മാലിനി -ഈ ആശ്രമത്തിൽ ഉള്ള കുട്ടിയാണോ
മേപ്പാടൻ -അല്ല. പക്ഷേ നിങ്ങൾക്ക് അറിയാം അവരെ
മാലിനിക്ക് ഒന്നും മനസ്സിലായില്ല
മാലിനി -സ്വാമി വളച്ചു കെട്ടാതെ കാര്യം പറ
മേപ്പാടൻ -ആ പെണ്ണ് വേറെ ആരും അല്ല നിങ്ങൾ തന്നെ ആണ്
മേപ്പടന്റെ വാക്കുകൾ അരുണിന്റെ മാലിനിയുടെയും നെഞ്ചിൽ ഒരു പാറകല്ല് വെച്ചത് പോലെയായി. മാലിനി ദേഷ്യപ്പെട്ട് കൊണ്ട് ചോദിച്ചു
മാലിനി -സ്വാമി എന്താണ് പറയുന്നത്
മേപ്പാടൻ -നിങ്ങൾ നിങ്ങളുടെ മകനെ വിവാഹം കഴിക്കണം
അരുണും ദേഷ്യപ്പെട്ട് പറഞ്ഞു
അരുൺ -അതൊന്നും നടക്കില്ല
മേപ്പാടൻ -നിങ്ങളുടെ മകന്റെ ജീവൻ നിലനിർത്താൻ അങ്ങനെ ഒരു ത്യകം ചെയ്യ്തേ പറ്റൂ
അരുൺ -ഞാൻ കരുതി നിങ്ങൾ ഒരു നല്ല സ്വാമി ആയിരിക്കും എന്ന്
മേപ്പാടൻ -ഞാൻ ഒരു പ്രതിവിധി പറഞ്ഞു നിങ്ങൾക്ക് ഇഷ്ടം ഉണ്ടെങ്കിൽ അത് ചെയ്യ്താൽ മതി
അരുൺ -വാ അമ്മേ നമ്മുക്ക് പോവാം
അതും പറഞ്ഞ് അരുൺ അവിടെ നിന്നും എണീറ്റു കൂടെ മാലിനിയും അവർ ഡോറിന്റെ അടുത്ത് എത്തിയപ്പോൾ മേപ്പാടൻ പിന്നെയും പറഞ്ഞു
മേപ്പാടൻ -ഇത് വരെ ഉണ്ടായ മരണം പോലെ ആയിരിക്കില്ല നിങ്ങളുടെ മകന്റെ മരണം അത് ക്രൂരമായ ഒരണ്ണം ആയിരിക്കും. പിന്നെ നിങ്ങളുടെ ഇല്ലം നശിക്കും ഇവിടെ നിന്ന് പോയാൽ നിങ്ങൾക്ക് നഷ്ടപ്പെടാൻ ഒരുപാട് ഉണ്ടാവും
അങ്ങനെ മേപ്പാടൻ അയാളുടെ അവസാന താക്കിതും അവർക്ക് നൽകി. അരുൺ ദേഷ്യത്തിൽ തന്നെ അമ്മയുടെ കൈയും പിടിച്ച് അവിടെ നിന്നും ഇറങ്ങി. അവർ പെട്ടെന്ന് തന്നെ ജീപ്പിൽ കയറി തിരിച്ച് യാത്ര പുറപ്പെട്ടു. ബാക്കി എല്ലാവരും സന്തോഷത്തോടെ ആ ജീപ്പിൽ ഇരുന്നപ്പോൾ മാലിനിയും അരുണും തല താഴ്ത്തി ജീപ്പിൽ ഇരുന്നു. മാലിനിയുടെ മനസ്സ് മേപ്പാടൻ പറഞ്ഞ കാര്യങ്ങൾ പിന്നെയും ഉരുവിട്ട് കൊണ്ടിരുന്നു അവൾക്ക് മകന്റെ ജീവൻ രക്ഷിക്കാൻ വേണ്ടി ആ കടുംകൈ ചെയ്യാൻ തയ്യാർ ആയി പക്ഷേ അരുണിനോട് പറയാൻ പേടിയായിരുന്നു. അങ്ങനെ കുറച്ചു ദൂരം പോയപ്പോൾ ജീപ്പ് നിർത്തി മാലിനി അപ്പോൾ ആണ് അവളുടെ ചിന്തകളിൽ നിന്ന് ഉണർന്നത്. ബാക്കിൽ ഇരുന്നാ ഒരു പെണ്ണ് ചോദിച്ചു
പെണ്ണ് -എന്ത് പറ്റി ചേട്ടാ
ജീപ്പുകാരൻ -വഴിയിൽ ഒരു മരം മറിഞ്ഞേക്കാ ഇന്ന് ഇനി പോവാൻ സാധിക്കില്ല
പെണ്ണ് -അയ്യോ അപ്പോൾ എന്ത് ചെയ്യും
ജീപ്പുകാരൻ -പേടിക്കണ്ടാ ഇന്ന് ആശ്രമത്തിൽ എല്ലാവരും താമസിക്ക് നാളെ രാവിലെ പോവാം അപ്പോഴേക്കും ഞങ്ങൾ ഇതെല്ലാം മാറ്റം
അരുൺ -എന്നാ ഞങ്ങൾ ഇവിടെ ഇറങ്ങിക്കോളാം
ജീപ്പുകാരൻ -വേണ്ടാ ഇവിടെ ഒരുപാട് വന്യജീവികൾ ഉള്ളത് ആണ് പിന്നെ നടക്കാൻ ആണെങ്കിൽ ഒരുപാട് ദൂരവും ഉണ്ട്
മാലിനി -അരുൺ നീ ഒന്ന് മിണ്ടാതെ ഇരിക്ക്
അരുൺ ശബ്ദം താഴ്ത്തി ചോദിച്ചു
അരുൺ -അമ്മ പിന്നെയും അവിടെക്ക് പോവണോ
മാലിനി -നമ്മുക്ക് വേറെ വഴി ഇല്ല നീ ഒന്ന് അടങ്ങി ഇരിക്ക്
മാലിനി ഓരോന്ന് പറഞ്ഞ് അരുണിനെ സമ്മതിപ്പിച്ചു അങ്ങനെ അവർ വീണ്ടും ആശ്രമത്തിലേക്ക് തിരിച്ചു പോയി മാലിനിയുടെ മനസ്സ് ഇത് ഒരു നിമിത്തം ആണെന്ന് മനസ്സിലാക്കി ദൈവം തന്നാ രണ്ടാം അവസരം അവൾക്ക് വേണ്ടെന്ന് വെക്കാൻ പറ്റുമായിരുന്നുന്നില്ല. അങ്ങനെ അവിടെ ഉള്ള സ്വാമി അവർക്ക് റൂമുകൾ കാട്ടി കൊടുത്തു ആണുങ്ങൾ ഒരു സ്ഥലത്തും പെണ്ണുങ്ങൾ മറ്റൊരു സ്ഥലത്തും ആയിരുന്നു. അങ്ങനെ റൂം തുറന്ന് മാലിനി അകത്തു കയറി ഈ സമയം ഒരു പെണ്ണ്ക്കുട്ടി അവിടെക്ക് വന്നു അവളുടെ കൈയിൽ ഒരു തോർത്തും കാവി നിറമുള്ള സാരീ ഉണ്ടായിരുന്നു
കുട്ടി -ദേ ഇത് ധരിച്ചോള്ളൂ
ആ കുട്ടി സാരീ കട്ടിലിൽ വെച്ചു
മാലിനി -നന്ദി
കുട്ടി -മ്മ്
മാലിനി ആ കുട്ടി പോയപ്പോൾ കതക് അടച്ചു എന്നിട്ട് മനസ്സിലെ ഭാരം ഒന്ന് കുറയ്ക്കാൻ വേണ്ടി ഒന്ന് കുളിക്കാം എന്ന് തീരുമാനിച്ചു. മാലിനി വസ്ത്രം എല്ലാം ഊരി തോർത്ത് മുണ്ട് എടുത്ത് ബാത്റൂമിൽ കയറി എന്നിട്ട് ഷവർ തുറന്ന് അതിന് താഴെ നിന്നു തലയിൽ തണുപ്പ് കൂടിയപ്പോൾ മാലിനിക്ക് കുറച്ച് ആശ്വാസം ആയി എന്നാലും അവളെ അലട്ടിയത് മേപ്പടന്റെ വാക്കുകൾ ആയിരുന്നു. ഷവർ ഓഫ് ചെയ്യത് അവൾ അതിനെ കുറിച്ച് ആലോചിച്ചു
“അരുണിനെ എങ്ങനെ ഞാൻ വിവാഹം കഴിക്കും അവൻ എന്റെ മകൻ അല്ലേ. ഇതൊക്കെ പ്രകൃതി നിയമത്തിന് എതിര് അല്ലേ. വെറുതെ കല്യാണം മാത്രം കഴിച്ചാൽ പോരല്ലോ അവന്റെ കൂടെ അലഞ്ഞു ചേരണ്ടേ. സ്വന്തം മകന്റെ കൂടെ ഞാൻ എങ്ങനെ ലൈംഗികബന്ധം നടത്തും. ആരെങ്കിലും അറിഞ്ഞാൽ ഉള്ള കാര്യമോ എന്തിനാണ് ദൈവമേ എനിക്ക് ഇങ്ങനെ ഒരു പരീക്ഷണം നൽകിയത്. അരുൺ ഇല്ലാതെ ജീവിക്കുന്നതും നല്ലത് അവന്റെ ഭാര്യയായ് കഴിയുന്നതാ അല്ലെങ്കിൽ അവന്റെ മരണത്തെ ഓർത്ത് ഞാൻ എന്നും നീറി നീറി കഴിയേണ്ടി വരും അവന്റെ ഭാര്യയെങ്കിൽ ഭാര്യ അവനെ രക്ഷിച്ചേ പറ്റൂ
എന്തായാലും സ്വാമി ഒരിക്കൽ കൂടി കാണാം എന്ന് അവൾ തീരുമാനിച്ചു. അങ്ങനെ മാലിനി പിന്നെയും സ്വാമിയുടെ അടുത്ത് എത്തി
മാലിനി -സ്വാമി
മേപ്പാടൻ -എന്താ നിങ്ങളുടെ തീരുമാനം ദൈവം ഒരിക്കൽ കൂടി ഒരു അവസരം തന്നിരിക്കുകയാണ്
മാലിനി -എനിക്ക് അറിയില്ല സ്വാമി എന്ത് ചെയ്യണം എന്ന്
മേപ്പാടൻ -ഞാൻ പറയുന്നത് പോലെ ചെയ്യ്താൽ നിങ്ങൾക്ക് നിങ്ങളുടെ മകന്റെ ജീവൻ നിലനിർത്താം
മാലിനി -പക്ഷേ അവന്റെ ഭാര്യയായ് കഴിയാൻ എനിക്ക് സാധിക്കോ അത് പോലെ എന്റെ ഭർത്താവ് ആവാൻ അവന് സാധിക്കോ
മേപ്പാടൻ -നിങ്ങളുടെ മുന്നിൽ ഇപ്പോൾ ഒരു ഉത്തരം ഉണ്ട് അതിന് എതിരെ ഉള്ള ചോദ്യം അനാവശ്യമാണ്
മാലിനി -സ്വാമി ഈ കല്യാണം അല്ലാതെ വേറെ ഒരു പോംവഴിയും ഇല്ലേ
മേപ്പാടൻ -ഇല്ല കുട്ടി. മകനെ കല്യാണം കഴിക്കേണ്ടി വരുന്ന അമ്മയുടെ അവസ്ഥ എനിക്ക് മനസ്സിലാവും
മാലിനി -സ്വാമി ഒന്നും കൂടി നോക്ക് വേറെ ഒരു വഴി കാണാതെ ഇരിക്കില്ല
മേപ്പാടൻ -ഇതാണ് അവസാന വഴി. എത്രയും പെട്ടെന്ന് മനസ്സിനെ ധൈര്യപ്പെടുത്തി ഇതിന് തയ്യാർ ആവുക അത്പോലെ മകന്റെയും
മാലിനി -സ്വാമി അത്
മേപ്പാടൻ -നിങ്ങളുടെ കല്യാണത്തിന് മുൻപ് നീണ്ടാ നേരത്തെ ഒരു യാഗം നടത്താൻ ഉണ്ട്. അത് കൊണ്ട് എത്രയും പെട്ടെന്ന് ഒരു ഉത്തരം നൽക്കുക
മാലിനി -മ്മ്
മേപ്പാടൻ -മകന്റെ ദുഃഖം അനുഭവിച്ച് ജീവിക്കാണോ അതോ മകന്റെ കൂടെ സന്തോഷം ആയി കഴിയാണോ എല്ലാം നിങ്ങളുടെ കൈയിൽ ആണ്
അതും പറഞ്ഞ് മേപ്പാടൻ മാലിനിയോട് പോകാൻ പറഞ്ഞു. അവൾ കുഴഞ്ഞ് മറിഞ്ഞ ചിന്തകളുമായി അരുണിന്റെ റൂമിലേക്ക് ചെന്നു
അരുൺ -അമ്മേ നമ്മുക്ക് പോയല്ലോ എനിക്ക് ഇവിടെ ഇരുന്നിട്ട് പ്രാന്ത് പിടിക്കുന്നു
മാലിനി -ഇന്ന് എങ്ങോട്ടും പോകാൻ പറ്റില്ല ഇവിടെ തന്നെ കഴിയണം
അരുൺ -ശരി അമ്മ പറഞ്ഞത് കൊണ്ട് മാത്രം നിൽക്കാം
മാലിനി -നീ ആ സ്വാമി പറഞ്ഞാ കാര്യം വല്ലതും ഓർത്തായിരുന്നോ
അരുൺ -എന്ത് അമ്മയെ കെട്ടണം എന്നാ കാര്യമോ
