കൂട്ടുകാരന്റെ അമ്മ

ഓടിയിറങ്ങി…അപ്പോൾ ഇന്ദ്രാണി വിളിച്ചു പറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു…രവി പോകരുത് പോകരുത് ..രവിയുടെ നന്മയ്ക്ക് വേണ്ടിയാണ് എന്നൊക്കെ …അന്ന് നൈറ്റിൽ തന്നെ അവൻ വണ്ടികയറി മുംബൈയിലേക്ക് വന്നു എന്നോട് കാര്യം പറഞ്ഞു…”
സന്ദീപ് ശ്രദ്ധിച്ചു കേട്ടു.
“പിറ്റേ ദിവസം രവിയെ ‘അമ്മ നേരിട്ട് വിളിച്ചു…”
ലത്തീഫ തുടർന്നു.
‘അമ്മ ഒന്നും ഒളിച്ചു വെക്കാതെ അവനോട് കാര്യങ്ങളൊക്കെ പറഞ്ഞു…അവന്റെ ജാതകത്തിൽ കണ്ടതും വിവാഹത്തിന് മുമ്പ് മറ്റൊരു സ്ത്രീയുമായി സെക്സ് ചെയ്യണമെന്നും അല്ലെങ്കിൽ ചെറുപ്പത്തിൽ തന്നെ മരിച്ചുപോകുമെന്നും അങ്ങനെ സംഭവിക്കാതിരിക്കാനാണ് ഇന്ദ്രാണിയുടെ ഒരു സമാഗമത്തിന് മനപ്പൂർവ്വം അവസരമുണ്ടാക്കി തന്നതെന്നും ‘അമ്മ രവിയെ ധരിപ്പിച്ചു…”
ലത്തീഫ ഒരു നിമിഷം നിർത്തി ചുവരിൽ നിന്ന് തങ്ങളെ നോക്കി പുഞ്ചിരിക്കുന്ന രവിയുടെ ചിത്രത്തിലേക്ക് നോക്കി.
“എല്ലാം കേട്ട് കഴിഞ്ഞപ്പോൾ എനിക്കെന്തോ അരുതായ്ക തോന്നി…”
ലത്തീഫ തുടർന്നു.
“അൽപ്പം ഭയവും ..ഞാൻ പറഞ്ഞു രവീ ..അങ്ങനെയാണെങ്കിൽ …എങ്കിൽ അമ്മയുടെ ഇഷ്ടത്തിന് ..അമ്മയുടെ ഭയം മാറ്റാൻ ആരുമായെങ്കിലും …അപ്പോൾ രവി പൊട്ടിച്ചിരിക്കുകയാണുണ്ടായത് …എന്റെ അന്ധവിശ്വാസത്തെ പരിഹസിച്ച് …എന്നെ ഒരുപാട് കളിയാക്കി …അപ്പോഴാണ് പെട്ടെന്ന് ഒന്ന് രണ്ടു മാസങ്ങൾക്ക് ശേഷം ദീവാലി അവധി വരുന്നത്…അന്ന് പോയതാണ് രവി…”
സന്ദീപ് അവളെ നോക്കി.
ലത്തീഫയുടെ മിഴികൾ നിറഞ്ഞിരുന്നു.
“തന്നെ ചവിട്ടിയരച്ച ദേഷ്യത്തിൽ ..തന്നെ തിരസ്ക്കരിച്ചതിനുള്ള പ്രതികാരമായി അവൾ…”
ലത്തീഫ തുടർന്നു.
“…അവൾ രവിയെ പാലിൽ വിഷം ചേർത്ത് കൊന്നു…”
“എന്നിട്ട് പോലീസ് കേസൊക്കെ…?”
സന്ദീപ് ചോദിച്ചു.
“കുറച്ചു കാലം റിമാൻഡ് പ്രതിയായി സബ്ജയിലിൽ കിടന്നു..മതിയായ തെളിവില്ലെന്ന് പറഞ്ഞ് കോടതി അവളെ വെറുതെ വിട്ടു…”
അന്ന് ലത്തീഫയുടെ ക്വർട്ടേഴ്‌സിൽ വെച്ച് രവിയുടെ കഥ കേട്ടതിന് ശേഷം സന്ദീപ് മറ്റൊരു ലോകത്തായിരുന്നു. സുന്ദരിയായ ലത്തീഫ തന്റെ അധ്യാപികയാണെങ്കിലും തന്നേക്കാൾ അഞ്ചു വയസിന് മുതിർന്നവളാണെങ്കിലും രാവും പകലും അവൻ അവളെ പ്രണയാർദ്രമായി ധ്യാനിക്കാൻ തുടങ്ങി.ഉറ്റ സുഹൃത്തായ ഹേമന്തിനോട് അക്കാര്യമവൻ പങ്കുവെച്ചു. എല്ലാം കേട്ട് കഴിഞ്ഞ്,എന്ത്‌കൊണ്ടാണ് ലത്തീഫ സന്ദീപിനെ പ്രത്യേകതയോടെ കണ്ടത് എന്നതിന്റെ കാരണവും കേട്ട് കഴിഞ്ഞതിന് ശേഷം ഹേമന്ത് അവനോട് പറഞ്ഞു.
“എടാ സന്ദീപേ..”
ഗൗരവപൂർണമായ ആലോചനയ്ക്ക് ശേഷം ഹേമന്ത് പറഞ്ഞു.
“അളിയാ … മിസ്സ് മിസ്സിന്റെ മനസൊന്ന് ക്ളീൻ ആക്കാനാണ് നിന്നെ വീട്ടിൽ കൊണ്ടുപോയതും പാസ്റ്റ് ഒക്കെ പറഞ്ഞതും ..നീയും കൂടി അതൊന്നറിയുമ്പോൾ ആ ഭാരമങ്ങ് കുറയുമല്ലോ…അല്ലാതെ മിസ്സ് നിന്നെ രവിയുടെ സ്ഥാനത്ത് കാണും എന്നൊന്നും ഞാൻ കരുതുന്നില്ല…”
സന്ദീപിന്റെ മുഖം വാടി.
“എടാ മിസ്സിനെപ്പോലെ ഒരു സുന്ദരി ചരക്ക് നിന്നെ പ്രേമിക്കുന്നേന്റെ അസൂയ ഒന്നുമല്ല..അങ്ങനെ സംഭവിച്ചാ അതിന്റെ മുമ്പി നിന്ന് നിനക്ക് വേണ്ട സകല പിന്തുണയും തരുന്നത് ഞാൻ ആരിക്കും. ഷ്വർ.പക്ഷെ നീയെന്റെ ബെസ്റ്റ് ഫ്രണ്ടാ.നിനക്ക് ഒരു ഫാൾസ് ഹോപ്പ് തരാൻ എനിക്ക് ഇഷ്ടമല്ല…”
“മിസ്സിന് എന്നോടങ്ങനെ ഇല്ല എന്ന് നിനക്ക് തോന്നാൻ കാരണം?”
“എടാ ബേസിക്കലി ..എന്താ പറയുക ..? എല്ലാവർക്കും ഇല്ലേ ഒരു ബേസിക്കൽ മൊറാലിറ്റി? ഏത് പോക്രി ആണേലും എന്തെങ്കിലും ഒരു മൊറാലിറ്റി ഒക്കെ കാണുകേലേ? മിസ് നിന്റെ ടീച്ചർ അല്ലേടാ? ടീച്ചർ ആയത് കൊണ്ട് നിന്നെ ആ രീതീല് കാണില്ല!”
“ഓ! ഒരു മാതാ പിതാ ഗുരു ദൈവം ലൈൻ! അല്ലെ?”
സന്ദീപ് ചിരിച്ചു.
“മാതാ പിതാ അയൽക്കാരി ദൈവം എന്ന് ആരും പറയാത്തത് കൊണ്ട് നിന്റെ ഭാഗ്യം!”
“എന്ന് വെച്ചാ?”
“എന്ന് വെച്ചാ അയൽക്കാരിയെ പ്രേമിക്കുന്ന അല്ല പ്രേമിക്കുന്ന എന്നല്ല കാമിക്കുന്ന നിനക്ക് എന്നോട് ഈ ഉപദേശം തരാം…കുഴപ്പമില്ല …കുഴപ്പമില്ല …”
“എടാ അത്…”
“എന്നാ എടാ അത്ന്നാ?”
സന്ദീപ് ഒച്ചയിട്ടു.
“ലിസി ആന്റി നിന്റെ അയലോക്കം അല്ലെ? പൂളുമ്മ പൂളുമ്മ ചൊമക്കണ മാങ്ങാന്ന് പറയുന്നപോലെ കിട്ടുന്ന കിട്ടുന്ന ടൈമിലൊക്കെ നീ ലിസി ആന്റീടെ ഷെഡ്‌ഡിയ്ക്കാത്ത് കയ്യിടുന്നുണ്ടല്ലോ!നിനക്കൊക്കെ എന്തും ആകാം!ബാക്കിയൊള്ളോൻ ടീച്ചറെങ്കി ടീച്ചർ എന്ന് വെച്ച് ഒരാളെ അറ്റ്ലീസ്റ്റ് പ്രേമിക്കാൻ നടക്കുമ്പം. യൂ ടൂ ഹേമന്ത് യൂ ടൂ!!”
“ഞാനെന്നാ പിന്നെ വേണ്ടേ?”
ഹേമന്ത് ഒച്ചയിട്ടു.
“നീയൊന്നും വേണ്ട!”
സന്ദീപ് അതിലുമേറെ ഒച്ചയിട്ടു.
“നീ എനിക്ക് മോറൽ സപ്പോർട്ട് തരേണ്ട.നിന്റെ മോറൽ സപ്പോർട്ട് കിട്ടാതെ വന്ന് ഞാൻ വല്ല വെഷോം അടിച്ച് കെടക്കുമ്പം നീ എന്നെ ചൊമന്ന് ആശൂത്രീൽ കൊണ്ടോകണ്ട. ആശൂത്രീൽ ഞാൻ ഓപ്പറേഷൻ തീയേറ്ററിൽ മരിച്ചു കെടക്കുമ്പം എന്റെ ബോഡി ഏറ്റുവാങ്ങാൻ വരണ്ട. എന്റെ ബോഡി പോസ്റ്റ് മോർട്ടം ചെയ്യുമ്പം നീയെവിടെ വന്നു അതിന്റെ മുമ്പി നിന്ന് സെൽഫി എടുക്കണ്ട…നീയൊന്നും ചെയ്യണ്ട!”
“നിനക്കെന്നാ പ്രാന്ത് ആണോ?”
“ആ പ്രാന്താ! പ്രാന്ത്!”
സന്ദീപിന്റെ വാക്കുകളിൽ നിന്ന് ഒരു കാര്യം ഹേമന്തിന് തീർച്ചയായി.
ലത്തീഫാ മിസ്
മിസ്സിനോട് സന്ദീപിന് തോന്നുന്നത് കേറും അപക്വപ്രണയമല്ല,മറിച്ച് ഒരു ഒബ്‌സഷൻ തന്നെയാണ് എന്ന്.
“എടാ ഇതൊക്കെ ചുമ്മാ ലവ് ജിഹാദിന്റെ ലെവലിൽ ഒക്കെ വരും കേട്ടോ? കാക്കാമാരും സംഘികളും കേറി നിരങ്ങി നിങ്ങടെ രണ്ടിന്റെയും ലൈഫ് കോഞ്ഞാട്ടയാക്കും,”
സന്ദീപ് ഹേമന്തിനെ പുച്ഛത്തോടെ നോക്കി.
“നീ തന്നെ ഇതൊക്കെ പറയണം. ബെസ്റ്റ് ബെസ്റ്റ് ഫ്രണ്ട്!”
“എടാ ഓരോ ഡേഞ്ചറും പറഞ്ഞ് നിന്നെ ഒറപ്പിക്കുവല്ലേ ഞാൻ?”
ഹേമന്ത് ചോദിച്ചു.
“ഇപ്പം ഞാൻ ലവ് ജിഹാദിന്റെ പേര് പറഞ്ഞ് നിന്നെ പേടിപ്പിച്ചു. നീ അതിനെ പുല്ലുപോലെ കാണുവാണേൽ ഞാൻ അടുത്ത ടോപ്പിക്ക് എടുത്തിട്ട് നിന്നെ പേടിപ്പിക്കാൻ നോക്കും,”
“ഇനിയിപ്പം എന്നാ ടോപ്പിക്കാ?”
:ഉണ്ടല്ലോ!”
ഹേമന്ത് ചിരിച്ചു.
“നീ എന്നാ എടുത്ത് വീട്ടൂകാര്യോം ചെലവും ഒക്കെ നടത്തും?”
“അതിന് ഇന്ന് ഓടിപ്പോയി ഞാൻ മാഡത്തെ കെട്ടാൻ പോകുവോന്നും അല്ലല്ലോ!”
സന്ദീപ് പറഞ്ഞു.
“ഞാനവിടെ പഠിക്കാൻ വന്നത് എന്നാ വായി നോക്കാൻ ആണെന്നാണോ പട്ടീ നീ വിചാരിച്ചോണ്ട് ഇരിക്കുന്നെ? ഞാൻ ശരിക്ക് പഠിക്കൂടാ. പഠിക്കും ..ടെസ്റ്റ് എഴുതും ..കിട്ടീല്ലേ ബംഗാളിയാകും. കൂലിപ്പണി എടുക്കും. പൈസാ കൂട്ടി വെച്ച് കൂട്ടി വെച്ച് ആദ്യം ഉന്ത് വണ്ടീൽ പച്ചക്കറി കച്ചോടം ചെയ്യും. പിന്നെ പെട്ടിക്കട നടത്തും. പിന്നെ അത് മീൻകടയാകും അരിക്കടയാകും. അരിക്കട പിന്നെ ജനറൽ സ്റ്റോർ ആകും. അവസാനം സൂപ്പർ മാളാകും. എന്നിട്ട് ലാസ്റ്റ് ലുലു മാളിന്റെ യൂസഫലിനേം നിന്നേം പിടിച്ച് ഞാൻ സെക്യൂരിറ്റിയും ആക്കും!”
ഹേമന്ത് വാ പൊളിച്ച് തലയിൽ കൈവെച്ച് സന്ദീപിനെ നോക്കി.
“എന്റെ മിസ്സിനെ കിട്ടാനല്ലേ? ഇതും ചെയ്യും ഇതിലപ്പുറോം ചെയ്യും! കാണണോ നെനക്ക്!”
“കാണണം അളിയാ കാണണം!”
അവസാനം ഹേമന്ത് പറഞ്ഞു.
“ഞാൻ പേടിപ്പിക്കുന്ന ടോപ്പിക് പറഞ്ഞ് പറഞ്ഞ് നിന്നെ ഞാൻ മച്ചുവേഡ് ആക്കി. ഇനി നീ പോയി പ്രേമിക്ക്! പ്രേമിക്കളിയാ …മുമ്പിലും പിമ്പിലും വശത്തും ഒണ്ടെടാ ഞാൻ! നീ മിസ്സിനെയല്ല! മിസ്സിന്റെ അമ്മേനെ വരെ പ്രേമിച്ചോ! ശ്ശ്യേ! വളിപ്പ്! വളിപ്പ് !! സോറി ! ഒരു താളത്തിന് പറഞ്ഞതാ…ഞാനുണ്ടെടാ നിന്റെ കൂടെ. മോഹൻലാൽ മഞ്ജുവാര്യരോട് പറഞ്ഞ പോലെ എന്നും എപ്പോഴും…!”
സന്ദീപ് അവനെ നന്ദിയോടെ നോക്കി.
“പക്ഷെ പ്രധാനപ്രശ്നം ഇതൊന്നുമല്ല!”
തട്ടത്തിൽ മറയത്തിലെ കഥാപാത്രത്തെ അനുകരിച്ച് ഹേമന്ത് പറഞ്ഞു.
“മാഡത്തിന് എന്റെ പ്രേമം അറിയത്തില്ല എന്നല്ലേ?”
സന്ദീപ് ചോദിച്ചു.
“ആമാ ആമാ!”
“അതിനാണ് നീ!”
സന്ദീപ് ഹേമന്തിനെ നോക്കി വിരൽ ചൂണ്ടി.
“നീ അറിയിക്കും! അത് ഒരു ബെസ്റ്റ് ഫ്രണ്ടിന്റെ ബേസിക് ഡ്യൂട്ടി ആണ്. നാളിന്ന് വരെയുള്ള പ്രണയങ്ങളുടെ ചരിത്രത്തിൽ ഒരു ബെസ്റ്റ് ഫ്രണ്ട് ഇടം കണ്ടെത്തുന്നതിവിടെയാണ്. ഓക്കേ!”
സന്ദീപ് അവന്റെ കോളറിൽ പിടിച്ച് ഉലച്ച് ഉച്ചത്തിൽ ചോദിച്ചു.
“ഓക്കേ! ഓക്കേ!”
നിവൃത്തിയില്ലാത്ത സ്വരത്തിൽ ശബ്ദം താഴ്ത്തി ഹേമന്ത് പറഞ്ഞു.
പിറ്റേ ദിവസം ഹേമന്ത് ലത്തീഫയെ തനിച്ച് കണ്ട് സംസാരിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു.
ആദ്യത്തെ പീരിയഡ് കഴിഞ്ഞ് ബാത്റൂമിലേക്ക് നടക്കുമ്പോൾ അവൾ ഇംഗ്ലീഷ് ഡിപ്പാർട്ട്മെൻറ്റിൽ നിന്നിറങ്ങി പുറത്തേക്ക് പോകുന്നത് അവൻ കണ്ടു.
“മിസ്സ് മിസ്സ്…”
അവൻ ഉച്ചത്തിൽ വിളിച്ച് അവളുടെ പിന്നാലെ ചെന്നു.
അവൾ തിരിഞ്ഞു നിന്നു.
“ഒരു എമർജൻസി കാര്യംപറയാൻ…”
“അതിലും വലിയ ഒരു എമെർജെൻസിക്ക് പോകുവാ ഞാൻ!”
ലത്തീഫ ഗൗരവത്തിൽപറഞ്ഞു.
“എന്താ എന്ന അർത്ഥത്തിൽ ഹേമന്ത് അവളെ നോക്കി.
ലത്തീഫ അപ്പോൾ ഗൗരവം വിടാതെ ഇടത് കൈയിലെ ചെറുവിരൽ ഉയർത്തി കാണിച്ചു.
“ഓ! മുള്ളാൻ പോകുവാരുന്നോ?”
അവൻ പെട്ടെന്ന് ചോദിച്ചു.
ലത്തീഫ അവനെ രൂക്ഷമായി നോക്കി.
പിന്നെ പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു.
“പോടാ!”
പിന്നെ അവൾ തിരിഞ്ഞ് വാഷ്റൂമിന്റെ നേരെ പോയി.
ഹേമന്തും തിരക്കിട്ട് പോയി മൂത്രമൊഴിച്ച് തിരിച്ചു വന്ന് ലത്തീഫയെ കണ്ട സ്ഥലത്ത് വന്നു നിന്നു.
അൽപ്പം കഴിഞ്ഞ് വാഷ്‌റൂമിന്റെ വാതിൽ തുറന്ന് ലത്തീഫ പുറത്ത് വന്നു.
“മുള്ളി കഴിഞ്ഞു,”
അവൾ പറഞ്ഞു.
“എന്താ?”
ഹേമന്ത് കണ്ഠശുദ്ധി വരുത്തി.
“പാട്ടുപാടാൻ പോകുവാണോ?”
അവൾ ചോദിച്ചു.
“മാഡം ഞാൻ…”
ഹേമന്ത് പറഞ്ഞു തുടങ്ങി.
“സന്ദീപ് പറഞ്ഞു വിട്ടതല്ലേ?”
അവന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി ചോദിച്ചു.
“ആ …”
ഹേമന്ത് അവിശ്വസനീയതയോടെ ചോദിച്ചു.
“ഹെ ..ഹെ …എങ്ങനെ മനസ്സിലായി?”
“നീ സന്ദീപിന്റെ കൂട്ടുകാരനല്ലേ? നിങ്ങള് എപ്പഴും സയാമീസ് ഇരട്ടകളെപ്പോലെയല്ലേ പോക്കും വരവും പെൺകുട്ടികളെ നോക്കലും ഒക്കെ? അതായത് ബെസ്റ്റ് ഫ്രണ്ട്! അന്നേരം സിംപിൾ ആയി ഊഹിക്കാവുന്നതല്ലേയുള്ളൂ!”
“ആ ..അത് ശരിയാ!”
“നീ പോയി അവനോട് ..അതായത് സന്ദീപിനോട് നേരിട്ട് വന്ന് കാര്യം പറയാൻ പറ!”
ലത്തീഫ പുഞ്ചിരിച്ചു.
“റിയലി?”
അവിശ്വസനീയതയോടെ ഹേമന്ത് ചോദിച്ചു.
“റിയലി…’
ലോകത്ത് താൻ കണ്ടിട്ടുള്ള ഏറ്റവും മനോഹരമായ പുഞ്ചിരി അവന് സമ്മാനിച്ച് ലത്തീഫ പറഞ്ഞു.
“ഓക്കേ ..മാഡം…”
അതിരില്ലാത്ത സന്തോഷത്തോടെ ഹേമന്ത് അവളുടെ നേർക്ക് കൈകൾ കൂപ്പി.
“ഇതിൽപ്പരം സന്തോഷം എനിക്ക് ..എന്റെ ലൈഫിൽ …വേറെ …ഇതുവരേം….”
അവന്റെ കണ്ണുകൾ ഈറനണിയുന്നത് ലത്തീഫ കണ്ടു.
:ക്ലാസ്സിൽ പോടാ ബെസ്റ്റ് ഫ്രണ്ടേ…!”
അവന്റെ കവിളിൽ തൊട്ടുകൊണ്ട് അവൾ പറഞ്ഞു.
സന്ദീപ് ഇഷ്ടമറിയിച്ച ദിവസം ഏകദേശം രണ്ടു ദിവസങ്ങളോളം നേരിട്ടും ഫോണിലും ഒരു വിദ്യാർത്ഥിയും അധ്യാപികയും തമ്മിൽ പ്രണയിക്കുമ്പോഴുണ്ടാകാവുന്ന പരിണിത ഫലങ്ങളെക്കുറിച്ച് ലത്തീഫ അവനെ ബോധ്യപ്പെടുത്താൻ ശ്രമിച്ചു.
ഓരോ മുന്നറിയിപ്പ് നൽകുമ്പോഴും സന്ദീപിന്റെ പ്രണയത്തിന്റെ ദൃഢത കൂടിയതല്ലാതെ പിന്നോട്ട് പോകുന്നില്ലായെന്ന് അവൾ അദ്‌ഭുതത്തോടെ കണ്ടു. അവസാനം സമൂഹം കുറ്റപ്പെടുത്താതെയിരിക്കാൻ അവരുടെ കൺമുമ്പിൽ എപ്പോഴും നല്ല ഒരദ്ധ്യാപികയും വിദ്യാർത്ഥിയും മാത്രമായി നിലനിൽക്കും എന്നും മിടുക്കനായി പഠിച്ച് ഉന്നത വിജയം നേടും എന്നുമുള്ള ഉറപ്പിൽ സന്തോഷത്തോടെ ലത്തീഫ അവന്റെ പ്രണയം സ്വീകരിച്ചു.
ഒരിക്കൽപ്പോലും അതിരുവിട്ട പ്രവർത്തിയോ നോട്ടം പോലുമോ തങ്ങളുടെ ഭാഗത്ത് നിന്നുമുണ്ടാവാതെയിരിക്കാൻ രണ്ടുപേരും ശ്രമിച്ചു. എന്നും വൈകുന്നേരം അരമണിക്കൂർ ഫോൺ ചെയ്യുമ്പോൾ പോലും പ്രണയമോ കമിതാക്കൾക്കിടയിൽ കടന്നുവരാവുന്ന ചാപല്യം നിറഞ്ഞ സംസാരമോ സംഭവിക്കാതിരിക്കാൻ സന്ദീപ് ശ്രദ്ധിച്ചു.
അവന്റെ സമർപ്പണവും ദൃഢനിശ്ചയവും ലത്തീഫയെ വിസ്മയപ്പെടുത്തുന്നതായിരുന്നു.
എൻ എസ് എസ്സിന്റെ ഒരു പ്രോഗ്രാമിൽ ഒരു ഗ്രൂപ്പ് ഫോട്ടോ സെഷനിൽ വെച്ച് ഹേമന്ത് ലത്തീഫയോട് രഹസ്യമായി പറഞ്ഞു.
“മിസ്സെ..ഫോട്ടോയ്ക്ക് മിസ്സിന് സന്ദീപിനെ അടുത്ത് നിർത്തത്തില്ലെ?”
ലത്തീഫ പുഞ്ചിരിയോടെ അവനെ നോക്കി.
“സന്ദീപ് വരുമോ?”
“ഏഹ്?”
ഹേമന്ത് അദ്‌ഭുതത്തോടെ അവളെ നോക്കി.
“അപ്പം മിസിന് കുഴപ്പമൊന്നുമില്ലേ?”
അവൾ ഹേമന്തിന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി.
“കുഴപ്പമോ?”
തരളിതമായ ശബ്ദത്തിൽ അവൾ ചോദിച്ചു.
“എനിക്കോ? എന്റെ മോനല്ലേ അവൻ?”
“എന്റെ ഈശ്വരാ!”
ഹേമന്ത് തലയിൽ കൈ വെച്ചു. പിന്നെ കൂട്ടുകാരോട് വർത്തമാനം പറഞ്ഞുകൊണ്ട് നിൽക്കുകയായിരുന്ന ഹേമന്തിന്റെ അടുത്തെത്തി.
“എടാ,”
സന്ദീപിനെ മാറ്റി നിർത്തി അവൻ പറഞ്ഞു.
“ഫോട്ടോയാ ഇനി. നീ മിസ്സിന്റെ അടുത്ത് നിക്കണം കേട്ടോ,”
സന്ദീപിന്റെ മുഖത്തു സൂര്യനുദിച്ചു.
“എടാ മിസ്സ് …മിസ്സിന് പ്രോബ്ലം…?”
“പോടാ..മിസ്സാടാ എന്നോട് പറഞ്ഞെ!”
സന്ദീപ് ഉത്സാഹത്തോടെ ലത്തീഫയുടെ നേരെ നീങ്ങി.
“അടുത്ത് നിന്നാൽ മാത്രം മതി,”
ഹേമന്ത് താക്കീതിന്റെ സ്വരത്തിൽ പറഞ്ഞു.
“നിക്കുമ്പം കാമുകന്റെ ആ ഓഞ്ഞ മോന്തേം കാണിച്ച് നിന്നേക്കരുത്! ദ ബെസ്റ്റ് സ്റ്റുഡന്റ്റ് ഓഫ് ദ ഇയർ പോലെ നിന്നോണം!”
ആ ഫോട്ടോ ലത്തീഫ തന്റെ ഫേസ്‌ബുക്കിൽ അപ്‌ലോഡ് ചെയ്തു.
അതിന്റെ പിറ്റേ ദിവസം സന്ദീപ് പരിഭ്രമത്തോടെ ഇംഗ്ലീഷ് ഡിപ്പാർട്മെൻറ്റിലേക്ക് ചെന്നു.
“മിസ്സ്!”
തിരക്കിട്ട് എന്തോ എഴുതുകയായിരുന്നു ലത്തീഫ അവനെ നോക്കി. അവന്റെ മുഖത്തെ ഭാവം കണ്ട് ലത്തീഫ തിടുക്കത്തിൽ എഴുന്നേറ്റ് വെളിയിലേക്ക് , അവന്റെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു.
“എന്താ സന്ദീപ്?”
“മിസ്സ്,”
ആരും ശ്രദ്ധിക്കുന്നില്ല എന്നുറപ്പ് വരുത്തി അവൻ മൊബൈൽ തുറന്ന് തന്റെ ഫേസ്‌ബുക്ക് പ്രൊഫൈൽ എടുത്ത് അവളെ കാണിച്ചു.
ഒരു നിമിഷം ലത്തീഫ ഒന്ന് അന്ധാളിച്ചു.
ഫ്രണ്ട് റിക്വസ്റ്റ്സ്
ഇന്ദ്രാണി പുരോഹിത് സെൻറ്റ് യൂ എ ഫ്രണ്ട് റിക്വസ്റ്റ്സ്….
പിന്നെ അവൻ അവളുടെ പ്രൊഫൈൽ പേജ് എടുത്തു.
“മിസ്സ് ഇതുതന്നെയല്ലേ ആൾ?”
പ്രൊഫൈൽ ചിത്രത്തിലേക്ക് നോക്കി സന്ദീപ് ചോദിച്ചു.
“അതെ മോനു ..ഇത് തന്നെ …ഇത് തന്നെ ആൾ ..പക്ഷെ…?”
“മിസ്സ് …ഇയാൾ എന്നിലേക്ക് എത്തിയ റൂട്ട് ക്ലിയർ ആണ്…ഇയാൾ മിസ്സിന്റെ പ്രൊഫൈൽ ഒക്കെ ചെക്കുചെയ്യുന്നുണ്ടായിരുന്നു…ഇന്നലെ മിസ് നമ്മുടെ ഗ്രൂപ്പ് ഫോട്ടോ അപ്‌ലോഡ് ചെയ്തില്ലേ ..അങ്ങനെ എന്നെ കണ്ടതായിരിക്കും…പക്ഷെ എന്തിനാ എനിക്ക് ഫ്രണ്ട് റിക്വസ്റ്റ് അയച്ചത്?”
ലത്തീഫ ഒരു നിമിഷം ആലോചിച്ചു.
“രവിയുടെ ഫ്രണ്ട് ലിസ്റ്റിൽ ഇന്ദ്രാണിയുണ്ടായിരുന്നു…”
ആലോചനയ്ക്ക് ശേഷം ലത്തീഫ പറഞ്ഞു.
“… അവര് ഫാമിലി ഫ്രണ്ടും റിലേറ്റിവും ഒക്കെയല്ലേ?അങ്ങനെ അവർ എന്നെക്കുറിച്ച് മനസ്സിലാക്കിയിട്ടുണ്ടാവണം…എന്ന് വെച്ചാൽ എനിക്കും രവിയ്ക്കും ഇടയിലുണ്ടായിരുന്ന അഫയർ അടക്കം!”
“അപ്പോൾ …?”
സന്ദീപ് ചോദിച്ചു.
“രവി അവരെ ഇഷ്ടപ്പെടാതിരുന്നത് ഞാൻ കാരണമാണ് ..രവിയ്ക്ക് എന്നോടുള്ള പ്രേമം കാരണമാണ് എന്നവർക്ക് മനസ്സിലായി കാണും…”
ലത്തീഫ തുടർന്നു.
“അപ്പോൾ എന്നോടും ശത്രുതയുണ്ടാവണമല്ലോ..എന്നെ അവർ ചേസ് ചെയ്യാൻ ശ്രമിക്കില്ലേ? അങ്ങനെവരുമ്പോൾ രവിയെപ്പോലെയുള്ള, രവിയെപ്പോലെ തന്നെയുള്ള നിന്നെ എന്റെ കൂടെ കാണുമ്പോഴോ?”
സന്ദീപ് വിസ്മയത്തോടെ ലത്തീഫയെ നോക്കി.
“പക്ഷെ എനിക്ക് ഫ്രണ്ട് റിക്വസ്റ്റ് അയച്ചിട്ട് എന്തിനാണ്?”
ലത്തീഫയും ആലോചിച്ചു.
“ഏതായാലും മോനു അത് അക്സെപ്റ്റ് ചെയ്യ്!”
ആലോചനയ്ക്ക് ശേഷം ലത്തീഫ പറഞ്ഞു.
“വേണോ? അത് പ്രശ്നമാവില്ലേ?”
“വേണം!”
ലത്തീഫ ഉറച്ച ശബ്ദത്തിൽ പറഞ്ഞു.
“എന്നാലേ ഇന്ദ്രാണിയുടെ ഉദ്ദേശ്യമെന്താണ് എന്ന് നമുക്ക് മനസ്സിലാവുകയുള്ളൂ മോനു…”
“ഓക്കേ …”
അവൻ പറഞ്ഞു.
പിന്നെ വിരൽ അക്സെപ്റ്റ് ഫീൽഡിൽ അമർത്തി.
******************************
വൈകുന്നേരം, പൂർത്തിയാക്കാനുള്ള പ്രൊജക്റ്റിന്റെ മുമ്പിലിരിക്കവേ മൊബൈലിൽ നോട്ടിഫിക്കേഷൻ ടോൺ കേട്ട് സന്ദീപ് ഫോണെടുത്തു.
മെസ്സഞ്ചറിലാണ്.
അവൻ മെസ്സഞ്ചർ തുറന്നു.
“ഇന്ദ്രാണി പുരോഹിത്!”
മെസ്സേജ് അയച്ചയാളുടെ പ്രൊഫൈൽ ചിത്രം കണ്ടിട്ട് സന്ദീപ് സ്വയം പറഞ്ഞു.
“ഹായ്..”
റെസ്പോണ്ട് ചെയ്യണോ?
അവൻ പെട്ടെന്ന് ലത്തീഫയ്ക്ക് ഡയൽ ചെയ്തു.
“ഹായ് മിസ്…”
“ഹായ് മോനൂ…”
“മിസ്സെ, ഇന്ദ്രാണിയുടെ ഹായ് വന്നിട്ടുണ്ട്….എന്ത് ചെയ്യണം?”
“തിരിച്ച് ഹായ് പറ…എന്താണ് സംസാരിക്കുന്നത് എന്ന് നോക്കാമല്ലോ,”
“ആർ യൂ ഷ്വർ?”
“ഷ്വർ മോനൂ …എങ്കിലേ നമുക്ക് മനസ്സിലാവൂ …അവളുടെ ഉദ്ദേശം…”
ലത്തീഫ പറഞ്ഞത് തന്നെയാണ് ശരി.
സന്ദീപ് തീർച്ചപ്പെടുത്തി.
അവന്റെ വിരലുകൾ കീപാഡിലാമർന്നു.
“ഹായ് …”
അവൻ ടൈപ്പ് ചെയ്തു.
“ഹൌ ആർ യൂ…?”
“ഫൈൻ ..താങ്ക് യൂ ..യൂ?”
“ഫൈൻ…”
“ഹ്മ്മ് …”
“ഈസ് തലശ്ശേരി എ ബിഗ് ടൌൺ?”
“നോട്ട് ബിഗ് ..യൂ ക്യാൻ ചെക്ക് ഇൻ ഗൂഗിൾ..”
“ഓക്കേ ..ഈസ് ലത്തീഫ വർക്കിങ് ദേർ?”
എന്താണ് ഉത്തരമായി പറയേണ്ടത്? മിസ്സിവിടെ ജോലി ചെയ്യുന്നുണ്ടോ എന്നാണ് ചോദ്യം. അത് വരെയുള്ള ചാറ്റ് സന്ദീപ് സ്‌ക്രീൻ ഷോട്ട് എടുത്ത് ലത്തീഫയ്ക്ക് അയച്ചു.
“ഞാൻ എന്താണ് പറയേണ്ടത്?”
അവൻ ലത്തീഫയ്ക്ക് മെസേജ് ചെയ്തു.
“നമ്മുടെ റിലേഷൻഷിപ്പ് ഒഴിച്ച് ബാക്കിയെല്ലാം ഉള്ളത് പോലെ മോൻ പറഞ്ഞോ,”
ലത്തീഫയുടെ മറുപടി വന്നു.
“യെസ് ..ഷീയീസ് ടീച്ചിങ് ഹിയർ…”
സന്ദീപ് ഇന്ദ്രാണിയ്ക്ക് മെസേജ് ചെയ്തു.
“ഡിഡ് ഷി ടെൽ യൂ എനിതിങ് എബൗട്ട് രവി ..രവിരാജ് തിവാരി?”
ഇന്ദിരയിൽ നിന്നെത്തിയ ആ സന്ദേശം സന്ദീപിനെ കുഴക്കി.
കൂടുതൽ ആലോചിക്കാതെ അവൻ ആ മെസ്സേജിന്റെ സ്‌ക്രീൻ ഷോട്ട് എടുത്ത് ലത്തീഫയ്ക്ക് അയച്ചു.
“പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട് എന്ന് പറയൂ,”
ലത്തീഫയുടെ മറുപടി വന്നു.
“ഉണ്ട്, പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്…”
സന്ദീപ് ഇന്ദ്രാണിക്ക്‌ മെസേജ് ചെയ്തു.
സന്ദീപ് അവളുടെ മറുപടിയ്ക്ക് കാത്തു.
നോക്കിയിരുന്നതല്ലാതെ ഇന്ദ്രാണിയിൽ നിന്ന് പ്രതികരണമെന്നുണ്ടായില്ല.
അൽപ്പം കഴിഞ്ഞ് സന്ദീപ് ഹേമന്തിനെ വിളിച്ചു.
ഉണ്ടായ സംഭവം പറഞ്ഞു.
ഹേമന്ത് ഉടൻ തന്നെ സന്ദീപിന്റെ വീട്ടിലേക്ക് ബൈക്കിൽ വന്നു.
ഏകദേശം നാല് കിലോമീറ്റർ ദൂരമുണ്ട് അവരുടെ വീടുകൾ തമ്മിലുള്ള അകലം.
ഇരുവരും ലത്തീഫയുടെ വീട്ടിലേക്ക് തിരിച്ചു. സന്ദീപിന്റെ വീട്ടിൽ നിന്നും അഞ്ചു കിലോമീറ്റർ ദൂരമുണ്ട് അവിടേക്ക്.
പോകുന്നതിന് മുമ്പ് അവർ ലത്തീഫയെ വിളിച്ച് അറിയിച്ചിരുന്നു.
അവർ ലത്തീഫയുടെ വീടിനടുത്തെത്തി.
ദൂരെ നിന്ന് തന്നെ ഗേറ്റിലൂടെ ഒരു കറുത്ത ജീപ്പ് പുറത്തേക്കിറങ്ങിപ്പോകുന്നത് അവർ കണ്ടിരുന്നു.
ഹേമന്ത് വേഗത്തിൽ ബൈക്കോടിച്ച് അകത്തേക്ക് കയറി.
സിറ്റൗട്ടിൽ തന്നെ ലത്തീഫ നിൽക്കുന്നത് അവർ കണ്ടു.
അവരെക്കണ്ട് അവൾ പുഞ്ചിരിച്ചു.
“മാഡം, ആരാ ഇപ്പം ഇവ്ട്ന്ന് പോയത്?”
ബൈക്കിൽ നിന്ന് ചാടിയിറങ്ങി സന്ദീപ് ചോദിച്ചു.
അപ്പോഴേക്കും കോമ്പൗണ്ടിന്റെ ഒതുക്കിൽ ബൈക്ക് പാർക്ക് ചെയ്തതിന് ശേഷം ഹേമന്തും അങ്ങോട്ടേക്ക് വന്നു.
“ആരാ മാഡം , അത്?”
ഹേമന്തും ചോദിച്ചു.
“അത്…”
പുഞ്ചിരി നിലനിർത്തി ലത്തീഫ പറഞ്ഞു.
“ആരാണ് എന്നറിയില്ല …”
ലത്തീഫ പറഞ്ഞു.
“വണ്ടിയുടെ ശബ്ദം ഞാൻ കേട്ട് പുറത്തിറങ്ങി വന്നപ്പോഴേക്കും …അത് കോമ്പൗണ്ടീന്ന് വിട്ടുപോയി,”
“ങ്‌ഹേ!”
ഹേമന്തും സന്ദീപും പരസ്പ്പരം നോക്കി.
“മിക്കവാറും ഇന്ദ്രാണി പുരോഹിത് ആയിരിക്കണം!”
ലത്തീഫ പറഞ്ഞു.
അവർക്ക് എന്ത് പറയണമെന്ന് ഒരു രൂപവും കിട്ടിയില്ല.
എന്ത് ചെയ്യണമെന്നും.
അവർക്ക് അത്രമേൽ അവിശ്വസനീയമായിരുന്നു ആ വിവരം.
“അവരിപ്പോൾ ഇവിടെ? ഈശ്വരാ?”
സമീപംകിടന്ന കസേരയിൽ ഇരുന്ന് ഹേമന്ത് പറഞ്ഞു.
“എന്തിനാ വന്നേ അവരിവിടെ?”
തീർത്തും അക്ഷമനായി സന്ദീപ് ചോദിച്ചു.
“അത്…”
ലത്തീഫ അവർക്കെതിരെ ഇരുന്നു.
“സംഗതി അൽപ്പം പാനിക്കിങ് ആണ്…”
ലത്തീഫ് അവരുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി.
“ആ ഫോട്ടോ അപ്‌ലോഡ് ചെയ്യുമ്പോൾ ഞാൻ ഇങ്ങനെ ഒരു കാര്യം ..നിങ്ങളെ അപകടത്തിലാക്കുന്ന രീതിയിലേക്ക് …അങ്ങനെ ഞാൻ വിചാരിച്ചിരുന്നില്ല ഹേമന്ത്..ഇതിപ്പോൾ …”
“മാഡം …”
ഹേമന്ത് ലത്തീഫയുടെ നേരെ അൽപ്പം കൂടി അടുത്തിരുന്നു.
“ഞങ്ങളുടെ അപകടത്തെ പറ്റി ഓർത്ത് മാഡം വിഷമിക്കണ്ട…ഞങ്ങളിവിടെ യുള്ളപ്പോൾ മാഡത്തിനും എന്തെങ്കിലും അപകടം ഉനാവുമെന്നും വിചാരിക്കണ്ട…അവർ ഇവിടെ എന്തിനാ വന്നേ? അത് ക്ലിയർ ആയി പറ!”
“ഇന്ദ്രാണി ജസ്റ്റ് പത്ത് മിനിറ്റായതെ ഉള്ളൂ വന്നിട്ട് ഇവിടെ…”
ലത്തീഫ പറഞ്ഞു.
“എന്റെ എഫ് ബി പ്രൊഫൈലിൽ സന്ദീപിന്റെ ഫോട്ടോ കണ്ടിട്ട് വന്നതാണ്…കണ്ട നിമിഷം തന്നെ ഉദയ്‌പ്പൂരിൽ നിന്ന് അവൾ ഇങ്ങോട്ട് പറന്നു…”
ഹേമന്തും സന്ദീപും അവളെ ഉറ്റുനോക്കി.
“നിങ്ങള് പാനിക്കാവരുത് …”
ലത്തീഫ ശാന്തയായി പറഞ്ഞു.
“മാഡം കാര്യം പറയൂ,”
“എനിക്ക് തോന്നുന്നത്,”
ഇരുവരെയും മാറി മാറി നോക്കി ലത്തീഫ തുടർന്നു.
“ഒരു രവി പോയപ്പോൾ മറ്റൊരു രവിയുടെ കൂടെ ജീവിക്കാം എന്ന് നീ കരുതണ്ട …രവിയുടെയും സന്ദീപിന്റെയും ജനനം ഒരേ നക്ഷത്രമാണ് …ഒരേ രാശിയിലാണ് …അവരുടെ ജനന സമയത്തെ പ്രത്യേകതകൾ ഒക്കെ സിമിലർ ആണ് …അതുകൊണ്ട് എന്നൊക്കെ അവൾ മുറ്റത്ത് നിന്ന് വിളിച്ചു പറയുന്നത് പോലെയൊക്കെ എനിക്ക് തോന്നി ! ഉറക്കെ!”
അവർ പരിഭ്രമത്തോടെ ലത്തീഫയെ നോക്കി.
“ഈ രവിയെ എങ്കിലും നിനക്ക് വിട്ടുതരില്ല …ഈ രവിയെ നിനക്ക് കിട്ടുകയെങ്കിലും അവനോട് ആദ്യം സെക്സ് ചെയ്യുന്ന ആദ്യത്തെ പെണ്ണ് ഞാനായിരിക്കുമ് എന്നൊക്കെ അവൾ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു ഈ മുറ്റത്ത് നിന്ന് ..ഞാൻ അകത്ത് നിന്ന് വരുന്നതിന് മുമ്പ്…”
“ഇന്ദ്രാണി സന്ദീപുമായി സെക്സ് ചെയ്തിരിക്കും …എന്നാണോ പറഞ്ഞെ?”
ഹേമന്ത് ചോദിച്ചു.
അവർ ആകാംക്ഷയോടെ ലത്തീഫായുടെ ഉത്തരത്തിന് കാത്തു.
“അതേ…”
ലത്തീഫ പറഞ്ഞു.
“… അതുകൊണ്ട് നിന്റെ കൂടെ ജീവിക്കുന്നതിന് മുമ്പ് അവനുമായി സെക്സിൽ ഏർപ്പെടാൻ പോകുന്നത് ഞാനായിരിക്കും എന്ന് അവൾ പറഞ്ഞു…”
“എന്നുവെച്ചാ മാഡവും ഇവനുമൊരുമിച്ച് ജീവിക്കുന്നേനു മുമ്പ് ആ എന്തിരവൾ അവനുമായി …അങ്ങനെ ഉണ്ടാവുമെന്ന് അല്ലേ?”
ലത്തീഫ തലയാട്ടി.
“നടന്നത് തന്നെ!”
ഒരു വെല്ലുവിളിയുടെ സ്വരത്തിൽ സന്ദീപറഞ്ഞു.
“അത്കൊണ്ട് സന്ദീപിന്റെ മനസ്സ് മാറ്റാൻ വേണ്ടി അവൾ എക്‌സോർസിസം നടത്താൻ പോകുവാ..അതിഭയങ്കര ശക്തിയുള്ള എക്‌സോർസിസം…”
“അതി ഭയങ്കരം എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞാൽ നമ്മുടെ ഈ ഓലപ്പടക്കത്തിന്റെ അത്രേം ശക്തി ഒക്കെ കാണുമാരിക്കും അല്ലെ?”
സന്ദീപ് ചോദിച്ചു.
“സന്ദീപ്!”
താക്കീതിന്റെ സ്വരത്തിൽ ലത്തീഫ വിളിച്ചു.
“അങ്ങനെ പുച്ഛിച്ച് തള്ളണ്ട! അവളുടെ എക്‌സോർസിസം ഒക്കെ അത്ര നിസ്സാരമല്ല!”
“ശ്ശ്യേ!”
ഹേമന്ത് പുച്ഛത്തോടെ പറഞ്ഞു.
“മാഡവും അതൊക്കെ വിശ്വസിക്കുന്നുണ്ടോ…യൂ ആർ എ ലക്ച്ചറർ…എന്നിട്ടും!”
“സ്നേഹമുള്ളവരുടെ കാര്യത്തിൽ ചില കാര്യങ്ങളൊക്കെ ഇഷ്ടമില്ലെങ്കിലും നമ്മൾ വിശ്വസിച്ചു പോകും ഹേമന്ത്!”
ഹേമന്ത് അൽപ്പ സമയം ആലോചനാമഗ്നനായി.
“അവളൊറ്റയ്ക്കാണോ വന്നത്?”
അവൻ ചോദിച്ചു.
“ഒറ്റയ്ക്കാണ്..അത് ടാക്സി വണ്ടിയാണ്…”
ലത്തീഫ പറഞ്ഞു.
“അപ്പോൾ മാഡത്തിനെ അവൾ ഉപദ്രവിക്കാനോ അങ്ങനെ എന്തെങ്കിലും പ്ലാനുമായി…?”
ലത്തീഫ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല.
“അതെന്ത് ചോദ്യമാ ഹേമന്ത്?”
സന്ദീപ് ചോദിച്ചു.
“രവിസാറിനെ വിഷംകൊടുത്ത കൊന്ന രാക്ഷസിയാണ് അവൾ …കാര്യം നടക്കാതെ വരുമ്പോൾ അവൾ മാഡത്തിനെ…!”
ഹേമന്ത് അൽപ്പം ആലോചിച്ചു.
പിന്നെ അവൻ ഇരിപ്പിടത്തിൽ നിന്നും എഴുന്നേറ്റു.
“മാഡം…”
അവൻ ഗൗരവം നിഴലിച്ചു സ്വരത്തിൽ പറഞ്ഞു .
അവർ ഇരുവരും അവനെ നോക്കി.
“മാഡം ഒരാഴ്‌ച്ചത്തെ ലീവിന് അപ്ലൈ ചെയ്യണം ..ഇപ്പോൾ ..ടെലിഫോണിക് ആയി..”
അവർ ഹേമന്തിനെ നോക്കി.
“ഞാനും മാഡവും ഇപ്പോൾ ഇവിടെ നിന്നും ഇറങ്ങുന്നു…”
“എങ്ങോട്ട്?”
“എടാ നമ്മുടെ മണിക്കുട്ടനില്ലേ?”
ഹേമന്ത് ചോദിച്ചു.
“ഏഹ്? ലിസി ആന്റീടെ വീട്ടിലെ പണിക്കാരനോ?”
ലത്തീഫയും ഹേമന്തിനെ നോക്കി.
“എടാ പൊട്ടാ അവൻ വെറും ഒരു പണിക്കാരൻ മാത്രമല്ല..”
ഹേമന്ത് പറഞ്ഞു.
“പിന്നെ?”
“ഒരു വലിയ കളരി അഭ്യാസികൂടെയാ!”
“നീ ഒന്ന് പോ ഹേമന്തേ ചുമ്മാ പോച്ചാ അടിക്കാതെ! അവൻ അത്ര വലിയ അഭ്യാസി ആണേൽ എന്നാ കാണിക്കാനാ ഈ ബംഗാളികളെപ്പോലെ കൂലിപ്പണി എടുക്കാൻ പാലക്കാട്ടൂന്നു ഇവിടെ വന്നു നിക്കുന്നെ?”
“എന്റെ പൊന്ന് സന്ദീപേ!”
ഹേമന്ത് നിസ്സഹായത നിറഞ്ഞ സ്വരത്തിൽ വിളിച്ചു.
“ലാലച്ചൻ ചേട്ടനോട് ഞാൻ സത്യം ചെയ്ത് പറഞ്ഞതാ ആരോടും പറയത്തില്ലന്ന് …എന്നാലും നിന്നോട് ഞാമ്പറയാം.നീയെന്റെ ചങ്കല്ലേ..? മാഡം എന്റെ ചങ്കിന്റെ വുഡ് ബിയും …! മണിക്കുട്ടന് നാട്ടിൽ ഒരു പോലീസ് കേസുണ്ട്…! പാർട്ടീടെ എന്തോ പ്രശ്നവാ … ! അതുകൊണ്ട് ഒരു നാലഞ്ച് മാസം മാറി നിക്കാൻ വന്നതല്ലേ!”
“ആണോ?
സന്ദീപ് അദ്‌ഭുതത്തോടെ ചോദിച്ചു.
“ഹ്മ്മ് ..”
“ഹേമന്ത് ..അങ്ങനെയെങ്കിൽ സന്ദീപിന്റെ നെരേം എന്തെങ്കിലും പ്രോബ്ലം ഉണ്ടാകും ഹേമന്ത് ..”
“അതിന് ഇവനിപ്പം തന്നെ എന്റെ വീട്ടിലേക്ക് പോകുവല്ലേ…ഞാൻ മമ്മിയോട് കാര്യങ്ങളൊക്കെ പറഞ്ഞോളാം ..മമ്മി ഇക്കാര്യത്തിൽ ഒക്കെ വളരെ പോസിറ്റിവാ …എനിക്കൊറപ്പാ…!”
സന്ദീപ് ഗൗരവമായി ആലോചിച്ചു.
“നീയിങ്ങനെ തല പുകഞ്ഞ് അത്ര ആലോചിക്കാനൊന്നുമില്ല,”
അത് കണ്ട് ഹേമന്ത് പറഞ്ഞു.
“കമ്പൈൻഡ് സ്റ്റഡിക്ക് വേണ്ടി നീ എന്റെ വീട്ടിലേക്കവരുന്നു. ലിസി ആന്റിയോട് ഞാൻ ഉള്ള കാര്യം അതുപോലെ പറയുന്നു..ആന്റിയും ആന്റീടെ മോൾ ജിസ്മിയും മാഡത്തെ പൊന്നുപോലെ നോക്കും…”
“അതിന് …”
ലത്തീഫ ഹേമന്തിനെ സംശയത്തോടെ നോക്കി.
“അതിന് ഹേമന്ത് പറഞ്ഞാൽ അവർ …?”
“അവർ …അതായത് ലിസി ആന്റി അത് ചെയ്യും അതിലപ്പുറവും ചെയ്യും?”
“ഏഹ് …എന്നുവെച്ചാൽ?”
ലത്തീഫ കണ്ണുകൾ വിടർത്തി ചോദിച്ചു.
“ഈ ഹേമന്തിന് ഒരു നാടൻ അമ്മായി ലൈൻ?”
ലത്തീഫ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു.
“ലൈനല്ല,”
സന്ദീപ് ചിരിച്ചു.
“ലൈംഗികം.ലൈംഗികം മാത്രം,”
സന്ദീപ് പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു.
“ഏഹ്!”
ലത്തീഫ ഹേമന്തിന്റെ തലമുടിയിൽ തഴുകി.
“മൊട്ടേന്ന് വിരിഞ്ഞില്ല! അതിന് മുമ്പേ നീ മൊട്ട പൊട്ടിക്കാൻ തൊടങ്ങിയോടാ ചെക്കാ?”
ഹേമന്ത് ചമ്മലോടെ ലത്തീഫയെ നോക്കി.
“ഇപ്പഴേ തുടങ്ങി!”
സന്ദീപ് ചിരിക്കിടയിൽ പറഞ്ഞു.
“ഇപ്പോൾ പൊട്ടിച്ചുകൊണ്ടേയിരിക്കുന്നു. പ്രസൻറ്റ് പെർഫെക്റ്റ് കണ്ടിന്യുവസ് ടെൻസ്…!”
“ശ്ശ്യേ!”
ഹേമന്ത് സന്ദീപിന്റെ നേരെ അടിക്കാൻ കയ്യോങ്ങി.
“എന്റെ മാനം പോയിക്കഴിഞ്ഞല്ലോടാ!”
“നമ്മടെ മാഡത്തോട് അല്ലേടാ ..എന്റെ വുഡ് ബിയോട് അല്ലേ? ഡോണ്ട് വറി!”
സന്ദീപ് ലത്തീഫയെ നോക്കി.
അവൾ ലജ്ജ കലർന്ന ഒരു പുഞ്ചിരി സന്ദീപിന് സമ്മാനിച്ചു.
“മാഡം ഇനി ഒന്നും ആലോചിക്കാനില്ല…”
എല്ലാവരും എഴുന്നേറ്റപ്പോൾ ഹേമന്ത് പറഞ്ഞു.
“നല്ല ഒരു ടിപ്പിക്കൽ റൂറൽ ബ്യൂട്ടിഫുൾ പ്ളേസിലേക്കാണ് നമ്മൾ പോകുന്നത്..മാക്സിമം ഒരു വൺ വീക്ക്.ഉദയ്പ്പൂരിൽ നിന്ന് പ്‌ളെയിൻ കയറി ഒരു എക്‌സോർസിസ്റ്റ് മാഡത്തിനെയും ഇവനെയും അന്വേഷിച്ച് വരണമെങ്കിൽ നമ്മൾ പ്രിക്കോഷൻ എടുത്തേ മതിയാവൂ…ഞാൻ നോക്കിയിട്ട് മണിക്കുട്ടൻ ഉള്ള സ്ഥലം സേഫ് ആണ്…ഒരു ഔട്ടിങ് ആയി കണ്ടാൽ മതി…
സന്ദീപ് പറഞ്ഞു നിർത്തി ഹേമലതയെ നോക്കി.
“എന്നിട്ട് എവിടെ സന്ദീപിന്റെ സുന്ദരിപ്പെണ്ണ് ലത്തീഫ?”
ഹേമലത പുഞ്ചിരിയോടെ ചോദിച്ചു.
“ഞാൻ വന്ന വണ്ടിയിൽ ഉണ്ടാരുന്നു ആന്റി…”
അവൻ പറഞ്ഞു.
“എന്നെ ഇവിടെ ഇറക്കിയിട്ട് ആ വണ്ടി ലിസി ആന്റീടെ വീട്ടിലേക്ക് പോയി.”
“ലിസിയെ കാര്യങ്ങൾ ഒക്കെ അറിയിച്ചിട്ടുണ്ടല്ലോ അല്ലെ?”
“പിന്നില്ലേ! അറിഞ്ഞു കഴിഞ്ഞ് ആന്റി പറഞ്ഞു ,ഒന്നും പേടിക്കേണ്ട,ധൈര്യമായി ഇങ്ങോട്ട് വിട്ടേരെ,ഒരാഴ്ച്ചയല്ല ഒരു മാസം അല്ലെങ്കിൽ ഇഷ്ടമുള്ള കാലമത്രയും നിന്നോട്ടെ എന്ന്!”
ഹേമന്ത് എങ്ങോട്ട് പോയി മോനെ?”
ഹേമതലത ചോദിച്ചു.
“ആന്റി നമ്മുടെ ജെറീടെ പപ്പായ്ക്ക് ഒരു ആക്സിഡന്റ്റ് ഉണ്ടായി,”
സന്ദീപ് പറഞ്ഞു.
“ബ്ലഡ് വേണാരുന്നു.ബി നെഗറ്റിവ്. റെയർ അല്ലെ അത്? ഹേമന്തിന്റെ ഗ്രൂപ്പ് അതാണല്ലോ. അവൻ മംഗലാപുരം പോയേക്കുവാ. പെട്ടെന്ന് വരും..”
“ഈ ചെറുക്കൻ!”
ഹേമലത ചിരിച്ചു.
“നാട്ടുകാർക്ക് കൊടുത്ത് കൊടുത്ത് ലാസ്റ്റ് ദേഹത്ത് ഒരു തുള്ളി ബ്ലഡ് പോലും ഇനി ബാക്കി കാണില്ല..”
“പേടിക്കേണ്ട ആന്റി,”
സന്ദീപ് സമാശ്വസിപ്പിച്ചു.
“അവന്റെ ഹെൽത്ത് ഒക്കെ ഒക്കെയല്ലേ..? പിന്നെന്താ?”
“ഏയ് എനിക്ക് കുഴപ്പമൊന്നുമില്ല മോനെ,”
ഹേമലത പറഞ്ഞു.
“നല്ല കാര്യത്തിനല്ലേ..എന്നാലും ഇത്രേം ദൂരം ആയിപ്പോയല്ലോ എന്നോർക്കുമ്പം! അത്രേയുള്ളൂ…”
“ഹേമന്തിന്റെ കുറവ് വീട്ടിൽ വരുത്താതെ ഞാൻ നോക്കിക്കോളാം ആന്റി,”
സന്ദീപ് പറഞ്ഞു.
“എന്തൊക്കെയാ അവൻ ചെയ്യുന്നേ ആന്റീനെ ഹെൽപ്പ് ചെയ്യാൻ? അതൊക്കെ ചെയ്യാൻ ഞാനില്ലേ?ഒന്നോ രണ്ടോ ദിവസത്തേക്കല്ലേ ഉള്ളൂ എന്നൊന്നും ആന്റി ചിന്തിക്കേണ്ട. അടുക്കളപ്പണി,വാഷിങ് ,ക്ളീനിങ്…എന്ത് വേണേലും കുഴപ്പമില്ല…”
“ഓഹോ!”
ഹേമലത ചിരിച്ചു.
“ബംഗാളിക്ക് പോലും ഇത്രേം പണി അറിയാൻ ചാൻസ് ഇല്ല. ഇപ്പം മോൻ ഒന്നും ചെയ്യണ്ട. ആ മന്ത്രവാദി രാക്ഷസീടെ കണ്ണുംവെട്ടത്തൂന്ന് മറഞ്ഞിരിക്കുന്ന പണി മാത്രം ശ്രദ്ധിച്ചാ മതി,”
“അത് കുഴപ്പമില്ല ആന്റി..”
സന്ദീപ് പറഞ്ഞു.
“ഇങ്ങോട്ട് അവളോ അവളുടെ ആൾക്കാരോ ഒന്നും വരില്ല. ഒന്നാമത് ഹേമന്തിന് ഇവിടുത്തെ അമ്പലത്തിലെ ഭഗവതീൽ വലിയ വിശ്വാസമാ. രണ്ടാമത് ലിസി ആന്ററ്റീടെ വീട്ടിലെ മണിക്കുട്ടൻ…”
മണിക്കുട്ടന്റെ പേര് കേട്ടതേ ഹേമലതയുടെ ചുണ്ടിൽ ഒരു പുഞ്ചിരി വിടർന്നു.
“എന്താ ആന്റി?”
അത് കണ്ടിട്ട് സന്ദീപ് ചോദിച്ചു.
“എന്താ മണിക്കുട്ടൻ കുഴപ്പക്കാരനാണോ?”
തലേ രാത്രിയിൽ കണ്ട ദൃശ്യങ്ങൾ അവളുടെ മനസ്സിലേക്കോടിയത്തി.
“കുഴപ്പക്കാരനൊന്നുമല്ല..”
“എന്നാലും എന്തോ ഉണ്ടല്ലോ ..പറ ആന്റി പ്ലീസ്!”
“ഇല്ല മോനെ,”
ഹേമലത പുഞ്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു.
“മോന്റെ വിഷമം ആന്റിക്ക് മനസ്സിലായി. മിസ്സിന്റെ സേഫ്റ്റി ഓർത്തല്ലേ! മണിക്കുട്ടൻ അതൊക്കെ നോക്കിക്കൊള്ളും .. “
“ശരി!”
വിഷമത്തോടെ സന്ദീപ് പറഞ്ഞു.
“ഇപ്പം ഹേമന്താണ് ചോദിച്ചിരുന്നതെങ്കിൽ ആന്റി മനസ്സിലുള്ളത് പറഞ്ഞേനെ..ഞാൻ പുറത്തുള്ള ഒരാളായത് കൊണ്ട്…”
“അയ്യേ!”
അവൾ പ്രതിഷേധിക്കുന്ന സ്വരത്തിൽ പറഞ്ഞു.
“ഇതെന്താ ഈ പറയുന്നേ? മോൻ പുറത്തുള്ള ആളാണെന്ന് ആന്റി എപ്പഴാ പറഞ്ഞെ? അതൊന്നുമല്ല ഒരിക്കലും.എന്റെ മോന്റെ ഫ്രണ്ട് എന്റെ മോനെപ്പോലെ തന്നെയല്ലേ?”
“ഓക്കേ ..ശരി!”
സന്ദീപ് വാടിയ മുഖത്തോടെ പറഞ്ഞു.
“ഓ!എന്നിട്ടും കെറുവാണോ?”
അത് കണ്ട് ഹേമലത ചോദിച്ചു.
“ഇതിപ്പം ഒരു ചമ്മലും ജാള്യതേം കാരണമാ ഞാൻ പറയാത്തത് എന്റെ മോനെ …മണിക്കുട്ടനും ലിസിം ജിസ്‍മീം മൂന്നും കൂടി ഇന്നലെ അവൻ കിടക്കുന്ന ഷെഡ്‌ഡിൽ ഇന്നലെ നൈറ്റ് ഉണ്ടാരുന്നു..അതോർത്ത് ഞാൻ ചിരിച്ചതാ..”
സന്ദീപ് നെറ്റി ചുളിച്ചു.
“മൂന്ന് പേരും കൂടിയോ?”
“ആം ..മൂന്ന് പേരും കൂടി..”
സന്ദീപിൽ നിന്നും നോട്ടം മാറ്റി പുഞ്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ഹേമലത പറഞ്ഞു. അവളുടെ ശ്വാസം ഉയർന്നു.
“അത് ..അതെന്തിനാ? എന്തേലും വർക്ക് ? ആന്റി കണ്ടോ?”
“ആ പിന്നില്ലേ..”
അവൾ പെട്ടെന്ന് പറഞ്ഞു.
“ഞാൻ കണ്ടു …അയ്യോ ഇല്ല ..ഞാൻ ഒന്നും കണ്ടില്ല…”
അബദ്ധം പറ്റിയത് പോലെ ഹേമലത പെട്ടെന്ന് പറഞ്ഞു.
സന്ദീപ് ചിരിച്ചു.
അവനു മനസ്സിലായി.
ലിസിയും ജിസ്മിയും മണിക്കുട്ടന്റെ ഷെഡ്‌ഡിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു എന്നാണു ഹേമലത പറയുന്നത്. രാത്രിയിൽ. അത് എന്തിനായിരിക്കാം എന്ന് അവൻ ഊഹിച്ചു.ഒന്നുകിൽ ജിസ്മിയേയും മണിക്കുട്ടനേയും ലിസി മോശമായി രാത്രിയിൽ കണ്ടിട്ടുണ്ടാവാം. അല്ലെങ്കിൽ ലിസി ആന്റി മണിക്കുട്ടനോട് അവിഹിത ബന്ധം പുലർത്തുന്നത് ജിസ്മി കണ്ടിരിക്കാം. ആ രംഗത്തിനാവാം ഹേമലത സാക്ഷ്യം വഹിച്ചിരിക്കുക. എന്തായാലും കൂടുതൽ ചോദിച്ച് ഹേമലതയെ ബുദ്ധിമുട്ടിക്കാൻ അവനാഗ്രഹിച്ചില്ല.
ഉച്ചയ്ക്ക് അടുക്കളയിൾ സന്ദീപ് ഹേമലതയെ എല്ലാക്കാര്യങ്ങളിലും സഹായിച്ചു.ഹേമലത അവനെ നിരുത്സാഹപ്പെടുത്തിയെങ്കിലും സന്ദീപ് അതൊന്നും കൂട്ടാക്കിയില്ല.
ഉച്ചയ്ക്ക് ഊണ് കഴിഞ്ഞ് ഹേമലത സന്ദീപിനോട് ഉറങ്ങാൻ പറഞ്ഞു. അവൾ പറഞ്ഞതനുസരിച്ച് അവൻ ഹേമന്തിന്റെ മുറിയിൽ പോയി. എന്തായാലും കിടന്നയുടനെ അവനുറങ്ങി.
മൂന്ന് മണിക്കൂർ കഴിഞ്ഞ് നെറ്റിയിൽ ഒരു തണുത്ത സ്പർശമറിയുമ്പോഴാണ് സന്ദീപ് എഴുന്നേൽക്കുന്നത്. അവൻ കണ്ണുകൾ തുറന്നു.മുമ്പിൽ ലത്തീഫ നിൽക്കുന്നു. നെറ്റിയിൽ പതിഞ്ഞിരുന്നു അവളുടെ കയ്യിൽ അവൻ പിടിച്ചു.
“മിസ്സെപ്പഴാ വന്നേ?”
അവൻ ചോദിച്ചു.
“മിസ്സോ?”
അവൻ അവളുടെ ചോദ്യം കേട്ടു.
“അല്ല മിസ്സല്ലേ പറഞ്ഞത് ..നന്നായി പഠിച്ച് നല്ല മാർക്കോടെ പാസാക്കുന്നത് വരെ മിസ്സ് എന്റെ ടീച്ചറും ഞാൻ സ്റ്റുഡന്റ്റും ആയിരിക്കുമെന്ന് …അതുകൊണ്ടല്ലേ ഞാൻ മിസ് എന്ന് വിളിച്ചേ?”
പെട്ടെന്ന് നെറ്റിറ്റിലിരുന്ന കൈ അവന്റെ തോളിലേക്ക് നീണ്ടു. ആ കൈ കൊണ്ട് അവൾ സന്ദീപിന്റെ തോളിനേ പിടിച്ചുലച്ചു.
സന്ദീപ് കണ്ണുകൾ തിരുമ്മി.
“ങ്ഹേ!”
അവനൊരു നിമിഷം അമ്പരന്നു.
ലത്തീഫയല്ല. പകരം ഹേമലത മുമ്പിൽനിൽക്കുന്നു!
“പഠിപ്പിക്കുന്ന ടീച്ചർ കാമുകി ആണെങ്കിലും മിസ് എന്ന് വിളിക്കുന്നതിൽ എനിക്ക് കുഴപ്പവുമൊന്നുമില്ല…”
ഹേമലത ചിരിച്ചു.
“പക്ഷെ കൂട്ടുകാരന്റെ മമ്മിയെ മിസ്സ് എന്ന് വിളിക്കണ്ട. വേണേൽ മിസ്സിസ് എന്ന് വിളിച്ചോ,”
അത് പറഞ്ഞ് ഹേമലത പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു.
മനോഹരമായ ചിരിയലകളാണ് ചുറ്റും നിറയുന്നതെങ്കിലും സന്ദീപ് ജാള്യതയാടെ അവളെ നോക്കി.
“ഞാൻ സമ്മതിച്ചു തന്നിരിക്കുന്നു മോനെ,”
സന്ദീപ് എഴുന്നേറ്റിരുന്നപ്പോൾ അവന്റെ അടുത്തിരുന്ന് ഹേമലത പറഞ്ഞു.
“ഊണിലും ഉറക്കത്തിലും നടപ്പിലും ഇരുപ്പിലും ഒക്കെ മോന്റെ മനസ്സിൽ ആ കുട്ടി മാത്രേ ഉള്ളല്ലോ …എനിക്കൊന്ന് കാണണം ആ സുന്ദരി കുട്ടീനെ …കുറച്ച് കഴിഞ്ഞ് ഞാൻ അമ്പലത്തി പോകുന്നുണ്ട് …അന്നേരം ലിസീടെ വീട്ടിലും ഒന്ന് കേറണം.നോക്കട്ടെ, സദാ നേരോം ഇതുപോലെ ഒരു സുന്ദരക്കുട്ടപ്പന്‌ സ്വപ്നം കാണാൻ മാത്രം സൗന്ദര്യമൊക്കെ അവൾക്കുണ്ടോ എന്ന്!”
സന്ദീപ് ലജ്ജയോടെ പുഞ്ചിരിച്ചു.
“ആന്റി അമ്പലത്തി പോകുന്നുണ്ടോ? എന്നാ ഞാനും ഉണ്ട്,”
“ആ പേരിൽ ലിസീടെ വീട്ടിൽ പോയി കാമുകിയെ കാണാൻ ആണോ?”
“അയ്യേ ..അതല്ല ..അമ്പലത്തിൽ ഒക്കെ ഒന്ന് പോകണ്ടേ ആന്റീ…ഇങ്ങനത്തെ ഒരു ഡേഞ്ചറസ് ടൈമിൽ!”
“ഹാ! അത് ശരിയാ…”
ഹേമലത പറഞ്ഞു.
*****************************
അഞ്ചു മണിയായപ്പോൾ സന്ദീപ് കുളിച്ച് വൃത്തിയായി.
അപ്പോഴേക്കും ഹേമലത വസ്ത്രങ്ങൾ മാറി തയാറായി നിൽക്കുകയായിരുന്നു.
കസവ് സാരിയും ബ്ലൗസുമണിഞ്ഞ് മുറ്റത്ത് പൂന്തോട്ടത്തിന് മുമ്പിൽ നിൽക്കുകയായിരുന്നു അവൾ അപ്പോൾ.
“വൗ!!”
അവളെ കണ്ട് സന്ദീപ് പറഞ്ഞു.
“ആന്റിയ്ക്ക് എന്ത് രസാ കസവ് സാരി…ഫിലിം സ്റ്റാറിനെപ്പോലെ തന്നെ!”
ഹേമലതയുടെ മുഖം നാണം കൊണ്ട് ചുവന്നു.
“ഏത് ഫിലിം സ്റ്റാർ?”
പൂക്കളിറുത്ത് കൂടയിലേക്ക് ഇടുന്നതിനിടയിൽ മുഖമുയർത്തി അവനെ നോക്കി ഹേമലത ചോദിച്ചു.
“സുമലതയെപ്പോലെ..!”
“ഓ!”
കൃത്രിമമായ അസഹ്യത ഭാവിച്ച് ഹേമലത പറഞ്ഞു.
“നിങ്ങക്കൊക്കെ എന്തിന്റെ കേടാ പിള്ളേരെ? ഹേമന്ത് ആണേൽ എന്നെ എപ്പഴും അങ്ങനാ വിളിക്കുന്നെ! ഹേമലതയല്ല സുമലത എന്ന് …! ഞാൻ അവനോട് അന്നേരമൊക്കെ വഴക്കുണ്ടാക്കും!”
“വഴക്കോ?”
മുടി ചീക്കഴിഞ്ഞ് കണ്ണാടിക്ക് മുമ്പിലെ പ്ലാസ്റ്റിക് കേസിനുള്ളിൽ ചീപ്പ് തിരികെ വെച്ച് കൊണ്ട് സന്ദീപ് ചോദിച്ചു.
“പിന്നല്ലാതെ!”
ഹേമലത പറഞ്ഞു.
“എന്നെക്കണ്ടാൽ സുമലതയെപ്പോലെയാണ് എന്ന് പറഞ്ഞാൽ എനിക്ക് ഒരു മലയാളി ലുക്ക് ഇല്ല എന്നല്ലേ? കന്നഡക്കാരത്തിയുടെടെയോ ആന്ധ്രാക്കാരീടെയോ ലുക്കാണെന്നല്ലേ? ഇവിടെ ഇഷ്ടം പോലെ കാവ്യാമാധവൻമാരും ഭാവനമാരും ഒക്കെ ഉള്ളപ്പോൾ നിങ്ങളൊക്കെ എന്തിനാ വെറുതെ കള്ളവണ്ടി കയറി ചുമ്മാ കർണ്ണാടകത്തേക്ക് ഒക്കെ പോകുന്നെ?”
ഹേമലതയുടെ വാക്കുകൾ സന്ദീപിൽ ചിരി ഉണർത്തി.
“ഭഗവതിക്കാണ് പൂക്കൾ,”
പൂവിറുക്കുന്നത് നോക്കി നിന്ന സന്ദീപിനോട് അവൾ പറഞ്ഞു.
“മോന് പ്രോബ്ലം ഉള്ള ടൈം അല്ലെ? നന്നായി പ്രാർത്ഥിക്കണം കേട്ടോ,”
അവൻ തല കുലുക്കി.
ചുവരിലെ ഭഗവതിയുടെ ചിത്രത്തിലേക്ക് നോക്കിയാ ഹേമലത ഒരു നിമിഷം നടുങ്ങി.
“എന്താ ആന്റ്റി?”
അത് കണ്ട് അവൻ ചോദിച്ചു.
“ഒന്നുമില്ല മോനെ,”
പെട്ടെന്ന് കണ്ണുകൾ മാറ്റിക്കൊണ്ട് അവൾ പറഞ്ഞു.
“ഭഗവതീടെ ഫോട്ടോയിൽ തീ പിടിച്ചത് പോലെ ..അങ്ങനെ എന്തോ പെട്ടെന്ന് കണ്ടു …ജസ്റ്റ് ഒരു തോന്നൽ!”
സന്ദീപ് കണ്ണുകൾ മാറ്റി ചിത്രത്തിലേക്ക് നോക്കി.
ഒരു നിമിഷാർദ്ധം അവനും തോന്നി അങ്ങനെ!
എന്തായിരിക്കാം കാരണം?
ഇന്ദ്രാണി എക്‌സോർസിസം തുടങ്ങിക്കാണുമോ എന്റെ ഈശ്വരാ!
അവൻ ഉത്ക്കണ്ഠയോടെ ചിന്തിച്ചു.
“പോകാം ആന്റി?”
മുറ്റത്തേക്കിറങ്ങി അവൻ ബൈക്ക് വെച്ചിരുന്ന പോർച്ചിലേക്ക് നടന്നു.
ബൈക്ക് സ്റ്റാർട്ട് ചെയ്ത് അവൻ ഹേമലതയുടെ അടുത്തെത്തി നിർത്തി.
ഹേമലത അവന്റെ പിമ്പിൽ ഇരുന്നു.
“തിരിച്ച് വന്നിട്ട് ലിസീടെ വീട്ടിൽ പോയാ പോരെ? മാത്രമല്ല …ഇന്നത്തെ നൈറ്റ് ഫുഡ് അവിടെയാണ്. ലിസി എന്നെ വിളിച്ചാരുന്നു. സപ്പർ അവരവിടെ ഉണ്ടാക്കും എന്ന് പറഞ്ഞു.ഇവിടെ ഒന്നും വെച്ചേക്കരുത് എന്ന് പ്രത്യേകം പറഞ്ഞിരുന്നു..”
ഹേമലത ചോദിച്ചു.
“മതി ആന്റി…”
പിമ്പിൽ നിന്ന് വശ്യവും ഉന്മത്തവുമായ സുഗന്ധം ഹേമലതയിൽ നിന്നും സന്ദീപിന്റെ സിരകളിലേക്ക് ഒഴുകി. ചുവന്ന മേഘങ്ങൾ ആകാശത്തിനും കടൽപ്പക്ഷികൾ തിരകളുടെ സംഗീത്തിന് നൽകുന്നതും ആ സുഗന്ധമാകാം. പുതുമണ്ണിൽ മുളപൊട്ടുന്ന പുൾക്കടികളുടെ മൃദുലതയുടെ മണം.
കടൽത്തട്ടിൽ സുഷുപ്തിയിലായ പവിഴങ്ങൾ സൂര്യപ്രകാശം കണ്ടിട്ടെന്നത് പോലെ അകതാരിൽ എന്തോ ഉണർന്ന് ത്രസിക്കുന്നത് സന്ദീപ് അറിഞ്ഞു.
“മോനേ..”
അപ്പോൾ ഹേമലത കൈത്തലം അവന്റെ തോളിൽ അമർത്തി.
“സൂക്ഷിച്ച്! വഴി മൊത്തം കല്ലും കുഴിയുമാണ്! ഹേമന്തിന്റെ കൂടെപ്പോകുമ്പം ഓരോ ഇഞ്ചീലും കുലുങ്ങും വണ്ടി!”
ആ നിമിഷം ബൈക്ക് ഒന്ന് വെട്ടി. പലയിടത്തും കല്ലുകൾ കിടന്നതിനാൽ സന്ദീപിന് ബാലൻസ് വിട്ടുപോയിരുന്നു.
“ആന്റി മുറുക്കെപിടിച്ചിരിക്ക് …എനിക്ക്…”
ബൈക്ക് സൂക്ഷിച്ച് തെന്നിച്ച് വിട്ടുകൊണ്ട് സന്ദീപ് പറഞ്ഞു.
ആ നിമിഷം ഹേമലതയുടെ ദേഹം സന്ദീപിന്റെ പുറത്ത് ശക്തിയായി വന്നിടിച്ചു.
“ഓ! മോനെ ..ഐ സോറി…”
“ഏയ്! എന്തിന്?”
“മോനെ ആന്റി ഇടിച്ചില്ലേ?”
“ഓ! അതോ?”
അവൻ ചിരിച്ചു.
“എന്റെ മേത്ത് ഒരു പഞ്ഞിക്കെട്ട് വന്ന് കൊണ്ട ഫീൽ അല്ലെ ഉണ്ടായുള്ളൂ!”
പഞ്ഞിക്കെട്ട്!
ഹേമലത നാക്ക് കടിച്ചു.
മുലകളാണ് അവന്റെ ദേഹത്ത് ഇടിച്ചമർന്നത്.
അപ്പോഴുണ്ടായത് പഞ്ഞിക്കെട്ട് കൊണ്ട് സ്പർശിച്ച പോലെയാണ് എന്ന്!
നിഷ്ക്കളങ്കമായി പറഞ്ഞതാവാം.
അങ്ങനെയാണ് സന്ദീപിന്റെ വാക്കുകളിൽ നിന്ന് തനിക്ക് തോന്നുന്നത്.
മകന്റെ ഏറ്റവുമടുത്ത കൂട്ടുകാരനല്ലേ?
പോരാത്തതിന് സ്വന്തം പ്രണയിനിയെ ഓർത്ത് ഉരുകുന്നവനും!
ഹേമലത ആശ്വസിച്ചു.
അതുകൊണ്ട് തന്നെ സന്ദീപിനോട് ചേർന്നിരിക്കുന്നതിലോ ദേഹം അവനോട് അമർത്തുന്നതിലോ തോളിൽ കൈത്തലമമർത്തുന്നതിലോ അവൾക്ക് അസ്വാഭാവികത തോന്നിയില്ല.
അമ്പലമെത്തി.
“നാശം!”
അമ്പല മതിലിനടുത്തേക്ക് നോക്കി ഹേമലത പിറുപിറുത്തു.
“എന്താ ആന്റി?”
മതിലിനടുത്തേക്ക് ബൈക്ക് ഓടിച്ചുകൊണ്ട് സന്ദീപ് ചോദിച്ചു.
ഹേമലത ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല.
മതിലിനടുത്ത് ദീഘകായനും അയാളുടെ കൂടെ മറ്റ് രണ്ടു പേരും നിൽക്കുന്നു.നാല്പത്തി അഞ്ചിനടുത്ത് പ്രായമുണ്ടാവണം. സന്ദീപ് അങ്ങോട്ട് ബൈക്ക് അടുപ്പിക്കാൻ തുടങ്ങിയത് മുതൽ അയാളുടെ നോട്ടം ഹേമലതയിലാണ് എന്ന് അവൻ കണ്ടു.
“ഹേമേ..”
ദീർഘകായൻ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് അവളെ വിളിച്ചു.
സന്ദീപ് ബൈക്ക് ചാരിവെച്ച് ഹേമലതയുടെ അടുത്തേക്ക് വന്നു.
“ഇന്നലെ ഞാൻ വിളിച്ചിരുന്നു, ഹേമ ഫോണെടുത്തില്ല…”
അയാൾ ഹേമലതയുടെ മുമ്പിലെത്തി പറഞ്ഞു.
“വഴീന്ന് മാറ്!”
ഹേമലത ശബ്ദമുയർത്തി.
“ഹ! “
അയാൾ ശബ്ദമുയർത്തി.
“ഇത്ര റൂഡ് ആയി ബിഹേവ് ചെയ്യാൻ ഞാൻ മോശമായിട്ടൊന്നും പറഞ്ഞില്ലല്ലോ,”
വഴിയിൽ നിന്നും മാറാതെ അയാൾ ചോദിച്ചു.
“ചേട്ടൻ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല,”
സന്ദീപ്‌ മുമ്പോട്ട് കയറി നിന്നിട്ട് അയാളെ നോക്കി.
“പക്ഷെ ചെയ്തു. എന്താ ചെയ്‌തെന്നായിരിക്കും. മറ്റുള്ളവരുടെ സഞ്ചാര സ്വാതന്ത്ര്യം തടഞ്ഞു. അത് ക്രിമിനൽ കുറ്റം. അതുകൊണ്ടാണ് ആന്റി റെസ്പോണ്ട് ചെയ്തത്. അത് റെസ്പോൺസ് ആണ്. റൂഡ് ബിഹേവിങ് അല്ല!”
“നീയാരാടാ?”
അയാൾ ക്രൂദ്ധനായി ചോദിച്ചു.
“മകൻ!”
“ആഹ്! മകൻ!”
“അതിനിവൾക്ക് ഒറ്റ മകനല്ലേ ഒള്ളൂ? അത് വേറൊരുത്തൻ അല്ലേ?”
“മോനേ, വാ!”
അതിനിടയിൽ ഹേമലത സന്ദീപിന്റെ കൈക്ക് പിടിച്ച് മുമ്പോട്ട് നടന്നു.
“അജ്‌ജാതി ആളുകളോടൊന്നും വഴക്കിന് നിൽക്കരുത്!”
“അവക്കിപ്പം കൊച്ച് പിള്ളേരോടാ പൂതീന്ന് തോന്നുന്നു!”
പിമ്പിൽ നിന്ന് അയാൾ പറയുന്നത് അവരിരുവരും കേട്ടു.
“ഈ ഗൾഫിലൊക്കെ പണിയെടുക്കുന്നോമ്മാരുടെ കെട്ടിയോൾമാർക്ക് നമ്മള് തൈക്കിഴവന്മാരോട് ഒരു കാരുണ്യവും ഇല്ലല്ലോ!”
സന്ദീപിന് ശരിക്കും ദേഷ്യം വന്നു.അയാളുടെ നേർക്ക് തിരിഞ്ഞ് ഹേമലതയുടെ പിടി വിടുവിക്കാൻ അവൻ ശ്രമിച്ചു.പക്ഷെ അവന്റെ കൈത്തണ്ടയിലെ ഹേമലതയുടെ പിടി മുറുകി.
“മോൻ പറയുന്നത് കേൾക്ക്!”
അവൾ പറഞ്ഞു.
“വൃത്തികെട്ടവന്മാര് എന്ത് വേണേലും പറയട്ടെ! അമ്പലമാ ഇത്!വഴക്കടിക്കാനുള്ള പ്ലേസ് അല്ല.പ്ലീസ്! വാ!”
സന്ദീപ് അനുസരിച്ചു.
ക്ഷേത്ര സന്നിധിയിൽ അവളുടെ അടുത്ത് നിന്ന് കണ്ണുകളടച്ച് കൈകൂപ്പുമ്പോൾ വീണ്ടും രാത്രിമുല്ലയുടെ പൂത്തമണം അകതാരിലേക്കടുക്കുന്നത് സന്ദീപ് അറിഞ്ഞു.
രാക്കടമ്പിന്റെ ഉലയുന്ന ചില്ലകൾക്കിടയിലൂടെ മഞ്ഞിനപ്പുറം നിലാവ് ഇപ്പോൾ കടന്നു വരും.
ഭഗവതിയുടെ തിരുവിഗ്രഹത്തിന് മുമ്പിൽ നിൽക്കുമ്പോഴും ചന്ദനം മണക്കുന്ന ഈ ഉടലിന്റെ ഗന്ധത്തിന് തന്റെ ഉള്ള് തപിക്കുന്നത് എന്തിനാണ്?
പ്രാർത്ഥനയ്ക്കിടയിൽ ഹേമലത കണ്ണുകൾ തുറന്ന് അവനെ നോക്കി.
അപ്പോൾ സന്ദീപ് തന്നെയും നോക്കി നിൽക്കുകയാണ്!
ശാസന കലർന്ന നോട്ടത്തിലൂടെ അവൾ അവനോട് പ്രാർത്ഥിക്കാൻ ആവശ്യപ്പെട്ടു.
അവനുടനെ ഭഗവതിയെ നോക്കി വീണ്ടും കണ്ണുകളടച്ചു.
“പിന്നെയും സന്ദീപ് ആ കുട്ടിയെ ഓർത്തു അല്ലെ? പ്രാർത്ഥിക്കുമ്പോൾ?”
പ്രസാദവും വാങ്ങി മണ്ഡപത്തിന് കീഴെ കൂടി നടക്കവേ ഹേമലത സന്ദീപിനോട് ചോദിച്ചു.
പുറത്ത്,മതിലിന് മുകളിൽ മെക്സിക്കൻ പെരിവിങ്കിൾ കാറ്റിൽ ഉലഞ്ഞു.
അകലെ ആരോ ഓടക്കുഴൽ വായിക്കുന്നത് കാറ്റിനോടൊപ്പം വന്ന് അവരെ തഴുകി.
“എന്താ ആന്റി?”
അവൻ ചോദിച്ചു.
“പ്രാർത്ഥനയ്‌ക്കിടയ്ക്ക് എന്നെ അങ്ങനെ നോക്കിയപ്പോൾ …അപ്പോൾ ഞാൻ കരുതി സന്ദീപ് ലത്തീഫയെ ഓർത്തു എന്ന്…”
ആദ്യമഴ നനയുന്ന താമരയിതളിന്റെ ആർദ്ര സൗമ്യത മിഴികളിൽ നിറച്ച് ഹേമലത അവനെ നോക്കി.
“ആന്റി …”
ദൂരെ എവിടെയോ, തളിരിടുന്ന കറുകയുടെ മേൽ തൂവൽ പൊഴിക്കുന്ന പഞ്ചവർണ്ണക്കിളികളുടെ മൊഴിയഴകുകൾ സന്ദീപ് കേട്ടു അപ്പോൾ .
ഹേമലത അവനെ നോക്കി.
“കസവ് സാരിയിൽ … ഇത്ര ഭംഗിയായി ഞാൻ ആരെയും കണ്ടിട്ടില്ല …കണ്ണുപറിക്കാൻ തോന്നിയില്ല അപ്പോൾ ഭഗവതീടെ മുമ്പിൽ ആന്റി പ്രാർത്ഥിക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ…ഒരു ..ഒരു ..ദേവതയാണോ എന്ന് ഞാൻ …”
ആരാണ് ഇപ്പോൾ തന്നെ നോക്കിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നത്?
തന്റെ കണ്ണുകളിൽക്ക് ഹേമലത നോക്കിയപ്പോൾ സന്ദീപ് സംശയിച്ചു.
ഒരു മഴയ്ക്കും ഇത്ര കുളിര് കൊണ്ടുവരാൻ കഴിഞ്ഞിട്ടില്ല.
ഒരു നക്ഷത്രവും ഇത്ര പ്രകാശവും.
നെഞ്ചിലെ മണിയിടിപ്പുകൾ ഇത്ര സംഗീതത്തോടെ എപ്പോഴാണ് താൻ കേട്ടിട്ടുള്ളത്?
“മോനേ..”
ചുവന്ന പവിഴാധരങ്ങൾ വിറയ്ക്കുന്നത് സന്ദീപ് കണ്ടു.
“എന്താ മോൻ എന്നോട് ഇങ്ങനെയൊക്കെ …? ഞാൻ ഹേമന്തിന്റെ ..മോന്റെ കൂട്ടുകാരന്റെ…അമ്മ …”
മന്ദസമീരനിൽ മെക്സിക്കൻ പെരിവിങ്കിളിനോടൊപ്പം മഴവില്ലുകളും ഒഴുകിയെത്തുന്നുണ്ടോ?
അല്ലങ്കിൽ ഹേമലതയുടെ വിടർന്ന മിഴിമുനകളിൽ മഴവില്ലുകൾ പോലെ

+9

-5