“വലയൂരി പാഞ്ഞു മോനജതീ…. കൂന്താലി പുഴയൊരു വംബതീ…”
ശ്യാമിന്റെ ചുണ്ടില് അതിമനോഹരമായ പാട്ട് ഒഴുകിയെത്തി…. രമ്യ ഒരു നിമിഷം അത് ആസ്വദിച്ചു…. അവള് പതിയെ കണ്ണുകള് അടച്ചു…..
“കൂന്താലി പുഴയല്ല മോനെ കിങ്ങിണി പുഴ “….
ആ ശബ്ദം ശ്യാമിനും ര്മ്യക്കും ഒരുപോലെ പരിചിതമായിരുന്നു….
രമ്യ തന്റെ കണ്ണുകള് തുറന്നപ്പോള് .. തന്റെ ചുണ്ടിലെ പാട്ടുകള്അവസാനിപ്പിച്ചുകൊണ്ട് ശ്യാമും അവരെ നോക്കി….
രമ്യയുടെ കണ്ണില് ദേഷ്യത്തിന്റെ ഭാവം നിറഞ്ഞപ്പോള് ശ്യാമിന്റെ കണ്ണില് കാമത്തിന്റെ തീ ജ്വാലകള് ആയിരുന്നു ഉണ്ടായിരുന്നത്… ശ്യാം ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ നോക്കി…
“ശാന്ത……… ഇന്നലത്തെ അതിമനോഹരമായ കാമ കേളിയില് ശ്യാമിന്റെയും ആ പയ്യന്മാരുടെയും കയ്യടികള് വാങ്ങി കൂട്ടി,….. ഇനിയും ഒരന്കത്തിനല്ല ഒരുപാടങ്കങ്ങള്ക്ക് ഭാല്യമുണ്ടെന്നു തെളിയിച്ച വലിയ കളിക്കാരി …….
ശ്യാം മനസില് ഓര്ത്തുകൊണ്ട് ചരിച്ചു…..
“ഇതാണോ പട്ടണത്തില് നിന്നു വന്ന ര്മ്യകൊച്ചിന്റെ കൂട്ടുക്കാരന്”
ശാന്തയുടെ ആ ചോദ്യമാണ് ശ്യാമിനെ ഉണര്ത്തിയത്… അപ്പോളും ദെഷ്യഭാവത്തില് രമ്യ ശാന്തയെ നോക്കി കൊണ്ട് നില്ക്കുകയായിരുന്നു…
“അതെ ഞാന് ശ്യാം ചേച്ചിയുടെ പേരെന്താ”..
ശ്യാമിന്റെ ആ ചോദ്യം ര്മ്യയില് ഇരട്ടി ദേഷ്യമുണ്ടാക്കിയപ്പോള് ശാന്തയില് അത് നാണത്തിന്റെ പൂമൊട്ടുകള് വിടര്ത്തുകയാണ് ഉണ്ടായത്,,,,,
“ഞാന് ശാന്ത അങ്ങ് രമ്യ കൊച്ചിന്റെ കുറച്ചപ്പുറത്ത് തന്നെ ആണു എന്റെ വീട്… പോണേനു മുന്നേ വരൂ “
ശാന്ത വശ്യതയോടെ പറഞ്ഞു…. ശ്യാമിന്റെ കുഞ്ഞി കുട്ടന് പതിയെ ഒന്ന് തലപൊക്കി നോക്കി……
“അതിനൊന്നും സമയമില്ല ചേച്ചി പൊക്കോ..”
വളരെ കെറുവിച്ചു കൊണ്ടുള്ള രമ്യയുടെ മറുപടി ശ്യാമിന് തെല്ലു ഭയം ഉണ്ടാക്കി…
ശാന്ത പുചിച്ചു കൊണ്ട് അവര്ക്ക് നടുവിലൂടെ നടന്നു പോയപ്പോള് തന്റെ മാദക ശരീരം ശ്യാമിന്റെ ദേഹത്തൊന്ന് മുട്ടിക്കാന് അവള് മറനില്ല….
ശ്യാമില് ഒരു ചെറിയ ഷോക്ക് ആണു അതുണ്ടാക്കിയത്….
എന്നാല് ഇതുകണ്ട രമ്യയുടെ മുഖം ഭദ്ര കാളിയുടെത് പോലെ ആകുന്ന കണ്ട ശ്യാം പതിയെ അവിടെ നിന്നും മുന്നോട്ടു നടന്നു പിന്നെ പതിയെ തിരഞ്ഞു നോക്കി……
ശ്യാമിനെ ദേഷ്യത്തോടെ നോക്കി നില്ക്കുന്ന രമയെ കണ്ട ശ്യാം ചെറുതായൊന്നു പേടിക്കതിരുന്നില്ല…
“വരുന്നില്ലേ.. നീ…”
പകുതി ഉടക്കി പോയ ശ്യാമിന്റെ ശബ്ദത്തിന്റെ ബാക്കി പത്രമെന്നപോലെ രമ്യ കളി തുള്ളി അവന്റെ അടുത്തേക്ക് വന്നു…
ശ്യാം അല്പ്പം പുറകോട്ടു മാറി
“അസത്ത്… ഹും .. അവള്ക്കു വീട്ടിലേക്കു ഉണ്ടാക്കണം പോലും…. അല്ലങ്കിലും അവളെ പറഞ്ഞിട്ടെന്തിനാ…. നില്ക്കുവല്ലേ ഒലിപ്പിച്ചുകൊണ്ടു ……… അയ്യട എന്താ സ്നേഹം…. അവളുടെ പേര് അറിയാഞ്ഞിട്ടു അവനു എന്താ ഒരു സങ്കടം…..”
രമ്യയുടെ കോപം കത്തി ജ്വലിച്ചു നിന്നു….
“അല്ല ഞാന് ജസ്റ്റ് പരിചയ പെട്ട സ്ഥിതിക്ക് പേര് ചോടിച്ചുന്നെ ഉള്ളു… അതിനിത്ര ചൂട് ആവണോ”
അവളെ പാളി നോക്കികൊണ്ട് ശ്യാം ദയനീയ ഭാവത്തില് ചോദിച്ചു…
അവളുടെ കണ്ണില് നിന്നും പ്രവഹിക്കുന്ന ദേഷ്യത്തിന്റെ അഗ്നിയില് ഇരയാകാന് അവനു നന്നേ പേടി തോന്നി……
“അയ്യാ ഒരു പരിച്ചയ്പെടല്…. വേറെ ആരേം കണ്ടപ്പോള് ഞാന് കണ്ടില്ലലോ ഈ പരിച്ചയപെടല്…… ഇവളെ കണ്ടപ്പോള് മാത്രം നിന്കെന്ത ഒരു ഇളക്കം”
രമ്യയുടെ കോപം എങ്ങനെ ശമിപ്പിക്കുമെന്നു ശ്യാമിന് ഒരു ഐഡിയ ഇല്ലായിരുന്നു…..
“എനിക്കെന്തിളക്കം …. ഒന്ന് പോടീ ഒരാള് പരിചയപെട്ടപ്പോള് ഞാന്… അല്ലാതെ നീ പറയുന്ന പോലെ എന്താ…”
ശ്യാം എങ്ങനെയേലും രെക്ഷപെടാന് പറഞ്ഞു…
“അല്ലെങ്കിലും ഒരു നല്ല സ്ത്രീ ആയ അവരെ പരിചയപ്പെടുനതില് എന്താ തെറ്റ്”
ശ്യാം അല്പ്പം ദേഷ്യത്തില് തന്നെ ചോദിച്ചു…..
“നല്ല സ്ത്രീ… അവളോ… അവള് മാത്രമാ ഈ ഗ്രാമത്തിന്റെ ശാപം…. അവളെ അവളൊരു കൊച്ചു പടക്കമ മനസിലായോ”
രമ്യയുടെ ആ തുറന്നുള പറച്ചിലില് ശ്യാമിന് നന്നേ ചിരി വന്നു..
പക്ഷെ കോപത്താല് ജ്വലിച്ചു നില്ക്കുന്ന അവളുടെ മുന്നില് തന്റെ ചിരി കെട്ടുകള് തുറന്നിടാന് പക്ഷെ ശ്യാമിന് നന്നേ പേടി തോന്നി……
“ആണോ”
ഒന്നും അറിയാത്തവനെ പോലെ ശ്യാം ആകാംക്ഷ ഭാവത്തില് ചോദിച്ചു….
“അയ്യട അവന്റെ ഒരു കൊതി കണ്ടില്ലേ…… ദെ ഞാന് അറിയാതെ എങ്ങാനും വല്ല വേണ്ടാതീനവും കാണിക്കാന് പോയാല് കൊല്ലും ഞാന്”
അതും പറഞ്ഞു കൊണ്ട് രമ്യ ശ്യാമിന്റെ ഷര്ട്ട് കുത്തിപിടിച്ച്……
“അതിപ്പോ അങ്ങനെ ഉറപ്പൊന്നും പറയാന് പറ്റില്ല………. ഞാനും ഒരാണല്ലേ… പിന്നെ ഇങ്ങോട്ട് പ്രലോഭനങ്ങള് ഉണ്ടായാല് ഞാന് എന്നാ ചെയ്യാനാ”
ശ്യാം രമ്യയെ ചോടിപ്പിക്കാന്നായി പറഞ്ഞു… അപ്പോളും അവളുടെ കൈ അവന്റെ ഷര്ട്ടില് ആയിരുന്നു,,,,
“അഹ നീ അങ്ങനെ പോകോ …. കൊല്ലും ഞാന് …… നിനക്കത്ര മുട്ടി നിക്കുവാണേല് എന്നോട് പറ ഞാന് തരാം …. അവള്ക്കുള്ളതൊക്കെ തന്നയാ എനിക്കും ഉള്ളത്.”…
അറിയാതെ ആണേലും അത് പറഞ്ഞു കഴിഞ്ഞപ്പോളാണ് താന് പറഞ്ഞത് അബത്തമായി പോയിന്നു രമ്യക്ക് ,മനസിലായത്….
“അങ്ങനെ ആണോ… എങ്കില് നീ തന്ന മതി… ഹ്മ… എന്ത തരോ… ഹേ…. തരോന്നു…. എനിക്ക്പ്പം വേണം…. പറ്റോ….”
ശ്യാം അങ്ങനെ പറഞ്ഞുകൊണ്ട് അവളുടെ ശരീരത്തിലേക്ക് കൂടുതല് ചാരന് പോയപ്പോള് അവള് പതിയെ അവന്റെ കണ്ണില് നോക്കികൊണ്ട് പുറകോട്ടഞ്ഞു,,,,,,,
ശ്യാം വീണ്ടും വീണ്ടും അവന്റെ ശരീരം അവളുടെ ശരീരത്തില് മുട്ടിച്ചപ്പോള്…
രമ്യയുടെ വലിയ മുലകള് അവനില് അമര്ന്നു… അവന്റെ സ്വാശ നിശ്വാശം അവളുടെ മുഖത്തും കഴുത്തിലും മാറി മാറി ചൂട് നല്കി…..
അവളുടെ കൈകള് വിറച്ചു…. അവളുടെ ശ്വാസത്തിന്റെ വേഗത് കൂടി … അവന്റെ കണ്ണുകളില് നോക്കാന് അവള്ക്കു ശക്തി പോരാതെ വന്നു…..
അവന് കൂടുതല് കൂടുതല് അവളുടെ അടുത്തേക്ക് വരും തോറും അവളുടെ നെഞ്ചിടിപ്പ് കൂടി വന്നു….
രമ്യയുടെ മുലകള് തന്റെ ദേഹത്ത് മുട്ടി ഉരയുനത് ശ്യാമിന് കൂടുതല് ഊര്ജം നല്കി…..
താന് ശ്യാമിന് ഈ നാട് റോഡില് വച്ച് കീഴ്പെട്ടു പോകുമോ എന്നാ ഭയം രമ്യയെ അലട്ടി എങ്കിലും അവന്റെ ചൂടേറ്റു നില്ക്കാന് കൊതിച്ചപ്പോലെ അവള് ഒന്നും തന്നെ പ്രതികരിക്കാതെ നിന്നു…..
പെട്ടന്നുള്ള ഒരു ആനയുടെ അലര്ച്ച കേട്ടാണ് അവരിരുവരും പരസ്പ്പരം വിട്ടു മാറിയത്…. ഇതിപ്പോള് മൂന്നാം തവണയാണ് ഇങ്ങനെ ….
രമ്യ കിതച്ചു…. ശ്യാമിന്റെ അവസ്ഥയും മറ്റൊന്നല്ലയിരുന്നു…. രമ്യ കൈകള് തന്റെ ഷാളില് ചുമ്മാ കെട്ടികൊണ്ട് നിന്നു…..
അപ്പോളേക്കും അവരുടെ അടുത്തേക്ക് ഒത്ത ലക്ഷണമുള്ള ആ കരിവീരന് നടന്നു വന്നു….
“മണികുട്ടന്”…
രമ്യയുടെ വായില് നിന്നു വന്ന പേര് ശ്യാം കേട്ട്….
“എന്താ രമ്യ കുഞ്ഞേ ….. സുഖമാണോ….. ഇതാണല്ലേ കൂട്ടുക്കാരന്…. കവലയില് പറയുന്നത് കേട്ട്……എന്താ കൂട്ടുക്കാരന്റെ പേര്?”
ആനയുടെ പാപ്പാന് എന്ന് തോനിക്കുന വിധം കയ്യില് വടി പിടിച്ച ഒരാള് ചോദിച്ചു…
“അതെ ശങ്കരണ … ശ്യാം എന്നാ പേര്…. ഞങ്ങള് വെറുതെ കിങ്ങിണിയെ ഒക്കെ ഒന്ന് കാണാന്…….. ശ്യാം ഇത് മണികുട്ടന്”
ആനയെ ചൂണ്ടികാണിച്ചു കൊണ്ട് രമ്യ പറഞ്ഞു… ശ്യാം ആനയെ നോക്കി ….
പോടുണനെ ശ്യാമിന്റെ കണ്ണും ആനയുടെ കണ്ണും തമ്മില് ഒന്നുടക്കി,,,,,,,,,,
ആന ചെറുതായൊന്നു മുരണ്ടു…. ശ്യാം ചെറുതായൊന്നു ഭയപെട്ടു…..
ആന വീണ്ടു വീണ്ടും മുരളാന് തുടങ്ങി…….. പാപ്പാന് അവനെ അനുസരിപ്പിക്കനെന്നവണ്ണം അതിനോട് എന്തൊക്കെയോ പറഞ്ഞു…
രമ്യ ഭയത്താല് ശ്യാമിന് പിന്നിലേക്ക് മറഞ്ഞു….. ശ്യാം വീണ്ടും ആനയെ തന്നെ നോക്കി….
അവരുടെ കണ്ണുകള് വീണ്ടും ഉടക്കിയപ്പോള് ആനയുടെ കണ്ണുകള് ചെറുതായൊന്നു വിടര്ന്നു…..
ദൈവത്തിനു മുന്നില് വന്ദിക്കുനത് പോലെ ആന തന്റെ തുമ്പി കൈ മടക്കി ഉയര്ത്തി ശ്യാമിന് മുന്നില് ശിരശു താഴ്ത്തിയപ്പോള്……
അവിടെ നിന്ന പാപ്പാനും ശ്യാമും രമ്യയും ഒരുപോലെ അത്ഭുതപെട്ടു……
ഈ ആനക്ക് ഇതെന്തു പറ്റി എന്ന് മനസില്ലാക്കാന് കഴിയാതെ അതിന്റെ പാപ്പന് കുഴങ്ങി…..
ശ്യാം ആനയുടെ തുമ്പി കൈയില് പതിയെ തൊട്ടപ്പോള് … ആന ചിരിക്കുനുണ്ടോ എന്ന് രമ്യക്ക് സംശയം തോനാതിരുന്നില്ല …….
മണിക്കുട്ടന് അവരോടു യാത്ര പറഞ്ഞു നടന്നു നീങ്ങി…..
ഒന്നും മനസിലാകാതെ രമ്യ ശ്യാമിനെ തന്നെ നോക്കി നിന്നു…..
“താന് എന്നാ ഇങ്ങനെ നോക്കുന്നെ?”
ശ്യാമിന്റെ ചോദ്യം രമ്യയെ ചിന്തയില് നിന്നുണര്ത്തി….
“അല്ല എന്ത ഇപ്പോള് ഇവിടെ സംഭവിച്ചത്…. മണിക്കുട്ടന് എന്നാ അങ്ങനെ ചെയ്തത് …….. സത്യത്തില് ഇനി നീ ശരിക്കും വല്ല ഗന്ധര്വന് ആണോ?”
രമ്യ ശ്യാമിന്റെ മുഖത്തേക്ക് തന്നെ നോക്കി നില്ക്കുനതു കണ്ടപ്പോള് ശ്യാമിന് അക്ഷരാര്ത്ഥത്തില് ചിരി പൊട്ടി……
അവന് അട്ടഹസിച്ചു ചിരിച്ചു…… അവന്റെ ചിരി ര്മ്യയിലും ചിരി പടര്ത്തി……
രണ്ടു പേരും വീണ്ടും നടന്നു കിങ്ങിണി പുഴയുടെ തീരത്തെത്തി…….
കിങ്ങിണി പുഴ അതിന്റെ എല്ലാ പ്രൌഡിയും നിലനിര്ത്തി കൊണ്ട് തന്നെ ശ്യാമിനെ വരവേറ്റു……
“പുഴയുടെ ഫോട്ടോ എടുക്കാമല്ലോ അല്ലെ”
ശ്യാം രമ്യയോട് ചോദിച്ചപ്പോള് അവള് എടുക്കാം എന്ന് തലയാട്ടി…..
ശ്യാം തന്റെ ക്യാമറ എടുത്തു ഫോട്ടോകള് ഓരോന്നായി എടുക്കാന് തുടങ്ങി…… സൂം ചെയ്തും നല്ലപോലെ എടുത്തു……
“രമ്യ നീ അങ്ങോട്ട് നിന്നെ … നിന്റെ ഫോട്ടോയും എടുക്കട്ടെ”
ശ്യാം ര്മ്യയോടായി പറഞ്ഞപ്പോള് അവള് സന്തോഷത്തോടെ തന്റെ മുടി ഒതുക്കി നല്ലപോലെ വച്ച് എനിട്ട് ശ്യാമിന്റെ ക്യമാര്ക്ക് മുന്നില് നിന്നു……
ഹാഫ് സാരിയില് രമ്യ വളരെ ഭംഗി ഉള്ളതായി കാണപെട്ടു…
അവര് രണ്ടു മൂന്ന് ഫോട്ടോസ് എടുത്തു… ശേഷം ശ്യാം അവളോട് അവിടെ കണ്ട ഒരു ചെറിയ പാറയില് ഇരിക്കാന് ആവശ്യപെട്ടത് പ്രകാരം രമ്യ ആ പാറയില് ഇരുന്നു…..
പുഴക്കപ്പുറത്തെ വലിയ ഒരു മരത്തിന്റെ ബാക്ക്ഗ്രൌണ്ട് വ്യൂ ര്മ്യക്കൊപ്പം പകര്ത്താന് ക്യാമറയുടെ കണ്ണിലേക്കു നോക്കിയാ ശ്യാം പതിയെ ഒന്ന് ഞെട്ടി….
. അവന് ക്യാമറ മാറ്റി കൊണ്ട് ഒന്ന് പുഴയുടെ മറുവശം നോക്കി….
അപ്പോളും രമ്യ അവന്റെ ഫോട്ടോക്ക് പോസ് ചെയ്തു തന്നെ ഇരിക്കുകയാണ്….
ശ്യാം ഒന്നുകൂടി ക്യാമറയിലൂടെ നോക്കി വീണ്ടും ഞെട്ടി…..
ക്യാമറയിലൂടെ നോക്കുമ്പോള് ആ വന്മരം ഒരു സ്ത്രീയുടെ പ്രതിരൂപം കാണിക്കുന്നപ്പോലെ…
.. അതിമനോഹരമായ ഒരു സ്ത്രീ….. ആരും കണ്ടു മോഹിക്കപെടുന്ന വശ്യ സൌധര്യം…….
ശ്യാം തന്റെ ക്യാമറ രമ്യ അറിയാതെ ഒന്ന് കൂടി സൂം ചെയ്തു…..
ശ്യാമിന്റെ കണ്ണുകള് വിടര്ന്നു…..
ആ സ്ത്രീ രൂപം പൂര്ണ നഗ്നയാണ്…….. കല്ലില് കൊത്തിയെടുത്ത മനോഹരമായ സ്ത്രീ ശരീരങ്ങള് ഗ്വോലിയാറിലെ ഒരു ക്ഷേത്രത്തില് കണ്ടതായി ശ്യാം ഓര്ത്തു …..