നെഞ്ച് പട പടാ ഇടിക്കുന്നത് അറിയുന്നുണ്ട്. കൈ കാലുകൾ ഇതുവരെ ഇല്ലാത്ത പോലെ വിറയ്ക്കുന്നു. തനിക്കെന്താണ് പറ്റിയത്…. ഇനി ചാരു തന്നെ വിട്ട് പോവുമോ… അത് പറയാനാണോ എന്നോട് ചെല്ലാനായി പറഞ്ഞത്…..
ചിന്തകൾ വീണ്ടും ചിന്തിക്കാൻ പാടില്ലാത്ത അത്രയും എത്തിയപ്പോൾ തലക്ക് രണ്ട് ഇടിയും കൊടുത്ത് ഞാൻ ഹാളിലേക്ക് നടന്നു.
എന്നെ പ്രതീക്ഷിച്ചെന്നോണം ചാരു അവിടെ ഒരു സോഫയിൽ ഇരിക്കുന്നിണ്ട്.
എന്നെ പോലെ തന്നെ ഒരു ചുവന്ന സാരിയാണ് വേഷം…. എന്നെ കണ്ടതും ആഹ് നുണക്കുഴികൾ വിരിഞ്ഞു…. ഇതുവരെ കാണാത്ത ഒരു തരം വശ്യമായ ചിരി ആഹ് മുഖത്ത് തെളിഞ്ഞു.ആഹ് നോട്ടം എന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് എത്തിയതും ഞാൻ നോട്ടം പെട്ടന്ന് മാറ്റി….
“കണ്ണാ…. ഇവടെ വന്നിരിക്ക് ”
ചാരുവിന്റെ തേനൂറും മധുരമുള്ള വിളിയിൽ എന്റെ കാലുകൾ എന്ത്രം കണക്കെ ചലിച്ചു. ഞാൻ ചാരുവിന് അരികിലായ് സോഫയിൽ ഇരുന്നു.
ആഹ് ശരീരത്തിൽ നിന്നും വമിക്കുന്ന ഗന്ധം എന്റെ സിരകളിൽ ഇതുവരെ ഇല്ലാത്ത ഒരുതരം അനുഭൂതി ഉണർത്തി.
ചാരുവിന്റെ തുടകൾ എന്റെ ശരീരത്തിൽ ഉരുമ്മിയത്തും മിന്നൽ പിണർ കണക്കെ ഒരു വിറയൽ ശരീരമാകമാനം പിടിച്ചുലച്ചു. എന്നിരുന്നിട്ടും ഞാൻ സംയമനം പാലിച്ചു…. എനിക്കെന്താണ് പറ്റുന്നത് എന്ന് ഞാൻ ചിന്തിക്കാതിരുന്നില്ല…..!!!
ആഹ് മുഖത്തേക്ക് നോക്കാൻ എന്തോ ഒരു മടിപോലെ തോന്നിയത് കൊണ്ട് ഞാൻ നിലത്തേക്ക് തന്നെ നോക്കിയിരുന്നു.
“കണ്ണാ….അമ്മയിന്നലെ ഒരു കാര്യം പറഞ്ഞില്ലേ “
ചാരു എന്നിലേക്ക് ചേർന്നിരുന്നുകൊണ്ട് തിരക്കി…..ഇന്നലത്തെ കല്യാണ കാര്യമാണ് പറയാൻ പോകുന്നതെന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലായി..
“മ്മ്….. ”
എനിക്കതിന് മൂളാൻ മാത്രമേ കഴിഞ്ഞുള്ളു.
“എന്ത് മ്മ് ന്ന്…. നീ കേൾക്കുന്നുണ്ടോ. ”
ചാരു എന്നോട് വീണ്ടും തിരക്കി. എന്നാൽ ഇപ്രാവിശ്യം ആഹ് ചോദ്യത്തിൽ ഒരു തരം കുസൃതിയും ചിരിയും നിറഞ്ഞിരുന്നു.
“ചാരു പറഞ്ഞോ ഞാൻ കേൾക്കുന്നുണ്ട് ”
ഞാൻ എന്റെ നിലപാട് വ്യക്തമാക്കി.
“എടാ… എന്റെ കൂടെ വർക്ക് ചെയ്യുന്ന വിവേക് സാറിനെ നിനക്കറിയില്ലേ….പുള്ളിയാണ് എന്നോട് വിവാഹം കഴിച്ചോട്ടെ എന്ന് ചോദിച്ചത്…..”
ചാരു കുറച്ചാവേശത്തോടെ എന്നോട് പറഞ്ഞു. വിവേക് സാറോ… അതേത് സാധനം …? ഞാൻ സ്വയം മനസ്സിൽ ആലോചിച്ചു. ചാരുവിന്റെ ഇത്രയും കാലത്തെ സ്കൂൾ ബന്ധത്തിൽ നിന്നും അങ്ങനെ ഒരു പേര് ഞാൻ കേട്ടിട്ടില്ലല്ലോ….. ചെലപ്പോ പുതുതായി ജോയിൻ ചെയ്തതായിരിക്കും…..ഇനി ആരാണെങ്കിലും തനിക്കെന്താ…. ചാരുവിന് അയാളെ ഇഷ്ടമാണെങ്കിൽ വിവാഹം കഴിച്ചോട്ടെ… താൻ ഒരു കാരണവശാലും എതിർക്കാൻ പാടില്ല…!
“കണ്ണാ നീ കേൾക്കുന്നുണ്ടോ ?”
ചാരു വീണ്ടും എന്നോട് തിരക്കി എന്നാൽ ഇപ്രാവിശ്യം കുറച്ച് ദേഷ്യം ആഹ് വാക്കുകളിൽ ഉണ്ട്.
“മ്മ്… ചാരുവിന് അയാളെ ഇഷ്ടമാണോ?”
അത് മാത്രമേ എനിക്ക് തിരിച്ച് ചോദിക്കാൻ ആയുള്ളൂ. ഞാൻ മുഖമുയർത്തി തന്നെയാണ് അത് ചോദിച്ചത്. എന്നാൽ എന്റെ ശബ്ദം ഇടറിയിരുന്നു.
“മ്മ്… എനിക്കിഷ്ട്ടാ !!
ചാരു നാണം കലർന്ന ചിരിയോടെ എന്റെ മുഖത്ത് നോക്കി കൊണ്ട് തന്നെ പറഞ്ഞു. എന്നാൽ ആഹ് മുഖത്തവിടിവിടെയായി സംശയങ്ങൾ നിറയുന്നത് എനിക്ക് കാണാമായിരുന്നു. എന്നാൽ അതെന്തിനാണെന്ന് ആലോചിക്കാൻ ഉള്ള മനസ്സൊന്നും എനിക്കുണ്ടായില്ല. ചാരു എന്നെ തനിച്ചാക്കി പോകാൻ പോവുന്നു എന്ന ചിന്ത തലയിൽ മുഴുവൻ നിറഞ്ഞു. കണ്ണുകളിൽ ഇരുട്ട് കയറുന്നതുപോലെ തോന്നിയ നിമിഷം….!!! എന്റെ കൈ താനേ നെഞ്ചിൽ വന്ന് തൊട്ട് നോക്കി….. ഹൃദയം മിടിക്കുന്നുണ്ടോ എന്ന് വരെ സംശയം തോന്നി…. ദൈവമേ ചാരു..!!!
മനസ്സിന്റെ ഏതോ ഒരു കോണിൽ നിന്നും നെഞ്ചുരുകിയുള്ള വിളി ശരീരമാസകലം വിറയല് പോലെ തോന്നി….
“”അല്ല നീയെന്തിനാ മൈരേ വിഷമിക്കുന്നെ…..ചാരു കല്യാണം കഴിക്കട്ടെ…… അതല്ലേ നീയും ആഗ്രഹിച്ചിരുന്നത് “”
വീണ്ടും അപശ്രുതി പോലെ ആഹ് വാക്കുകൾ തലയുടെ അങ്ങേ വശം മുതൽ ഇങ്ങേ വശം വരെ അലയടിച്ച് പോയപ്പോൾ മനസ്സിൽ ഒറ്റ ഒരു ചിന്ത മാത്രമേ ഉടലെടുത്തിരുന്നുള്ളു….
“”ചാരു എന്റെ അമ്മയാണ്…. ആഹ് അമ്മ മനസ്സ് ആഗ്രഹിക്കുന്നതെന്തോ അതാണ് തന്റെ സന്തോഷവും….””
“അപ്പോഴും നീ സിദ്ധാർഥ്…. നീ എന്ത് ചെയ്യും….???
“ഇല്ല…. ഞാൻ എന്തിനാണ് വിഷമിക്കുന്നത് ചാരു കല്യാണം കഴിക്കണം അതാണ് നല്ലത്..”
ചിന്തകൾ എവറസ്റ്റ് കയറിയപ്പോൾ അതിനെ അടിച്ചമർത്താൻ ആഹ് വാക്കുകൾ ഞാൻ പാകപ്പെടുത്തിയിരുന്നു.
അതോടെ ഞാൻ സോഫയിൽ നിന്നും എഴുന്നേറ്റ് റൂമിലേക്ക് നടന്നു.റൂമിൽ എത്തിയിട്ടും മനസ്സിൽ ചാരുവിനെക്കുറിച്ചുള്ള ചിന്തകൾ ഉടലെടുത്തപ്പോൾ ഞാൻ അതിനെ മറക്കാൻ എന്നോണം എന്റെ വർക്ക് ഔട്ട് റൂമിലേക്ക് കേറി. ദേഷ്യം വന്നാലും സങ്കടം വന്നാലും ഇനി ബോറടിക്കുവാണേലും ഞാൻ എന്റെ സമയം ചിലവഴിക്കുന്നത് ശരീരം മെച്ചപ്പെടുത്താനാണ്. എന്നോ തുടങ്ങിയ ഒരു ഇത്… ഇന്നും ശീലമായി മാറിയിരിക്കുന്നു… അതിന്റെ അടയാളമെന്നോണം ശരീരത്തിൽ വന്ന മാറ്റങ്ങളും വലുതാണ്….
അങ്ങനെ ഒരു മണിക്കൂറോളം ഞാൻ വർക്ക് ഔട്ട് റൂമിൽ ചിലവഴിച്ചു. വയറ് തന്തക്ക് വിളിക്കാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ ഞാൻ താഴേക്ക് ചെന്നു.
ചാരു തന്റെ അമ്മയാണ്….. അതിനാൽ ഇനി ഞാൻ പഴയ ഞാനായി തന്നെ ഇരുന്നാൽ മതി…
കണ്ണാടിക്ക് മുമ്പിൽ അരക്ക് മുകളിലോട്ട് അർദ്ധ നഗ്നനായി നിന്നപ്പോൾ ഇങ്ങനെ ഒരു പ്രെതിക്ജ്ഞ കൂടെ എന്റെ മനസ്സിൽ ഞാൻ ഊട്ടി ഉറപ്പിച്ചു.
സ്റ്റെപ്പുകളിറങ്ങി താഴെ എത്തുമ്പോൾ എന്നെ തന്നെ തുറിച്ച് നോക്കുന്ന ചാരുവിനെ ഞാൻ ഒരു നിമിഷം നിർവികാരനായി നോക്കി…. എന്നാൽ ആഹ് നോട്ടം എന്റെ ഉറച്ച ശരീരത്തിലേക്കാണ് എന്ന് തോന്നിയ നിമിഷം എന്നിൽ ഒരു തരം നാണം ഉടലെടുത്തു…..
എന്താ ചാരു……!!
വിയർപ്പ് തുടക്കാൻ ഞാനെടുത്ത ടൗവ്വൽ കൊണ്ട് എന്റെ നെഞ്ചിനെ മറച്ച് ചോദിച്ചു….
അപ്പോഴേക്കും ചാരു സ്വബോധത്തിലേക്ക് എത്തിയിരുന്നു…..
“”അ….. അത്…. കണ്ണാ നീ ഇരിക്ക് ഞാൻ കഴിക്കാൻ എടുക്കാം. ”
ജാള്യത കാരണം അപ്പൊ വന്ന വാക്കുകൾ തട്ടി വിട്ടുകൊണ്ട് ചാരു വേഗം അടുക്കളയിലേക്ക് നടന്നു. ഞാൻ ഒരു നിമിഷം ആഹ് പോക്ക് നോക്കി…. രണ്ട് നിതംബങ്ങളിലും മെടഞ്ഞിട്ട മുടികെട്ട് വന്നിടിക്കുന്നത് കാണാൻ തന്നെ നല്ല ശേലാണ്….. ആഹ് മുടി എങ്കിലും ആയാൽ മതിയായിരുന്നു…. കണ്ടിട്ട് സഹിക്കാൻ വയ്യ…. അവിടെ എന്റെ മുഖമിട്ടുരക്കാൻ എനിക്ക് കൊതിയായി….. ഞാൻ എന്റെ നാക്ക് കടിച്ച് കൊണ്ട് അതിനെ തൃപ്തിപ്പെടുത്തി…..
ഏതോ ഉൾ വിളിയാൽ അടുക്കളയിലേക്ക് നടന്നിരുന്ന ചാരു തിരിഞ്ഞ് നോക്കി….. കണ്ടതോ….!!! ഞാൻ ചാരുന്റെ ബാക്കും നോക്കി വെള്ളമിറക്കുന്നത്…..
ഛെ മോശായിപ്പോയി…!!