടനാണ് വരുന്നത്.
ആ നാണുവേട്ടാ പിന്നാമ്പുറത്ത് തേങ്ങ കൂട്ടീട്ടിട്ടുണ്ട് , അതൊക്കെ ഒന്ന് പൊതിക്കണം. വൈകീട്ട് കേശവൻ വണ്ടി യായിട്ട് വരും ബാക്കി കാര്യം അവൻ നോക്കിക്കോളും .
അപ്പഴാണ് കുട്ടികൃഷ്ണൻ മൊഖവും വീർപ്പിച്ച് അങ്ങട്ട് വന്നത്.
അച്ഛാ നിക്കും മരമില്ലില് പണിക്ക് വരണം .
രാജൻ മൂക്കത്ത് വിരൽ വച്ച് പോയി , ശ്രീ ദേവ്യേ മ്മടെ മോന് ബുദ്ധി വച്ചെന്നു തോന്നണു ചെക്കൻ ന്തെക്കൊയോ പറയണുണ്ട് , അയാൾ അകത്തേക്ക് നോക്കി വിളിച്ചു പറഞ്ഞു.
ഞാൻ ചുമ്മാ പറഞ്ഞയല്ല ശരിക്കും പണിക്ക് വരും.
വരുവോ ?
ഉം…
അവൻ മൂളി.
വെറുതെ വരൂല്ല ശമ്പളം വേണം .
അമ്പോ ത്ര വേണം ഏമാന് ?
മാസം പത്തുറുപ്പ്യ .
രാജൻ പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു.
പത്തുറുപ്പ്യോ അത്രേ വേണ്ടോ , ശരി ന്നാ ഇപ്പത്തന്നെ പോര് .
മരമില്ലിലെ ആപ്പീസിലെ കസേരേലാണ് രാജൻ അവന് സ്ഥാനം കൊടുത്തത് . ദാ ഞാൻ തരണ രസീത് സീൽ വെക്കണം അതാ നിന്റെ പണി .
കുട്ടികൃഷ്ണന് ആ പണി തീരെ ഇഷ്ടായില്ലാ , ഇരുന്നു മുഷിഞ്ഞപ്പോൾ അവൻ മരമില്ലിലെ പണിക്കാർക്കൊപ്പം കൂടി . മരം മുറിക്കാനും മറ്റും അവരെ സഹായിച്ചു. കറ കറാന്ന് ഒച്ചേണ്ടാക്കണ യന്ത്രത്തില് മരത്തടി രണ്ട് കഷ്ണായി മുറിയണത് അവൻ തെല്ലു കൗതുകത്തോടെയാണ് നോക്കിയത്.
ദിവസവും രാവിലെ അവൻ മരമില്ലീ വരും പണിക്കാർക്കൊപ്പം അവനും കൂടും. അത്യാവശ്യം വല്യ തടിയൊക്കെ നിഷ്പ്രയാസം പൊക്കിയെടുത്ത് യന്ത്രത്തിലിട്ട് കഷ്ണങ്ങളാക്കും. രാവിലെ തൊട്ട് വൈകീട്ട് വരെ എല്ല് മുറിയെ പണീടുക്കും. കുറച്ച് ദിവസം കൊണ്ട് തന്നെ അവൻ അവരുടെ കണ്ണിലുണ്ണിയായി മാറി.
” ദേണ്ടെ നോക്കിയേടീ മ്മടെ രാജൻ മൊതലാളീടെ മോനാ ച്ചിരി ബുദ്ധിക്കുറവുണ്ടെന്നേയുള്ളൂ ചെക്കൻ ഉശിരനാണ് ” – പെണ്ണുങ്ങൾ സൌകാര്യം പറയും.
ഒരു മാസം തികഞ്ഞു . രാജൻ അവന്റെ കയ്യില് ഒരു കവറ് വച്ചു കൊടുത്തു.
നോക്കണ്ടാ നൂറുറുപ്പിക ണ്ട് , വെറുതേ ല്യ നിയ്യ് അതിന് കണക്ക് പണീടുത്തിട്ടാന്ന് കൂട്ടിക്കോ.
അവന്റെ കണ്ണുകൾ വിടർന്നു പത്തുർപ്പ്യേന്റെ പത്ത് നോട്ടുകൾ . അവനതും കയ്യിൽപ്പിടിച്ച് പുറത്തേക്കോടി.
കുന്നിൻ മേളിലെ ഓല മേഞ്ഞ കൂര ലക്ഷ്യമാക്കി അവൻ പാഞ്ഞു.
ശാന്തേച്ചി വാഴയ്ക്ക് വെള്ളമൊഴിക്കുവാരുന്നു . ചെക്കൻ പാഞ്ഞ് വരണത് ദൂരേന്നേ അവർ കണ്ടു.
ന്താണ്ടാ ഇങ്ങനെ ഓടിക്കിതച്ച് , നെന്റെ ആരേലും ചത്തോ – അവർ തമാശപൂർവ്വം ചോദിച്ചു.
അവൻ കയ്യിലെ പത്തുറുപ്പ്യേന്റെ കെട്ട് അവർക്ക് നേരെ നീട്ടി , കൊറേണ്ട് ഞാൻ പണീട്ത്ത് ണ്ടാക്കിയതാ.
അവർ അതീന്ന് പത്തിന്റെ ഒറ്റ നോട്ട് മാത്രം വലിച്ചെടുത്തു. ബാക്കി നീ തന്നെ വച്ചോ ബെല്യാളാവുമ്പോ തോനം കാശ് വേണ്ടിവരും.
ഉം.. ശെരി ന്നാ ഞാമ്പോണു.
പൊവ്വാണോ, അപ്പൊ ഇന്ന് മൊല വേണ്ടെ?
അവൻ ശാന്തേച്ചിയെ നോക്കി ചിരിച്ചു .
ശാന്തേച്ചി കൂരയ്ക്കകത്തേക്ക് നടന്നു കൂടെ അവനും .
അവന്റെ കയ്യിൽ കിടന്ന് മുലയുടെ മാംസം ഞെരിഞ്ഞുടയുകയാണ് , മുല ഞെട്ടുകൾക്ക് ശ്വാസം എടുക്കാനുള്ള അവസരം പോലും കിട്ടിയില്ല അവ കുട്ടികൃഷ്ണന്റെ വായിൽ കിടന്ന് ചക്രശ്വാസം വലിച്ചു. അവൻ അതിനെ ചപ്പി വലിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു.
അങ്ങനെ നീ മാത്രം സൊഖിച്ചാ മതിയോ , എനിക്കുള്ളതും കൂടി താ -ശാന്തേച്ചി പതിഞ്ഞ സ്വരത്തിൽ പറഞ്ഞു.
അവൻ ട്രൌസറിനുള്ളിൽ നിന്ന് കറുമ്പൻ കുണ്ണ പുറത്തെടുത്തു ന്നിട്ട് ശാന്തേച്ചിയുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി. തുടയുടെ പകുതി വരെ അഴിഞ്ഞ പാവാട അവർ കാല് കൊണ്ട് കൊളുത്തി വലിച്ചിട്ടു .
പൂർണ്ണ നഗ്നയായി അവർ…
ശാന്തേച്ചി ആജ്ഞ കൊടുത്തു ” മേളീന്ന് ” .
കുണ്ണ പൂറിലേക്ക് ഇഴുകിച്ചേരുമ്പോൾ അവർ രണ്ടു പേരും സുഖത്തിന്റെ വിസ്മൃതിയിലാണ്ടു കിടക്കുകയായിരുന്നു. അതിലൂടെ ശാന്തേച്ചി സഞ്ചരിച്ചു തുടങ്ങി.
ശാന്തേച്ചി അല്ല ” ശാന്ത” . എന്തു സുന്ദരിയാണവൾ . പതിനെട്ടാം വയസ്സിൽ അവളുടെ കഷ്ടകാലം ആരംഭിക്കുകയായി. അമ്മയുടെ വസൂരി വന്നുള്ള മരണം , അച്ഛൻ അവളെ ഒറ്റയ്ക്കാക്കി നാടുവിട്ടത്. പേരിനൊരമ്മാവന്റെ കൂടെ ഈ കാട്ടുമുക്കില് വന്നത് . ഒരു കുപ്പി ചാരായത്തിന് അയാൾ അവളെ ചങ്ങാതിക്ക് ഇട്ടു കൊടുത്തത്. ബലാൽക്കാരത്തിന് മുന്നിൽ കീഴടങ്ങിയത്. ഇച്ചിരി നീറ്റലിനൊപ്പം പടർന്നു കയറിയ സുഖത്തിൽ ലയിച്ചത് … വയ്യ .. ഓർക്കാൻ വയ്യ … പക്ഷെ അവർ ഓർത്തുകൊണ്ടിരുന്നു .
ഒരു ദിവസം കിഴവൻ മരിച്ചു അവൾ ആ കൂരയിൽ ഒറ്റയ്ക്കായി . രാത്രികളിൽ ഒളിയട്ടകൾ പാത്തും പതുങ്ങിയും വന്നു. അവർക്ക് വേണ്ടി അവൾ പായ വിരിച്ചു ,”വിശപ്പ് മാറണമായിരുന്നു “.
കൂരയ്ക്കുള്ളിൽ പൂറ് കരഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു എല്ലാ രാത്രികളിലും ചിലപ്പോഴൊക്കെ പകലുകളിലും . കരഞ്ഞ് കരഞ്ഞ് വെള്ളം വറ്റുമ്പോൾ അതിന് ദാഹിച്ചു , ദാഹം മാറ്റാൻ അട്ടകൾ അതിനുള്ളിലേക്ക് അവരുടെ ചൂര് നിറച്ചു കൊടുത്തു.
