ചാരുലത ടീച്ചർ 4
Charulatha Teacher Part 4 | Author : Jomon
[ Previous Part ] [ www.kambi.pw ]
—— ഈ കഥ വെറും സിംപിൾ ആയൊരു സ്റ്റോറി മാത്രമാണ്…..രണ്ടു പേരു തമ്മിൽ തോന്നിയ കാരണമറിയാതൊരു ഇഷ്ടത്തിന്റെ കഥ……അതുകൊണ്ട് തന്നെ എന്റെ എഴുത്തു രീതി വച്ച് ഇതൊരിക്കലും ഒരേ ഓർഡറിൽ പോകുന്ന കഥയല്ല….പലയിടത്തായും ആദി അവന്റെ ഓർമ്മകളെയും മറ്റുചിലയിടത്തു വേറൊരു രീതിയിൽ അവൻ കഥ പറയുന്നതായുമാണ്……എല്ലാവർക്കും മനസിലാവുമെന്ന് പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു ———
കഥയിലേക്ക്……………..!
“കുട്ടാ നീയുറങ്ങിയോ…?
പതിവില്ലാതെ മുറിയിലേക്ക് രാത്രി കയറിവന്ന അച്ഛനൊരു മുഖവുരയോടെ എന്നോട് ചോദിച്ചു…അച്ഛനെന്തോ എന്നോട് പറയാൻ ഉള്ളത് പോലെ വേഗന്ന് തന്നെ ഞാനാ ബെഡിൽ നിന്നുമെണീറ്റിരുന്നു
”ഇല്ലച്ച…എന്താ കാര്യം…എന്തെങ്കിലും പറയാനുണ്ടോ…?
സംശയത്തോടെ ഞാൻ ചോദിച്ചു…
“അത് നാട്ടിൽ നിന്നച്ചൻ വിളിച്ചിരുന്നെടാ….”
“ഏഹ്….അച്ചാച്ചൻ വിളിച്ചോ…?
അച്ഛന്റെ അച്ഛൻ കാലങ്ങൾ കൂടിയൊന്ന് വിളിച്ചന്ന് കേട്ടതും ഞാൻ ബെഡിൽ നിന്നെണീറ്റു….മുൻപേ ഞാൻ പറഞ്ഞിരുന്നല്ലോ അവര് തമ്മിൽ നല്ല ഈഗോയുടെ പ്രശ്നം ഉണ്ടായിരുന്നെന്ന്
“മമ്…നിന്റെ പരീക്ഷയൊക്കെ കഴിഞ്ഞോയെന്ന് ചോദിച്ചു…പിന്നെല്ലവർക്കും സുഖമാണോയെന്നൊക്കെ തിരക്കി…”
കാലങ്ങൾ കൂടി അവിടെ നിന്നോരന്വേഷണം വന്നതിന്റെ സന്തോഷം ആ മുഖത്തു കാണാനുണ്ട്…
“കുട്ടാ നിനക്ക് ക്ലാസ്സ് തുടങ്ങാൻ ഒരാഴ്ച കൂടിയില്ലേ അതിന് മുൻപേ നമുക്കൊരു മൂന്നാല് ദിവസം അവിടെ പോയി നിന്നാലോ…?
അച്ഛൻ മനസ്സിൽ തോന്നിയൊരു ആശയമെന്നോട് പറഞ്ഞു…സത്യത്തിൽ അത് മൂപ്പരുടെ ഒരാഗ്രഹം ആണെന്ന് മനസിലാക്കാൻ എനിക്ക് വല്യ CID കളിക്കേണ്ട ആവശ്യമൊന്നും വന്നില്ല…
”പോവാമച്ച….ഞാനും കൊറേയായില്ലേ അവിടെക്ക് പോയിട്ട്…എല്ലാരേയും മറന്നു തുടങ്ങിയിരുന്നു…ആ നാടും…!
എന്റെ സമ്മതം കൂടി കിട്ടിയതോടെ ആള് ഹാപ്പിയായി…നിറഞ്ഞ ചിരിയോടെ ഒരു good നൈറ്റും പറഞ്ഞവിടെ നിന്നിറങ്ങി പോയ അച്ഛന്റെ മനസ്സപ്പോളെനിക്ക് പകലുപോലെ വ്യക്തമായിരുന്നു….കാരണമില്ലാത്ത എന്തോയൊരു കാര്യത്തിന് ഇത്രയും കാലം വീട്ടുകാരുമായി പിണങ്ങി നിന്ന വിഷമം അച്ഛനു നല്ലത് പോലെ ഉണ്ടായിരുന്നു
ഫാനിന്റെ സ്പീടും കൂട്ടിയിട്ടു വീണ്ടും ഞാൻ കേറി കിടന്നു…ഉറങ്ങാനുള്ള സമയമായില്ല…ഓരോന്ന് ഓർത്തു കിടക്കുമ്പോളല്ലേ അച്ഛൻ വന്നത്….ഏതായാലും ഈ ഒരാഴ്ച ഇവിടെ വെറുതെ നിന്ന് ബോറടിക്കുന്നതിലും നല്ലതാ നാടുവരെ ഒന്ന് പോയി വരുന്നത്
കണക്ക് കൂട്ടലുകളുമൊക്കെയായി ഞാൻ അങ്ങനെ കിടന്നു…കണ്ണൊന്നു മയങ്ങി തുടങ്ങിയപ്പോളേക്കും എവിടെ നിന്നോ ഒരു പിടി പൂക്കളുമായി ചാരുവുമെന്റെ കൂടെ കൂടി……..സമാധാനമായൊരു ഉറക്കം……
പിറ്റേന്ന് പകൽ തെളിഞ്ഞതെ തിരക്കോട് തിരക്ക് ആയിരുന്നു..അമ്മയും അച്ഛനും ബാഗും തുണികളുമായി ഓടി നടന്നാണ് പാക്കിങ്…ഞാനും വെറുതെ ഇരിക്കേണ്ടെന്ന് കരുതി എന്റെയൊരു ബാഗിലെക്ക് ഒന്ന് രണ്ടു ഷർട്ടും പാന്റും നിക്കറുമെല്ലാം തിരുകി കയറ്റി…പിന്നെ വളരെ ഭദ്രമായി തന്നെ ഐപാടും എടുത്തു വെച്ചു….അമ്മ പറഞ്ഞത് വച്ചു നോക്കുമ്പോ അവര് സ്ഥിരം പോയിരിക്കാറുള്ള മൊട്ടക്കുന്ന് അവിടടുത്തു തന്നെ ആണ്..ഒത്താൽ അവിടെ പോയിരുന്നു വരയ്ക്കണം…അതാണ് മനസ്സിലെ പ്ലാൻ…
എല്ലാമൊന്ന് ഒതുക്കി വച്ചപ്പോളേക്കും താഴേന്നു വിളി വന്നു…ഞാൻ ബാഗുമായി താഴേക്ക് ഇറങ്ങിയപ്പോളേക്കും അമ്മ അടുക്കളയിൽ നിന്ന് വിളിച്ചു പറഞ്ഞു
“നീയാ ബാഗ് എല്ലാം എടുത്തു കാറിലേക്ക് വച്ചിട്ട് വാ..കഴിച്ചിട്ട് ഇറങ്ങാം…”
മമ്…അപ്പൊ ഇന്നത്തെ ഡ്രൈവറും ഞാൻ തന്നെ….ബാഗ് എല്ലാം എടുത്തു പെറുക്കി ടിക്കിയിൽ വച്ചപ്പോളേക്കും എന്റെ പൾസറും കൊണ്ടച്ചൻ മുറ്റത്തേക്ക് കയറി
“അച്ഛനെവിടെ പോയതാ…?
ചെരുപ്പൂരി കയറുന്നതിനിടയിൽ ഞാൻ ചോദിച്ചു
”ഓഫീസ് വരെ പോയതാ…ജോർജിനെ എല്ലാം പറഞ്ഞേൽപ്പിക്കാൻ…അല്ലെങ്കിൽ പിന്നെ അവിടെ പോയാലും എനിക്കൊരു സമാധാനം കാണുകേല…“
ചാവി എനിക്ക് നേരെ നീട്ടികൊണ്ട് അച്ഛൻ പറഞ്ഞു….എന്തൊക്കെ പറഞ്ഞാലും ബിസിനസ്സിന്റെ കാര്യത്തിൽ അച്ഛനൊരു ഉഴപ്പും നടത്തുകേല…അതുകൊണ്ട് തന്നെ ആണെനിക്ക് കമ്പനിയിൽ കയറാൻ തന്നെ മടി…നമ്മളവരെ പോലെ അല്ലല്ലോ…
”ദേ സംസാരം കഴിഞ്ഞെങ്കിൽ വാ കഴിക്കണ്ടേ…“
അടുക്കളയിൽ നിന്നും കഴിക്കാനുള്ള സാധനങ്ങളുമായി വന്നയമ്മ പറഞ്ഞു
”ഇന്നും ദോശയാണോ..?
മുൻപിൽ വച്ച പത്രത്തിന്റെ അടപ്പ് തുറന്നുകൊണ്ട് ഞാൻ ചോദിച്ചു…അതേ ഇന്നും ദോശ…ഞാൻ വല്ലാത്തൊരു ഭാവത്തോടെ അമ്മയെ നോക്കി
“സമയം കുറവല്ലേട..അതോണ്ടാ..ഇന്നൊരു ദിവസത്തേക്ക് ഷമിക്ക് നീ…”
കഴിക്കാനിരുന്ന എന്റെ മുടിയിൽ തലോടികൊണ്ടമ്മ പറഞ്ഞു…പിന്നെ ഞാനുമൊന്നും പറഞ്ഞില്ല…രണ്ടു ദോശയുമെടുത്തു കൊറച്ചു തേങ്ങാ ചട്ട്ണിയുമൊഴിച്ചു കഴിക്കാൻ തുടങ്ങി..അപ്പോളേക്കും അച്ഛനും കൈ കഴുകി വന്നിരുന്നു…അച്ഛനുള്ളത് എടുത്തു കൊടുത്തിട്ടമ്മയും കഴിക്കാനിരുന്നു
പത്തു മിനുറ്റ് കൊണ്ട് തന്നെ കഴിച്ചു കഴിഞ്ഞ ഞാൻ റൂമിൽ ചാർജിനിട്ട ഫോൺ എടുക്കാനായി സ്റ്റെപ്പോടി കേറി…
ഫോണും ചാർജറുമെടുത്തു ഇറങ്ങിയപ്പോളേക്കും അമ്മയും അച്ഛനും റെഡിയായി ഇറങ്ങി
“പോകുവല്ലേ…നീയാ ഗൂഗിൾ മാപ്പിൽ ലൊക്കേഷൻ ഇട്ടോ…വഴി പരിജയം ഇല്ലാത്തത് അല്ലെ..”
ഷർട്ടിന്റെ കൈ മടക്കികൊണ്ട് എനിക്കുള്ള നിർദ്ദേശവും തന്നച്ചൻ പുറത്തേക്കിറങ്ങി…ഒപ്പം തന്നെ എന്നെയും പിടിച്ചു വെളിയിലാക്കി അമ്മ വീടിന്റെ വാതിലും പൂട്ടി
പിന്നൊട്ടും വൈകാതെ തന്നെ ഞങ്ങളവിടെ നിന്നും തിരിച്ചു…ടൌണേരിയ കഴിഞ്ഞതും ഇടക്ക് വച്ചൊരു ബ്ലോക്കും കിട്ടി…
“നാശം ഇതിനീപ്പോ എപ്പോ കഴിയാനാ..”
സ്റ്റിയറിങ്ങിലടിച്ചു ഞാനത് പറഞ്ഞു തീരലും എനിക്ക് അപ്പുറം നിന്ന വണ്ടികൾക്ക് സൈഡിലൂടെ ഒരു നീല ഫസ്സീനോ കടന്ന് പോകുന്നത് കണ്ടു…
“ചാരു…”
ഒരു ചിരിയോടെ ഓർമ്മയിലേക്ക് വന്നയാ പേര് ഞാൻ വെറുതെ പറഞ്ഞു….ഇപ്പൊ എവിടെ നീല ഫസ്സീനോ കണ്ടാലും ആദ്യമോർമ്മ വരുന്നത് അവളെയാണ്…ഇപ്പൊ എന്ത് ചെയ്യുവായിരിക്കും അവള്. ..കോളേജിൽ പോയി കാണുമോ….ഓരോന്ന് ഓർത്തു ഞാനാ ഫസ്സീനോയെ തപ്പി…ഏതോ ഒരു പെണ്ണാണ് അതോടിക്കാൻ ഇരിക്കുന്നത്…വലിയ പൊക്കമൊന്നും ഇല്ലാത്തൊരുത്തി…തൊട്ട് പിറകിൽ തന്നെ വേറൊരാളും ഇരിപ്പുണ്ട് പക്ഷെ ആളെയൊന്നു മര്യാദക്ക് കാണാൻ കിട്ടുന്നില്ല…അതുപോലെ ആണ് പിറകിൽ തൂക്കി ഇട്ടേക്കുന്ന ട്രാവൽ ബാഗിന്റെ വലുപ്പം…..