“ അമ്മേ… വേഗം കൊണ്ടുവാ.. ഇപ്പത്തന്നെ വൈകി..അമ്മോ…”
അവൻ്റെ കൂവൽ കേട്ട് അച്ചനാണ് മുറിയിൽ നിന്ന് വന്നത്.
“ ഇന്നെവിടെയാണാവോ നേതാവിന് പരിപാടി…”
അവൻ്റെ എതിരെ കസേരയിൽ ഇരുന്ന് അയാൾ ചോദിച്ചു.
“ കളിയാക്കിയതാണെന്ന് മനസിലായി…
പക്ഷേ ഞങ്ങള് തളരൂല… ഇന്ന് പാവപ്പെട്ട രോഗികൾക്ക് വേണ്ടി ഞങ്ങൾ ഒരു മെഡിക്കൽ ക്യാമ്പ് സംഘടിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട്. വല്ല അസുഖവുമുണ്ടെങ്കിൽ താങ്കൾക്കും അതിൽ പങ്കെടുക്കാം…”
“ അയ്യോ.. വേണ്ടായേ… ഞാൻ വല്ല സർക്കാർ ആശുപത്രിയിലും പൊയ്ക്കോളാം’”
അച്ചൻ തൊഴുകയ്യോടെ പറഞ്ഞു.
“ അല്ലെങ്കിലും മുൻകൂട്ടി ബുക്ക് ചെയ്യാത്തവർക്കൊന്നും അവിടെ ചികിൽസയില്ല..”
“ നീയിങ്ങിനെ നാട്ടുകാരെ ചികിൽസിച്ച് നടന്നോ… ഇന്നലെ ആ ബ്രോക്കർ നാരായണൻ ഇവിടെ വന്നിരുന്നു. ഞാനെന്താ അയാളോട് പറയേണ്ടത്..”
അച്ചൻ അൽപം ദേഷ്യത്തിലാണ്. ഭാഗ്യത്തിന് അപ്പോഴേക്കും അമ്മ കഴിക്കാനുള്ളതുമായി എത്തി.
“ എൻ്റമ്മേ… എത്ര നേരമായി ഇരിക്കുന്നു വേഗം വിളമ്പ് . പോയിട്ട് നൂറ് കൂട്ടം പണിയുള്ളതാ..”
“ വിളമ്പിക്കൊടുക്കെടീ… മോൻ പോയി നാട് നന്നാക്കട്ടെ”
അച്ചൻ കലിപ്പിൽ തന്നെ.
“ അതേ… വലിയ ആശുപത്രികളിലൊന്നും പോകാനുള്ള കഴിവില്ലാത്ത പാവങ്ങൾക്ക് വേണ്ടിയാണിത് നടത്തുന്നത്…
അതെങ്ങിനാ… പാവങ്ങളോട് കൈക്കൂലി വാങ്ങി ശീലിച്ച വില്ലേജ് ഓഫീസർക്ക് ഇതുവല്ലതും മനസിലാകുമോ…”
“ എടാ… മതി.. മതി.. കഴിച്ചിട്ട് എഴുന്നേറ്റ് പോകാൻ നോക്ക് ..”
അവൻ്റെ പ്ലേറ്റിലേക്ക് ഇഡലി ഇട്ടു കൊണ്ട് അമ്മ പറഞ്ഞു. രണ്ട് ഇഡലിയും ചായയും കഴിച്ച് സനൂപ് എഴുന്നേറ്റ് കൈ കഴുകി വന്ന് ബൈക്കിൻ്റെ ചാവിയെടുത്തു. പിന്നെ അച്ചൻ്റെ തോളിലൂടെ കയ്യിട്ട് സ്നേഹത്തോടെ പറഞ്ഞു.
“ എൻ്റച്ചാ… നാരായണേട്ടനെ ഞാൻ കണ്ടോളാം… നമുക്ക് നോക്കാമെന്നേ,അച്ചൻ ആദ്യം എന്തെങ്കിലും കഴിക്ക്..”
എന്നും പറഞ്ഞവൻ അച്ചൻ്റെ പ്ലേറ്റിലേക്ക് ഇഡലി എടുത്തിട്ടു.
“ അമ്മേ ഞാനിറങ്ങുവാണേ.. അച്ചാ.. ഇറങ്ങട്ടെ..”
രണ്ടാളോടും യാത്ര പറഞ്ഞ് അവൻ വാതിലിനടുത്തെത്തി തിരിഞ്ഞ് നിന്ന് പറഞ്ഞു
“ അച്ചാ… അവിടെ മൂലക്കുരുവിനുള്ള ചികിൽസയുമുണ്ട്. വേണമെങ്കിൽ അച്ചൻ വന്നൊന്ന് കാണിക്ക്…”
“ മൂലക്കുരു നിൻ്റെ തന്തക്ക്… ഇറങ്ങിപ്പോടാ പട്ടീ…
സനൂപ് ഓടിച്ചെന്ന് വണ്ടിയിൽ കയറി സ്റ്റാർട്ടാക്കി.
ഈ കോപ്രായങ്ങളൊക്കെ കണ്ട് അമ്മ ചിരിക്കുകയാണ്.
രാവിലെ മുതൽ വാട്സാപ്പും നോക്കിയിരിക്കുകയാണ് നിഷ.സുധീഷ് ഇനിയും എത്തിയിട്ടില്ല. സനൂപിന് താനയച്ച ഗുഡ് നൈറ്റ് അവൻ കണ്ടോ എന്നവൾ എഴുന്നേറ്റപ്പോൾ മുതൽ നോക്കിയിരിക്കുകയാണ്. പെട്ടെന്നത് സീനായി. ഉടനെ ഒരു ശുഭദിനം.
അവളും തിരിച്ചൊരു ശുഭദിനം നേർന്നു. പക്ഷേ പിന്നെ നോക്കുമ്പോൾ അവൻ ഓഫ് ലൈനായിട്ടുണ്ട്. കുറേ നേരം അവൻ ഓൺലൈനിൽ വരുന്നതും കാത്തവൾ ഇരുന്നു.
പിന്നെ അവനെ കാണാഞ്ഞ് ദേഷ്യം പിടിച്ച് മൊബൈൽ കിടക്കയിലേക്കെറിഞ്ഞ് ബാത്ത്റൂമിലേക്ക് കയറി.
കുളിയൊക്കെ കഴിഞ്ഞ് പുറത്തിറങ്ങി, വീണ്ടും മൊബൈലെടുത്ത് നോക്കി. സനൂപ് ഇപ്പഴും ഓൺലൈനിലില്ല. അവൾ മൊബൈൽ ചാർജ് ചെയ്യാൻ വെച്ച് കിച്ചണിലേക്ക് കയറി. സുധീഷേട്ടൻ വരാറായിട്ടുണ്ട്. എന്തെങ്കിലും കഴിക്കാനുണ്ടാക്കണം.
ദോശയും, ചട്ടിണിയും റെഡിയായപ്പോഴേക്കും കോളിംഗ് ബെല്ലടിച്ചു. അവൾ വേഗം ചെന്ന് വാതിൽ തുറന്നു. ഉറക്കമൊഴിഞ്ഞ് ക്ഷീണിച്ച കോലത്തിൽ സുധീഷ് അകത്തേക്ക് കയറി. അവൻ്റെ കോലം കണ്ട് അവൾക്ക് വിഷമം തോന്നി.
“ ഇന്നലെ രാത്രി ഒട്ടും ഉറങ്ങിയില്ലേ സുധീഷേട്ടാ…”
നിഷ ചോദിച്ചു.
“ ആ… ഇന്നലെ ഫുൾ നൈറ്റായിരുന്നു. നീ കഴിക്കാനെടുക്ക് ഞാനൊന്ന് കുളിക്കട്ടെ… എന്നിട്ടൊന്നുറങ്ങണം… ”
അതും പറഞ്ഞവൻ മുറിയിലേക്ക് പോയി. അവൾക്ക് നിരാശയായി. അവൻ വന്നയുടനെ നല്ലൊരു കളിക്കായി കാത്തിരുന്നതാണവൾ. ഇന്നാണെങ്കിൽ വല്ലാത്തൊരു കഴപ്പും .
പിന്നെ കല്യാണം കഴിഞ്ഞിട്ട് ആറ് മാസമല്ലേ ആയിട്ടുള്ളൂ. ഇരുപത്തിനാല് മണിക്കൂറും കുണ്ണ പൂറ്റിൽ കിട്ടേണ്ട സമയമാണിത്. എന്നുമില്ലെങ്കിലും കളിയൊക്കെയുണ്ട്. എന്തായലും കുളി കഴിഞ്ഞ് വരട്ടെ. ഒന്ന് ഇളക്കിനോക്കാം.
അന്ന് ഉച്ചക്ക് രണ്ട് മണിയായി സനൂപ് ഒന്ന് ഫ്രീയായപ്പോൾ. പിടിപ്പത് പണിയുണ്ടായിരുന്നു. എല്ലാവരും ഹാളിലിരുന്ന് കാര്യങ്ങളെല്ലാം ചർച്ച ചെയ്യുകയാണ്. സനൂപ് പോക്കറ്റിൽ നിന്നും മൊബൈലെടുത്ത് നോക്കി. അമ്മ മൂന്ന് വട്ടം വിളിച്ചിട്ടുണ്ട്. തിരിച്ച് വിളിച്ച് ഇപ്പോൾ വരാം എന്ന് പറഞ്ഞ് വാട്സപ്പ് നോക്കി.
നിഷയുടെ നാല് മെസേജ്. അവൻ മെല്ലെ പുറത്തേക്കിറങ്ങി ഒഴിഞ്ഞ ഒരു ക്ലാസ് മുറിയിലേക്ക് കറയി. നിഷയുടെ മെസേജ് നോക്കി. ഒരു ശുഭദിനം തിരിച്ചയച്ചിട്ടുണ്ട്. ഒരു മണിക്കൂർ കഴിഞ്ഞ് വീണ്ടും ഒരു മെസേജ്
‘ എന്തേ.. തിരക്കിലാണോ..’
ഒരു മണിക്കൂർ കൂടി കഴിഞ്ഞ് വീണ്ടും.
‘ ഒന്ന് ഓൺലൈനിൽ വരുമോ… ഒരു കാര്യം പറയാനുണ്ട് …”
പിന്നെ ഒരു മണിക്ക് ഒന്ന് കൂടി.
‘ ശരി… ഇനി ഞാൻ ശല്യപ്പെടുത്തുന്നില്ല’
ഒരു കരയുന്ന ഇമോജിയും.
ഇതെല്ലാം കണ്ട് സനൂപിന് ചിരിവന്നു. ഇവളെന്താ ഇങ്ങിനെ. കൊച്ചു കുട്ടികളെപ്പോലെ. ഏതായാലും തിരിച്ച് അയച്ചേക്കാം. അവൻ ഒരു വോയ്സ് വിട്ടു.
“ എൻ്റെ ചേച്ചീ… ഇന്ന് ഭയങ്കര തിക്കായിരുന്നു. ക്ലബ്ബിന്റെ ഒരു പരിപാടി..
ഇപ്പഴാ ഒന്ന് ഫ്രീയായത്. എന്താ ചേച്ചീ കാര്യം?”
ആ വോയ്സ് അവിടെ കേൾക്കാനുള്ള സമയമേ എടുത്തുള്ളൂ. ഉടൻ മറുപടിയെത്തി.
“ഭയങ്കര തിരക്കുള്ള ആളല്ലേ… എൻ്റെ കാര്യമൊക്കെ കേൾക്കാൻ സമയമുണ്ടാവുമോ… ആവോ…”
“ അതെന്താ ചേച്ചീ അങ്ങിനെയൊക്കെ പറയുന്നത്? ചേച്ചിക്ക് എന്ത് വേണേലും എന്നോട് പറയാലോ…”
“ അങ്ങിനെ പ്രത്യേകിച്ച് പറയാനൊന്നുമില്ലടാ.. ഇവിടെ ഭയങ്കര ബോറടി… നിന്നോടെന്തെങ്കിലും സംസാരിക്കാമെന്ന് വച്ചു…”
“ ഖത്തർ എന്ന് കേട്ടപ്പോ ചാടിത്തുള്ളിപ്പോയതല്ലേ… ഇതൊക്കെ ഇങ്ങനെയേ വരൂ എന്നെനിക്ക് നേരത്തേ അറിയാം… ഫ്ലറ്റിൽ ഒറ്റക്കിരുന്ന് ശരിക്കും ബോറടിച്ചല്ലേ…”
“ അതേടാ സനൂ.. .വേണ്ടായിരുന്നു എന്ന് ഇപ്പോ തോന്നുന്നു. ഇനി എന്താടാ ചെയ്യുക..”
“ ഇനി എന്ത് ചെയ്യാൻ… അവിടെ ഹാപ്പിയായിട്ടങ്ങ് ജീവിക്കുക. അത്രതന്നെ..
പിന്നെ ബോറഡി മാറ്റാൻ എൻ്റെചേട്ടനില്ലേ അടുത്ത്..”
“ ഹും.. നിൻ്റെയൊര്ചേട്ടൻ…’’
ആ ഒരു പറച്ചിലിൽ സനൂപിന് ചെറുതായിട്ട് എന്തോ ഒന്ന് കത്തി.
“ എന്താ ചേച്ചീ… ചേച്ചി ഹാപ്പിയല്ലേ…”
അപ്പുറത്ത് ഒരൊറ്റ പൊട്ടിക്കരച്ചിൽ. അവൾ ഓഫ് ലൈനാവുകയും ചെയ്തു.
സനൂപ് അമ്പരന്നുപോയി. ഇവൾക്കിതെന്തുപറ്റി. ചേട്ടനൊപ്പം ഇവൾ ഹാപ്പിയല്ലേ? ചെറിയ എന്തോ ഒരു നിരാശ ഇവിടുന്നേ തോന്നിയിരുന്നു. രണ്ടാളും ഒറ്റക്ക് ജീവിക്കുമ്പോൾ എല്ലാം ശരിയായിക്കോളും എന്നാണ് കരുതിയത്. എന്തായാലും അത് അറിയുകയും, അതിന് പരിഹാരം കാണുകയും വേണം.
നാട്ടിലെ ദമ്പതികൾ തമ്മിലുള്ള ഒരുപാട് പ്രശ്നങ്ങളിൽ താൻ ഇടപെട്ടിട്ടുണ്ട്. അതെല്ലാം രമ്യമായി പരിഹരിക്കുകയും ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. ഇതും പരിഹരിക്കണം.
അതിനാദ്യം പ്രശ്നമെന്താണെന്നറിയണ്ടേ.
ഏതായാലും ആദ്യം വീട്ടിൽ പോകാം അല്ലെങ്കിൽ അമ്മ ഇനിയും വിളിക്കും.