‘ഇന്ന് പിരിയും വരെ ഫോൺ ഓൺ ചെയ്യില്ല എന്നു പറഞ്ഞിട്ടിപ്പോ എന്തുപറ്റി? ഫോട്ടോ എടുത്ത് തരണമായിരിയ്ക്കും അല്ലേ?’ ദീപു ചിരിച്ചു.
കേട്ടതെറി ഓർത്ത് കലിപ്പിലായിരുന്ന അവൾ ഫോൺ വന്ന കാര്യം പറയണോ എന്ന് ആദ്യമൊന്നു സംശയിച്ചെങ്കിലും ഒരാൾ ഒറ്റയ്ക്ക് വിശന്നു നിൽക്കുന്ന കാര്യമല്ലേ എന്നോർത്ത്, ‘നിന്റെ ഫോണിൽ ബെന്നി വിളിച്ചിരുന്നു, ഞാൻ ഡ്രസ്സ് ചേഞ്ച് ചെയ്യുമ്പോൾ. സോ, ഞാൻ കട്ട് ചെയ്തു,’ എന്നുമാത്രം പറഞ്ഞു. അവൾ എന്തുകൊണ്ടോ തെറിയെ പറ്റി പറഞ്ഞില്ല.
‘അയ്യോ നീയെന്തിനാ കട്ട് ചെയ്തത്.നിനക്കറിയില്ലേ എന്റെ ബെസ്റ്റ് ഫ്രണ്ടാ. ഞാൻ മറന്നതാ, ഇന്നാണ് അവൻ വരുന്നേ,’ ദീപു പരിഭ്രമിച്ചു.
‘ഫ്രണ്ടല്ലേ അല്ലാതെ നിന്റെ ബോസ് ഒന്നുമല്ലല്ലോ ഇങ്ങനെ പരിഭ്രമിക്കാൻ,’ അവൾക്ക് വായ കയ്ച്ചു.
അവളുടെ ആ കമന്റിന് അവൻ മറുപടിയൊന്നും പറഞ്ഞില്ല.
‘ഞാൻ സമയം നോക്കാൻ വേണ്ടി ഫോണ് ഓൺ ചെയ്തതുകൊണ്ട് അറിഞ്ഞു. അല്ലെങ്കിൽ ഇപ്പോഴും ഓർമ്മ ഉണ്ടാകില്ല, ഹും,’ അവൾ പിന്നെയും പിറുപിറുത്തു.
‘നമുക്ക് വേഗം ഇറങ്ങാം,’ ദീപു ധൃതി കൂട്ടി.
‘അയ്യോ സാർ ഒരു കാര്യം മറന്നുപോയി. ഈ മാസം പർചെയ്സ് ചെയ്യുന്നവരിൽ നിന്ന് തെരഞ്ഞെടുക്കപ്പെടുന്ന പത്ത് ഭാഗ്യശാലികൾക്ക് സ്വർണ്ണാഭരങ്ങളും, വാഹനങ്ങളുമടക്കം പല സമ്മാനങ്ങളുമുണ്ട്, കൂപ്പൺ പൂരിപ്പിച്ച് തന്നാൽ മാത്രം മതി,’ മാനേജർ മേശ വലിപ്പിൽ കൂപ്പൺ തിരയാൻ തുടങ്ങി.
‘അതിനൊന്നും സമയമില്ല ചേട്ടാ,’ ദീപു വാതിൽ തുറന്നു.
‘നിനക്ക് നിന്റെ കൂട്ടുകാരനെ കാണാൻ ഉള്ള തിടുക്കമല്ലേ? ഞാൻ ഇത് പൂരിപ്പിച്ചു കൊടുത്തിട്ടേ വരുന്നുള്ളൂ.’
‘നീ പിണങ്ങല്ലേ, ശരി. നീ അതൊക്കെ പൂരിപ്പിച്ചിട്ട് താഴേയ്ക്ക് വാ, ഞാൻ പാർക്കിങ്ങിൽ പോയി വണ്ടിയെടുത്ത് മുന്നിലേയ്ക്ക് വരാം.’
ദീപുവും രേഷ്മയും പുഞ്ചിരിച്ചു. കണ്ടുനിന്ന മാനേജരും ഉള്ളിൽ ചിരിച്ചു. ദീപു വേഗം കടയിൽ നിന്നിറങ്ങി നടന്നു.
‘ഇപ്പോൾ എല്ലാം ശരിയായിട്ടുണ്ട്,’ അവൾ, മാനേജർ മേശവലിപ്പിൽ നിന്നെടുത്തുകൊടുത്ത കൂപ്പൺ ബുക്കിൽ നിന്ന് ഒരു കൂപ്പൺ ചീന്തി അതിൽ തന്റെ പേരും ഫോൺ നമ്പറും പൂരിപ്പിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നപ്പോൾ അവളെ അടിമുടി നോക്കിക്കൊണ്ട് കടക്കാരൻ പറഞ്ഞു.
‘എന്താ?,’ അവൾ തല ഉയർത്തി.
‘അല്ല, ഇപ്പൊ ഇന്നേഴ്സിന്റെ സ്റ്റിച്ചും ഇലാസ്റ്റിക്കുമൊന്നും വെളിയിൽ കാണാൻ ഇല്ല, മാഡത്തിന്റെ ബോഡി കൂടുതൽ സെക്സ് അപ്പീലിങ് ആയി കാണാം.’
മേശയുടെ മുകളിലേയ്ക്ക് നടുവളച്ച് കുനിഞ്ഞു നിന്നിരുന്ന അവളുടെ മുലകളും, ചന്തിയും നോക്കി അയാൾ അങ്ങനെ പറഞ്ഞപ്പോൾ അവൾക്ക് നാണം വന്നു. പക്ഷേ, ദീപു അവിടെ ഇല്ലാതിരുന്നത് കൊണ്ട് അവൾക്ക് നേരത്തെ തോന്നിയതുപോലെ അസ്വസ്ഥത ഇല്ലായിരുന്നു. അതുകൊണ്ട് അവൾ ചിരിച്ചു.
‘ചേട്ടാ. കൂപ്പൺ ഇടാനുള്ള ബോക്സ് എവിടെ?’ എഴുതി നിവർന്ന അവൾ അയാളോട് ചോദിച്ചു.
‘മാഡം, അതെന്റെ കയ്യിൽ തന്നോളൂ. ഞാൻ പിന്നെ ഇട്ടുകൊള്ളാം.’
‘ശരി ചേട്ടാ, ഇറങ്ങട്ടെ,’
അവൾ ആ കൂപ്പൺ അയാളെ ഏൽപ്പിച്ചു.
‘മാഡം, ഇനിയും എന്തെങ്കിലും വേണമെങ്കിൽ ഇവിടെ തന്നെ വന്നോളൂ. എല്ലാ മോഡലും ഇവിടെ കിട്ടും,’ അയാൾ അവളുടെ മുലയിലേയ്ക്ക് നോക്കി നിന്നു. അവൾ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പുറത്തിറങ്ങി.
രേഷ്മ ഷോപ്പിംഗ് മാളിൽ നിന്ന് പുറത്തിറങ്ങിയപ്പോൾ ദീപു കാറുംകൊണ്ട് മുന്നിൽ തന്നെ കാത്തുനിൽപ്പുണ്ടായിരുന്നു.
‘അതേയ് നമുക്ക് പെട്ടെന്ന് പോണം, അവൻ കുറെ നേരമായി പോസ്റ്റ് ആണ്. എന്നെ കൊന്നില്ലെന്നെ ഉള്ളൂ,’ അവൾ കാറിൽ കയറിയ ഉടനെ കാറ് മുന്നോട്ടെടുത്തുകൊണ്ട് ദീപു പറഞ്ഞു.
‘ആണോ അപ്പൊ ഭക്ഷണം?’
‘അവനും കഴിച്ചിട്ടില്ല, എന്ന് തോന്നുന്നു. അതൊന്നും പറയാൻ ഉള്ള സമയം കിട്ടിയില്ല. എന്റെ പഴയ വീടിന്റ മുന്നിലുണ്ട് എന്ന് അവൻ പറഞ്ഞു. ഞാൻ അര മണിക്കൂറിൽ വരാമെന്നു പറഞ്ഞപ്പോഴേയ്ക്കും ഫോൺ കട്ടായി. പിന്നെ വിളിച്ചിട്ട് സ്വിച്ചോഫ്. എന്തായാലും അവനെയും കൂട്ടി നമുക്ക് ഒരുമിച്ച് കഴിക്കാം.’
ബെന്നിയെ കാണാൻ പോവുകയാണ് എന്നു കേട്ടപ്പോൾ അവൻ വിളിച്ച തെറികൾ രേഷ്മയ്ക്ക് ഓർമ്മ വന്നു. അവൾ പുറത്ത് കനം വെച്ചു തുടങ്ങിയ മഴയിലേയ്ക്ക് കണ്ണും നട്ടിരിയ്ക്കവേ ആ കാർ പോക്കറ്റ് റോഡുകളുടെ ഇരുളിലേയ്ക്ക് തിരിഞ്ഞുകയറി. അപ്പോൾ ഷോപ്പിംഗ് മോളിലെ ആ ബ്രാൻഡഡ് ഷോ റൂം മാനേജർ തന്റെ പോക്കറ്റിലേയ്ക്ക് പൂരിപ്പിച്ച ഒരു സമ്മാനക്കൂപ്പൺ തിരുകിയ ശേഷം ട്രയൽ റൂമിലെ നിലത്തുകിടന്നിരുന്ന മുഷിഞ്ഞ ഒരു പിങ്ക് പാന്റിയും കറുത്ത ബ്രായും പെറുക്കിയെടുക്കുകയായിരുന്നു.