എത്രയൊക്കെ ശ്രമിച്ചിട്ടും എനിക്കാ പിറകിലിരിക്കുന്ന പെണ്ണിൽ നിന്നും മുഖം തിരിക്കാൻ പറ്റുന്നില്ല…വല്ലാത്തൊരു ആകർഷണം…ഒരുപാട് ചിന്തിച്ചു ചിന്തിച്ചു എന്റെ ഉള്ളിൽ തന്നെയൊരു സംശയമായി…ചാരുവാണോ ആ പിറകിൽ ഇരിക്കുന്നത്…..
ആകാംഷ നിറഞ്ഞ മുഖവുമായി ഞാൻ മുൻപിലേക്ക് നോക്കി…ഒരൽപ്പം സ്ഥലം ബാക്കിയുണ്ട്…പിന്നൊന്നും നോക്കീല എന്റെ കഴിവിനനുസരിച്ചു ഞാനാ തിരക്കിന് ഇടയിലൂടെയാ കാർ മുൻപോട്ട് എടുത്തു….ഇത്രയും സൈസ് ഉള്ളൊരു വണ്ടിയും കൊണ്ടാ ബ്ലോക്കിൽ കിടന്നു സർക്കസു കളിക്കുന്ന എന്നെ ചുറ്റിനും ഉള്ളവരൊക്കെ നോക്കുന്നുണ്ട്….ഒടുക്കം വണ്ടി ഇരപ്പിച്ചും ചാടിച്ചും ഞാനാ ഇടയിലൂടെ കയറ്റി നീല ഫസ്സീനൊയുടെ പിറകിലെത്തി…..കൊറച്ചു കൂടെ കേറ്റിയാലോ….
“എടാ ഇനിയവിടെ സ്ഥലമില്ല..”
ഞാൻ ഉള്ളാലെ പറഞ്ഞെങ്കിലും അച്ഛനെന്റെ മുഖഭാവം കണ്ടു മറുപടി നൽകി…
എന്നാലും അവസാനത്തെ ഒരു ശ്രമം എന്നപോലെ നല്ലൊരു ഇരപ്പിക്കലോടെ ഞാനൊരു ഓട്ടോയുടെയും ഫസ്സിനോയുടെയും ഇടയിലേക്ക് എന്റെ വണ്ടിയുടെ മുൻഭാഗം മാത്രം കയറ്റി നിർത്തി….എഞ്ചിന്റ മുൻഭാഗം പെട്ടെന്നൊരു വന്യമായ ശബ്ദത്തോടെ മുരണ്ടു കൊണ്ടാണ് കയറി നിന്നത് അതുകൊണ്ട് തന്നെ ഫസ്സീനോയിലിരുന്ന രണ്ടു പേരും പേടിയോടെ ഞങ്ങളെ തിരിഞ്ഞു നോക്കി….
അതേ അവള് തന്നെ…പേടി നിറഞ്ഞ കണ്ണുകളുമായി മുൻപിലിരുന്ന പെണ്ണിന്റെ തോളിൽ കൈ രണ്ടുമമർത്തി പിടിച്ചുകൊണ്ടു എന്റെ കാറിലേക്ക് നോക്കുന്നു….കണ്മഷിയെഴുതിയ കണ്ണുകളിൽ ഞാൻ കണ്ട പേടി….അതെന്നിൽ ചെറിയൊരു സന്തോഷം നിറച്ചു…എന്തുകൊണ്ടാണെന്ന് ചോദിച്ചാൽ അറിയത്തില്ല…
പക്ഷെ എനിക്കൊന്നുറപ്പായിരുന്നു…അവളെന്നെ കാണുകേലന്ന്….ചെറിയ രീതിയിൽ ഞാൻ കാറിന്റെ സൈഡിലെ കണ്ണാടിയിൽ സ്റ്റിക്കർ അടിച്ചിരുന്നു വെയിലടിക്കാതിരിക്കാൻ വേണ്ടി…പോലീസ് പൊക്കിയാൽ ഊരിക്കുകളായമെന്ന് കരുതിയാണ് ഇത്രയും കാലം കൊണ്ടു നടന്നത്….
ബ്ലോക് ഇനിയുമൊഴിയുന്ന ലക്ഷണമില്ല…തീരല്ലേ എന്ന് തന്നെ ഞാൻ പ്രാർഥിച്ചു…പക്ഷെ എന്റെ ചാരുവാ വെയിലത്തു നിൽക്കുന്നത് കാണുമ്പോ ഒരു വിഷമം….ഗോതമ്പു പൊടിച്ചു പാലിൽ കലർത്തിയ നിറമാ അവൾക്ക്…അതുപോലെ തന്നെ വെയിലടിച്ചു ചുവന്ന കവിളും….നീട്ടിയെഴുതിയ യെക്ഷി കണ്ണുകളും…കാതിൽ ആർഭാടമൊന്നും തോന്നിക്കാത്ത വിധത്തിലൊരു തൂക്കു കമ്മലും….പെണ്ണിന് ചുരിദാറിൽ ആരോ കൈ വിഷം കൊടുത്തെന്നു തോന്നുന്നു..അതും നീല ചുരിദാറിൽ…ഇന്നുമൊരു നീലയും അതിലൂടെ വെള്ള വരകളും തീർത്തൊരു ചുരിദാറാണ്…ഗ്രേ കളർ ലെകിൻസും….അരയോളം നീളം പോന്ന മുടി അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും അലസമായ രീതിയിൽ മെടഞ്ഞിട്ടുണ്ട് എല്ലാത്തിനും പുറമെ അവളെക്കാൾ വലിപ്പമുള്ളൊരു ട്രാവൽ ബാഗും….പെട്ടെന്ന് എന്റെ ഉള്ളിലൂടെയൊരു കൊള്ളിയാൻ മിന്നി….ഇവളിന് നാടു വല്ലതും വിട്ടു പോകുവാണോ…ഇവിടുത്തെ ജോലി ഉപേക്ഷിച്ചോ…ഞാൻ കാരണമായിരിക്കോ…?
ഓരോപാട് ചോദ്യങ്ങൾ എന്നിലേക്ക് വന്നു…ആകെയൊരു പേടി…തൊണ്ടയൊക്കെ വരണ്ടു തുടങ്ങി…വേഗം തന്നെ ഞാൻ അമ്മ കയ്യിൽ കരുതിയിരുന്ന വെള്ളം വാങ്ങി കുടിച്ചു…തൊണ്ടയുടെ വരൾച്ച മാറിയിട്ടും ഉള്ളിലാകെയൊരു പരവേശം….അതവൾക്ക് എന്നോട് മറിച്ചൊരിഷ്ടം തോന്നിയിട്ടില്ലേ എന്നോർത്തായിരുന്നു….
സ്റ്റിയറിങ്ങിൽ പിടിച്ചിരുന്ന എന്റെ കൈകളിലെ നനവ് ഞാനറിഞ്ഞു തുടങ്ങിയിരുന്നു…കാറിലിട്ട ac യുടെ തണുപ്പിലും ഞാനൊന്ന് വിറയർത്തു പോയി…അന്നവളെ ആദ്യമായി കണ്ടപ്പോ തോന്നിയ അതേ അവസ്ഥ…പക്ഷെ അന്നൊരു അത്ഭുതമായിരുന്നു…പക്ഷെ ഇപ്പൊ…ഇപ്പൊ അതൊരു പേടിയിലേക്ക് വഴി മാറി…
ഞാൻ വേഗം തന്നെ സീറ്റിൽ വച്ചിരുന്ന ഫോൺ എടുത്തു അച്ഛനും അമ്മയും ശ്രദ്ധിക്കാത്ത വിധം ചാരുവന്ന് വിളിച്ച നമ്പറിലേക്ക് വിളിച്ചു….ഒരു കയ്യിൽ ഫോണും മറുകയ്യിലെ നഗവും കടിച്ചുകൊണ്ട് ഞാനവളുടെ മുഖത്തേക്ക് തന്നെ നോക്കിയിരുന്നു…..രണ്ടു സെക്കണ്ട്കൾക്ക് ശേഷം ആണെന്ന് തോന്നുന്നു സ്കൂട്ടിയുടെ മുൻപിലുന്ന പെണ്ണ് ഒരു ഫോണെടുത്തു പിറകിലിരുക്കുന്ന ചാരുവിനു നീട്ടി….അതിനൊപ്പം തന്നെ ആ പെണ്ണ് അവളോട് എന്തൊക്കെയോ പറയുന്നുമുണ്ട്….എന്റെ ശ്രദ്ധ വീണ്ടും ചാരുവിലേക്ക് മാറി…അവളുടെ മുഖത്തു നാണം ഇരച്ചു കയറിയത് പോലൊരു ചിരി ഞാൻ കണ്ടു…ഒപ്പം തന്നെ മുൻപിലിരുന്നവളുടെ തോളിലൊരടിയും…..ഇത്രയും മതിയായിരുന്നു എന്റെയുള്ളിൽ തോന്നിയ പേടി മുഴുവനും അഴിച്ചു വിട്ട ബലൂൺ പോലെ ഇല്ലാതാവാൻ…..നാണം കൊണ്ടു ചുവന്ന കവിളിലേക്ക് അവള് ഫോൺ ചേർത്തു പിടിച്ചു
“ഹലോ…!!!!
അത്രയും തിരക്കിനിടയിൽ നിന്നുമൊരു മധുരമായ സ്വരം എന്റെ ചെവിയിൽ പതിച്ചു…..ശെരിക്കും ഞാൻ വീണു പോകുന്നത് അവളുടെ ശബ്ദത്തിലാണ്…..പക്ഷെ ഓരോ തവണയും കൗതുകം തോന്നുന്നതാ കവിളിനോടും
“എങ്ങനെയാ ചാരു നിന്റെയാ കവിളിങ്ങനെ ചുവക്കുന്നത്..?
അവളെ തന്നെ നോക്കി സീറ്റിൽ ചാരി കിടന്ന ഞാൻ..ഞാൻ പോലുമറിയാതെ ചോദിച്ചു പോയി……
അതേ സമയം തന്നെയവളൊന്നും പറയാതെ സ്വയം തന്റെ കവിളിലൊന്നു തൊട്ടു നോക്കി…..ചിരികുവാണ് പെണ്ണിപ്പോ…..
”ഇത് ചോദിക്കാനാണോ നീയിപ്പോ വിളിച്ചത്…?
ഒന്ന് മുരടനക്കിക്കൊണ്ടവൾ ചോദിച്ചു….നാണം വിരിഞ്ഞ ചിരിയോടെ എന്നാൽ കേൾക്കുന്നവന് ഗൗരവമായി തോന്നും വിധത്തിൽ…മമ്…നീ ഇപ്പോളെ ടീച്ചറു കളിക്കാൻ തുടങ്ങിയോ
“അങ്ങനെയല്ല ചാരു….എന്നാലും ഒരു സംശയത്തിന്റെ പുറത്തു ചോദിച്ചതാ…ഇത്രയും തിരക്കിനും വെയിലിനുമിടയിൽ നിന്നിട്ട് പോലും നിന്റെയാ കവിളെങ്ങനെയാ ചുവനതെന്ന സംശയം…”
ആളെ കളിയാക്കുന്ന രീതിയിൽ ഞാൻ പറഞ്ഞു…ശ്രദ്ധയപ്പോളും അവളിൽ തന്നെ ആണ്….മുഖത്തെ ചിരി മാറിയൊരു ആകാംഷയോടെ ചാരു ചുറ്റിനും നോക്കുന്നു….കൊറച്ചപ്പുറം മാറിയുള്ള ബസ്സിലേക്കാണ് അവസാനം നോട്ട മ്മെത്തിയത്….അവളതിലാകെയൊന്നു പരതി…..ഉണ്ടകണ്ണുകൾ കൂർമ്പിച്ചു സൂക്ഷ്മമായി നോക്കുന്ന അവളെ നോക്കി ഞാനതേ ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു
“നീയാ ബസ്സിലുള്ളവരെ എന്തിനാടി നോക്കി പേടിപ്പിക്കുന്നെ…”
ചിരിയോടെ പറഞ്ഞതും അപ്പൊ തന്നെ പരിഭവത്തോടെയുള്ള മറുപടിയുമെത്തി…
“ഞാനാരെയും നോക്കീല…”
മിട്ടായി കിട്ടാത്ത കുഞ്ഞുങ്ങൾ ചുണ്ടു കൂപ്പിച്ചിരിക്കും പോലവളിരുന്നു…
“ശെരി സമ്മതിച്ചു…നീ എവിടെപ്പോവാ…ബാഗ് ഒക്കെ ഉണ്ടല്ലോ….എന്നെ പേടിച്ചു നാടു വിടാനുള്ള പ്ലാനാണോ..?
”പോടാ…നിന്നെ പേടിച്ചു നാടു വിടാനൊക്കെ വേറെയാളെ നോക്കണം….ഇതേ ചാരുലതയാ….നിന്നെയെന്നല്ല ഇന്ത്യൻ പ്രസിഡന്റ്‌ വന്നാലും ഞാനിങ്ങനെ തന്നെ നിക്കും…“
