അടുത്ത ദിവസം ചെക്കപ്പിന് തൊട്ടടുത്ത ഒരു ഹോസ്പിറ്റലിൽ പോയി..
ഡോക്ടറും പ്രെഗ്നൻസി confirm ചെയ്തു..
ഇനി അങ്ങോട്ട് മൂന്നു മാസം ശ്രദ്ധിക്കണമെന്നും പറഞ്ഞു..
ആ മൂന്നു മാസങ്ങൾ മൂന്നു ഋതുക്കൾ പോലെയായിരുന്നു..
പരസ്പരം സ്നേഹം കൊണ്ട് വീർപ്പുമുട്ടിച്ചിരുന്ന ഒരു കാലം..
താൻ അവളെ വീട്ടുജോലി ഒന്നും ചെയ്യാൻ സമ്മതിക്കുമായിരുന്നില്ല..
ഓഫീസിലെ ജോലിക്ക് മുൻപോ ശേഷമോ ആയി താൻ തന്നെ അതെല്ലാം ചെയ്തു തീർക്കാൻ ശ്രമിച്ച് കൊണ്ടിരുന്നു..
രേണുവിന് അതൊന്നും ഇഷ്ടമല്ലായിരുന്നെങ്കിലും കൂടി ക്ഷീണം അവളെ തളത്തുന്നത് തനിക്കറിയാമായിരുന്നു..
അങ്ങനെ രണ്ടു മാസത്തിനു ശേഷം വീണ്ടും ഒരു ചെക്കപ്പിന് താൻ അവളെയും കൊണ്ട് ഹോസ്പിറ്റലിലേക്ക് ചെന്നു..
ഇത്തവണ ഒരു ആൾട്രാസൗണ്ട് സ്കാൻ ചെയ്യണമെന്ന് ഡോക്ടർ പറഞ്ഞു..
സ്കാൻ ചെയ്ത ശേഷം താൻ അവളെയും കൊണ്ട് ഡോക്ടറുടെ മുറിയിലേക്ക് കയറി..
സ്കാൻ റിപ്പോർട്ട് ഡോക്ടർക്ക് നീട്ടി..
റിപ്പോർട്ട് ഒന്ന് ഓടിച്ചു നോക്കിയ ശേഷം ഡോക്ടർ മിണ്ടാതിരിക്കുന്നത് താൻ ശ്രദ്ധിച്ചു.. അവർ ഒരു മലയാളി ആയിരുന്നത് കൊണ്ട് തന്നെ താൻ ഇടയ്ക്ക് കയറി ചോദിച്ചു..
‘ഡോക്ടർ എന്തെങ്കിലും പ്രശ്നം..??’
അന്നേരം അവർ എന്തോ ആലോചനയിലെന്ന വണ്ണം രേണുവിനോടായി ചോദിച്ചു..
‘രേണുവിന് ഗര്ഭിണിയാകുന്നതിനും മുന്നേ തന്നെ ക്ഷീണം ഉള്ളതായി തോന്നുമായിരുന്നോ..’
അവൾ ഒന്നാലോചിച്ച ശേഷം അതേ എന്ന് മറുപടി പറഞ്ഞു..
‘കല്യാണം കഴിയുന്നതിനു മുൻപും ശേഷവും ശരീരഭാരം കുറഞ്ഞിട്ടുണ്ടോ..’
‘ഡോക്ടർ കല്യാണം കഴിഞ്ഞ ശേഷം എന്തായാലും ഒരു പതിനാല് കിലോയോളം കുറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്…’
ഡോക്ടർ നിശബ്ദത പാലിക്കുന്നത് കണ്ട് താൻ പിന്നെയും ചോദിച്ച്..
‘ഡോക്ടർ കുഞ്ഞിനെന്തെങ്കിലും പ്രശ്നം..??’
‘ഒന്നും പറയാറായിട്ടില്ല.. ദാ ഈ ടെസ്റ്റുകൾ കൂടി ചെയ്യണം.. അതിവിടെ ചെയ്യാനുള്ള സൗകര്യമില്ല.. മറ്റെവിടെയെങ്കിലും ചെയ്ത ശേഷം അടുത്ത ദിവസം ,പറ്റുമെങ്കിൽ ഇന്നോ നാളെയോ എന്നെ കൊണ്ടുവന്ന കാണിക്കണം…’
ഡോക്ടറുടെ മറുപടിയിൽ തനിക്കെന്തോ അപ്പോഴും ഒരു ധൈര്യക്കുറവ് തോന്നി..
അന്ന് തന്നെ മറ്റൊരിടത്ത് പോയി ഡോക്ടർ പറഞ്ഞ ടെസ്റ്റുകൾ എല്ലാം ചെയ്ത അവരുടെ ഒ.പി തീരും മുന്നേ തിരികെ ഹോസ്പിറ്റലിലേക്ക് ഓടിയെത്തി..
രേണുവുമായി താൻ അവരുടെ മുറിയിലേക്ക് കയറി … കിട്ടിയ റിപ്പോർട്ട് അവരെ ഏൽപ്പിച്ചു..
‘എന്താണ് ഡോക്ടർ.. എന്തെങ്കിലും പ്രശ്നമുണ്ടോ..’
‘പറയുന്നതിൽ വിഷമം തോന്നരുത്..
പക്ഷെ പറയാതിരിക്കാൻ കഴിയില്ല.. എന്റെ ജോലി ഇതായിപ്പോയില്ലേ..’
‘എന്തായാലും പറയു ഡോക്ടർ..’
‘ഇന്ന് നമ്മൾ നടത്തിയ സ്കാനിൽ അന്ധവാഹിനി കുഴലിൽ തീർത്തും abnormal ആയ ഒരു മുഴ കണ്ടെത്തിയിരുന്നു..
അത് എന്താണെന്ന് കണ്ടെത്താൻ വേണ്ടിയാണ് ഞാൻ നിങ്ങളോട് ബാക്കി ടെസ്റ്റുകൾ ചെയ്യാൻ പറഞ്ഞത്..
ബട്ട് ഈ റിപ്പോർട്ട് പറയും പ്രകാരം രേണുകയുടെ അന്ധവാഹിനി കുഴലിൽ ഒരു ട്യൂമർ ഗ്രോത്ത് ആണ് കാണുന്നത്..
Something beyond our control..
രേണുക കഴിവതും ഈ pregnancy അബോർട്ട് ചെയ്ത കളയുന്നതാവും ഉചിതം..
കാരണം അത് പിന്നെ അതിലും വലിയ കോംപ്ലിക്കേഷനിലേക്ക് കൊണ്ടെത്തിക്കാം..
കൂടാതെ നമ്മൾ ഈ ട്യൂമർ എടുത്തു കളഞ്ഞാലും രണ്ടാമത് അത് വീണ്ടും വരാനുള്ള ചാൻസും തള്ളിക്കളയാനാകില്ല..’
ഡോക്ടറുടെ വാക്കുകൾ തന്റെ സുബോധം കെടുത്തിയില്ലേ എന്നെ ഉള്ളൂ..
രേണു അപ്പോഴും ഒരു പകപകപ്പിലായൊരുന്നു..
‘ഡോക്ടർ , ഇനി എന്ത് ചെയ്യും..??’
അവളുടെ ചോദ്യത്തിന് താൻ അതുവരെയും കെട്ടിപ്പൊക്കിയ സ്വപ്നങ്ങൾ മുഴുവൻ നേരിപ്പൊടിൽ എരിയുന്നതിന്റെ വേദനയുണ്ടായിരുന്നു..
‘നാളെ തന്നെ abortion വേണ്ടി ഇവിടെ എത്തണം കൂട്ടത്തിൽ ആ ട്യൂമർ കൂടി എടുത്ത കളയാം നമുക്ക്..’
അത്രയും പറഞ്ഞ ശേഷം ഡോക്ടർ രേണുവിനോട് ഒന്ന് പുറത്തിറങ്ങാൻ പറഞ്ഞു..
എന്നിട്ട് തന്നോട് മാത്രമായി സംസാരിച്ചു തുടങ്ങി..
‘രാജീവന് നല്ല will power വേണ്ടുന്ന സമയമാണിത്..’
തന്റെ will power മുഴുവൻ പുറത്തിരിക്കുന്ന രേണുവാണെന്ന് അവരോട് വിളിച്ചു പറയണമെന്ന് അന്നേരം രാജീവന് തോന്നി..
‘രാജീവ് ഇത് എനിക്ക് നിങ്ങളോട് പറഞ്ഞേ മതിയാവൂ.. അല്ലെങ്കിൽ അത് എന്റെ ethicsനു എതിരായിരിക്കും.. രേണുവിന്റെ ആ ട്യൂമർ അതിന്റെ ലാസ്റ് സ്റ്റയിജിലാണ്..
ഇനി അത് മുറിച്ച മാറ്റിയിട്ടും വലിയ കാര്യങ്ങളൊന്നും ചെയ്യാനില്ല..
പിന്നെ അവൾക്കിനി ഒരു അമ്മയാവാനും സാധിക്കില്ല.. ഞാൻ ഇത് തുറന്ന് പറയുന്നത് രാജീവന് ഒരു തീരുമാനം എടുക്കാൻ വേണ്ടി കൂടിയാണ്.. ജീവിതത്തിൽ നമ്മൾ പലപ്പോഴും പ്രാക്ടിക്കലായി ചിന്തിക്കേണ്ടി വരും.. നല്ലൊരു ദാമ്പത്യ ജീവിതമാണ് ആഗ്രഹിക്കുന്നതെങ്കിൽ, മുൻപ് എന്റെ തന്നെ പല പെഷ്യൻറ്സും ചെയ്ത പോലെ ഈ വിവാഹബന്ധത്തെക്കുറിച്ച് ഒന്നിച്ച് വീണ്ടും ഒന്നാലോചിക്കുന്നത് നന്നായിരിക്കും.. ഞാൻ പറഞ്ഞു വരുന്നത് രാജീവന് മനസ്സിലാകുന്നുണ്ടല്ലോ..’
‘എനിക്കറിയാം ഡോക്ടർ.. പക്ഷെ എന്തൊക്കെ സംഭവിച്ചാലും ഞാൻ എന്റെ രേണുവിനെ എന്റെ ജീവിതത്തിൽ നിന്നും പടിയിറക്കി വിട്ടില്ല.. അവൾ എന്റെ ഭാര്യ മാത്രമല്ല.. എന്റെ സുഹൃത്താണ്.. എന്റെ ജീവനാണ്..’
അത് പറയുമ്പോൾ തന്റെ കണ്ണിൽ കണ്ണീർ ഉറഞ്ഞുകൂടിയിരുന്നു..
‘ഒക്കെ രാജീവ്.. ഞാൻ പറഞ്ഞെന്ന് മാത്രം..’
ഡോക്ടറിന്റെ റൂമിനു വെളിയിൽ ഇറങ്ങുമ്പോൾ തന്റെ കണ്ണുകൾ തുളുമ്പുന്നത് രേണുവും കണ്ടെന്ന് അയാൾക്ക് തോന്നി..
‘ഡോക്ടർ എന്തു പറഞ്ഞു..’
‘ഒന്നൂല്ല.. നമുക്ക് പോവാം..’
താൻ അവളെയും വിളിച്ചു കൊണ്ട് വീട്ടിലേക്ക് നടന്നു..
വീട്ടിലെത്തിയപ്പോഴും രേണു ആ ചോദ്യം ആവർത്തിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു..
ഒന്നുമില്ലെന്ന് പഴയ പല്ലവി താനും..
അന്ന് രാത്രി തനിക്കുറക്കം വന്നില്ല..
തിരിഞ്ഞും മറിഞ്ഞും കിടക്കയിൽ ഞെരിപിരി കൊള്ളുന്നത് അവളും അറിഞ്ഞു കാണും..
അവൾ ഉടനെ എഴുന്നേറ്റ് പണ്ടത്തെ തന്റെ ആദ്യ രാത്രിയിലേത് പോൽ ഒരു മെഴുകുതിരി മുറിയുടെ നടുവിലായി കത്തിച്ചു വച്ചു..
മെഴുകുതിരിയുടെ അരണ്ട വെളിച്ചത്തിൽ അവൾ എന്റെ കൈകളിൽ ഉമ്മ വച്ചു..
‘രാജീവേട്ടന് എന്നോട് എന്തൊക്കെയോ പറയാനുണ്ട്.. നമ്മൾ തമ്മിൽ എന്തിനാ ഒരു മറ.. എനിക്ക് പണ്ട് തൊട്ടേ അറിയാവുന്നതല്ലേ രാജീവന് ഒന്നും മറച്ചു വയ്ക്കാൻ അറിയില്ലെന്ന്.. എന്നോട് പറഞ്ഞൂടെ..’
അവളുടെ ആ വാക്കുകൾ കേട്ടപ്പോൾ അതുവരെയും പുറത്തു പറയരുതെന്ന് ആഗ്രഹിച്ച ആ കാര്യങ്ങൾ താൻ അവളോട്‌ പറഞ്ഞു..
എല്ലാം കേട്ടു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അവൾ ആദ്യം ഒന്ന് പകച്ചു എന്നുള്ളത് നേരാണ്.. പക്ഷെ ഞൊടിയിട കൊണ്ട് തന്നെ അവൾ അവളുടെ സങ്കടങ്ങളെ ഉള്ളിൽ ഒളിപ്പിക്കുന്നതായി തനിക്ക് തോന്നി..
‘ഞാൻ പണ്ടും ഒരു ഭാഗ്യമില്ലാത്തവളാ..
കുട്ടിക്കാലത്തെ അച്ഛനെ നഷ്ടപ്പെട്ടോളാ, രേണു സന്തോഷിക്കുന്നത് ദൈവത്തിനു ഇഷ്ടമായിരിക്കില്ല..’
‘അങ്ങനെ ഒന്നുമില്ലടോ.. എല്ലാം ശരിയാവും..’
തനിക്കുറപ്പില്ലാത്ത പ്രതീക്ഷയാണ് വച്ചു നീട്ടുന്നതെന്ന് ഉറപ്പുണ്ടായിട്ടും താൻ അതവൾക്ക് വച്ചു നീട്ടി..
