ഓർമ്മകൾ പൂക്കുന്ന താഴ്വര

ഓരോ അടിയിലും അവളുടെ മുഖം കനത്തു വന്നിരുന്നു.. മലർന്നുകിടക്കുന്ന അവളിലേക്ക് താൻ വലിച്ചൂരി അടിച്ചു.. ഇറുക്കമുള്ള ആ ദ്വാരത്തിലൂടെ തന്റെ കുട്ടന്റെ ഓരോ പ്രയാണവും അവൾക്ക് വേദന സമ്മാനിച്ചിരുന്നു എന്ന് തനിക്കറിയാമായിരുന്നു..
മുഖം തിരിച്ചു പിടിച്ച അവൾ തന്റെ വേദനയെ കടിച്ചമർത്താനും ആദ്യമെല്ലാം ശ്രമിച്ചു… ഒടുവിൽ അവളുടെ കവിളിൽ വേദനയ്ക്ക് പകരം സുഖത്തിന്റേതായ ഒരു പ്രഭ കാണാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ താൻ തന്റെ അടിയുടെ വേഗം കൂട്ടി..

പിന്നീട് അവളും പെട്ടന്ന് എന്തെങ്കിലും ചെയ്യാൻ പുലമ്പിക്കൊണ്ടിരുന്നു..
പിന്നീട് ചലിക്കുകയായിരുന്നു ലോകം.. സുഖത്തിന്റെ അവസാന കണവും തന്റെ ഗർഭാശയത്തിലേക്ക് ഉതിർന്നു വീണു എന്ന ഉറപ്പാക്കിയിട്ടെ അവൾ തന്റെ ദേഹത്തുനിന്നുള്ള പിടി പോലും വിട്ടുള്ളൂ..

ആദ്യ സമാഗമത്തിന്റെ മധുരത്തിൽ സ്വയം ആഹ്ലാദിച്ചവൾ കുറെ നേരം കണ്ണുകളടച്ച് വച്ചു നിർവൃതി പൂകി കിടന്നു…

ഒടുവിൽ അവൾ പറഞ്ഞു..
‘രാജീവ്.. എനിക്കിനിയും ഇതുപോലെ ഒരായിരം രാത്രികൾ നിന്റെയൊപ്പം ഇതുപോലെ നിന്റെ നെഞ്ചിൽ കെട്ടിപ്പിടിച്ച് ഇങ്ങനെ കിടക്കണം..’
‘എന്നിട്ട്..??’
‘എന്നിട്ട് ഒരു കുഞ്ഞോക്കെയായി അവളുടെത് മാത്രമായി നമുക്ക് ജീവിക്കണം.. ‘
‘ആഹാ അത്രേ ഉള്ളോ..??’
‘എപ്പോഴും ഞാൻ കുറച്ചു മോഹങ്ങളല്ലേ കാണാറുള്ളൂ രാജീവ്.. ഇതും അതുപോലെയാണ്..
എനിക്ക് ഒരു കൊച്ച്‌ കുടുംബം മതി.. നീയും ഞാനും നമ്മുടെ കുഞ്ഞാവയുമൊക്കെയായി ഒരു കൊച്ച് കുടുംബം..’
‘അപ്പൊ കുഞ്ഞാവയ്ക്ക് വേണ്ടി നമുക്ക് ഒന്ന് രണ്ട് റൗണ്ട് കൂടി ഇന്നൊന്ന് ശ്രമിച്ചാലോ’
അന്നേരം അവൾ ചിരിച്ചു.. താൻ അവളെയും കൊണ്ട് വീണ്ടും കട്ടിലിലൂടെ മറിഞ്ഞു…

***************

‘ഹലോ ചേട്ടാ.. ചെന്നൈയിലേക്ക് ഇനി എത്ര ദൂരമുണ്ട്..’
അപ്പുറത്തെ സീറ്റിലിരിക്കുന്ന പെണ്കുട്ടിയാണ് ആ ചോദ്യം തന്റെ എതിർവശത്തെ സീറ്റിലിരുന്നു സ്വപ്നം കാണുന്ന രാജീവിന്റെ കാതിലേക്ക് തൊടുത്തു വിട്ടത്..
അയാൾ ആ ചോദ്യം കേട്ടപ്പോൾ മുഖമൊന്നുയർത്തി പിന്നെ തന്റെ വാച്ചിലേക്ക് നോക്കി..
‘ഇനിയൊരു നാല് മണിക്കൂർ എന്തായാലും എടുക്കും..’
അയാൾ പറഞ്ഞു..
അന്നേരം ആ പെണ്കുട്ടി തന്റെ മൊബൈൽ ഫോണ് തുറന്ന് ഇയർ ഫോണ് കാതിലേക്ക് തിരുകി വച്ച് പിന്നെ തന്റെ തൊട്ടടുത്തിരിക്കുന്ന കൂട്ടുകാരനിലേക്ക് ചാഞ്ഞിരുന്നു..

അവന്റെ കൈകൾ മറ്റാരും കാണാതെ അവളുടെ താഴ്ത്തിയിട്ടിരിക്കുന്ന ഷാളിനിടയിലൂടെ അവളുടെ നിധികുംഭങ്ങളിൽ പയ്യെ തലോടുന്നതും അയാൾ ഇടയ്ക്ക് ശ്രദ്ധിച്ചു..

‘ഇപ്പത്തെപ്പിള്ളേർക്ക് ഒരു ലക്കും ലഗാനുമില്ല..’
അയാൾ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് തന്നെ തന്റെ പോയകാല ജീവിതത്തിന്റെ മധുരതരമായ ദിനങ്ങളിലേക്ക് പിന്നെയും മനസ്സിനെ പറത്തി വിട്ടു..

രേണുവുമൊത്തുള്ള ജീവിതം തനിക്ക് ചിന്തിക്കാവുന്നതിനും അപ്പുറം അവൾ സ്വപ്നതുല്യമാക്കി..
വിപ്രോയിലുള്ള ജോലിക്കായി താൻ ചെന്നൈക്ക് വണ്ടി കയറിയപ്പോൾ അവളെയും താൻ കൂടെ കൂട്ടി..
നാട്ടിൽ അവളെ നിർത്തിപ്പോരാൻ തനിക്കോരിക്കലും തോന്നിയിരുന്നില്ല എന്ന് വേണം പറയാൻ..
അവളില്ലാതെ അവളുടെ തലോടലില്ലാതെ തനിക്കോരിക്കലും സ്വസ്ഥമായിരിക്കാൻ കഴിയില്ലെന്ന് പണ്ടേ അറിയാമായിരുന്നു..

ചെന്നൈയിലേ കൊച്ചു വാടക മുറിയിൽ പോലും അവൾ സംതൃപ്തയായിരുന്നു..
അവൾ പണ്ടും പറഞ്ഞിരുന്ന പോലെ കൊച്ച്‌ കൊച്ച് സന്തോഷങ്ങളും സ്വപ്നങ്ങളും മാത്രം മതിയായിരുന്നു അവൾക്ക്..

ഇവിടെയും അവളെന്നെ അത്ഭുതപ്പെടുത്തി..
ഓഫീസിലെ പല സുഹൃത്തുക്കളുടെയും പരാതി ഈ ചെറിയ ശമ്പളത്തിൽ അവരുടെ beauty conscious ആയ ഭാര്യമാരെകൂടി തെളിച്ച് കൊണ്ടുപോവാനുള്ള ബുദ്ധിമുട്ടായിരുന്നു..
പക്ഷെ തന്റെ രേണുവിന്റെ സംബന്ധിച്ച അങ്ങനെ ഒന്നും തന്നെ ഇല്ലായിരുന്നു..
നൂറുകണക്കിന് സൗന്ദര്യ ലേപനങ്ങൾ പുരട്ടുകയോ, ബ്യൂട്ടി പാർലറിൽ പോയി മുഖം മിനുക്കാനോ അവൾ മെനക്കെട്ടില്ല..
പലപ്പോഴും താൻ ഓഫീസിൽ നിന്നും തളർന്ന് വരുന്ന നേരങ്ങളിൽ, പകൽ മുഴുവൻ വീട്ടുജോലി ചെയ്തതിന്റെ ഒരു പരാതി പോലും പറയാതെ അവൾ ഉലഞ്ഞ ഒരു പുഞ്ചിരി തനിക്ക് സമ്മാനിക്കുമായിരുന്നു..
രാത്രികൾ മുഴുവൻ താൻ അവളുടെ മുലക്കണ്ണുകളിൽ പറ്റി പിടിച്ചു കിടന്നു.. അവളുടെ വയറോടോട്ടി ഒരു കൊച്ചു കുഞ്ഞാവൻ ശ്രമിച്ചു..

ചെന്നൈയിലെ ആ വസന്ത കാലം പിന്നെയും ഒരുപാട് അമ്പരപ്പുകൾ തനിക്ക് സമ്മാനിച്ചു..

ജോലിക്ക് ചേർന്ന് ഒരു വർഷം കഴിഞ്ഞ വേളയിലാണ് വീട്ടിൽ നിന്നും ഓഫീസിലേക്ക് ഒരു കോൾ വരുന്നത്..
‘ഹലോ.. ഞാനാ രേണുവാ..’
‘എന്തു പറ്റി നീ ഓഫീസിലേക്ക് വിളിക്കാൻ.. എന്തേലും പ്രശ്നമുണ്ടോ..’
‘ഒന്നൂല്ല രാജിവെട്ടാ.. ഇന്ന് വൈകുന്നേരം വരുമ്പോഴേ എനിക്ക് നല്ല മസാല ദോശ വാങ്ങിച്ച് കൊണ്ടുവരണം..’
‘അതെന്താടീ ഇപ്പൊ ഒരു ദോശ പൂതി..??’
‘പിന്നേയ്.. അത് പറയാൻ എനിക്ക് നാണമാ
.. അത് ഞാനിവിടെ വരുമ്പോ പറഞ്ഞാ പോരെ..’
‘പോരാ.. മോൾ കളിക്കാതെ കാര്യം പറ..’
‘നമുക്കൊരു കുഞ്ഞാവ ജനിക്കാൻ പോവാണ്‌.. എന്റെ കുളി തെറ്റി രാജീവേട്ടാ..’
അവൾ നാണത്താൽ ഇടറിയ സ്വരത്തോട് കൂടിയാണത് പറഞ്ഞത്..
‘ആഹാ.. എന്നിട്ടാണോ താൻ പറയാതിരുന്നത്.. തനിക്കൊന്നല്ല ഒരു നൂറ് മസാലദോശ ഞാൻ വാങ്ങിത്തരാം.. ഞാൻ ഇപ്പൊ തന്നെ വരാം..’
‘ഇപ്പൊ വരണ്ട രാജീവേട്ടാ.. ജോലികഴിഞ്ഞു ഇറങ്ങിയാ മതി..’
‘എന്തായാലും ഇത് നമുക്ക് ആഘോഷിക്കണം..’
ഫോണിന്റെ മറുതലയ്ക്കൽ അവൾ സൗമ്യമായി ചിരിക്കുക മാത്രം ചെയ്തു..
ഓഫീസിലുള്ള സുഹൃത്തുക്കൾക്കെല്ലാം ലഡ്ഡു വാങ്ങി വിതരണം ചെയ്ത ശേഷമാണ് അന്ന് താൻ മടങ്ങിയത്..

വാടകമുറിയിലേക്ക് തന്റെ ഓരോ കാലടിയും വേഗമേറിയതായിരുന്നു..
ചെന്ന പാട് താൻ അവളെ കെട്ടിപ്പുനർന്നു.. പിന്നെ അവളെയും കോരിയെടുത്ത് ബെഡിലേക്കായി കിടത്തി..

നേർത്ത ഷിഫോണ് സാരി അവളുടെ വയറ്റിൽ നിന്നും മാറ്റിയിട്ട് താൻ അവിടേക്ക് ചെവി ചേർത്തു..
‘ഒന്നും കേൾക്കാനില്ലല്ലോ..’
അന്നേരം അവൾ പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു..
‘പിന്നെ ഇപ്പൊത്തന്നെ എങ്ങനെയാ രാജീവേട്ടാ അനക്കം കിട്ടുവാ.. അതിനു മിനിമം ഒരു നാലു മാസമെങ്കിലും എടുക്കും..’
‘ആ.. അങ്ങനെയാണോ.. എന്നാലേ ഞാൻ അത് കിട്ടുന്ന വരെയും നിന്റെ ഈ വയറ്റിൽ ഇങ്ങനെ ചെവി വച്ച കിടക്കാം..’
‘പൂതികൊള്ളാലോ.. വേഗം പോയി കുളിച്ചേ.. ഞാൻ കാപ്പി എടുത്ത് വയ്ക്കാം..’
‘എനിക്കിപ്പോ കാപ്പിയൊന്നും വേണ്ട.. കുഞ്ഞു മോൾടെ ഉള്ളിലെ പാല് മതി..’
‘അയ്യയ്യേ.. ഓരോ വൃത്തികേട് പറയുന്ന കണ്ടില്ലേ.. ശീ.. വാ എഴുന്നേൽക്ക്..’

അവൾ തന്നെ ബലമായി എഴുന്നേൽപ്പിച്ചു.. കുളിമുറിയിലേക്ക് തള്ളി വിട്ടു..
കുളിച്ച വരുമ്പോഴേക്ക് രേണു നല്ല അസ്സൽ കാപ്പി ഉണ്ടാക്കി റെഡിയാക്കി വച്ചിരുന്നു..
‘രേണൂ, നീ റെഡിയാവ്… നമുക്കൊന്ന് കറങ്ങിയിട്ട വരാം.. നിനക്ക് മസാല ദോശയോ, പച്ച മങ്ങയോ ബിരിയാണിയോ എന്തു കുന്തം വേണമെങ്കിലും വാങ്ങിച്ച തരാം..’
അന്ന് രാത്രി മുഴുവൻ താൻ ആ വലിയ നഗരത്തിൽ സ്വപ്നങ്ങൾ പേറി നടന്നു..
രേണുവിന് ഇഷ്ടമുള്ളതെല്ലാം വാങ്ങിക്കൊടുത്തു..
മറീന ബീച്ചിൽ തിരമാലകളെ നോക്കി നിന്നു.. രാത്രിയുടെ നിലാവെളിച്ചത്തിൽ അവളുടെ കവിളിൽ ചുണ്ടുകൾ ചേർത്ത് ഉമ്മ വച്ചു..

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *