കിലുക്കാംപെട്ടി – 2

“ഓക്കെ, ഗുഡ് നൈറ്റ് ഓൾ,” മനീഷ് ബെഡ്റൂമിലേക്ക് തിരിച്ചു പോയി.

ഞാൻ ചാവി എടുത്ത് പുറത്തിറങ്ങി. ശുദ്ധവായു നീട്ടി ശ്വസിച്ചു. നല്ല ആശ്വാസം.

ഷട്ടർ ഇട്ട് ഭദ്രമാക്കിയ കാർ പോർച്ച്, പൂട്ടുകൾ ഓരോന്നായി തുറന്ന് ഷട്ടർ ഉയർത്തി വണ്ടി സ്റ്റാർട്ട് ചെയ്തു. ഉത്ക്കണ്ഠ നിറഞ്ഞ ഹൃദയം പടപടാ മിടിക്കുന്നു. അവളെ കാണാനില്ല.

പെങ്ങളുടെ കാലിനിടിയിൽ നിന്ന് അമ്മ പിടിച്ചതിൻ്റെ ചമ്മലൊന്നും കുണ്ണക്കില്ല. അവൻ കംബിയായി ഷഡ്ഡിക്കുള്ളിൽ ഞരുങ്ങിയിരിക്കുന്നു. ചൂട് ഇറക്കാനുള്ള പദ്ധതികൾ മനസ്സിൽ ഉരുത്തിരിയുന്നതിനൊപ്പം മറുവശത്ത് അഞ്ജു വൈകുന്നതിൽ അമർഷവും സങ്കടവും.

ആവശ്യത്തിലധികം സമയവും കഴിഞ്ഞാണ് അഞ്ജലി വന്നത്. വണ്ടിയിൽ കയറി ഇരിക്കുന്നതിനു പകരം അവൾ ഞാനിരിരിക്കുന്ന ഡ്രൈവർ ഡോർ തുറന്നു. എന്നിട്ട് ചാവി റിവേഴ്സ് തിരിച്ച് വണ്ടി ഓഫാക്കി.

എഞ്ചിൻ ഓഫായതിനൊപ്പം ആവേശമടങ്ങിയ എൻ്റെ ഹൃദയവും നിലച്ചു. ഒന്നും മനസ്സിലായില്ലെങ്കിലും അവളുടെ ഉള്ളിൽ എന്തൊക്കെയോ കടലിരമ്പമുണ്ടെന്ന് ഉറപ്പ്.

തീർന്നു, എല്ലാം തീർന്നു. ഞാനുറപ്പിച്ചു.‌ അമ്മ നന്നായി കൊടുത്തു കാണും.

ഞാൻ അപ്പഴേ പറഞ്ഞതാ അമ്മക്കിതൊന്നും ഇഷ്ടാകില്ലാന്ന്. സൂക്ഷിച്ചും കണ്ടും കൈകാര്യം ചെയ്യുകയായിരുന്നെങ്കിൽ. കരഞ്ഞു കൊണ്ട് നിൽക്കുന്ന അവളെ പണ്ണാൻ യാതൊരു മൂഡുമില്ല. അവൾക്കും താല്പര്യമുണ്ടാകില്ല.

നിമിഷാർദ്ധ നേരം കൊണ്ട് എൻ്റെ ഉള്ളിൽ നഷ്ടബോധത്തിൻ്റെ വിലാപം ഉയരുന്നതിനിടയിൽ എന്നെ അവൾ നിറകണ്ണുകളോടെ പുണർന്നു, “എന്തുണ്ടായി മോളേ?”

അവൾ മൗനിയായി നിന്നപ്പോൾ ഞാൻ വണ്ടിയിൽ നിന്നിറങ്ങി അവളെ സീറ്റിലേക്ക് പിടിച്ചു ഇരുത്തി. അവളുടെ കണ്ണുകൾ അപ്പോഴും പെയ്യുന്നുണ്ടായിരുന്നു

“എന്ത് പറ്റി മോളൂ? എന്തിനാ കരയുന്നേ?” ഞാൻ വീണ്ടും ചോദിച്ചു.

“ഒന്നൂല്ല.”

“പറ മോളേ… മൂഡ് കളയാതെ.”

“അമ്മയെ ഓർത്തു കരഞ്ഞതാ ഏട്ടാ.”

“അമ്മക്കെന്തേ… സീരിയസായി വല്ലതും?”

“ഒന്നുമില്ല.” അവളുടെ കവിളിൽ നാണം കൂടു കൂട്ടി. “അമ്മ പറയുവാ..”

“സസ്പെൻസിടാതെ പറയെടീ”

“അമ്മ പറയുവാ, വണ്ടീടെ ഗ്ലാസ്സ് പൊക്കി വെക്കാൻ മറക്കണ്ടാന്ന്.”

“ങേ.” ഞാൻ കണ്ണുമിഴിച്ചു നിന്നപ്പോൾ അവൾ പറഞ്ഞു, “മരുന്നൊക്കെ അമ്മേടെ കയ്യിൽ സ്റ്റോക്കാ. അമ്മ നമ്മുടെ അവസ്ഥ മനസ്സിലാക്കി നാടകം കളിച്ചതാ.”

“അയ്യേ..” ഞാൻ അസ്വസ്ഥനായി.

“ഓരോന്നോർത്ത് മൂഡ് കളയണ്ട. ഇന്നേട്ടൻ അമ്മേടെ മൊകത്ത് നോക്കീലേ, അമ്മക്കെല്ലാം അറിയാം. അമ്മ പിന്നെ പറയുവാ..ഇന്നലത്തെ പോലെ നേരം വെളുക്കുവോളം കുത്തി മറിയണ്ട. അത്യാവശ്യം തീർത്തു രണ്ടാളും പോയിക്കിടന്നോളീ എന്ന്.”

“അയ്യേ.. എങ്ങനാടീ നീ അമ്മേനെ ഫേസ് ചെയ്തേ. ഓർക്കാൻ കൂടി വയ്യ.”

“അതാണ് മ്മടെ അമ്മ… മനീഷിന് സംശയം കൊടുക്കാതെ നോക്കാൻ, രാവിലെ അവൻ ഡ്യൂട്ടിക്ക് പോയാൽ ബാക്കി നോക്കാം എന്നും പറഞ്ഞു.”

സമ്മിശ്ര വികാരത്തോടെ ഞാൻ തരിച്ചു നിൽക്കുമ്പോൾ അവൾ തുടർന്നു

“അമ്മക്ക് നമ്മളെക്കുറിച്ചുള്ള കരുതൽ കേൾക്കണോ?”

“ഹ്ം.”

“അമ്മ പറയുവാ… എനിക്ക് നമ്മുടെ കിഴക്കേതിലെ വളപ്പിൽ ഒരു വീട് ഉണ്ടാക്കാനുള്ള ഏർപ്പാട് നോക്കാന്ന്.” അമ്മയുടെ ദീർഘവീക്ഷണത്തിൽ കണ്ണു തള്ളി നിന്ന എൻ്റെ മൂക്ക് പിടിച്ചു വലിച്ചു കൊണ്ട് അവൾ തുടർന്നു,

“വല്ലതും മനസ്സിലായാ? കെട്ട് കഴിഞ്ഞാല് ഇത് സീനക്ക് മാത്രായി കൊടുക്കരുത്’ന്ന്.”

അവൾ എൻ്റെ കുണ്ണയിൽ അമർത്തിക്കൊണ്ട് തുടർന്നു, “മനീഷ് ഡ്യൂട്ടിക്ക് പോയാൽ ഉടൻ അവിടെ വന്ന് ഡ്യൂട്ടി തുടങ്ങിക്കോണം ന്ന്.”

“മനസ്സിലായേ.” ഞാൻ അവളെ സീറ്റിലേക്ക് പിടിച്ചിരുത്തി ടോപ്പ് അഴിക്കാനൊരുങ്ങി.

അവൾ തടഞ്ഞു, “ഡോണ്ടൂ ഡോണ്ടൂ. അമ്മ പറഞ്ഞത് അനുസരിക്കണം. നീ ഷട്ടറ് താഴ്ത്തുമ്പോളേക്കും ഞാൻ വണ്ടീടെ സീറ്റൊക്കെ മടക്കി വെക്കാം.”

ഞാൻ തംബുയർത്തി, “ഡൺ.”

ഷട്ടർ താഴ്ത്തി, ഇന്നോവ കാറിൻ്റെ പിൻ സീറ്റുകൾ മടക്കി ഞങ്ങൾ മണിയറയുണ്ടാക്കി. പിന്നെ, കാർ പോർച്ചിൽ മടക്കി വെച്ച ഫോൾഡിംഗ് ബെഡ് എടുത്ത് അകത്തു വിരിച്ചു, അമ്മയെ മനസ്സിൽ സ്മരിച്ചു കൊണ്ട് അകത്തേക്ക് കയറിക്കിടന്നു.

അവസാനിച്ചു.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *