കുരുതിമലക്കാവ് – 4

പക്ഷെ അവിടെ ഒന്നും കാണാത്ത ഒരു വശ്യ ഭംഗി…..
ആ സ്ത്രീ രൂപം തന്നെ നോക്കി പുഞ്ചിരിക്കുനുണ്ടോ?….. ശ്യാമിന് അങ്ങനൊരു സംശയം തോനാതിരുന്നില്ല……
അവന്‍ രണ്ടു മൂന്ന് ഫോട്ടോകള്‍ ക്ലിക്ക് ചെയ്തു എന്നിട്ട് തന്റെ ഡിജിറ്റല്‍ ക്യാമറ സ്ക്രീനില്‍ നോക്കിയാ അവന്‍ തെല്ലു ഭയപ്പാടോടെ നിന്നു……
ആ സ്ത്രീ രൂപം തന്റെ ക്യാമറ കണ്ണില്‍ പതിഞ്ഞില്ലെന്ന സത്യം ശ്യാം മനസിലാക്കി….

“ഇന്നെങ്ങാനും തീരുവോ…. എത്രയാ ഈ എടുത്തുക്കൂട്ടുന്നെ”
രമ്യയുടെ ചോദ്യം അവനെ അവളിലേക്ക്‌ നോക്കാന്‍ പ്രേരിപ്പിച്ചു …….
“ഹ ഈ പോസ് മതി ഇനി നീ ആ പാറയില്‍ എണീച്ചു നിന്നെ”
ശ്യാം രമ്യയോട് പറഞ്ഞു….
“അല്ല ഇതെന്താ ഫോട്ടോ ഷൂട്ട്‌ ആണോ…. കുറെ ആയില്ലേ മതി ഇനി “…
രമ്യ വെറുതെ ദേഷ്യം നടിച്ചുകൊണ്ട്‌ പറഞ്ഞു….
“ഹാ താന്‍ നില്‍ക്കെടോ… ഞാന്‍ അല്ലെ എടുക്കുനെ.. പിന്ന എന്താ..”
ശ്യാം പറഞ്ഞ മറുപടിയില്‍ ത്രിപ്ത ആയ രമ്യ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് എഴുനേറ്റു നിന്നു…..
ശ്യാം വീണ്ടും മറുവശം സൂം ചെയ്തുകൊണ്ട് ക്യാമറ കണ്ണിലേക്കു നോക്കി…..
ആ സ്ത്രീ രൂപം ഇപ്പോളും അവിടെ തന്നെ ഉണ്ട് …. പക്ഷെ ക്യാമറ കണ്ണിലൂടെ മാത്രമേ അത് കാണാന്‍ പറ്റുമായിരുന്നുള്ളൂ…..
ശ്യാം ഒന്ന് കൂടി സൂ ചെയ്തുകൊണ്ട് തന്‍റെ ക്യാമറയിലൂടെ ആ രൂപം ശരിക്കും കണ്ടു……
വെളുത്ത മുഖം… നല്ല മുഖ കാന്തി…….
മാന്‍പേട പോലുള്ള കണ്ണുകള്‍….. വിടര്‍ന്ന നാസിക…….. ചെറിയ ചുമന്നു തുടുത്ത ചുണ്ടുകള്‍……
അവളുടെ മുടികള തഴുകി കൊണ്ട് പോകുന്ന ഇളം കാറ്റില്‍ അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് മറിഞ്ഞു വീണ ആ മുടിയിഴകള്‍ അവളുടെ സൌന്ദര്യത്തിനു മാറ്റു കൂട്ടി……

ചെറിയ മുലകള്‍…….. അവ അവളുടെ നെഞ്ചില്‍ രണ്ടു മാതള നാരങ്ങയുടെ ആകൃതിയെ തന്ന്വര്തമാക്കികൊണ്ട് വിടന്നു നിന്നു……. കറുത്ത നിപ്പിളിനു ചുറ്റും ചുമന്നിരിക്കുന അവളുടെ മുലയുടെ മുന്‍ഭാഗം …….

ശ്യാമില്‍ വികാരത്തിന്റെ വെലികെട്ടുകള്‍ക്ക് പകരം അത്ഭുതത്തിന്റെ ഭാവമാണ് മിന്നി മറഞ്ഞത്……
ഇതൊന്നു മറിയാതെ രമ്യ അവനെ നോക്കി കൊണ്ട് നിന്നു……
ശ്യാം വീണ്ടും ആ രൂപത്തെ അടിമുടി വീക്ഷിച്ചു…..
അവളുടെ ആലില വയറില്‍ ഒരു കുഞ്ഞു പൊട്ടുപോലെ അവളുടെ പുക്കിള്‍ കോടി….. അതില്‍ മനോഹരമായ അങ്കലാവന്ന്യം കൂടി ചേര്‍ന്നപ്പോള്‍ അവളുടെ അരയിടുക്കുകള്‍ക്ക് മാറ്റുകൂട്ടി……
അവളുടെ യോനി തടം പൂര്‍ണമായും പാല്‍ വെള്ള നിറത്തോടെ കാണപെട്ടു….
അതിന്‍റെ പൂര്‍ ചാല്‍ ശ്യാമിന് പക്ഷെ തന്‍റെ കുട്ടനില്‍ ഇളക്കം വരുത്തിച്ചു……
രമ്യ പതിയെ അടുത്ത പോസ്സിനെന്നവണ്ണം ഒന്ന് സൈട് ചെരിഞ്ഞപ്പോള്‍ ആ രൂപവും തിരിഞ്ഞപ്പോലെ ശ്യാമിന് തോന്നി……
അവന്റെ കണ്ണുകള്‍ വീണ്ടും വിടര്‍ന്നു…. അവന്‍ ക്യാമറയില്‍ നിന്നു കണ്ണെടുത്ത്‌ നോക്കി….
“ഒരേ പോസു തന്നെ രസമില്ല മാഷെ”
രമ്യ അത് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ചിരിച്ചു…..
ഇനി ഇവളുടെ രൂപം തന്നെ ആണോ അവിടെ താന്‍ കാണുനത്…… ഹേയ് അല്ല ആ മുഖം രമ്യയുടെ മുഖ സാദ്രിശ്യമായി ഒരു ബന്ധവും ഇല്ല …….
“നീ പുഴയിലേക്ക് നോക്കി ഒന്ന് തിരിഞ്ഞു നിന്നെ”
ശ്യാം രമ്യയോട് പറഞ്ഞപ്പോള്‍ തെല്ലു സംശയത്തോടെ അവള്‍ അവനെ നോക്കി കൊണ്ട് തരിഞ്ഞു നിന്നു……
പുഴക്കപ്പുറത്തെ രൂപവും അതുപോലെ തന്നെ തരിഞ്ഞു നിന്നു…..
ഹോ എന്തിനെയും വെല്ലുനതായിരിന്നു അവളുടെ നിതംഭ ഭംഗി….. ശെരിക്കും വെട്ടി വച്ചത് പോലെ അവളുടെ ചന്തി പാളികള്‍ ശ്യാമിന് മുന്നില്‍ വെല്ലു വിളി ഉണര്‍ത്തി……
അവന്‍ രമ്യ കാണുനില്ല എന്നാ വിശ്വാസത്തോടെ തന്‍റെ കുട്ടനെ പതിയെ പിടച്ചു ……
അവളുടെ തുടയഴകും , കാല്‍ പാദ ഭംഗിയും ശ്യാം ശരിക്കും ആസ്വദിച്ചു……
അല്‍പ്പ സമയത്തിനു ശേഷം ആ രൂപം അവിടെ നിന്നു മാഞ്ഞപ്പോള്‍ ശ്യാമിന് എന്തെന്നില്ലാത്ത സങ്കടം മനസില്‍ തികട്ടി വന്നു…..
മോഹിച്ചത് കിട്ടാതെ പോയ കൊച്ചു കുഞ്ഞിന്റെ മുഖം അവനില്‍ പ്രതിഫലിച്ചു…..
“ഇനി എടുത്ത ഫോട്ടോകള്‍ ഒക്കെ ഒന്ന് കാണിച്ചേ “
രമ്യയുടെ ആ ചോദ്യം ശ്യാമില്‍ ഒരു ഞെട്ടലുണ്ടാക്കി….
എവിടുന്നു എടുത്തു വച്ച് കാണിക്കാനാ….. ആ വശ്യ സൗന്ദര്യം ആസ്വധിക്കുന്ന ശ്യാം രമ്യയുടെ ഒരു ഫോട്ടോ പോലും എടുത്തില്ല….
ശ്യാമിന് എന്തെങ്കിലും പറയാന്‍ അവസരം ഒരുങ്ങുനതിനു മുന്നേ രമ്യ ക്യാമറ അവന്റെ കയ്യില്‍ നിന്നും പിടിച്ചു വാങ്ങി….
ശേഷം അവള്‍ അതിന്റെ സ്ക്രീനിലേക്ക് കണ്ണോടിച്ചു…..

ശ്യാമിന് വല്ലാത്തൊരു നാണക്കേട്‌ മനസില്‍ നിറഞ്ഞു…. തന്‍ ഇതുവരെ ഒന്ന് പോലും എടുത്തില്ലെനു രമ്യ അറിഞ്ഞാല്‍ ഉള്ള നാണക്കേട്‌ ശ്യാമിനെ തളര്‍ത്തി…..
അല്‍പ്പ നേരം ക്യാമറ സ്ക്രീനിലേക്ക് നോക്കിയാ രമ്യ ശ്യാമിനെ നേരെ വല്ലാത്തൊരു നോട്ടം കൂടി ആയപ്പോള്‍ ശ്യാമിന് ആത്മാഭിമാനത്തിന് ഏറ്റ അടിപോലെ തോന്നി അത്…..

“നീ ആള് കൊള്ളാലോ…. ഇത്രേ സ്കില്‍ ഫോട്ടോ ഗ്രാഫിയില്‍ ഉണ്ടെന്നു എനിക്ക് ഇപ്പഴാണ് മനസിലായത്….. നിന്നെ ഞാന്‍ നമിച്ചു മകനെ.”
ചരിച്ചു കൊണ്ടുള്ള രമ്യയുടെ മറുപടി ശ്യാമിന് മനസിലാക്കാന്‍ കഴിയാത്ത ഒന്നായിരുന്നു……
അവന്‍ അവളുടെ കയ്യില്‍ നിന്നും ക്യാമറ വാങ്ങി സ്ക്രീനില്‍ നോക്കി…..
ഞെട്ടി വിറച്ചു കൊണ്ട് ശ്യാമിന്റെ മനസില്‍ എന്തെനില്ലാത്ത വിധം ഒരു അനുഭൂതി ഉണ്ടായി…..
താന്‍ ഒരു ക്ലിക്ക് പോലും ചെയ്യാത്ത ക്യാമറയില്‍ രമ്യയുടെ അതി മനോഹരമായ ചിത്രങ്ങള്‍……
ഇതെങ്ങനെ സംഭവിച്ചു…. ശ്യാമിന് തന്റെ കണ്ണുകളെ വിശ്വസിക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞില്ല…..
അവന്‍ കണ്ണുകള്‍ വീണ്ടും അടച്ചു തുടര്‍ന്ന് നോക്കി…. ശരിയാണ് അവളുടെ മനോഹരമായ ഫോട്ടോസ്…… താന്‍ എത്രയോ ഫോട്ടോകള്‍ തന്റെ ക്യാമറയില്‍ പകര്‍ത്തി പക്ഷെ അതിനൊന്നും ഇല്ലാത്ത ഒരു ഭംഗി രമ്യയുടെ ആ ചിത്രങ്ങള്‍ക്ക്ണ്ടായിരുന്നു……
“അതെ വാ പോകാം … ഇനിയും വൈകിയാല്‍ കാട് കയറി തിരിച്ചിറങ്ങാന്‍ പാടാ”
അത് പറഞ്ഞു കൊണ്ട് രമ്യ മുന്നില്‍ നടന്നപ്പോള്‍ പുഴയുടെ മറുവശത്തേക്ക് നോക്കിയാ ശ്യാം ഒന്നും മന്സിലാകാത്തവനെ പോലെ ര്മ്യക്കൊപ്പം ചുവടു വച്ചു…..

അല്‍പ്പ നേരത്തെ നടത്തത്തിനു ശേഷം അവര്‍ ആ നാടിന്റെ പരധേവതക്കു മുന്നിലെത്തി….. കാടിന്റെ നടുക്കയുള്ള ആ ചെറിയ അമ്പലം ……… ചുറ്റും ഗോര വനം…… എങ്ങും ചന്ദനത്തിന്റെ അതിമനോഹരമായ ഗന്ധം………
ആ ചെറിയ അമ്പലത്തിനു മുന്നിലായി ധാരാളം വലിയ മരത്തിന്‍റെ വള്ളികള്‍ ഒരു നാഗത്തിനെ പോലെ ചുറ്റികിടന്നു,,,,,,,
എങ്ങും ചീവീടുകളുടെ ശഭ്ധം…… ശ്രീകോവിലിനു മുന്നിലായി ഒരു ചെറിയ കല്പടവ്…… അതിന്റെ നടുക്കായി ചെറിയൊരു ദീപ സ്തഭം….. അതില്‍ അപ്പോളും കാറ്റില്‍ അണയാതെ ഒരു ചെറു തിരി എരിഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു…..

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *