“ശരി ചേട്ടാ ഞാൻ പിന്നെ വരം ” എന്നു പറഞ്ഞ് ഞാൻ പോയി.
മില്ലിരിക്കുന്ന മുറിയിലെ ചെറിയ ഇരുട്ടു മുതലെടുത്ത് പുഷ്ക്കരൻ തരം കിട്ടുമ്പോഴൊക്കെ പെണ്ണുങ്ങളെ പിടിക്കുമായിരുന്നു; എന്നാൽ അവിടെ മുഴുവൻ കലാപരിപാടിയും നടത്താനുള്ള സാഹചര്യം ഇല്ലായിരുന്നു എന്നാണ് എൻറെ വിശ്വാസം. പെണ്ണുങ്ങളുടെ മൂലയ്ക്ക് പിടിക്കാനും
ൽ അയാൾ എന്തിനു് ആൺകുട്ടികളുടെ അണ്ടി പിടിച്ചു എന്നത് എനിക്കൊരു ഉത്തരം കിട്ടാത്ത സമസ്യയാണ്.
എനിക്കു പതിന്നാലു വയസ്സു കാണും. പൊടിച്ചുകഴിയുമ്പോൾ കാശുകൊടുക്കാൻ ആ മേശയുടെ അടുക്കൽ ഞാൻ നിൽക്കും. ബാക്കി ചില്ലറ തരാൻ പുഷ്ക്കരൻ കുറെ സമയം എടുക്കും. ഓരോന്നു പറഞ്ഞ് പതിയെ കൈ എന്റെ നിക്കറിനുള്ളിൽ കടത്തും. സാവകാശം താലാടും. അൽപ്പം കഴിയുമ്പോൾ കുണ്ണ ബലം വച്ച് ഇരുമ്പു വടി പോലെയാകും. അയാൾ പതിയെ അതിന്റെ മുഴുനീളത്തിൽ പിടിച്ചു തടവും. ചിലപ്പോൾ പശുവിന്റെ അകിടു കറക്കുന്നതുപോലെ ചെയ്യും. പാലു വരുത്താറില്ല. മറ്റാരെങ്കിലും അഥവാ ഭാസ്ക്കരൻ വരുന്നതു വരെ ഇതു തുടരും. ആരെങ്കിലും വന്നാൽ അയാൾ പെട്ടെന്നു കൈ എടുത്തു പണം എണ്ണുന്നതായി നടിക്കു..
“അപ്പാ പൊടി ,മില്ല് മാത്രമല്ല, ചില്ലറ കാമസങ്കേതവുമായിരുന്നു, അതെന്നു ചുരുക്കും. അതാ ഞാൻ എപ്പോഴും പറയാറ്, കേരളത്തിന് അതിന്റേതായ സംസ്ക്കാരമുണ്ട്”, ഗോപു അതു ഭംഗിയായി പറഞ്ഞവസാനിപ്പിച്ച് ഉറക്കെ ചിരിച്ചു.
“അതെ ബൈക്കോൽക്കട നടത്തുന്നവരും ഇക്കാര്യത്തിൽ ഒട്ടും മോശമല്ലായിരുന്നു. ” അവൻ പറഞ്ഞു.
“ആ, നുണ പറയാതെടാ. വൈക്കോൽ വിക്കുന്നവരോ? അതെങ്ങനെ?“
“തോട്ടുവക്കത്തു കിഴക്കു ഭാഗത്തായി ഒരു വൈക്കാൽക്കടയുണ്ടായിരുന്നു. മുളകൊണ്ടു കെട്ടി മകളിൽ മാല മേഞ്ഞ ഒരു ഷഡ്ഡ്. പശുവിനും എരുമയ്ക്കും മറ്റും തിന്നാനുള്ള വാക്കാൽ അത്തരം കടയിൽ നിന്നാണ് എന്നെപ്പോലുള്ളവർ വന്നു വാങ്ങുക. ഷഡ്ഡിനകത്ത് ആറാ എഴാ അടി പൊക്കത്തിൽ വക്കോൽക്കൂട്ടു കൂട്ടിയിടും. ആളുകൾ വാങ്ങുന്നതനുസരിച്ചു അവിടവിടെ ഉയരം കുറയും.
കടയുടെ ഉടമസ്ഥൻ ചാക്കോച്ചനെ അവിടെ കാണാറില്ല; ചാക്കോച്ചന്റെ വീടു അവിടെ അടുത്തുതന്നെയാണ്; അയാൾ മിക്കവാറും ഇക്കിൾ കടയിലായിരിക്കും. നല്ല കുടിയനാണ്.
ചാക്കോച്ചൻ. രാമു എന്ന ചെറുപ്പക്കാരനാണ് കടയിൽ കാണാറ്. ആരെങ്കിലും മുക്കാൽ വാങ്ങാൻ വന്നാൽ ആദ്യം തന്നെ കുറച്ചു വെക്കാൽ എടുത്തു കൊടുക്കും, കുറച്ചു ദാമുവിൻറ കയ്യിലും കാണും; രണ്ടുപേരും രണ്ടറ്റത്തു പിടിച്ചു് അതു പിരിച്ചു് ഒരു കയറുപോലെയാക്കും. ഇടയ്ക്കിടെ നീളം കൂട്ടാൻ കച്ചി ചേർക്കും. ഈ കച്ചിക്കയർ താഴെ വച്ച് അതിന്റെ പുറത്ത് കച്ചി വച്ച് വന്ന ആളുടെ തലയിൽ വച്ചു കൊടുക്കും, ദാമു. എന്റെ കുട്ടിക്കാലത്ത് ദാമുവിന് എന്നെ വലിയ ഇഷ്ടമായിരുന്നു; ഉടമസ്ഥൻ ഇല്ലാത്തപ്പോൾ ഞാൻ ചെന്ന് ദാമുവിൻറ അടുത്തിരിക്കും; ഭാമ എന്നെ കളിപ്പിക്കും; അടുത്ത ചായക്കടയിൽ നിന്ന് ചായയും പലഹാരവും വാങ്ങിത്തരും; മിക്കവാറും ദിവസം ഉച്ചകഴിഞ്ഞ് കവടം കുറയും; ആ സമയത്താണ് ഞാൻ ചെല്ലുക. ചെന്ന പാടെ ഞാൻ പൊക്കമുള്ള വാക്കാൽ കെട്ടിന്റെ ഉയരത്തിൽ ചെന്ന കിടക്കും. ചില ദിവസങ്ങളിൽ ഉറങ്ങും. നല്ല സുഖമാണതു്, പ്രത്യേകിച്ച് മഴക്കാലത്തു് ചെറിയൊരു ചൂടു കിട്ടും. വേല കുറഞ്ഞ സമയത്ത് ദാമുവും എൻറെ കൂടെ വന്നു കിടക്കും. ചിലപ്പോൾ എന്റെ നിക്കറിൻറകത്തു പതിയെ പതിയെ കയ്യിട്ടു അണ്ടി വെളിയിലെടുത്ത് മ്യദുവായി തലോടും; കവറ ഒരു പണിയും ദാമു ചെയിട്ടില്ല.
ഒരു ദിവസം ഞാൻ അവിടെച്ചെല്ലാൻ അൽപ്പം വൈകി. മൂന്നായിക്കാണും. ചെന്ന പാടെ ഞാൻ പതിയെ വൈക്കോലിന്റെ പുറത്തു കയറി കിടന്നു. വെറുതെ മറുവശത്തു നോക്കിയപ്പോൾ ഒര കാഴ്ച്ച കണ്ടു; വക്കോൽക്കെട്ടുകൾക്കുള്ളിൽ ഒരു ഒഴിഞ്ഞ സ്ഥലം; അവിടെ വച്ചാൽ വിരിച്ചു് ഒരു കിടക്ക പാലെയാക്കി ഒരു പെണ്ണിന്റെ മുകളിൽ ദാമു. അയാളുടെ കറുത്തു മെലിഞ്ഞ ശരീരം ഏതാണ്ടു നഗ്നമാണ്. താഴെ സ്ഥിരമായി കച്ചിക്കു വരാരുള്ള തങ്കമ്മ എന്ന ചെറുപ്പക്കാരി! ഞാൻ അദ്ഭുതത്തോടെ താഴെ നോക്കി. എന്താണവർ ചെയ്യുന്നത്? തങ്കമ്മയുട ബ്ലൗസിന്റെ മുൻ വശം തുറന്നു കിടക്കുന്നു; മൂണ്ടും സ്ഥാനം മാറിക്കിടക്കുന്നു; ദാമു നല്ലവണ്ണം കിതയ്ക്കുന്നുണ്ടു്. എന്തോ അനക്കം കേട്ടറിഞ്ഞ് ദാമു പെട്ടെന്നു്, ചെയ്തിരുന്ന കാര്യം നിർത്തി മുകളിലോട്ടു നോക്കി. പെട്ടന്നതുടുത്തു; തങ്കമ്മയും പെട്ടന്ന് മുണ്ടു വലിച്ച് അര മറച്ചു.
“എന്റെ പൊന്നെ നീയായിരുന്നാടാ ഞാനങ്ങു പടിച്ചു പായി.” അയാൾ പെട്ടന്നു ചാടി മറിഞ്ഞ് മശയുടെ അടുത്തു ചെന്നു; പണപ്പെട്ടിയിൽ നിന്ന് ചില്ലറയടുത്തു.
“എൻറ മോനേ, വീപീയെ ടാക്കീസിൽ ഇടിപ്പടമാ വേഗം ചെന്നാൽ മാറ്റിനിക്കുള്ള ടിക്കറ്റു കിട്ടും; വീട്ടിൽ താൻ എന്തേലും പറഞ്ഞാളാ..”, പണം എന്റെ കയ്യിൽത്തന്ന് ദാമു പറഞ്ഞു.
എന്റെ സന്തോഷത്തിനു അതിരില്ലായിരുന്നു. കുറേ നേരം എവിടെപ്പോയെന്ന് അമ്മയോടു വിശദീകരിക്കാൻ എളുപ്പമല്ല; പാക്ഷ സൗജന്യമായി മാറ്റിനിക്കുള്ള ടിക്കറ്റു കിട്ടുക എന്നു വച്ചാൽ.. അതെങ്ങനെ കളയും? സിനിമയ്ക്ക് കാശുകിട്ടണമെങ്കിൽ തപസ്സിരിക്കണം. രാമുവിനൊപ്പാലുള്ള മനുഷ്യസ്നേഹികളുടെ ഔദാര്യം കൊണ്ട് അതൊക്കെ നടക്കു. ഞാൻ വണ്ടി സ്റ്റാർട്ട് ആക്കി ഗിയറിട്ട് സ്റ്റിയറിങ്ങിപ്പിടിച്ച് ഒറ്റ ഓട്ടം:
“ബു….ഊ.ഹൂ ഹൂ ഹൂ.” നേരേ വീപീയത്തിലേയ്ക്ക്…
ഞാൻ പോയതിനുശേഷം അവർ രണ്ടാം ഭാഗത്തിലേയ്ക്ക് കടന്നു കാണണം..
അതുപോലെ വേറെ ഒരു ദിവസം ഞാൻ ചെന്നപ്പോൾ വാക്കാൽകെട്ടിനു പുറകിൽ നിന്നു് ഒരു പെണ്ണ് ബ്ലൗസിന്റെ പിന്നിട്ടു പുറത്തു വരുന്നു…
“പ്രം, നി പറഞ്ഞ കാര്യങ്ങളൊക്കെ അസ്സലായി.. അന്നൊക്കെ നി ഇതുപോലെ എന്തെങ്കിലും ചെയ്തിട്ടുണ്ടോ?”
“ആഗ്രഹമുണ്ടായിരുന്നു. കുണ്ണയും തയ്യാറായിരുന്നു. പക്ഷേ അവനെ ക്ഷണിക്കാൻ ഒരു കുണ്ണില്ലായിരുന്നു. ഒപമറി സ്ക്കൂളിൽ പഠിക്കുമ്പോൾ ഒരു ടീച്ചറുണ്ടായിരുന്നു. ചുരുണ്ട മുടിയും വശ്യമായ കണ്ണുകളും. അവരെ എനിക്കു മറക്കാനാവില്ല. പിന്നെ സ്കൂളിലെ സുമിത്ര ടീച്ചർ………..(തുടരും)
