കല്യാണത്തിലൂടെ ശാപമോക്ഷം – 5

 

അരുൺ -ശരി

 

അങ്ങനെ സമയം കടന്ന് പോയി അന്ന് രാത്രി മാലിനി പറഞ്ഞത് പോലെ തന്നെ അരുണിനെ വന്ന് വിളിച്ചു രണ്ട് പേരും കൂടി ഇല്ലത്തിന്റെ നാല് മൂലയിലും തകിട് കുഴിച്ചിട്ടു എല്ലാം കഴിഞ്ഞ് തിരിച്ച് പോവാൻ നേരം അരുൺ അമ്മയെ വിളിച്ചു

 

അരുൺ -അമ്മേ

 

മാലിനി -എന്താടാ

 

അരുൺ -നമ്മുക്ക് കുറച്ചു നേരം സംസാരിച്ച് ഇരുന്നല്ലോ

 

മാലിനി -മ്മ്

 

അങ്ങനെ അരുണും മാലിനിയും രണ്ട് കസേര വലിച്ചിട്ട് മുഖത്തോട് മുഖം നോക്കി ഇരുന്നു

 

അരുൺ -അങ്ങനെ ഈ ദിവസവും കടന്ന് പോവാൻ പോകുകയാണ്

 

മാലിനി -അതേ

 

അരുൺ -നാളെത്തെ ദിവസം അമ്മക്കും എനിക്കും മറക്കാൻ പറ്റാത്ത ഒരു രാത്രി ആവും അല്ലേ

 

മാലിനി -ശെരിയാ

 

അരുൺ -അമ്മ എന്നാ നിലക്ക് എന്നോട് എന്തെങ്കിലും ചോദിക്കാൻ ഉണ്ടോ

 

മാലിനി -നിനക്ക് നിന്റെ അമ്മയെ ഇഷ്ടം അണ്ണോ

 

അരുൺ -അതെ അമ്മ ഇതല്ലാതെ വേറെ ഒന്നും ഇല്ലേ

 

മാലിനി -നിനക്ക് ദോഷം വരുന്നത് ഈ അമ്മ ചെയ്യുന്ന് തോന്നുന്നുണ്ടോ

 

അരുൺ -ഇതൊക്കെ നമ്മൾ പലപ്പോഴും പറഞ്ഞത് അല്ലേ. അമ്മ എനിക്ക് നല്ലത് മാത്രം ചെയ്യതിടട്ടുള്ളു ഇനിയും അങ്ങനെയെ ചെയ്യൂ

 

മാലിനി മകന്റെ വാക്കിക്കുകൾ കേട്ടപ്പോൾ ചെറുതായി കരഞ്ഞു. അരുൺ അമ്മയുടെ കണ്ണുനീര് തുടച്ചു കളഞ്ഞ് അവളെ ആശ്വാസിപ്പിച്ചു

 

മാലിനി -നിനക്ക് ഈ അമ്മയോട് എന്തെങ്കിലും ചോദിക്കാൻ ഉണ്ടോ

 

അരുൺ -അമ്മയെ അറിഞ്ഞ് കൊണ്ട് ഞാൻ വേദനപ്പിക്കില്ലല്ലോ

 

മാലിനി -നിനക്ക് ഒരിക്കലും ഈ അമ്മയെ വേദനിപ്പിക്കാൻ സാധിക്കില്ല അത് എനിക്കും അറിയാം നിനക്കും അറിയാം പിന്നെ എന്തിനാ ഇതൊക്കെ ചോദിക്കുന്നെ

 

അരുൺ -അമ്മയുടെ അടുത്ത് നിന്ന് ഇത് ഒരിക്കൽ കൂടി അറിയാനാ

 

മാലിനി -മ്മ്

 

അരുൺ -അമ്മേ ഈ ശാന്തിമൂഹൂർത്തം അകത്ത് വെച്ച് നടത്തിയാൽ പോരേ

 

മാലിനി -അത് പുറത്ത് വെച്ച് വേണം ഒരു ശാപപരിഹാരം അല്ലേ അത്

 

അരുൺ -പുറത്ത് നടക്കുന്നത് ആരെങ്കിലും കണ്ടല്ലോ

 

മാലിനി -ഇവിടേക്ക് ആരും വരില്ല

 

അരുൺ -ഉറപ്പാണോ

 

മാലിനി -അതെ

 

അരുൺ -ആരെങ്കിലും കണ്ടാൽ എന്റെയും അമ്മയുടെയും ഈ ഇല്ലാത്തിന്റെയും മാനം കടല് കടക്കും

 

മാലിനി -അങ്ങനെ ഒന്നും സംഭവിക്കില്ല അരുൺ. ധൈര്യമായി ഇരിക്ക്

 

അരുൺ -നാളെത്തെ കാര്യം ഓർക്കുമ്പോൾ എന്റെ കൈയും കാലും വിറയ്ക്കുകയാണ്

 

മാലിനി -എനിക്കും ഉണ്ട് ഇതെല്ലാം

 

അരുൺ -നാളെ കഴിഞ്ഞാൽ അമ്മേ എന്നുള്ള വിളി വെറുതെയാവും അല്ലേ

 

മാലിനി -വിളി മാത്രം അല്ല ഇത്രയും നാളും പവിത്രമായി കൊണ്ടു നടന്ന ബന്ധം കൂടിയാണ് കളങ്കമാവുന്നത്

 

അരുൺ -ജീവിതത്തിൽ കയിപ്പേറിയ ഒരുപാട് അനുഭവങ്ങൾ ഉണ്ടാവും എന്ന് പറയാറില്ലേ പക്ഷേ നമ്മുടേത് കുറച്ചു കൂടുതൽ ആയിയല്ലേ

 

മാലിനി -അതെ പേരിന് നിന്റെ ഭാര്യ ആവാൻ ആയിരുന്നെങ്കിൽ കുഴപ്പം ഇല്ലായിരുന്നു പക്ഷേ അങ്ങനെ അല്ലല്ലോ കാര്യങ്ങൾ

 

അരുൺ -മ്മ്. അമ്മ എനിക്ക് നല്ലൊരു അമ്മ ആയിരുന്നു

 

മകന്റെ പ്രശംസ കേട്ട് മാലിനി കുറച്ച് സന്തോഷിച്ചു എന്നിട്ട് പറഞ്ഞു

 

മാലിനി -നീ എനിക്കും നല്ലൊരു മകൻ ആയിരുന്നു

 

അങ്ങനെ മാലിനിയും അരുണും അവരുടെ പഴയ രസകരമായ ഓർമ്മകളും പുതിയ ജീവിതത്തിന്റെ കയ്പ്പേറിയ പ്രശ്നങ്ങളും അവർ പങ്ക് വെച്ചു അവസാനം അവർ രണ്ട് പേരും കസേരയിൽ ഇരുന്ന് തന്നെ ഉറങ്ങി

 

പിറ്റേന്ന് നേരം പുലർന്നു മാലിനി കുളിച്ച് റെഡിയായ് അരുണിനെ വിളിച്ചു അങ്ങനെ അവനും കുളിച്ച് റെഡിയായ്

 

മാലിനി -അരുൺ നമ്മുക്ക് സർപ്പകാവ് വരെ പോവാം

 

അരുൺ -മ്മ്

 

അങ്ങനെ മാലിനിയും അരുണും സർപ്പകാവിലേക്ക് പോയി അവിടെ കിഴക്ക് നീങ്ങി ഒരിടത്ത് മാലിനി നിന്നു

 

മാലിനി -ഇവിടെ വൃത്തിയാക്കാം അരുൺ. ഇവിടെയാവുമ്പോൾ അത്യാവശ്യം മറയും ഉണ്ട്

 

അരുൺ -ശരി

 

അങ്ങനെ അരുണും മാലിനിയും അവരുടെ ശാന്തിമൂഹൂർത്തിനുള്ള സ്ഥലം വൃത്തിയാക്കി

 

അരുൺ -ഇവിടെ വല്ല പാമ്പും വരോ

 

മാലിനി -ഏയ്യ് അതിൽ നിന്ന് ഒക്കെ രക്ഷ നേടാൻ കൂടി അല്ലേ ഇതെല്ലാം

 

അരുൺ -മ്മ്

 

മാലിനി -അരുൺ ഒന്നും ചുറ്റും നോക്കിയേക്ക് ആരെങ്കിലും ഇവിടെ വന്ന് ഇരുന്നതിന്റെ അവശിഷ്ടം ഉണ്ടോന്ന്

 

അരുൺ -ശരി

 

അങ്ങനെ അരുണും മാലിനിയും ആ സ്ഥലം ചുറ്റും നോക്കി അങ്ങനെ ആരും വരുന്നതോ ഇരിക്കുന്നതോ ആയി അവർക്ക് തോന്നിയില്ല

 

മാലിനി -ഇരുട്ട് ആവുമ്പോൾ നമ്മുക്ക് ഒരു ബെഡ് പിടിച്ച് ഇടാം

 

അരുൺ -മ്മ് അതാ നല്ലത്

 

അന്ന് അവർ പരസ്പരം സംസാരിച്ചില്ല മനസ്സ് ദൃഡമാക്കുന്നതിന്റെ ഭാഗമായയിരുന്നു അത്. അങ്ങനെ വൈകുന്നേരം ആയപ്പോൾ മാലിനിയും അരുണും ഒരു ബെഡ് അവിടെ പിടിച്ചിട്ടു

 

മാലിനി -ഇരുട്ട് ആയി തുടങ്ങി സർപ്പകാവിലെ ദീപത്തിന്റെ വെളിച്ചം പോരാതെ വരും

 

അരുൺ -മ്മ്. ഇരുട്ട് കൂടുന്നുണ്ട്

 

മാലിനി -നീ ടൗൺ വരെ പോണം

 

അരുൺ -എന്തിനാ

 

മാലിനി -അരുൺ കുറച്ചു മുല്ലപൂക്കൾ വേണം

 

അരുൺ -എന്തിനാ

 

മാലിനി -ബെഡിൽ ഇടാനും മറ്റും

 

അരുൺ -അതിന്റെ ആവിശ്യം ഉണ്ടോ

 

മാലിനി -അതൊക്ക ഓരോ ആചാരം ആണ് അരുൺ നമ്മൾ ആയി അതിന് മാറ്റം ഒന്നും വരുത്തണ്ടാ

 

അരുൺ -ശരി

 

മാലിനി -പിന്നെ ഓരോ സാധനം കൂടി വാങ്ങണം

 

അരുൺ -എന്താ

 

മാലിനി ഒന്ന് പതറി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു

 

മാലിനി -അല്ലെങ്കിൽ വേണ്ടാ നീ ഇപ്പോൾ മുല്ലപൂവ് മാത്രം വാങ്ങിയാൽ മതി

 

അങ്ങനെ അരുൺ ടൗണിൽ പോയി മുല്ലപൂവ് വാങ്ങി അപ്പോൾ ആണ് അവന്റെ ഫോണിൽ ഒരു മെസ്സേജ് വന്നത് അവൻ അത് നോക്കി മാലിനിയുടെ ആയിരുന്നു.

 

“നീ വരുമ്പോൾ ഓരോ കോണ്ടം വാങ്ങി കൊണ്ട് വരണം പിന്നെ ദൂരെ എവിടെ നിന്നെങ്കിലും വാങ്ങിയാൽ മതി”

 

“അപ്പോ ഇതായിരുന്നോ പറയാൻ മടിച്ചത്. സ്വന്തം മോന്റെ അടുത്ത് എങ്ങനെയാ ഒരു അമ്മ കോണ്ടം വാങ്ങാൻ പറയുന്നത്” അരുൺ മനസ്സിൽ ആലോചിച്ചു

 

അങ്ങനെ മാലിനി പറഞ്ഞ സാധനങ്ങൾ ഒക്കെ വാങ്ങി അരുൺ വീട്ടിൽ എത്തി എന്നിട്ട് കവർ അവൻ അമ്മയ്ക്ക് നൽകി

 

മാലിനി -അരുൺ പോയി കുളിച്ചിട്ട് വാ ഡ്രസ്സ്‌ ഒക്കെ ഞാൻ റൂമിൽ വെച്ചിട്ടുണ്ട്

 

അരുൺ -മ്മ്

 

അങ്ങനെ അരുണും മുറിയിലേക്ക് പോയി ബെഡിൽ വെള്ള മുണ്ടും ഷർട്ടും കിടക്കുന്നത് അവൻ കണ്ടു അതിൽ ചെറുതായി ഒന്ന് കൈ ഓടിച്ചു കൊണ്ട് അവൻ ആലോചിച്ചു

 

“ഞാനും അമ്മയും ഈ ചെയ്യുന്നത് എല്ലാം ഈശ്വരൻ പറഞ്ഞിട്ടാണ് എന്ത് വന്നാലും ഞങ്ങളുടെ കൂടെ നിൽക്കണേ”

 

മനസ്സിൽ ഭയവും അതിലുപരി ആശങ്കയും നിറഞ്ഞ് കൊണ്ട് അരുൺ കുളിക്കാൻ പോയി. അങ്ങനെ കുളി കഴിഞ്ഞ് ആ വസ്ത്രം എല്ലാം അണിഞ്ഞ് അവൻ അമ്മയുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു അവളെ വിളിച്ചു

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *