കല്യാണത്തിലൂടെ ശാപമോക്ഷം – 2

മാധവൻ -നിൽക്ക് ഞാൻ ശ്രീജയെ വിളിച്ച് എന്തെങ്കിലും കുടിക്കാൻ എടുക്കാം

മാധവൻ അയാളുടെ ഭാര്യയെ വിളിച്ചു അവൾ അവിടെക്ക് വന്നു

ശ്രീജ -ആ ഇത് ആരൊക്കെയാ വന്നിരിക്കുന്നെ

മാധവൻ -ഇപ്പോ വന്നോളൂ നീ കുടിക്കാൻ എന്തെങ്കിലും എടുക്ക്

ശ്രീജ -മ്മ്

ശ്രീജ പിന്നെയും അടുക്കളയിലേക്ക് പോയി

ലക്ഷ്മി -മീര എന്തേ

മാധവൻ -അവള് ഫ്രണ്ട്സിന്റെ കൂടെ ഷോപ്പിംഗിന് പോയേക്കാ
ലക്ഷ്മി -മ്മ്

മാലിനി -ഞങ്ങൾ ഒരു പ്രധാനപ്പെട്ടാ കാര്യം പറയയാൻ വന്നതാ

മാധവൻ -എന്താന്ന് വെച്ചാ പറഞ്ഞോ

മാലിനി -ശ്രീജയും കൂടി വരട്ടെ രണ്ടാളോടും കൂടി പറയാൻ ഉള്ളതാ

മാധവൻ -മ്മ്

മാലിനിയൂടെ സംസാരത്തിൽ മാധവന് എന്തോ പന്തികേട് തോന്നി അവൻ പെട്ടെന്ന് തന്നെ ശ്രീജയെ വിളിച്ച് അടുത്ത് ഇരുത്തി

മാലിനി -ഈ കല്യാണം നടക്കില്ല

അത് കേട്ട് ശ്രീജയും മാധവനും ഞെട്ടി. മാധവന് പെട്ടെന്ന് ദേഷ്യം വന്നു അയാൾ ഉച്ചത്തിൽ പറഞ്ഞു

മാധവൻ -ദേ അവസാന നിമിഷം ഓരോ ചെറ്റത്തരം പറയരുത്

മാലിനി -എനിക്ക് അറിയാം എല്ലാം അടുത്താ സമയത്ത് ഇങ്ങനെ കേട്ടാൽ ആർക്ക് ആയാലും ദേഷ്യം വരും

മാധവൻ -എന്താ പ്രശ്നം അരുണിന് വേറെ പെൺകുട്ടിയെ ഇഷ്ടം ആണോ

മാലിനി -ഏയ്യ് ഇല്ല

മാധവൻ -പിന്നെ എന്താ പ്രശ്നം

മാലിനി -അവന്റെ ജാതകത്തിൽ കുറച്ചു പ്രശ്നം ഉണ്ട്

മാധവൻ -അതിന് ജ്യോൽസ്യൻ കുഴപ്പം ഒന്നും ഇല്ല എന്നല്ലേ പറഞ്ഞത്

മാലിനി -ഞങ്ങൾക്ക് അടുത്ത് അറിയാവുന്ന ഒരു സ്വാമി ഉണ്ട് അദ്ദേഹം ആണ് ഈ കാര്യം പറഞ്ഞത്

മാധവൻ -ഏത് സ്വാമി

മാലിനി -ശങ്കര സ്വാമി

മാധവൻ -ആര് പൊന്നുമഠത്തിലെ ശങ്കര സ്വാമിയോ

മാലിനി -അതെ

മാലിനി പറഞ്ഞ സ്വാമിയുടെ പേര് കേട്ടപ്പോൾ മാധവന്റെ ദേഷ്യം കുറച്ചു കുറഞ്ഞു

മാധവൻ -സ്വാമി എന്താ പറഞ്ഞേ

മാലിനി -ഇവർ രണ്ട് പേരും ഒന്നിച്ചാൽ ഒരാൾക്ക് അപമൃതു ഉണ്ടാവും എന്ന്

അത് കേട്ട് മാധവനും ശ്രീജയും ഞെട്ടി

മാധവൻ -ഇതിന് പരിഹാരം ഒന്നും പറഞ്ഞില്ലേ

മാലിനി -ഈ കല്യാണം നടക്കരുത് അതേ ഒള്ളു പരിഹാരം

മാധവനും ശ്രീജയും ഒരു നിമിഷം പരസ്പരം സംസാരിച്ചു എന്നിട്ട് ഒരു ധാരണയിൽ എത്തി

മാധവൻ -ഞങ്ങളും ഈ കല്യാണത്തിന്ന് പിൻമറുകയാണ്

മാലിനി -അതാ നല്ലത്

മാധവൻ -ഞങ്ങൾ മീരയെ പറഞ്ഞ് മനസ്സിലാക്കിക്കോളാം

മാലിനി -ശരി. ബുദ്ധിമുട്ടിച്ചതിൽ ക്ഷമിക്കണം

മാധവൻ -ക്ഷമ ചോദിക്കേണ്ടത് ഞാൻ ആണ് നിങ്ങൾ അന്നേ പറഞ്ഞതാ നല്ല ഒരു ജോത്സ്യനെ വെച്ച് നോക്കാൻ
മാലിനി -അതൊന്നും സാരം ഇല്ല ഒരു ആപത്ത് ഉണ്ടാവുന്നതിന് മുൻപ് എല്ലാം ഒഴിവയല്ലോ

മാധവൻ -അതെ

മാലിനി -എന്നാ ഞങ്ങൾ ഇറങ്ങാണ്

മാധവൻ -ശെരി

അങ്ങനെ മാലിനിയും ലക്ഷ്മിയും അവിടെ നിന്നും ഇറങ്ങി എന്നിട്ട് നേരെ ഇല്ലത്തേക്ക് പോയി. അവർ അവിടെ എത്തിയതും അരുണിന്റെ അടുത്ത് പോയി

മാലിനി -അരുൺ

അരുൺ -മ്മ്

മാലിനി -ഞങ്ങൾ മീരയുടെ മാതാപിതാക്കളെ പറഞ്ഞ് കാര്യങ്ങൾ മനസ്സിലാക്കി അവരും ഈ കല്യാണത്തിൽ നിന്ന് പിൻമാറാൻ പോകുകയാണ്

അരുൺ -ശരി. അമ്മ മീരയെ കണ്ടായിരുന്നോ

മാലിനി -ഇല്ല. അവളെ കാര്യങ്ങൾ പറഞ്ഞ് മനസ്സിലാക്കും എന്നാ മാധവൻ പറഞ്ഞേ

ഓപ്പോള് -പോട്ടെടാ എല്ലാം നല്ലതിന് ആവും

മാലിനി -അതെ. ഇനി ഇത് ഒരു നല്ല കാര്യത്തിന്റെ തുടക്കം ആവും

അരുൺ -എനിക്ക് ഇപ്പോൾ വിഷമം ഒന്നും ഇല്ല അവളെ മറക്കാൻ തന്നെയാ എന്റെയും തീരുമാനം

ഓപ്പോള് -അത് നന്നായി അവളെ കുറിച്ച് ഓരോന്ന് ഓർത്താൽ വിഷമം കൂടുകയേ ഒള്ളു

അങ്ങനെ രാത്രിയായ് അവർ അത്താഴം കഴിക്കുന്ന സമയത്ത് മാലിനി അരുണിനോട് ചോദിച്ചു

മാലിനി -മീര നിന്നെ വിളിച്ചോ

അരുൺ -മ്മ്

മാലിനി -എന്നിട്ട് എന്താ പറഞ്ഞേ

അരുൺ -അവൾക്ക് ഒരുപാട് വിഷമം ഉണ്ട് നല്ല കരച്ചിൽ ആയിരുന്നു

മാലിനി -നീ അവളെ സമാധാനിപ്പിച്ചില്ലേ

അരുൺ -മ്മ്

മാലിനി -പാവം അവളും ഒരുപാട് ആശിച്ചട്ടുണ്ടാവും

ഓപ്പോള് -ഇനി കഴിഞ്ഞത് കഴിഞ്ഞു വെറുതെ അത് ഓർത്ത് രണ്ടാളും വിഷമിക്കണ്ട

മാലിനി -മ്മ്

അങ്ങനെ അവർ മൂന്നു പേരും ഭക്ഷണം കഴിച്ചു കഴിഞ്ഞു എന്നിട്ട് ഓപ്പോള് പറഞ്ഞു

ഓപ്പോള് -നാളെ തന്നെ മേപ്പാടാൻ സ്വാമിയെ പോയി രണ്ടാളും കാണണം

മാലിനി -അതേ

അരുൺ ഒന്നും മിണ്ടാതെ റൂമിലേക്ക് പോകുന്നത് കണ്ട് ഓപ്പോള് അവന്റെ അടുത്ത് ചെന്നു

ഓപ്പോള് -നീ കേട്ടില്ലേ പറഞ്ഞത്

അരുൺ -മ്മ്

ഓപ്പോള് -നീ തീർച്ചയായും പോകണം

അരുൺ -മ്മ്

അങ്ങനെ അരുൺ റൂമിലേക്ക് പോയി ഈ സമയം മാലിനിയും ഓപ്പോളും ഒരു റൂമിലേക്ക് പോയി
മാലിനി -എനിക്ക് അറിയില്ല ഓപ്പോളേ എന്ത് ചെയ്യണം എന്ന് ഒരു മാസം കൂടി കഴിഞ്ഞാൽ അവനെ നഷ്ടപ്പെടും എന്ന് ഓർക്കുമ്പോൾ എന്റെ നെഞ്ച് പിടയാ

ഓപ്പോള് -എനിക്കും അതേ വിഷമം തന്നെയാ

മാലിനി -നാളെ ആ സ്വാമിക്കും പ്രതിവിധി കാണാൻ സാധിച്ചില്ലെങ്കിൽ

ഓപ്പോള് -ഏയ്യ് ശങ്കര സ്വാമി പറഞ്ഞാ ആൾ ആണെങ്കിൽ സിദ്ധൻ ആയിരിക്കും

മാലിനി -മ്മ്

ഓപ്പോള് -നീ ആ രാമ നമഃ ജപിച്ചു കിടക്ക് എല്ലാം ശെരിയാക്കും

മാലിനി -ശെരി

അങ്ങനെ മാലിനി രാമ നമഃ ജപിച്ചു കിടന്നു മാലിനി ഉറങ്ങി എന്ന് ഉറപ്പ് വരുത്തിയതിന് ശേഷം ഓപ്പോള് അവളുടെ റൂമിലേക്ക് പോയി. അങ്ങനെ പിറ്റേന്ന് രാവിലെ ഓപ്പോള് ദോശ ചുട്ട് കൊണ്ടിരിക്കുകയായിരുന്നു അപ്പോൾ അവിടെക്ക് ഉറക്കച്ചാവോടെ മാലിനി കേറി വന്നു

മാലിനി -ഓപ്പോള് ഇത് എപ്പോ എണീറ്റു

ഓപ്പോള് -ഞാൻ എണീറ്റാട്ട് ഒരുപാട് നേരം ആയി

മാലിനി -മ്മ്

ഓപ്പോള് -നീ ബാംഗ്ലൂരിൽ പോയപ്പോ ഇവിടെത്തെ രീതികൾ ഒക്കെ മറന്നോ

മാലിനി -എന്തേ

ഓപ്പോള് -നമ്മൾ കുളിച്ചിട്ടല്ലേ ഇവിടെ കേറാറ് ഭാഗ്യം അമ്മ ഇല്ലാത്തത് ഉണ്ടായിരുന്നെ ഒരു യുദ്ധം നടന്നേനെ

മാലിനി -ഞാൻ അത് മറന്നു

ഓപ്പോള് -നീ എന്തായാലും അരുണിനെ പോയ് വിളിക്ക് ചൂട് ആറുന്നതിന് മുൻപ് ഭക്ഷണം കഴിക്കാം

മാലിനി -മ്മ്

അങ്ങനെ മാലിനി പോയി അരുണിനെ വിളിച്ചു എന്നിട്ട് മാലിനിയും അരുണും പല്ല് തേച്ച് ഹാളിൽ വന്നു അപ്പോഴേക്കും എല്ലാം ടേബിളിൽ എത്തിയിരുന്നു. അരുൺ ഒരു കസേര വലിച്ച് ഇട്ടിരുന്നു മാലിനി ഓപ്പോളേ അനേഷിച്ച് അടുക്കളയിൽ പോയി ഓപ്പോള് അവിടെ ഇരുന്നു ചായ ആറ്റുകയായിരുന്നു

മാലിനി -ഓപ്പോളേ അവൻ വന്നു

ഓപ്പോള് -അവന്റെ മൂഡ് എങ്ങനെ ഉണ്ട്

മാലിനി -ഇപ്പോ മാറ്റം ഉണ്ട് എന്നാലും ചെറിയ വിഷമം ഉണ്ട്

ഓപ്പോള് -അവനെ ഓരോ കാര്യങ്ങൾ പറഞ്ഞ് പരമാവധി സന്തോഷിപ്പിക്കാൻ നോക്കാം

മാലിനി -അതേ

അങ്ങനെ ചായയൂമായി മാലിനിയും ഓപ്പോളും ഹാളിൽ എത്തി

ഓപ്പോള് -ഗുഡ് മോർണിംഗ് അരുൺ
അരുൺ -ഗുഡ് മോർണിംഗ് ഓപ്പോളേ

ഓപ്പോള് അരുണിന്റെ പ്ലേറ്റിൽ മൂന്ന് ദോശ വെച്ചു

അരുൺ -എനിക്ക് ഒരണ്ണം മതി ഓപ്പോളേ

മാലിനി -അത് ശരി നീ അല്ലേ ബാംഗ്ലൂരിൽ വെച്ച് പറയാറ് ഓപ്പോളുടെ ദോശ കഴിക്കണം അത് പോലെ ഒക്കെ ഉണ്ടാക്കണം എന്ന്

ഓപ്പോള് -എന്നിട്ട് അണ്ണോ കഴിക്കാതെ ഇരിക്കുന്നത്. ഇത് മൊത്തം കഴിച്ചിട്ട് എണീറ്റാൽ മതി

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *