‘സോറി, അതു ചെയ്തില്ല. ‘പിന്നെ നീ എന്തു ചെയ്യുകയായിരുന്നു. നിനക്കു പഠിക്കാൻ ആഗ്രഹമില്ല. യൂ ആർ യൂസ്ലെസ്സ്. ” അവർ ആക്രോശിച്ചു. ‘എങ്കിൽ ഇന്നു റ്റ്യഷൻ വേണ്ട. ഞാൻ അതു ചെയ്തിട്ടു പിന്നെ വരാം. മാഡം.. ‘
ഞാൻ എഴുന്നേറ്റു. ‘ഇരിയവിടെ. പിന്നെ രണ്ടു ദിവസം നീ എന്തു ചെയ്യുകയായിരുന്നു. ആരേ പറ്റി ഓർത്തു കൊണ്ടിരുന്നു…?..’ ‘ഞാൻ.. ഞാൻ. മാഡത്തേ ഓർത്തു കൊണ്ടിരുന്നു.’ ഞാൻ പറഞ്ഞൊപ്പിച്ചു.
‘ങ്ങേ. എന്നെയോ.?..എന്തിനു വേണ്ടി. ഞാൻ നിന്റെ ആരാ…?..” അവർ ദേഷ്യത്തിലായി. ‘എനിക്കറിയത്തില്ല. ഞാൻ പോകുവാ… ‘ ഞാൻ വീണ്ടും എഴുന്നേറ്റു നടന്നു. ‘നിൽക്കുവിടെ. ‘ പിന്നെയവർ എന്തോ ചിന്തിച്ചു. ആ മുഖം സാധാരണ മാതിരി ആയി. പതിഞ്ഞ സ്വരത്തിൽ തുടർന്നു. ‘ങം . മനസ്സിലായി. ഞാനും ഒരു വല്ലാത്ത ടെൻഷനിലായിരുന്നു. എന്നെ ഫിലിപ്പ മിനിയാന്നു വിളിച്ചിരുന്നു. വർഷങ്ങൾ കൂടി. എന്റെ സ്വഭാവം മാറിയെന്നു കൂട്ടികളിൽ നിന്നും അറിഞ്ഞെന്നു പറഞ്ഞു. എന്നെ ഇപ്പോഴും സ്നേഹിക്കുന്നു എന്നും ഇനിയും ഒന്നിക്കണമെന്നും പറഞ്ഞു.” അവർ ഒന്നു നിർത്തി. എന്നിട്ടെഴുന്നേറ്റു മുറിയിലേയ്ക്കു നടന്നു. ഞാനും അനുഗമിച്ചു. ഓ, വെറുതയല്ല ഒന്നു രണ്ടു ദിവസമായിട്ടുള്ള ഈ മൂഡ് ഔട്ട് , കണവനേ സ്വപ്നം കാണുന്ന, പ്രാണനാഥനെനിക്കു നൽകിയ പരമാനന്ദ രസത്തേ ഓർത്ത് അയവിറക്കുന്ന, പഴയ ഭാര്യ.
അപ്പോൾ വഴി തുറന്നു കൊടുത്ത ഞാൻ ഔട്ടായി എന്നു മനസ്സിലായി. എങ്കിൽ പോകുന്ന വഴി തന്നെ അടിച്ചേക്കാം. എന്റെ പാന്റിനുള്ളിൻ ജീവൻ വെച്ചു കൊണ്ടിരുന്ന കളിവീരൻ മെല്ലെ പത്തി താഴത്തി. ‘എങ്കിൽ നല്ലതു തന്നെ മാഡം. ഇനിയെന്തിനു രണ്ടാമതൊന്നു ചിന്തിക്കണം.? ഞാൻ പ്രോൽസാഹിപ്പിച്ചു. “അതല്ലെടാ.. എന്റെ എന്തു ഡിമാന്റുകളും ഫിലിപ്പിനു സമ്മതം…” ‘എന്തു ഡിമാന്റ്.“ ഞാൻ ചോദിച്ചു. ‘ബെഡ്റൂമിലെ എന്റെ കടുംപിടുത്തങ്ങളായിരുന്നല്ലോ പ്രശ്നവും തുടക്കവും. അതൊന്നും പുള്ളിക്കു ഇപ്പോ പ്രശ്നമേയല്ലാ എന്ന്. മനസ്സിലായോടാ പൊട്ടാ…’ അവർ നാണിച്ചു മുഖം താഴ്ത്തി.’ ‘ഓ. ആ പ്രശ്നം. അതിനിപ്പം. മാഡം വേണ്ടപോലെയൊക്കെ. എല്ലാം. കാത്തു സൂക്ഷിച്ചിട്ടില്ലേ. അത് അദ്ദേഹം ഇഷ്ടപ്പെടും. തീർച്ച.’ ഞാൻ മടിച്ചു മടിച്ചു
പറഞ്ഞു. ‘അതു വേണ്ടാന്ന് അദ്ദേഹം പ്രത്യേകം എടുത്തു പറഞ്ഞു. അതാ ഞാനിപ്പം ഒരു ചിന്താക്കുഴപ്പത്തിൽ. നീയെന്റെ ഒരു സ്റ്റുഡന്റു മാത്രമാണെങ്കിലും നീയില്ലാരുന്നെങ്കിൽ ഇതൊന്നും നടക്കത്തില്ലായിരുന്നു.”
‘അതിനെന്താ. വേണ്ടെങ്കിൽ. അതങ്ങു ചെരച്ചു കളഞ്ഞേക്കണം ഞാൻ പൊയ്ക്കോട്ടേ . ഇനി ഇന്നൊന്നും നടക്കു കേല ട്യൂഷനും പഠിത്തവും ഒന്നും . മാഡം ആകെ മൂഡൗട്ടാ. ‘പോകാൻ വരട്ടെ മോനേ. നമുക്കെന്തെങ്കിലും സംസാരിച്ചിരിക്കാം. കുറച്ചു നേരം.മുറിയിലേയ്ക്കു നടന്ന അവരെ ഞാൻ അനുഗമിച്ചു. അവർ എന്നെ പിടിച്ചു അവിടെയുണ്ടായിരുന്ന ഒരു കസേരയിലിരുത്തി.
എന്നിട്ട് അലമാര തുറന്ന് ഒരു ചെറിയ ആൽബം കയ്യിലെടുത്തു. ‘കണ്ടോ. എന്റെ മക്കൾ സൂക്ഷിച്ചു വെച്ചിരിക്കുന്ന ഞങ്ങളുടെ പഴയ പടങ്ങളാ.. ഇനി താഴെ ടോണിയുടെ മുറിയിലും ഉണ്ട് ഇതു പോലെ ആൽബങ്ങൾ. എന്റെ കൂട്ടികൾ, അവർ ഒരു നെടുവീർപ്പിട്ടു. ഞാനാ പടങ്ങൾ മറിച്ചു നോക്കി. നേരത്തേ എന്തു സുന്ദരിയാണു അവൾ എന്ന്
“യു ആർ സോ ബ്യട്ടിഫൾ മാഡം.. ‘ ഞാൻ അറിയാതെ പറഞ്ഞു പോയി.
അതുപോലെതന്നെ ഫിലിപ്പും, ഔദ്യോകിക വേഷത്തിൽ അതി ഗംഭീരൻ, ശരീരത്തിന്റെ കടി മൂത്തതു കൊണ്ട് മാത്രമായിരുന്നു അവർ എനിക്കു വേണ്ടി കാലകത്തി തന്നത് എന്നെനിക്കു മനസ്സിലായി.
എങ്ങനെയെങ്കിലും, കഴിഞ്ഞയാഴ്ചയിൽ ബലമായിട്ടാണെങ്കിലും ഒന്നു പണ്ണിയിരുന്നെങ്കിൽ ഇപ്പോൾ നിരാശപ്പെടേണ്ടായിരുന്നു. പോട്ടെ, ഒന്നുമില്ലെങ്കിലും ബാക്കിയെല്ലാം നടന്നില്ലെ. ഈ സൗന്ദര്യധാമത്തിന്റെ വികാരച്ചെപ്പുകളുടെ ഉള്ളറകളെല്ലാം എന്റെ നാവിന്റെ തരിപ്പു കൊണ്ടു പുളകം കൊണ്ടില്ലേ, അതു മതി. ഒരു പണ്ണലിൽ എന്തിരിക്കുന്നു. ഞാനും ഒനു നിശ്വസിച്ചു. ആൽബം തിരിയെക്കൊടുത്തു. ആ സമയമെല്ലാം അവർ എന്നെ ഉറ്റു നോക്കിക്കൊണ്ടിരിക്കുകയായിരുന്നു. അല്പനേരം ഞങ്ങളൊന്നും മിണ്ടിയില്ല. അന്യോന്യം നോക്കിയിരുന്നു. ഞാൻ എന്റെ കയ്യിലിരുന്ന ബുക്കിന്റെ താളുകൾ വെറുതെ മറിച്ചു. ഇതിനിടെ അവർ കയ്പൊക്കി അവരുടെ പുറം ഒന്നു ചൊറിഞ്ഞു. പുറത്തിന്റെ നടുഭാഗത്ത് അവർക്കു നല്ല പോലെ ചൊറിയുന്നു എന്നെനിക്കു മനസ്സിലായി. പക്ഷെ അവർ എങ്ങനെയൊക്കെ വളച്ചിട്ടും തിരിച്ചിട്ടും അവിടെ കയെത്തുന്നില്ല.
‘ഷിറ്റ്. ചൂടുകുരുവാണെന്നാ തോന്നുന്നത്.’ ‘മാഡം ഇന്നു കുളിച്ചില്ലേ..? ഞാൻ ചോദിച്ചു. ‘ഓ, ഇന്നൊരു മടി പോലെ. എന്നും എന്റെ ആദ്യത്തെ റൂട്ടീൻ അതാരുന്നു. ഇപ്പഴിപ്പം ഞാൻ എല്ലാം തെറ്റിക്കുന്നു.’ ‘അതുകൊണ്ടാ ഈ ചൊറിച്ചിൽ. എനിക്കും ചെലപ്പം. ദേഷ്യം വരും. ഞാൻ മാഡത്തേ സഹായിക്കണോ…’ “നീ ഇവിടെ ഒന്നു ചൊറിഞ്ഞെ . സഹിക്കുന്നില്ല.” അവർ പുറം ചൂണ്ടിക്കാണിച്ചു. പുസ്തകം മേശപ്പുറത്തു വെച്ചിട്ട് ഞാൻ അവരുടെ പുറകിൽ ചെന്നു നിന്നു. വെളുത്ത് ഉടുപ്പിനു മുകളിൽ കൂടി പതുക്കെ അവർ പറഞ്ഞിടത്ത് തിരുമ്മാൻ തുടങ്ങി. ‘ഒന്നമർത്തി ചൊറിയെടാ…’ അവർ ആവശ്യപ്പെട്ടു. ‘അതിപ്പം ഉടൂപ്പിന്റെ പൊറത്തുടെ എങ്ങിനെയാ. ഇതൊന്നു പൊക്കി തന്നാ. അല്ലേൽ വേണ്ട എന്റെ കയ്യിലെ നഖം കൊണ്ടു ചെലപ്പം കീറും.’ ‘സാരമില്ല. കീറാതെ പതുക്കെ ചൊറിഞ്ഞാ മതി.” അവർ കയ്കൾ പുറകോട്ടിട്ട് ആ ഉടുപ്പ് മേലോട്ടു പൊക്കിപ്പിടിച്ചു. ഹായ്, ആ വെളുത്തു മൃദുവായ പുറം എന്തൊരു മിനുസം, വെളിച്ചത്തിൽ തിളങ്ങുന്നു. ‘മതിയോ. ” അവർ വെളിപ്പെടുത്തിയ ഭാഗത്ത് മെല്ലെ ചൊറിഞ്ഞിട്ടു ഞാൻ ചോദിച്ചു. ‘അവിടല്ലെടാ, കൊറച്ചുടേ മുകളിൽ.” ‘എന്നാ ഉടൂപ്പ് ഇച്ചിരുടെ പൊക്ക് മാഡം. ‘അതു ശൈരി നീ എന്നെക്കൊണ്ട് തുണി പറിപ്പിക്കാൻ നോക്കുവാ. അല്ലേ.” ‘കടി തീരണമെങ്കി മതി…’ ഞാൻ ചൊറിഞ്ഞുകൊണ്ടു പറഞ്ഞു.
അവർ ആത്മഗതമായി പിറുപിറുത്തു.
‘ഇന്നാ, എന്താന്നാ ചെയ്യ്.. ‘
ഇതും പറഞ്ഞ് അവർ കട്ടിലിൽ ഇരുന്നു. ഞാനും കട്ടിലിരുന്നു. അവർ ചെരിഞ്ഞ് ഒരു കാലെടുത്ത് കട്ടിലിലേയ്ക്കു മുട്ടു മടക്കി വെച്ചു. തലമുടി എടുത്ത് തോളിൽ മുമ്പോട്ടിട്ടു. എന്നിട്ടു. ഉടുപ്പ് കഴുത്തു വരേ പൊക്കി പിടിച്ചു. ആങ്ഹാ, ഇന്നു പുറം തരിശാണല്ലോ, (ബായില്ല, പകരം (ബായുടെ സ്ഥാനത്ത് അതിന്റെ ആകൃതിയിൽ ഒരു തൂവെള്ള പാടു മാത്രം.
ഞാനാ പാടിൽ വിരലോടിച്ചു. ഇതിലൊക്കെ ഹരമായിരുന്നത് കയ് പൊക്കിപ്പിടിച്ചിരുന്ന അവരുടെ നീലരാശിയുള്ള കക്ഷങ്ങളിൽ നിന്നും പുറപ്പെട്ട അവരുടെ വിയർപ്പിന്റെ മത്തു നിറഞ്ഞ ഗന്ധമായിരുന്നു. എന്നിലെ പുരുഷൻ സടകുടഞ്ഞെഴുന്നേറ്റു. കാലിനിടയിൽ വീണ്ടും അനക്കം തുടങ്ങി. പോരാഞ്ഞിട്ട് രണ്ടുവശങ്ങളിൽ കൂടെയും ചിരട്ടയപ്പം കമഴ്ത്തി വെച്ചതു പോലെയുള്ള അവരുടെ വെണമൂലകളുടെ അരികുകൾ രണ്ടുവശങ്ങളിലേയ്ക്കും തള്ളി നിന്നിരുന്ന കാഴ്ചയും. ഒരു നിമിഷ നേരത്തേയ്ക്ക് എന്റെ ജോലി ഞാൻ മറന്നു. വശങ്ങളിൽ കൂടെ കയ്യിട്ട് ആ ഓമന മൂലകളിൽ ഒന്നു തഴുകാൻ എന്റെ കയ്കൾ തരിച്ചു.
